Nadat ik vanmiddag tegelijk met onze dochter een middag dutje heb gedaan werd ik wakker met een pijnlijk krampachtig gevoel in mn benen.. Het voelt een beetje als spierpijn achtig iets, best vervelend! Het komt en gaat maar het houd soms ook wel een tijdje aan.. Zijn dit nu een soort been voor weeen?? Ik kan me nog herrinneren dat bij onze dochter ik de avond voordat ik beviel in het ziekenhuis ook zo n raar gevoel in mn benen had maar dat was een constant vervelend gevoel... Iemand die het herkend??
Ja wel wat vocht in mn voeten.. Zal dat ook pijn in mn benen kunnen veroorzaken?? Het zit alleen in bovenbenen..
Ik weet wel dat door het gewicht van de zwangerschap en vocht in mijn enkels dat mijn benen best zeer doen. Gewoon van het dragen van het gewicht. die spieren trekken helemaal door. Ook tintelingen enzo kun je daardoor krijgen. Maar omdat je ook zei dat het voor je vorige bevalling zo ging, misschien zou het best kunnen. Ik denk dat je het zelf het beste herkend.
Ik heb het ook..hele erge pijn in mijn boven benen. Leek vd week idd op krampen. Maar als ik ga verliggen of verzitten zakt t af. T is echt een rotgevoel he? Ik dacht al dat ik (hou echt absurt veel vocht vast) een trombose been had.
Ja dat vocht is niet echt heel prettig. Vind het ook vervelend dat ik nu al niet meer verder kom dan de bushalte, dat is zo'n, 100m. Laatst met verjaardag van Beppe (oma) moest smoeder me ophalen met de auto. Zat ik daar in de oudjes auto. Ben benieuwd hoe het verder gaat de rest van me zwangerschap.
Hoop voor je dat t niet erger wordt hoor, ellende! Je krijgt er echt hele pijnlijke bovenbenen van, ikzelf heb er ook zulke zere knieen en heupen van. T enige wat tijdelijk verlicht is lekker koele badjes over mijn voeten. Dan is even die druk weg. Jammer dat zodra je eruit stapt t weer direct terug is.
Bij jou kan het ook de combi zijn van vocht en bi en die mooie grote babybuik. Dat alles kan je behoorlijk veel spierklachten geven, zeker in je benen. Nog eventjes doorzetten en je kan eindelijk je wondertje in je armen sluiten.
ik had het verleden week vrijdag ook. mijn bovenbenen waren erg onrustig wist mijzelf geen houding te geven. het lijkt een beetje op beenweeen ik heb ze bij alledrie me dochters gehad toen ik ging bevallen. maar nu voelde het veel lichter, maar wel vervelend in ieder geval vk zei dat ik iets meer moest rusten .......niet echt makkelijk met 3 kids om me heen ze zij ook dat ik een beetje last van me bekken kon hebben dat uitstraalt naar me bovenbenen maar gelukkig zaterdag was het weer weggezakt en heb nu geen last meer.
Achteraf gezien had ik bij de bevalling van Stan waarschijnlijk beenweeen. Ik heb het ongeveer de hele dag gehad. Het voelde aan als behoorlijke krampen in de bovenbenen. Het was zeer onregelmatig en duurde soms lang en soms kort. Het was met 36 weken en ik had echt geen flauw idee dat het beenweeen waren. Die nacht is ons zoontje geboren.
Ik heb beenweeën tijdens mijn weeënstorm gehad. Had ze wel icm met de rest, had ik geloof al opgeschreven(kan t niet zien hieronder met teruglezen) maar had er pers, buik en rugweeën bij. Weet je het gevoel van kramp in je tenen/ kuiten? En dan dat je het er niet uit krijgt maar de boel krom trekt(gekke omschrijving misschien maar denk dat t wel herkenbaar is). Zoiets maar dan door je hele benen heen. Ik vond ze echt heel erg moeilijk op te vangen al kan dit ook de combi zijn geweest natuurlijk. Moest toen ook nog heel hard gaan persen omdat mannetje t moeilijk had. Maar ik kijk er echt op terug als de hel, ik wist niet wat ik ermee aanmoest en moest mn benen steeds maar vasthouden en doorpersen. Misschien als je een andere houding mag/kan aannemen dat t minder erg of makkelijker op te vangen is, wil niemand bangmaken
Oh Kwabbernoot..dan hoop ik nooit beenweeen te krijgen..dat lijkt me echt een verschrikking. Mijn moeder had bij mij en mijn broer ook beenweeen, maar alleen beenweeen, ietsjes in de rug en verder niet.. Hoop niet dat ook erfelijk bepaald is..
Hmm weet t niet, mijn moeder had rugweeën en ik ook, beenweeën heb ik haar nooit over gehoord maar kan het ook niet meer navragen nu. Heb echt bij beide heren die rugweeën gehad en die waren best te doen nog. Als je manlief zover krijgt flink met zijn handpalm op je stuitje te duwen als je zelf op je zij ligt(ik kon echt niet meer staan hoor, snap niet hoe al die vrouwen dat doen) is het goed te doen. Hihi totdat de kraamhulp(thuisbevalling) het even overnam en met haar vuist ging duwen, heb dr bijna geslagen arhg die knokkels in mijn zere rug, gek mens. Manlief hield zn pies maar mooi even op Maar met die beenweeën, ik denk misschien als je dan kan staan ofzo je de kramp er nog wel uitkrijgt. Dit moet kunnen als je enkel beenweeën hebt denk ik. Of misschien strekken en iemand heel hard tegen laten duwen, zoals je de kramp ook uit je kuiten krijgt. Maar icm met die persweeën kon dat niet dan kon ik niet persen, volgens mij(hoop ik) is dat wat het zo vreselijk maakte, als je kramp in je voeten hebt en je duwt de verkeerde kant op wordt het ook alleen maar erger, zal wel t zelfde werken denk ik? Edit: Maar heel stiekem hoop ik nu op een andere bevalling hoor. Iets minder snel ajb en dan graag buikweeën, dat was echt een peace of cake zo tussendoor en die wil ik nu wel! Hoop maar dat het feit dat het een meisje is dan bepaald dat mijn weeën ook anders zijn!
Pff klinkt allemaal behoorlijk pijnlijk zeg.. Hoop voor je dat het idd nu anders zal lopen. Ik heb zon man die als k vraag of hij me even wil masseren omdat ik zon pijn heb in mijn rug/nek, na 2 min zegt, auw ik heb zere handen hahaha.. Ben benieuwd of hij dat gaat zeggen tijdens de bevalling.
Over het algemeen als de weeen zo pijnlijk zijn gaat je lichaam zijn eigen pijnstiller aanmaken waardoor de pijn te dragen is. (endorfines) En als je pijn voor jou niet te dragen is kun je nog altijd kiezen voor pijnstilling. Ik had trouwens tijdens mijn bevallingen dat iedereen van me af moest blijven. Dus ook dat is per persoon hel verschillend.
nou, welke weeen je ook hebt, op een gegeven moment valt er niks meer weg te puffen. de pijn wordt echt niet minder door puffen. je concentreert je dan alleen meer op je ademhaling dan op de pijn waardoor je wat meer in trance raakt. zo heb ik dat dan ervaren....