Wij zijn willen graag een tweede kindje. Het heeft een tijdje geduurd dat ik hier weer aan toe was. Ik had een verschrikkelijke bevalling en het is echt een wonder dat ik een gezonde dochter heb. Ik had redelijk snel ontsluiting, maar daarna bleef het stil. Ik had geen persweeen maar afschuwelijke beenweeen. Ik had er nog nooit van gehoord. Dit zijn weeen die niet weg te puffen of te zuchten zijn. Ik had het gevoel alsof ik mijn benen verlamd waren maar dan wel met verschrikkelijke pijnen. Ik kan het nu nog voelen. Ik moest dus persen op eigen kracht. Maar er gebeurde niets. Mijn dochter lag vast. Ik heb dus 90 min liggen persen zonder resultaat. De vacuumpomp werd erbij gehaald maar daar was iets mis mee, hij zoog valse lucht. Kapjes werden er verwisseld nog een keer maar niks. Dit tot 4 keer toe. Na de vierde poging een dratische ingreep; de gyneacoloog heeft het hoofdje van mijn dochter vastgegrepen (het hoofdje zat dus nog in mij) en haar haar met 2 handen eruit getrokken. Haar armpje kwam te samen met haar hoofd eruit en die was verlamd. Gelukkig trok dit allemaal bij. Nu ik dit zo teruglees krijg ik weer de bibbers. Ik wil graag een tweede maar hoop dit nooit meer zo mee te maken. Elke bevalling is anders zeggen ze, maja dit trauma zit toch wel heel diep bij mij. Heeft iemand misschien ervaring met beenweeen? Want ik ken niemand die er ooit van heeft gehoord!
Pfff idd een heftige bevalling. Zelf heb ik wel een gewone bevalling gehad maar daarna ging het bij mij helemaal mis. Was erg veel bloed verloren (placenta bleef vastzitten)en dreigde weg te zakken. Met ziekenwagen afgevoerd en direct geopereerd. Toen werd er nog overwogen om mij naar de ic te brengen maar gelukkig hoefde dat uiteindelijk niet. Babytje bleek ook niet goed en we hebben samen 5 dagen in het zh mogen doorbrengen. Dit terwijl ik gewoon op een normale thuisbevalling had gerekend . Dit alles heeft mij enorm aangegrepen en wilde ook geen kinderen meer. Pas 5 jaar later begon ik toch te twijfelen en nu ben ik bijna uitgeteld. Maar de schrik voor de bevalling is er nu weer hoor en ben er erg mee bezig. Gelukkig krijg ik extra controle en is dit een totaal andere zwangerschap waardoor ik er veel bewuster mee bezig ben. Maar ik snap jou helemaal, om uiteindelijk toch de stap te kunnen en durven zetten is moeilijk en je bent er je hele zwangerschap mee bezig of je er wel goed aan gedaan hebt. Ik zal blij zijn als ik bevallen ben zodat ik hopelijk met eigen ogen kan zien dat het ook anders kan. Silly P.s. nee, beenweeen heb ik nooit gehad maar heb soms een oefenwee die uistraalt naar m'n been en das al geen pretje.
Ik heb bij mn 2e ook beenweeën gehad. maar ze zeggen dat elke bevalling anders is. Bij mn eerste had ik vreselijke rugweeën. Ik had wel bij beide gewoon persweeën maar dan die andere weeën er ook bij.en dan ook een weeënstorm zodat ik helemaal kapot was omdat beide bevallingen erg snel gingen.
Bedankt voor de reacties. Ik heb ondertussen een collega gesproken die het zelfde had als mij, die beenweeen. Zij had een zwaar kindje (1e) was 10 pond. Nu had ik ook een zware baby (9 pond). Ik vraag me af of dat toevallig is. Wel fijn om met iemand te praten die hetzelfde heeft gehad. Ik maak me ook zorgen over het gewicht van een eventuele tweede kindje. De tweede is meestal zwaarder. Ik had geen zwangerschapsuiker, dus daar kan het niet van zijn. Wel heb ik echt ontzettend veel fruit gegeten en liters melk gedronken. Maja, of je baby daardoor zo groot wordt? Ik heb het ook nog aan de gyneacoloog gevraagd maar zij wist het ook niet. Erfelijk werd er gezegd. Ik was ook 8 pond en mijn man ook bij geboorte. Ik hoop dat ze dit een beetje in de gaten kunnen houden.