Nou dat snap ik idd. Best hypocriet. Sowieso veel mensen die het geloof gebruiken voor de vorm, jammer.
Ik denk dat je ouders de eerste keer wel zijn gegaan omdat t om hun kleinkind ging ookal waren ze tegen t geloof. Tijdens de dienst erachter gekomen dat ze er te veel moeite mee hadden. Daarom bij de tweede niet gegaan. Toen erachter gekomen dat t missen ervan misschien toch heftiger was dan ze verwacht hadden omdat t toch hun kleinkind is en dat ze daarom bij nr 3 wel willen komen. Kan me best voorstellen. MAAR: deze dag draait niet om hen. Naar mijn idee ga je omdat degene waar je van houdt t graag wil, ondanks je eigen overtuiging. Ik zou Ze gewoon op de man af vragen of ze spijt hadden van de tweede. En daarbij de voorwaarde stellen dat ze welkom zijn zolang ze beseffen dat de dag niet om hun draait en ze dus niet de sfeer gaan beïnvloeden
Mja de paus is natuurlijk wel het gezicht en boegbeeld van de katholieke kerk. Maar goed.. Ik zou persoonlijk gewoon gaan onafhankelijk van mijn wel/niet geloven. Dopen doe je als ouder omdat jij dat belangrijk vindt. Wat opa en oma daarvan vinden lijkt me minder belangrijk. Je gaat toch ook gewoon bij een bruiloft of begrafenis naar de kerk als er een dienst is? Onafhankelijk welke tak van geloof het echtpaar danwel de overledene aanhangt?
ik begrijp er echt niets van. Buiten dat het inderdaad om je dochter zou moeten draaien gaat het toch om het geloof en God en niet om wie er in Vaticaanstad met zijn staf staat te zwaaien
Helemaal mee eens, ik ben zelf praktiserend katholiek, maar wat de paus doet of zegt.......tja, staat toch echt ver van mijn bed hoor! Ts, jammer dat je ouders om die reden niet bij de middelste zijn doop zijn geweest, aangezien het imo echt draait om jullie kind.
Ik denk niet dat het om principieel draait maar meer om spijt. Al zou ik het persoonlijk erg krom vinden om de keuze van je dochter en schoonzoon te respecteren om de kinderen en daar om die reden bij aanwezig te zijn. Het zijn immers je kleinkinderen die gedoopt worden. Ben zelf ook rooms katholiek ga bijna nooit naar de kerk, heb wel contact met de pastoor die me gedoopt heeft en mijn communie heeft afgenomen, vormsel was door de bisschop. Ben hier altijd vrij in gelaten, vanaf de communie. Mijn broer heeft er niks mee, en heb hem gevraagd zijn visie te geven aan zl als hij dat wil weten, zodat zl ook een eigen keuze heeft. Om nou als reden de paus te geven die nu veranderd is, vind de paus toch een redelijk ver van mijn bed show, hij is een boegbeeld en heeft zijn uitspraken maar de bisschop bij ons heeft ook zijn eigen uitspraken en daar kon ik me indertijd wel in vinden. Dan kan er een paus boven staan maar wanneer heb ik met die paus te maken? Het is niet dat hij ineens de mis gaat doen, of hij bepaalt wat de uitspraken van de bisschop moeten zijn (anders had hij indertijd behoorlijk op zijn kop gehad uit het Vaticaan!) de paus is voor mij een boegbeeld maar tot bepaalde hoogte mijn geloof valt of staat niet met de uitspraken van de paus, eerder met die van de bisschop en de pastor/pastoor.
Nou dat noem ik niet echt principieel bij de een wel gaan en bij de ander niet... Wij zijn beiden katholiek opgevoed en ook onze kinderen worden gedoopt en ze mogen zelf bepalen wat ze er mee doen als ze ouder zijn. Ik zit niet iedere week in de kerk, maar bid wel regelmatig thuis daarvoor heb ik de kerk niet nodig. Toen onze dochter gedoopt werd, waren er ook vrienden die niet naar de kerk kwamen uit principe, prima ieder zijn ding maar ik heb ze wel gezegd dat ze dan naderhand ook niet naar t feestje hoefden te komen, er wordt iets gevierd waar ze principieel op tegen zijn, vind t nogal hypocriet om daar dan wel heen te gaan...
Ik vind t sowieso belachelijk om niet naar de doop van je kleinkind te gaan, wat mij betreft draait het erom dat je een voor de ouders belangrijk moment als grootouders wilt en moet bijwonen. Ongeacht wat je er zelf van vindt. Ik ben zelf ook al een paar keer bij een doop aanwezig geweest, en hoewel ik daar helemaal niets mee heb en ik zo'n dienst ook wel erg lang vind duren, ik vind het toch heel prettig dat de ouders mij hierbij aanwezig willen hebben. Omdat het voor hen belangrijk is. Dat jouw eigen ouders zich niet over hun eigen gevoelens of 'principes' heen hebben kunnen zetten zou ik heel kwetsend vinden. En het argument dat ze nu wel willen ivm de nieuwe paus...? Please, wat een kinderachtige reden. Klinkt idd alsof ze er toch spijt van hebben gehad en nu moeite hebben gedaan om een reden te vinden voor hun afwezigheid vorige keer.
Helemaal met jou eens! Echt belachelijk dat je ouders bij de 2de doop niet geweest zijn. Bij je kleinkind hoor je er gewoon bij te zijn. Principes opzij en gaan!
Ik ben niet principieel tegen dopen. Heb daar alle respect voor. Maar persoonlijk voel ik me erg opgelaten in de kerk en dat voel ik me niet op een feestje op een andere locatie. Een keer op 18 jarige leeftijd ben ik bij een bruiloft geweest in de kerk en de preek begon met: "vervloek de heidenen die bezit nemen van onze kerk". Nou dat was niet bepaald een uitnodiging om er weer te komen.
Ik heb het ook niet over jou vrienden van ons zijn tegen alles wat met geloof te maken heeft maar ze wilden wel gewoon naar t doopfeestje komen... Dat vond ik echt hypocriet dus heb ze verzocht niet te komen als ze echt zo principieel tegen geloof zijn.. Vervloek alle heidenen heb ik nog nooit gehoord in de kerk overigens..
Tsja simpel. Of geloof niet maar heb respect voor diegene die wel geloven en ga dis wel om te laten zien dat je ongeacht wat ze geloven achter ze staat. of doe dat niet maar niet half... ik ga ook niet naar de kerk. Ik zou ook liever niet naat een kerkelijke bruiloft of doop gaan. Maar als die mensen je erg aan ja hart gaan kun je uit respect meegaan zonder dezelfde ideeen te delen.
Ik vind het zelf ook hypocriet hoor.. maar ik had toevallig met een ouder protestants familielid erover dat mijn zoontje misschien naar een katholieke school zou gaan. En die begon ook heel serieus dat dit vroeger echt verschrikkelijk zou zijn geweest, maar dat dit nu met de nieuwe paus wel zou kunnen Euhm tja, blijkbaar is er een generatie die er heel anders tegenaan kijkt. Zowiezo kan ik bij veel 65-plussers hun beweegredenen vaak niet meer helemaal volgen en verklaar ze dan maar een beetje "ontoerekeningsvatbaar".
Ik snap dat dus ook helemaal niet. Het is toch niet opeens dat een geloof en de regels hierbij opeens veranderen omdat er nu een andere paus is.
Wat dat betreft ben ik dan ook heel principieel....niet naar mijn middelste kind. Dan ook niet naar de jongste!
Lastig, ik zou het gewoon een beetje negeren en ze laten doen waar ze zin in hebben. Ik vind het ook een rare logica, maar zou ze niet teveel een platform willen geven om hun standpunt te verduidelijken. Dus gewoon zeggen dat ze welkom zijn en verder geen woord aan vuil maken. Ik geloof zelf niet in een kerk en de bijbel, wel in een god. Als mensen belangrijke gebeurtenissen in hun leven vieren in een kerk dan ben ik daar graag bij, niet voor mezelf maar wel voor degene waarvoor het wel belangrijk is. De ene dienst is mooier dan de andere. Zo heb ik echt vol ongeloof bij een bruiloft gezeten waarbij ik me afvroeg waarom je ooit zou willen trouwen (hel,verdoemenis en neem haar tot uw HUISVROUW). Achteraf vertelde hij dat dat zijn mooiste moment van de dag was. Daarentegen was de begrafenis van de opa van mijn vriend erg passend en persoonlijk. Dat vond ik erg bijzonder om mee te mogen maken.