Niet irri, maar wat ik zei: ik ben 34, heb een gewone spiraal gehad dus geen hormonen, was daarna ik 1 keer zwanger, ging mis, heb een redelijk regelmatige cyclus en een eisprong, doe het op de goede momenten, blablabla. En ja, dan ben je goed ziek als het mislukt is en je weet niet waarom en je hoort je klokje tikken en iedereen om je heen is zwanger of heeft kids en je neemt jezelf misschien ook nog wel heel irrationeel kwalijk dat je niet eerder bent begonnen (maar ja, ik heb toch ook recht op een leven nietwaar?). En dit alles betekent absoluut niet dat ik dan niet meeleef met anderen die het nog moeilijker hebben. Of dat ik die wil kwetsen of tegen het hoofd wil stoten. Of dat ik me NIET zou realiseren hoe bijzonder het is om een kindje te mogen krijgen. Maar ik heb recht op mijn onzekerheden, op mijn drama's op MIJN gevoelens, net als ieder ander.
Hey, Ik zit nu in de 4de ronde en je hebt helemaal gelijk. Soms word ik ook heel erg ongeduldig maar dan denk ik ook bij mezelf van "wat moeten die meiden dan zeggen die al een jaar bezig zijn?" En dan gaat het wel weer. Maar soms is het nu eenmaal moeilijk. Gezien mijn leeftijd (37)... ben pas voor mijn eerste kindje bezig omdat ik de voorbije jaren door omstandigheden (relatie en werk) de kans niet gekregen heb om eraan te beginnen... en nu is het dan eindelijk zover en dan wil je het ook meteen natuurlijk Maar ervan wakker liggen doe ik gelukkig nog niet... hihi. Veel succes nog aan iedereen!
tja en deze slaapzak is ook niet meer in 20. Ben ook in de 30 Dus mijn klokje tikt ook lekker hard door! ik zeg nu effe niet mijn echte leeftiijd om dat het bij ons een geheimpje is hihi En als ik oooooiiiittt zwanger ben dan zeg ik het wel. Fijn dat ik niet irri ben....scheelt alweer.. haha
Ook ik sluit me er helemaal bij aan ! Mensen die al lopen te klagen dat het de 2e ronde nog niet is gelukt..... En natuurlijk horen daar ook frustraties bij, en het is heerlijk dat je ze hier kwijt kan, en natuurlijk is het elke maand weer jammer als het geen resultaat heeft. Je "neemt" geen kinderen je "krijgt" ze ! Wij zijn al bijna 3 jaar bezig, en nog steeds zonder resultaat, we hebben de moed nooit opgegeven (we hebben wel veel verdriet gehad, maar het maakt onze relatie alleen maar sterker) en het is ook belangrijk dat je je gevoelens uit. Binnenkort mogen we starten met onze eerste ICSI behandeling, dus we hopen op een positief resultaat. Meiden ik hoop dat jullie allemaal "snel" zwanger zijn en daar lekker van kunnen genieten. Liefs C.G.
Hoi meiden, Stuk voor stuk jullie verhalen en reacties gelezen en ik heb voor veel meiden hier die al een langere tijd bezig zijn zo'n ontzettende bewondering! Ikzelf zit nog maar in de eerste ronde en heb mezelf voorgehouden dat het een langere tijd kan duren voordat ik zwanger wordt. Ik wil tegen jullie allemaal zeggen dat je positief moet blijven (hoe moeilijk het soms ook is helaas). Kijk naar de dingen om je heen en geniet van je leven! Groetjes Wannabee
:KNUFFEL: Op de miskramen na, net mijn verhaal. Word op den duur ook wel een beetje frustrerend hoor. Iedereen om je heen raakt maar zwanger, laten de pil staan en boem, zwanger. Maar ja, wat kun je er aan doen. Het zij zo. Ooit komt het wel, maar het kan soms zo lang duren. Dus meiden na een paar maandjes moet je er echt niet sneu om worden. Ik durf te wedden dat 3 kwart van jullie binnen een half jaar zwanger is. Veel liefs en sterkte Marieke
Ik heb weinig recht van spreken, aangezien ik "al" in ronde 2 zwanger ben geworden en gelukkig niet heb hoeven ontpillen. Maar ik kan me ook storen aan verhalen van mensen die inderdaad vreselijk de "dramaqueen" uithangen omdat ze nog niet zwanger zijn. Zelf had ik er helemaal geen rekening mee gehouden dat het "zo snel" zou gaan, ging er juist van uit dat het weleens "langer" zou kunnen duren. Heb om me heen gewoon te veel mensen die of uiteindelijk via MMM een kindje in hun armen hebben mogen sluiten of helemaal geen kindje hebben kunnen krijgen!
Ja oke, daar heb je gelijk in. Maar gister las ik in een topic dat er een meid van 23 na drie maanden zich al af vroeg waarom het niet lukte. Vind ik wel een beetje erg. Heeft met zoveel factoren te maken. Ik laat iedereen in zijn waarde, maar dit vond ik toch wel vreemd. Ik begrijp dat iedereen baalt als het niet raak is, heb ik zelf ook. Ik begrijp ook dat als het van binnen niet goed zit, dat je gefrustreerd raakt, maar dit vind ik anders. Is zeker geen aanval op jou!
Nowww mensen als je net als ik al 12 maanden bezig ben, is het op een gegeven moment niet meer leuk! Ik was ook op mijn 5e ronde nog positief maar dat werd steeds minder... Ik mopper niet maar je gaat automatisch aan andere dingen denken. Dat het niet lukt enzoo..
Frustrerend oké, maar ik heb dames naar de dokter zien/horen gaan na 5 maanden en ook hier op het forum zich afvragen wat er toch met hun aan de hand kan zijn Sorry maar dan vind ik wél dat ze gelijk heeft! Ik heb er ook een bloedhekel aan als mensen al na een paar maanden "de moed opgeven" etc. Net als dat ik een hekel heb aan zwangere vrouwen die alleen nog maar klagen.
@Melek42 daar heb je zeker weten gelijk in. en daar kunnen wij elkaar de hand mee schudden. 12 maanden en 3 maanden is een groot verschil. Toen wij net bezig waren en de eerste keren toch ongi werd dacht ik jammer man en dan ach ja ben net bezig maar nu dat het echt niet zomaar gaat weet ik al bij voorbaat al dat ik ongi word maar hoop toch dat een wonder mag gebeuren. En als ik dan ongi ben geworden weet ik dat alweer een maand voorbij is gegaan.
Ik vind het ook belachelijk dat ze gelijk al beginnen te zeuren na 3 a 4 maanden En iedere keer weer een nieuw topic openen met iedere keer dezelfde vraag Ik zit nou ook in de 4de ronde, maar ik zou nog niet kunnen zeuren hoor We hebben al eerder (in 2006) een paar maanden voor een kleintje geklust, maar door omstandigheden 1,5 jaar gestopt met klussen voor een kleintje Dus toen moesten we aan de anticonceptie (condoom) En nu gaan we er weer voor!
Noesje schreef Ik kan het best begrijpen dat meiden ervan balen als ze de 5e keer weer ongie worden, iedere maand is er een maar ik reageer er niet op, want dan ben ik bang iemand te beledigen. Dat je het zwaar balen vind dat je na 5 maanden nog niet zwanger bent snap ik nog maar om dan gelijk allerlei rare dingen te gaan denken....vb, het lukt ons nooit, wat is er mis met mij enz, enz. Nee sorry, het is toch wel duidelijk dat het gemiddeld 1 jaar duurt voor een zwangerschap? Of zie ik dit nu verkeerd? Wijzelf zijn nu 2,5 jaar bezig, en hebben ook even een brake in onze relatie gehad, met 3 miskramen en nog het geluk niet gevonden. In mijn familie zijn aan allebei de kanten 2 nichten ondertussen bevallen van een mooie dochter, terwijl ik de oudste ben in alletwee de familie's, daar baal ik van, maar gun hun het allermooiste. Dus laat je hoofd na 5 maanden niet hangen en blijf positief, zelfs ik probeer dit nog zoveel mogelijk te zijn, hoe moeilijk het soms ook is. Enne meiden, nogmaals ik wil niemand beledigen maar zo denk ik erover. Liefs Noesje [/qoute] Ja indd frustrerend, mijn nichtje woonde net een maand samen, hadden net besloten om te gaan trouwen, en besloten om te stoppen met de pil, ze nam mij en mijn tante als voorbeeld dus ze ging ervan uit dat het bij hun ook langer dan een jaar zou duren en PATS gelijk de eerste ronde zwanger Toen zei ze tegen me, ja dit was ook niet de bedoeling, we hebben genoeg te doen in huis enz, nou toen ben ik ff uit me slof geschoten hoor, ik zei joh je moet juist blij zijn dat het jullie zo snel gegund is of ben je liever 2 jaar bezig? Ik wil wel ruilen met je hoor. Ik heb haar natuurlijk wel mijn excusses aangeboden en zij ook aan mij. maar het floepte er ineens uit. Zulke dingen vind ik dus ook frustrerend, dat mensen die het gegund is nog gaan klagen. Sorry beetje offtopic Ik ben het ook met Marieke eens, laat je hoofd niet hangen.
Klopt helemaal. Ik ben er gelukkig niet zo mee bezig, alleen de laatste week dan weer he, dan duurt het wachten lang. Maar als ik dan niet zwanger ben, denk ik, nou ja, volgende keer beter. En veel vrouwen zijn er idd teveel mee bezig. In ieder geval alle dames veel succes en dat jullie krijgen wat jullie willen, haha.
Ik lees de topics over 'zere (.)(.)' 'veel plassen 'misselijkeid' en 'zou ik toch zwanger zijn?' al niet eens meer. Ik weet dat het moeilijk zal gaan bij ons en ja ik hoopte natuurlijk de 1e ronde dat we het geluk mochten hebben maar nu in de 3e ronde heb ik zoiets van, als het komt dan komt het wel. Ik ben al verplicht aan het tempen omdat ik helaas al met 1 been in de MMM sta en vind het ook vervelend als mensen 'zeuren' dat het niet lukt en gelijk het bijltje erbij neergooien. Dan denk ik 'kom op meiden, het lukt ons allemaal wel een keer'. Ik ga er 'gewoon' vanuit dat we strax hulp nodig gaan hebben (al zie ik dat natuurlijk niet zitten) maar ja, het zij zo.
mijn mening is er verdeeld over. De gemiddelde tijd die staat voor zwanger worden is natuurlijk bij iedereen bekend...en ja, tuurlijk wil je het liefst gelijk zwanger zijn/raken als je met je hubby die beslissing hebt genomen. En dan nog kan je van nature zo geduldig als wat zijn, in geval van een kinderwens neemt het geduld ook wel af. Wat ik zelf erg heb is stevig de balen als iemand in ronde 1 zwanger raakt en ook zoveel jaar aan de pil is geweest. Onzettend leuk hoor voor die meiden en ik gun het iedereen van harte, maar tis wel frustrerend ja. Verder klaag ik niet, ben pas in ronde 4 maar toch. Ik begrijp beide kanten
dag dames, Tja ik zit in ronde twee en ik moet zeggen allemaal erg spannend. Je hebt toch in je achterhoofd, zal het deze maand gaan lukken of niet! zo ja, SUPER...zo niet, proberen we het gewoon opnieuw maar dat is mijn beleving op het moment. Je weet het gewoon niet of je zo gezegend mag zijn dat het snel lukt of juist niet. Ik kan alleen maar zeggen dat iedereen zijn eigen verhaal heeft en hoe zo'n verhaal tot stand is gekomen dat kan ik vanachter mijn computer niet beoordelen. Ik ken de persoon niet en weet niet wat diegene allemaal heeft meegemaakt of wat er in haar hoofd omgaat. Datgene wat jezelf meemaakt is toch altijd het ergste? Tuurlijk zijn er altijd ergere dingen op de wereld maar dat is toch heel menselijk?
Ik ben het ook met TS eens, en mijn haren gaan echt recht overeind staan van opmerkingen als wat maakt het uit of je nou 3 of 10 maanden bezig bent het gevoel blijft hetzelfde. Als je nog maar net bezig bent, is het allemaal nieuw en leuk en onzeker, en tuurlijk voel je je dan rot als je ongi wordt, kom op we zijn allemaal vrouwen en weten allemaal wat hormonen kunnen doen. Maar vergelijk niet het rotgevoel van een ongi als je drie maanden bezig bent met het intense verdriet van iemand die al jaren bezig is, en de MMM doorworstelt voor een kindje dat stoot mij dan even tegen het hoofd. Dat is namelijk neit te vergelijken. En ja, we zitten hier allemaal op een forum en ja iedereen heeft het recht zijn gevoelens te uiten. Maar ik vind een beetje gezond verstand en medeleven met anderen niet meer dan normaal. Ik lees ook niet meer overal omdat sommige dingen als 'yes zwanger in 1 keer raak' en 'al 5 maanden bezig help ik zie het niet meer zitten' mij kwetsen. Tuurlijk kunnen degenen die dat schrijven daar niets aan doen en daarom blijf ik daar ook weg. Omdat dat MIJn probleem is en niet van degene die dat post. Vlinderbloem jij schrijft: '. Je bent er ook niet verantwoordelijk voor wat jouw verhaal met lezers doet die al langer bezig zijn. Iedereen heeft recht op zijn eigen gevoelens en ook om deze te uiten, of anderen zich daar nou aan storen of niet'. .....en daar heb je in zekere mate wel gelijk in. Ik wil alleen proberen duidelijk te maken dat mensen zich er niet altijd aan storen maar erdoor gekwetst raken soms. En dat betekent neit dat jij het niet meer hier mag schrijven, maar dat je het wel kunt proberen te begrijpen. Niet aanvallend bedoeld hoor meid, maar zo voel ik het. Verder kan ik wel begrijpen dat mensen die over de 30 zijn hun klokje voelen tikken, dat ligt wat mij betreft ook weer anders. Nog even di": Niets wat hierboven staat is aanvallend bedoeld, probeer gewoon mijn gevoel te omschrijven. (laat me soms beetje leiden door mijn emoeties, tsja, we blijven vrouwen he ).