Ja, ik ben er een beetje laat mee Maar omdat ik het toch wel héél graag wil delen met andere mensen, ga ik het toch maar eens typen Ik had tijdens de zwangerschap de hoop dat hij óf op de uitgerekende datum zou komen, óf op 21 juni, zodat hij een zomerkindje zou zijn. Mijn man is een lentekindje, dus dat zou heel speciaal zijn! In de nacht van 20 op 21 juni kreeg ik weeën. Heftig, pijnlijk, maar wel draaglijk. Toch de hele nacht niet geslapen, deels omdat ik elke 4-5 minuten, soms iets langer, soms iets korter, weeën had, deels omdat ik super gespannen was! 's Morgens heb ik de verloskundige gebeld. En een vriendin: Ik zei toch dat het een zomerkindje zou worden! De verloskundige vond me nog te rustig klinken, en ja, ze had gelijk, meer dan 1 cm ontsluiting en wel een verweekte baarmoederhals kon ze er niet van maken Maar ondertussen wel die weeën die gewoon heel vervelend waren! In de loop van de dag werd het iets minder, dus ik dacht dat het weer af zou zakken. Maar nee! 's Avonds werd het weer heftiger. En hoe! Weeën elke 3-4 minuten en zo ging ik de nacht in. Wéér de hele nacht niet geslapen. Sterker nog, ik kon niet staan, zitten of liggen. Het was zo erg! Op een gegeven moment had ik de weeën elke drie minuten en soms iets sneller. Maar ik durfde de verloskundige niet te bellen. Bang dat het weer loos alarm zou zijn en het was toch midden in de nacht. Mijn man wilde 's morgens graag thuisblijven, maar ik zei dat hij wel naar zijn werk kon gaan, de vorige dag zette het immers ook niet door? En om stipt half negen heb ik de verloskundige gebeld, dat ze toch echt moest komen! Die zat nog te wachten op de nageboorte bij een andere bevalling, maar beloofde zo snel mogelijk te komen. Als ik het echt niet hield, mocht ik nog eens bellen en zou ze een vervanger sturen. Om 9 uur kwam mijn man thuis, er toch niet helemaal gerust op en bovendien wilde hij mij niet alleen pijn laten lijden. Gelukkig, want ondertussen had ik de weeën behalve in mijn buik, ook nog eens in mijn rug! Rond elf uur heeft de vk me getoucheerd en bleek ik 7 cm ontsluiting te hebben! Heerlijk! Eigenlijk zou ik (eigen keuze) in het ziekenhuis bevallen, maar daar zag ik op dat moment niets in en gelukkig kon ik gewoon thuis bevallen. De kraamverpleegkundige werd gebeld en die kwam een uurtje later dan ook. Ondertussen was ik druk bezig met het opvangen van de weeën, die elke 2 minuten ondertussen kwamen en héél heftig waren. Toen ik nergens, in geen enkele houding, absoluut de weeën niet meer op kon vangen, (ik begon zelfs te denken dat het één grote wee was ), heeft de verloskundige mij tegen 1 uur weer getoucheerd. Negen centimeter! Ze heeft de laatste centimeter losgemaakt (hoe zeg je dat anders? ) en mijn vliezen gebroken. Plots had ik persweeën! Ik mocht persen. Mijn lijf was zo ontzettend van slag, ik kon nog maar aan één ding denken en dat was mijn zoon vasthouden en dit achter de rug hebben. Heel heftig heb ik geperst, en 24 minuten later, om 13:39 op vrijdag 22 juni had ik mijn zoon in mijn armen, dolgelukkig. Iedereen zei tegen me; als je hem vast hebt, ben je de pijn vergeten. Dat is dus niet waar Ik dacht bij mezelf; het doet nog steeds pijn. Maar wat wel klopt, is dat het je niet uitmaakt! Je krijgt er zo iets moois voor terug! Ik ben lekker gaan douchen, heb daarna mijn zoon voor het eerst aangelegd aan de borst, heb als een blok geslapen tot een uur of half zes en om half zeven ben ik een heerlijk, en welverdiend sigaretje gaan roken. Die had ik namelijk vanaf dat de weeën menens werden, niet meer gehad. De VK had tijdens mijn zwangerschap namelijk gezegd, dat ze me niet ging dwingen om te stoppen met roken, maar absoluut afraadde om dit tijdens de weeën nog te doen. Logisch, je kindje moet zo hard werken, hij heeft zoveel mogelijk zuurstof nodig. Het deed pijn. Het duurde lang. (op het persen na hihi). Het was zwaar. Maar het was de mooiste en meest bijzondere dag van mijn leven! Sorry voor het lange verhaal, het is dan ook een hele belevenis
Wel een heel leuk verhaal om te lezen! Volgens mij heb je je er goed doorheen geslagen. Alsnog gefeliciteerd met Tim!
gefeliciteerd met tim en is alsnog snel gegaan dat scheelt. maar moet het toch kwijt je geeft bv terwijl je rookt? http://www.borstvoedingnatuurlijk.nl/Up ... 2_IB_2.pdf staat info op wat er gebeurt als je bv geeft terwijl je rookt kijk op blz 3 en 4
Heb je dat nou helemaal op zitten zoeken om me even met de neus op de feiten te kunnen drukken of heb je de link standaard klaarstaan voor als je hier rokers tegenkomt? Beide vind ik even hilarisch Bedankt voor de link, maar ik sta achter de keuzes die ik heb gemaakt. Omdat er ook allergieën in onze beide families voorkomen, hebben de Vk, de kraamverpleegkundige én het consultatiebureau juist aangeraden om minstens zes maanden volledige borstvoeding te geven. Ze weten allemaal dat ik rook Verder iedereen natuurlijk bedankt voor de felicitaties!!
dan vind je dat lekker hilarisch wees lekker trots op jezelf dat je bv geeft terwijl je rookt en je kind krijgt alle schadelijke stoffen mee en nee hoor heb niet de link bij voorbaat klaar staan
: : : Nou, mamavantim, dan weet je het even.. Blij dat je het hilarisch vindt, dat tovert bij mij ook een lach.. maarreh missgwen: ik vind dit echt te gek voor woorden.. stuur dan een pb ofzo..
Ik ben ook heel trots op mezelf dat ik BV geef ondanks dat ik rook Mijn uk heeft niets te klagen, ik leef op een minimum aantal sigaretten, en al was dat niet het geval, dan was het alsnog mijn eigen keuze geweest. Het volgende gevonden op de site van verloskunde & gynaecologie: "Roken en borstvoeding Veel rokende moeders zijn geneigd om flesvoeding te geven. Maar moedermelk, zelfs van een rokende moeder, bevat zoveel beschermende stoffen dat ze best nog altijd verkozen wordt boven flesvoeding." Kom op zeg, leef je leven, dat doen mijn zoontje en ik ook en dat gaat tot nu toe uitstekend! Lintje dank je wel voor je reactie. Ik ben van nature erg onzeker en kan me veel aantrekken van dit soort opmerkingen. Ik wéét gewoon dat ik er goed aan doe om tóch BV te geven, dat ik hem op deze manier het beste geef dat hij kan hebben, maar jouw reactie sterkt me daarin.
Volgens mij doe je het hartstikke goed met je kindje. Missgwen is misschien wel een beetje jaloers.. of wellicht heeft ze iets meegemaakt of zit ze in de MM. He-le-maal niets van aantrekken, lekker voeden en gelukkig zijn, dat is het allerbelangrijkst. Je hebt toch maar mooi een gezond kereltje op de wereld gezet. Iets om trots op te zijn!
Gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje. Over het roken? Het is jouw lichaam en jouw kindje. En zolang je kindje goed drinkt.... Gr. Vanessa
Sorry missgwen, maar het lijkt net alsof je de 'geluk' van een ander weg wil nemen. Ieder voor zich of die wel of niet rookt, dat maakt helemaal niets uit! Ik vind zelf een juiste beslissing om juist niet tijdens de bevalling gerookt te hebben! Dat noem ik een prestatie, vooral omdat je vaak dan er juist een grote behoefte aan hebt! Borstvoeding is juist 1 van de beste voedingen, en dat deeltje wat de kleine binnen krijgt is nihil! Mammavantim -> Goede beslissing genomen hoor! Wees trots op jezelf en je zoontje! En van de bevalling die je gedaan hebt! Verder sluit ik me volledig bij Lintje aan!
Denk trouwens niet dat hier een discussie over wel/niet roken wordt begonnen. Daar vind ik dit trouwens geen topic voor. Dit vind ik meer voor felicitaties etc. Wil je er wat op zeggen, dan kan dat toch via pb?
Geen gezeur over roken hierzo, daar is een ander topic voor MamavanTim: Mooi verhaal hoor, fijn dat je toch lekker thuis bent bevallen en dat alles goed gaat. Ook erg fijn dat je mannetje uit zichzelf thuiskwam, dat scheelde weer een belletje Denk dat die van mij op dat moment niet meer weg te slaan is Deed het trouwens zeer, die laatste cm losmaken? of had je daar al geen erg meer in? iig GEFELICITEERD !
Idd dit is niet de bedoeling om een discussie te starten over het wel of niet roken tijdens de bv. Het blijft uiteindelijk ieders eigen keuze. En ik denk dat mamavantim best wel weet wat ze doet. Dus laten we lekker on-topic blijven. Iig nog een dikke proficiat met de geboorte van Tim!
Ik vond het wel pijnlijk ja Maar zeg heel eerlijk dat ik dit wel liever had dan de weeën! En toen het eenmaal "gedaan" was, mocht ik gaan persen dus het was een hele opluchting! Een bevalling is nou eenmaal een pijnlijke aangelegenheid Maar ik heb gemerkt dat met een gedegen voorbereiding (alles lezen wat los en vast zit ), steun van je man en een goede begeleiding door de VK en kraamverzorgende, het wel verzacht kan worden! Ik heb positieve herinneringen aan mijn bevalling Overigens wil ik nog even zeggen dat ik via PB een keurig berichtje van missgwen heb gekregen en mij e.e.a. duidelijk is geworden. Laten we elkaar maar niet meer aanvallen en de discussie hier niet voortzetten