nog 6 weekjes ongeveer en ben het zo zat!!

Ik ken je gevoel... Ik zit helaas al 5 maanden thuis ivm bekkeninstabiliteit. Maar ik ben het thuis zitten ook helemaal zat.
Niets is lekker meer, zitten niet, liggen niet, lopen niet. Iedereen om je heen zegt nog maar 6 weken. Die zijn zo voorbij nog even volhouden. Het is voor iedereen lekker makkelijk gezegd.
Wat mij echt op de been houd is die kleine in mijn buik. Hij/zij is heel actief en daar geniet ik ook echt van. En dan zie ik die kleine kleertjes weer en dan smelt ik alweer.
Maar daardoor gaat de tijd helaas niet sneller
Ik praat ook veel tegen die kleine... Tja je moet toch wat als je alleen thuis bent hahahaha

 

ik moet ook nog maar een paar weekjes ! ben alleen vandaag door mn rug gegaan dus hoop dat ze nog even blijft zitten ben nu 35 weken en 4 dagen ... thuis zitten is ook niks voor mij ik ben of heel de dag moe en doe niks of ik wil maar bezig zijn en het huis aan de kant makenzodra ik energie heb mja dat gaat dus niet meer! moet rust houden maar kan ik niet! blij als mn meisje er straks is dan heb ik genoeg te doen

 

ben het hier ook zat hoor, gelukkig voor mij nog maar 2,5 week max (wordt ingeleid met 40 weken als ie er dan nog niet is).

Zie dat je zoontje 1 dag jonger is dan de mijne!

ik kan hier amper naar het winkelcentrum en terug lopen, trek het echt net maar heb dan meteen harde buiken en last van mn bekken. Vind het zo sneu voor mn zoontje, die heeft eigenlijk meer beweging nodig maar ik heb er de puf gewoon niet voor!

Gelukkig is hij vandaag op het kinderdagverblijf en kan hij daar genoeg bewegen en heeft mama een rustig dagje. Heb vandaag alleen maar gehangen, is ook weleens lekker, maar wordt je ook snel zat.

 

ik herken je verhaal. zit helaas thuis sinds maart en ben 33.3 en kan ook bijna niet lopen het wordt steeds zwaarder ik geniet ook wel volop van de kleine, maar zou zo graag hem/haar vast willen houden en knuffelen ect. pfff wat kan je daar na verlangen.
zal graag willen af tellen met jou en andere natuurlijk die hetzelfe beleven.

liefs
phoobear

 

Hier nog iemand die het zat is, en de weken aan het aftellen is.
Al vanaf week 18 last van BI en dus rustig aan moeten doen.
Nu gisteren te horen gekregen dat hij wel erg snel wil gaan komen en dat ik het dus nog rustiger aan moet gaan doen. Ik mag nu echt niets meer. En als ik dat nog 5 weken moet trekken wordt ik helemaal gek.

Liggen/zitten/staan gaat allemaal pijnlijk door de bekken.

Ik kan me dus goed voorstellen dat er meerdere op het einde doorheen zitten. Vermoedelijk bedoelen ze dat met de laatste loodjes wegen het zwaarst. Stiekem hoop ik dat al dat rusten geen nut heeft en hij die weken niet gaat uitzitten al klinkt dit heel egoïstisch.

In ieder geval wil ik alle meiden die ook nog even moeten en het niet zien zitten toch succes wensen. We zullen het allemaal wel redden.

Groetjes en succes,
Krissa

 

nou zal ik me er dan ook maar ff bij komen..

ik ben het zo zat dat ik er soms boos van word en nog eens kan gaan huilen ook! ik mag bijna niks meer doen omdat mn vriendje aan de kleine kant is dus rusten rusten en nog eens rusten maar dat is totaaaaaal niet mijn ding. ik kan echt niet de hele dag niks doen of bijna niks doen. het moet wel en ik doe ooke cht mijn best om zo min mogelijk te doen maar dan spoken er weer allerlei gedachten door mn hoofd waar ik ook onrustig van wordt. ik kan niet wachten tot de kleine gebioren is. dan is de pijn in mn rug ook meteeen verdwenen. van voorweeen en harde buiken heb ik gelukkig totaal geen last..of ik merk het gewoon niet weet ik veel. maar het is allemaal zo zwaar!!! zelfs slapen is een hele opgave en als ik wakker ben ben ik nog steeds niet uitgerust en heb ik zo een pijn overal.

zuchtttt lieve baby ga maar hard groeien nu en kom er a u b gauw uit!

 

Mag ik me ook aanmelden bij de "Ik ben het ZAT club"?
Ik ben nu 34 weken en 2 dagen zwanger en heb een enorme pens!
Ik ben elke dag doodmoe, ik slaap slecht, mijn zoontje staat elke dag om 6.00 uur naast ons bed te jumpen en is erg actief.
Ik ga (nog)wel elke dag een wandeling met hem maken maar ik kijk elke week reikhalzend uit naar de 2 middagen dat hij naar het kdv mag.
Het is een heerlijk kind hoor, begrijp me niet verkeerd...maar als je zo moe bent en pijn in je bekken hebt dan is liggen het enige wat je wilt
Heel irri ook die mensen die zeggen:"meid, nog even volhouden, de laatste loodjes".
Jahaaaa, I know, maar ik ben het nu toch echt wel zat!
En dan de gedachte dat zodra de baby er is die nachten niet veel beter worden....maar ja, wel veeeeel leuker om door je baby wakker gemaakt te worden dan door je pijnlijke en vermoeiende lichaam.
Ik heb genoten van de zwangerschap, maar die roze wolk wordt nu toch wel een beetje lichtroze hoor.
Sterkte meiden!!!

 

Hai,

Ook hier iemand die er echt verschrikkelijk doorheen zit! Ik lig inmiddels alweer 10 weken met platte bedrust, waarvan zelfs 1,5 week ziekenhuis. Inmiddels bijna 35 weken (ik bekijk het graag positief ) en ben nu langzaam weer een beetje meer aan het doen. Maar dat houdt eerlijk gezegd niet meer in dan brood maken voor mezelf en af en toe een appeltje schillen voor m'n zoontje. Nu moet ik zeggen dat ik van de gyn langzaam wat meer moet doen, dus ik sta vaker op, pak dingen zelf, en heb vanmiddag zelf de swiffer over het meubilair gehaald .
Het moet ook wel, want volgens de gyn kan ik met dit conditiepeil absoluut NIET bevallen (en bedankt!). Nu is het niet zo dat ik nog in staat moet zijn om een maraton te lopen, maar het mag wel ies meer zijn zeg maar....

Maar goed, ik kom eigenlijk het huis niet uit zonder rolstoel. Mijn vriend neemt al weken het gehele huishouden over en de zorg voor onze zoon en hond. En dat leidt soms tot frustrerende situaties. Nu hoop ik heel erg dat het kleintje blijft zitten tot 37 weken (en waarom ook niet, we dachten dat ie kwam met 25 weken en toen met 27 weken etc etc, maar hij zit er nog steeds!), maar na maandag 29 juni zeg ik: KOMT U MAAR!!!

Nu maar hopen dat ik het allemaal nog op een rijtje hou 2,5 week....
Kortom: heel veel behoefte om die laatste loodjes te delen met dames die ook echt snappen hoe het is om zwanger te zijn en (in sommige gevallen) om helemaal niets te kunnen.

 

hier nog iemand die het zat is. Nog 6 weken en 2 dagen... maar de kans is groot dat ik met 38 weken ingeleid ga worden (door hoge bloeddruk en omdat ik perse een ruggeprik wil).
Ik ben het zat omdat:

-Ik om de dag een ctg moet laten maken in het ziekenhuis (nu gelukkig toevallig even 5 dagen niet) en dan elke keer een tasje mee moet nemen omdat ze kunnen besluiten om me weer op te nemen (ben al een keer opgenomen geweest en ik heb echt geen zin om 4 weken in het ziekenhuis te liggen).
-Ik doodmoe ben en zelfs naar de winkel gaan af en toe te vermoeiend is
-Ik me net een walrus voel
-Ik niet eens meer goed mijn eigen doos kan afvegen omdat die buik in de weg zit
-Ik me continu afvraag of ons meisje wel genoeg is gegroeid (ze is aan de kleine kant)
-De baby nog steeds in de stuit ligt en ik me maar blijf afvragen wanneer ze nou gaat draaien
-Ik gewoon super nieuwsgierig ben naar mijn meisje en niet meer kan wachten!

 

oh ik ken het gevoel.
met 34 weken lag ik voor de 3e keer in het ziekenhuis.
Op een bepaald moment had ik het zo gehad dat ik niks anders kon doen dan huilen.
die 6 weken leken nog eeuwen te duren ik zag er gewoon geen gat meer in.
Gelukkig was de gyn dit ook opgevallen en die zei dat ze begin week 38 gingen kijken of ze in konden leiden.
met 38+2 ben ik ook daadwerkelijk ingeleid.
achteraf schijnt dat ze me met week 37 ook wel in wilden leiden maar dit niet hadden gezegt om het zo lang mogelijk te kunnen rekken.
kop op! ik weet dat het moeilijk is.
maar nog even doorzetten en dan heb je je kleintje.

 

Hoi Jane,

Oh wat herkenbaar zeg! De keren dat ik tegen mijn zoon (hij is overigens 4, dus wel al wat ouder) zeg: ga maar even jezelf vermaken/zelf spelen/met je treinbaan/kleuren etc etc etc.
Dat is echt niet normaal! Nu gaat hij ook nog eens sinds een paar weken iedere dag naar school en hij echt helemaal kapot! Hij is zo moe en daardoor heel hangerig en eigenlijk gewoon vervelend. Doordat ik van al dat liggen overal pijn voel en door dat extra gewicht vreselijk moe en log ben, kan ik dat allemaal niet zo goed hebben.... Dus ik val weer een keer teveel uit en dan baal ik van mezelf, want hij heeft al zoveel dingen waar hij aan moet wennen (nieuwe school, nieuwe indeling van zijn dagen, nieuw broertje/zusje......).

Maar goed. Waar ik ook moeite mee heb: rechtop zitten! Want de baby in mijn buik gooit dan zijn kont in de strijd om meer ruimte te hebben.....

Ook de vreselijke angst van te vroeg bevallen is dramatisch. Die heb ik nu al 10 weken en ik ben er helemaal klaar mee. Ik wil zo snel mogelijk 37 weken zijn, want dan geeft het allemaal niet meer. Maar juist die laatste 2,5 week duren zo lang! En ik krijg ondertussen ineens (na een relatief rustige periode) steeds meer harde buiken en krampen..... Maar ik denk dat dat ook een beetje bij de termijn hoort!

Ok, dit is echt een lekker ego berichtje geworden hahaha.

 

Hallo dames!

Ik ben zó blij om jullie berichtjes te lezen...ik dacht namelijk echt dat er iets mis met mij was !!

Inmiddels ben ik 35 + 2 weken in verwachting en die roze wolk is aan het overslaan in een donderswolk. Door het extra gewicht, het vocht dat ik vasthou en de (bijna) gevoelloze vingertopjes en tintelende handen word ik wel erg ongeduldig op de komst van de kleine. Nu moet ik er ook rekening mee houden dat het natuurlijk ook nog 2 weken langer kan duren, ook al heb ik zelf het vermoeden (met velen om mij heen) dat de kleine niet zo lang blijft zitten.
Hij ligt al sinds 28 weken zwangerschap in de juiste positie en is zelfs sinds week 32 al aan het indalen. Nu weet ik niet of dat automatisch betekent dat hij ook eerder gaat komen, maar ja!

Het enige waar ik mij voor moet schamen in vergelijking met sommigen van jullie is dat ik op dit moment alleen maar voor mezelf hoef te zorgen. Dit is ons eerste kindje en mijn vriend helpt en ondersteunt mij in alles deze tijd, dus ik mag op dat gebied echt niet klagen.

Tis ook meer de nieuwsgierigheid naar de kleine en het feit dat je na 8 maanden gewoon je geduld aan het verliezen bent! Wij kijken echt uit naar de geboorte van onze kleine uk en dat mag wat mij betreft eerder zijn hoor haha!

Sterkte allemaal!!

x MieWie

 

Jane: ja, die harde buiken en krampen kunnen ook ontstaan door problemen met de stoelgang! En dat is iets waar ik erg veel last van heb, wat ik ook probeer. Ik heb daar medicijnen voor gekregen van de gyn, maar er staat heel groot op dat je het niet moet gebruiken als je zwanger bent.... dus ondanks dat het van de gyn komt durf ik het niet te gebruiken! Hahaha. Dan maar liever een moeilijke stoelgang en wat harde buiken.
Voor wat betreft jouw harde buiken: het hoort wel bij deze termijn, maar je moet vooral opletten dat de buiken en krampen niet regelmatig komen en dat ze niet pijn gaan doen. Als dat wel het geval is zou ik direct even bellen met je verloskundige.

De angst om je aandacht niet goed te kunnen verdelen straks heb ik ook wel hoor! Het lijkt me gewoon ook echt even wennen. Ik hoop dus maar dat dat gewoon vanzelf goed komt! Het is denk ik al heel goed om je daarvan bewust te zijn! Dan let je er al meer op dat je je tijd en aandacht goed verdeelt.

En die kont tegen je ribben ja: VRESELIJK! Heerlijk hoor als ik de baby voel etc. Vind het fijn dat ik een vrij drukke baby in m'n buik heb, want dat is toch weer een bevestiging dat het nog steeds goed gaat! Maar die kont. Het doet gewoon echt pijn. En het ziet er niet uit! Mijn vriend ligt altijd helemaal in een deuk haha. Je ziet echt zo'n bobbel rechts boven op mijn buik. Heb jij dat ook?

MieWie: mijn baby ligt ook al 10 weken met z'n hoofd naar beneden en heeft al de hele zwangerschap dezelfde voorkeurshouding. Ik heb begrepen dat het indalen van de baby geen enkele voorspelling is voor de bevalling. Baby's kunnen al met 27 weken indalen.

Je hoeft je niet te schamen hoor, dat ik al een kindje heb maakt het allemaal wat ingewikkelder (omdat ik ook nog eens rust moet houden), maar dat wil niet zeggen dat jij het niet helemaal zat bent!

Ga nu even een aftelkalender voor mijn zoon maken. Dan kan hij iedere dag een sticker plakken tot de uitgerekende datum (hopelijk komt hij daarvoor al..... ).

 

Wanneer beginnen die klachten dan??

Want ik heb nog helemaal nergens last van!! Voel me niet eens zwanger.

 

hier nog weer iemand die er wel zat van is hahaha
ben niet de enige zo te zien

ben nu 33 week zwanger, en heb sinds kort steeds last van hevige krampen, dat het zweet me echt van mn hoofd afloopt.
en nu zegt mn verloskundige dat dat indalingspijn is!!!
heeft iemand hier ervaring mee?

want zelf zou ik haast denken dat het voorweeen zijn!!!
ik denk dat ik vandaag ook even ga bellen,
want vanacht had ik er ook weer last van....

dus echt slaap heb ik weer niet gehad, en ben ook heel moe nu steeds, zal wel komen omdat je op het laatst loopt....
maar het mag van mij straks ook wel komen hahah
ben bekaf....
maar ik hoor graag iets van iemand die dit herkent..
het gaat echt om hevige krampen en het samentrekken van mijn onderbuik...
en soms komt de pijn achter bij me rug vandaan, en trekt zo naar de voorkant!!

Groetjessss

 

Assi: volgens mij is dat per persoon verschillend! Sommige mensen hebben hun hele zwangerschap nergens last van, misschien ben jij wel een van die mensen . Anderen krijgen er pas echt helemaal op het laatst last van. Bij mij denk ik dat het ook komt doordat ik al bijna 10 weken vrijwel helemaal plat lig/niets doe/mag doen.
Ik zou zeggen: lekker blijven genieten! Heerlijk als je nergens last van hebt

Dreetjuh: Tja, ik vind het moeilijk om vanuit hier te zeggen wat het is. Als je de krampen echt pijn doen en ook nog regelmatig komen, dan zou ik toch nog een keer bellen.....
Mijn zoon is veel te vroeg geboren omdat de verloskundige mij niet serieus nam. Dat wil zeggen: ik had rond 30 weken dergelijke krampen en toen werd mij ook gezegd dat het indalen was. Maar uiteindelijk bleek dus dat ik al aan het bevallen was!
Ik wil maar zeggen: altijd even vragen naar wat de krampen kunnen zijn en als je het nog steeds niet vertrouwd blijven bellen en eisen dat je even langs mag komen!

Hier een redelijke nacht achter de rug. Ik heb aardig geslapen, maar moest natuurlijk heel vaak naar de wc. En ik had heel veel last van mijn heupen aan het einde van de nacht. Oh ja, de kleine kreeg midden in de nacht ook nog de hik en hield dat een half uur vol! Hahaha, had ik weer!
Zoon gooide z'n kont weer tegen de krib.... werd vrolijk wakker, maar goed moesten beetje opschieten voor school en zodra hij dat door krijgt gaat de rem er altijd spontaan op.... Uren over een boterham doen, vijf keer dingen moeten vragen etc. Vriend en ik zijn door alle toestanden van de afgelopen weken uitgeput en kunnen dit gedrag (wat op zich volledig normaal is voor de leeftijd en wanneer ze net naar school gaan) echt even niet hebben...... Nou ja, probeer altijd zo positief mogelijk te zijn naar hem toe.

Gister wel een kalender gemaakt waarop precies het aantal dagen tot de uitgerekende datum staan. Ik heb allerlei tekeningetjes gemaakt en plaatjes geplakt zoals foto's van mensen die jarig zijn tussendoor of dagen waarop het vakantie is etc. Op die manier hoop ik dat hij wat beter snapt en weet wanneer de baby komt. Wordt hij misschien ook weer rustiger van!!!

Zo heel verhaal: hoezo ik moet mijn ei kwijt haha.