Ik zag het al een paar keer voorbij komen: gewoon zeggen dat ze wat anders heeft. Maar ze heeft toch niet wat anders? Dat deed mijn, eerder in het topic genoemde, schoonzus ook, om vervolgens op Facebook te zien dat ze lekker in het bos hadden gewandeld met de kinderen. Sorry, maar dan heb je dus niet wat anders maar heb je gewoon geen zin om naar de verjaardag te komen. Prima, maar zeg dan eerlijk dat je je zondag liever met je gezin doorbrengt.
"Dat komt goed uit want ik heb liever leuke mensen op mijn feestje" is zeker een iets te gepast antwoord
Ja, dit vind ik ook wel lomp overkomen. Misschien is het niet zo bedoeld, maar ik zou er een rotgevoel aan overhouden als mij dit zo werd gezegd. Genoeg manieren om het iets anders te formuleren volgens mij.
Ze had het beter is netter kunnen verwoorden maar goed op zich geen probleem als het beide kanten op werkt. Het wordt beroerde dat , wanneer jullie niet naar haar verjaardag gaan, ze hier boos over wordt terwijl ze het zelf ook zo doet. Mijn schoonzus en zwager vieren al jaren hun verjaardag niet meer en al jaren zijn ze teleurgesteld omdat er dan toch niet stiekem iemand komt. Tja dat is hun probleem, ze zijn er elk jaar heel duidelijk in Nee we vieren de verjaardag niet.
Ik wil tips . Ik zit midden in een grote door-fok-schoonfamilie (sorry, is echt zo) en kleine eigen familie waarin dit -tot nu toe- echt Not Done is. Je móet er zijn tenzij je een mega-goed excuus hebt en zelfs dan kan er op gefronst worden. Zelfs toen mijn autistische, verstandelijk gehandicapte, zeer makkelijk overprikkelde zoon zijn diagnose al een jaar had, moesten we toch altijd maar opdraven. Mijn probleem ligt vooral bij mijn man die de zorg voor zoon dan vooral bij mij liet want zoon zocht troost bij mij, maar zo opgevoed is dat verjaardagen heilig zijn dus we moesten er zijn. Een weekend samen als gezin wordt trouwens ook beperkt, als ik gewoon thuis blijf met autistische zoon. Het is toch ieder weekend weer het gros van een zaterdag/zondag op de niet-boodschappen-dag. Ik ben overigens ook zelf introvert en hou niet van kring-zit feestjes. Dat zijn deze feestjes vrijwel altijd. Maar met autistische zoon zie ik er zo tegenop! (Vrije-loop feestjes/uitgaan met vrienden vind ik wel leuk!) @TS: ik vind de manier waarop jouw schoonzus dit meldde inderdaad lomp. Zou je het niet met haar één op één even willen bespreken? Wellicht zit er toch een diepere reden achter. Op die manier blijft er geen wrok tussen jullie en geen geroddel achter een rug om o.i.d. En als er geen diepere reden is, kan jij vertellen dat je dit niet zo aardig vond klinken en dan alsnog samen 'de lucht klaren'?
Nee joh, bespreken staat zeker niet op mijn agenda, ik ken mijn schoonzusje wel langer dan vandaag . Ze is altijd lomp en ik heb geen warme band met haar, dus tja, ik ben ook niet rouwig dat ze niet komt. Ik verdenk haar langer hoe meer van autisme, ze heeft wel meer opvallend 'egocentrisch' gedrag waarbij ze dingen gewoon niet aanvoelt en planken (flink) misslaat (en nog wel meer kleine dingetjes). Ik verbaas me er eigenlijk vooral om dat ze dit zo verwoordde (en meest waarschijnlijk geen enkel idee heeft hoe het over komt). Ik heb absoluut niets tegen eerlijkheid, maar... zo zeg je dat toch niet (al helemaal niet in Zuid-Limburg waar recht voor zijn raap alles behalve normaal is). En dan heeft ze overigens ook nog 'reply to all' aangeklikt dus alle andere genodigden hebben haar antwoord ook gelezen... (ik heb ook al aantal verbijsterde reacties van andere genodigden gehad...)