Hallo meiden, Twee weken geleden ben ik gecurreteerd ivm een missed abortion. Het was mijn eerste zwangerschap en het heeft helaas niet zo mogen zijn. Ik ben nog steeds erg verdrietig en af en toe nog wel een flinke huilbui. Aan de andere kant zijn we ook best wel optimistisch en willen we er weer zo snel mogelijk voor gaan. Ik heb echt het gevoel alsof we de verloren weken moeten inhalen en we geen tijd te verliezen hebben. Het voelt goed dat we hier weer mee bezig zijn en ons op de toekomst kunnen richten. Alleen wat staat ons allemaal te wachten, wanneer ben ik vruchtbaar, duurt het langer om weer zwanger te raken na een curretage, hoe zal mijn cyclus zijn en stel ik raak zwanger kan ik dan wel genieten? Eigenlijk ben ik best wel onzeker en bang momenteel en ik hoop dat er andere meiden zijn die hier ervaring mee hebben gehad of op dit moment in hetzelfde schuitje zitten als ik. Zou het fijn vinden om ervaringen te delen. Alvast bedankt. liefs trees
Trees, ik heb een kleine 3 jaar geleden een missed abortion gehad en ben toen op 17 juni 2005 gecuretteerd. Voor mij was dat ook mijn eerste zwangerschap en we waren toen al 4 jaar bezig. Eind juli werd ik weer ongesteld en in april 2006 bleek in spontaan zwanger van Jasmijn. Zoals je aan mijn banner kunt zien, ben ik inmiddels in verwachting van ons tweede kindje... Voor mijn MA had ik een heel onregelmatige cyclus (5 tot 8 weken), erna werd mijn cyclus een heel stuk korter én regelmatiger (29 - 31 dagen), dus daar waren we al erg blij mee. Ik hoop dat jij binnenkort op weer op die roze wolk mag zitten (en dan blijft zitten...) Veel geluk!
Ik hoop dat ik je wat kan opbeuren, heb een curettage gehad op 27/12 /07 en kijk nu maar al naar mijn banner. Moet al eisprong gehad hebben ongeveer 3 weken na curettage. nadeel van curettage kan zijn dat je baarmoeder wat meer tijd nodig heeft om weer haar lagen op te bouwen maar voordeel is dat er met 'een schone lei' kan begonnen worden. Bij mij was het direct weer raak( al was dit niet echt de bedoeling maar we klagen niet) dus misschien bij jou ook.
Hier ook een verhaal met een positief einde : ik heb in augustus '07 een MA gehad met mijn 1ste zwangerschap, maar ben nu alweer 18 weken opnieuw zwanger. De eerste maand na de MA was m'n cyclus wel wat in de war, maar viel nog mee met anderhalve week later mijn ongesteldheid dan normaliter. In de 3de maand na de curettage ben ik alweer zwanger geworden. Veel sterkte, maar hou hoop!
Wauw wat een positieve verhalen allemaal! Ik word daar heel blij van , merk de laatste dagen dat het me toch meer bezig houdt dan ik in eerste instantie dacht en kon dus wel wat opbeurends gebruiken. Ik ben wel heel benieuwd hoe lang het vloeien na de curretage bij jullie heeft geduurd? De curretage is bij mij nu twee weken geleden en ik vloei nog steeds. Wel is het sinds het weekend wat bruinig ipv echt bloed. Is dit herkenbaar? Ik ben wat ongeduldig aan het raken, en kan niet wachten tot we weer mogen
Ik kan me niet meer precies herinneren hoe lang ik na mijn curettage heb gevloeid, maar ik weet nog wel dat me dat erg is mee gevallen. Ik had uit voorzorg van dat dikke kraamverband gekocht, maar dat heb ik niet eens nodig gehad. Volgens mij was het vergelijkbaar met een heftige menstruatie...
Ik heb de eerste twee dagen behoorlijk heftig gevloeid. Ik was toevallig ook verkouden en als ik nieste voelde ik het in golven eruit stromen. Ik heb dus wel veel gebruik gemaakt van kraamverband en soort verbandmatjes, die ik uit het ziekenhuis heb meegekregen. Na twee dagen werd het snel minder, maar na een paar dagen, begon het weer in alle heftigheid en verloor ik ook allerlei troep. Ik heb geen idee wat dat was, misschien stolsels ofzo? Dit heeft weer een week geduurd en afgelopen weekend verloor ik soort sliertjes, daarna werd de buikpijn minder en het bloed is nu weer bruinig en weinig. Sorry het is een beetje een smerig verhaal geworden, maar is dit eigenlijk wel normaal?
Trees, ik zou die vraag even neerleggen bij je gynaecoloog. Die kan je vast wel vertellen wat 'normaal' is en wat niet...
ik heb echt niet veel gevloeid, zelf niet te vergelijken met maandstonden, veel minder. Na een dag of 7 was het gestopt.
Hoi, Ik ben 5 weken geleden gecurreteerd (missed abortion). Moet maandag weer terug naar het ziekenhuis voor nacontrole gelukkig want ben nog steeds niet ongesteld. Na de curretage had ik 2 daagje dat ik nog vloeide en toen was het alweer voorbij. Wij gaan er gewoon weer voor. De schrik zit er nog wel in maar erin blijven hangen kunnen wij niet onze kinderwens is zo groot om weer door te gaan. Ik heb wel al een week ongikrampen en een paar weken geleden veel witte afscheiding gehad dus ik denk dat ik alweer mijn eisprong heb gehad. Maar we horen het allemaal maandag in het ziekenhuis. Sterkte de komende tijd! Groetjes
Priscilla ik duim voor je dat het je eisprong was. Zijn jullie ook alweer bezig of wachten jullie tot je weer een keer ongesteld bent geweest? Was het ook je eerste zwangerschap? Ik heb gisterenmiddag de gynaecoloog gebeld, en volgende week heb ik nog een echo. Waarschijnlijk was er wat achtergebleven, maar omdat ik sinds een paar dagen minder buikpijn heb is er een goede kans dat het nu 'schoon' is. Na de curretage is er ook een echo gemaakt en daar bleek inderdaad nog wat op te zien. Door al het bloed in mijn baarmoeder was het moeilijk vast te stellen hoe groot het was. Ik ben blij dat ik gebeld heb, want dit was me allemaal al eerder verteld. Alleen is het toen helemaal langs me heen gegaan en heb ik geen woord van haar verhaal onthouden. We wachten volgende week even af..
Hoi Trees, Wat ontzettend verdrietig dat je een missed abortion hebt gehad! Ik weet niet of het je wat helpt, maar ik zit op dit moment in hetzelfde schuitje. Vorige week was bij ons vastgesteld dat het vruchtje bij 6 weken gestopt was met groeien en maandag heb ik tabletten gehad om alles op te wekken. Dit is meteen die dag nog gebeurd en alles is weg. Ik vloei ook nog steeds wel wat, maar veel minder. Maar heb dus geen curettage gehad. Heel herkenbaar wat je schrijft over wat je allemaal te wachten staat, wordt je een tweede keer zwanger, hoe lang gaat het duren etc. Moeilijk he, weer die onzekerheid. Bij mij heeft dit er behoorlijk ingehakt, maar ik hoop dat we ons binnenkort weer op de toekomst kunnen richten. Ik hoop dat je echo volgende week 'goed' is en dat je met volle moed weer verder kunt. Heel veel sterkte voor nu gewenst! Marit
Ik heb een curretage gehad op 14/8/07 was 11 weken en 5 dagen op dat moment maar hartje was stilgevallen op 7 weken en 5 dagen, heb 1 febr 08 terug positief getest. Hopelijk ben je ook snel weer zwanger
Zico gefeliciteerd En Marit wat een narigheid is het allemaal! Ik begin nu te beseffen dat het er toch dieper inhakt dan ik dacht. Het klinkt misschien wat vreemd, maar ik mis het kindje echt en mijn buik voelt letterlijk zo leeg. Heel soms voel mezelfs nog een beetje zwanger en weet niet of ik me dat verbeeld of dat het nog door hormonen komt. Sinds een paar dagen voel ik me ook weer heel erg verdrietig en ik ben er ook (te?)veel mee bezig. Hoe ga jij er nu mee om en neem je een tijdje rust of gaan jullie weer snel aan de slag? Ik hoop dat we beidjes snel weer goed nieuws hebben en jij ook heel veel sterkte!
Hoi Trees, Het klopt dat je je nog zwanger kunt voelen. Ik zie aan mijn borsten bijv. dat ze nog steeds anders zijn dan anders. Niet leuk, want ik ben niet zwanger dus wil de symptomen nu ook niet meer. Je vraagt hoe ik er nu mee om ga. Tja, ik zit er nog middenin en ben net als jij nog erg verdrietig. Voel me echt uit het lood geslagen. Thuis is mijn veilige plek, zodra ik naar buiten ga voel ik me superkwetsbaar, heel gek. Lichamelijk gaat het best goed, maar ik vind het echt heel erg moeilijk. Het heeft bij ons ruim een jaar geduurd eer ik zwanger was en dat maakt het kijken naar de toekomst nog enger. Ik durf er nu gewoon nog niet aan te denken dat ik weer een jaar van elke maand teleurstelling tegemoet ga. En ik durf ook niet te denken dat ik misschien weer snel zwanger ben. Zo dubbel ,want het liefst ben ik zo snel mogelijk weer zwanger. Ik denk dat ik er nog wel even doorheen moet. En ik voel me op momenten dat mn man er niet is, erg alleen. Ik voel het echt als een rouwproces waar je doorheen moet. Zit ook erg met schuldgevoel, dat ik zelf iets verkeerd gedaan zou hebben, heb jij dat ook? Ik hoop echt dat we allebei weer hoop voor de toekomst krijgen, maar nu is dat nog wel ver te zoeken bij mij. Heel veel sterkte, als je je hart wilt luchten, doen! Liefs, Marit
Ooh dat dubbele gevoel is zo herkenbaar! Ik wil zo graag weer zwanger zijn, maar ik ben ook doodsbenauwd om weer zwanger te zijn. Soms hebben we toch echt weer hoop voor de toekomst, maar het andere moment zie ik alleen maar beren op de weg en zie ik het nooit mee goed komen. Wat erg dat jullie ook een jaar op je wondertje hebben moeten wachten en dat het dan afgenomen wordt. Dat maakt het leed allemaal extra zwaar. Ik ben sinds maandag voor halve dagen aan het werk en sindsdien heb ik ook meer last van huilbuien. Ik snap niet dat de wereld gewoon doorgaat alsof er niks gebeurt is. In mijn hoofd klopt dat gewoon niet! De schuldgevoelens komen hier ook regelmatig naar boven, maar al minder dan in het begin. Ik haal me dan ook de meest gekke dingen in mijn hoofd. Een paar dagen na de bevruchting heb ik twee slokken champagne met oud & nieuw gedronken of het feit dat ik twee weken lang elke dag ontbijtkoek at en er toen pas achter kwam dat er kaneel inzat. Ik merk dat ik mezelf er echt mee gek kan maken, maar het is zo lastig om dat knopje uit te zetten. Meid neem lekker je tijd en je hebt gelijk dat het echt een rouwproces is. We zijn toch onze kindjes kwijt en alle dromen en plannen voor de toekomst? Alle reden om erg verdrietig en verslagen van te voelen. Liefs Tree
Trees, je gedachten zijn begrijpelijk, maar het is héél belangrijk dat je jezelf geen schuldgevoel gaat aanpraten. Toen ik de eerste keer zwanger werd, zaten we net in een soort pauze tussen IUI en IVF in. Mijn kans om spontaan zwanger te raken was / leek toen nihil en daarom slikte ik in die periode geen foliumzuur. Ja... en dan word je tóch spontaan zwanger en dan gaat het ook nog eens mis! Ik heb mezelf dus ook enorm verweten dat ik geen foliumzuur slikte! Maar de arts verzekerde mij dat er mij een miskraam bijna altijd sprake is van een aanlegfout en dat de natuur maar één juiste uitweg ziet door het vruchtje af te stoten. Dat heb ik me toen maar voor ogen gehouden, want anders word je gek van dat schuldgevoel... Voor mij werd later één gedachte veel belangrijker: Ik wist vanaf dat moment dat ik wél (spontaan) zwanger kón raken en dat gaf ook weer veel moed en hoop voor de toekomst...
Trees: We waren er eigenlijk helemaal niet mee bezig na de curretage. Het was meer de warmte en troost bij me vriend opzoeken ! Maar als het zo snel gaat dan is het zeker niet erg. Wij zijn er weer helemaal klaar voor. Maar denk eerder dat me cyclus van slag is die is normaal heel snel 21 tot 28 dagen zou wel vervelend zijn want was er wel blij mee.
Hi meiden, Gisteren ben ik gecurreteerd. Voel me zo ontzettend raar. Jullie begrijpen vast precies hoe ik me voel. Weten jullie wanneer het zwangerschapshormoon uit je lichaam is.
he mupkuh. het kan een heel tijdje duren, mijn eerste cyclus heeft 49 dagen geduurd, hopelijk is het bij u sneller terug in orde. En hoe gaat het nu met je? Het lege gevoel zal nog een heel tijdje aanwezig blijven. het rare zal zijn als je de eerste keer je regels terug krijgt dan is het zo echt, vond ik het zo defenitief. Soms zat ik me gewoon gek te maken van wie weet ben ik toch nog zwanger terwijl je verstand beter weet.