Ben jij tienermoeder? ik wil zooo graag weten hoe jij het dan aanpakt? wat vonden je ouders ervan? woon je nog thuis met je kindje? ben je nog samen met je vriend? vertel alles wat je wilt vertellen ben heel benieuwd naar jou verhaal! Groetjes x
@ Lovely, niet om 't een of ander, maar vind je onderschrift wel een beetje vreemd in combinatie met je andere berichten dat je de pil wel slikt, maar onregelmatig? @ Muisje, hopelijk is het snel raak! Leuk dat je gaat samenwonen!
wat spannend Muisje91! ja ik ben zelf 19 en ik heb het idee dat ik zwanger ben.. ben 3 dagen over tijd heb duidelijk symptomen alleen mijn test werkt nog niet echt mee.. Negatief! misschien het nog te vroeg. Alleen ik woon nog thuis, en mijn ouders zullen er totaal niet blij mee zijn maar ben gelukkig al 3 jaar samen met mijn vriend. We zijn ook opzoek naar een huisje,maar het gaat allemaal zo langzaam jammer genoeg. Heel veel succes hoop dat je straks positief nieuws hebt! xxx
Saz667 klopt komt een beetje verwarrend over, maar dat staat er omdat ik al eens eerder gedacht heb dat ik zwanger was.. dus van daar in de zin van "deze keer". Het was niet mijn bedoeling om zwanger te raken, maar als ik zwanger ben is het van harte welkom. en stiekem hoop ik het ook heel erg!
Ik ben 23 en zwanger van de 3e Ik was 17 toen werd mijn zoontje geboren ! ik was 18 bijna 19 toen werd mijn dochtertje geboren. Ben 8 jaar samen met de papa van mijn kiddies en wonen nu 5 jaar zelfstandig.Daarvoor woonde we bij mijn moeder.Voor de omgeving was de zwangerschap van mijn zoontje ene schrik ja! maar iedereen vond het uiteindelijk leuk! Van mijn zwangerschap nu weet nog niemand, En ben wel een beetje bang om het te vertellen! Hebben bewust gekozen om voor een 3e wondertje de klussen! Maar ik ben weer aan het studeren! Dus denk dat de meningen van mensen niet al de leuk zullen zijn! Maar is onze keus niet die van een ander!
Dus als ik het goed begrijp, rommel je met je pilgebruik omdat je stiekem in de hoop bent zwanger te worden? Stel nou dat je ´per ongeluk´ toch zwanger wordt, dan slik je daarna her en der nog een paar pillen.. lijkt mij niet echt bevordelijk voor een eventueel vruchtje. Je woont nog thuis, je vriend dus ook? Jouw ouders zullen dus niet staan te juichen, de zijne waarschijnlijk ook niet. Want jullie hebben immers niet eens zelfstandige woonruimte. Hebben jullie wel een inkomen, vraag ik mij dan gelijk af. Sorry meid dat ik zo reageer.. maar waar ben je mee bezig
Ik was nog net 20 toen ik beviel van mijn oudste. Als klein kind zei ik altijd al dat ik hoopte jong moeder te worden. Toen ik op mijn 15e mijn man leerde kennen gaf hij ook al heel snel aan dat dit ook een wens van hem was.. jong vader. Gelukkig mocht dit dus ook zo zijn en raakte ik zwanger op mijn 20e. Onze omgeving keek hier niet raar van op... wij hebben onze wens altijd uitgesproken en onze omgeving vond dit ook precies bij ons passen.. Ze reageerde allemaal heel erg leuk en blij. we woonde al een tijdje samen in een eengezinswoning en we hadden alle twee al een vaste baan.
Ik vind je verhaal eerlijk gezegd erg tegenstrijdig Als je dan zo graag een kindje wilt ( Samen ) Dan stop je toch met de pil?! En ga je hem toch niet kwakkeloos wel of niet in nemen. Weet je vriend wel van jou kinderwens af? En wilt hij wel een kindje?
Ik ben geen 'tienermoeder' want ik ben inmiddels bijna 24, maar ik heb op dit moment geen eigen woning. De woning waar we in zaten zat vol met schimmels doordat de woning heel erg oud was en de muren te vochtig. Inmiddels zit ik dus weer even bij mijn moeder, samen met mijn vriend straks. In februari ben ik uitgerekend en ik hoop dat we zsm een eigen huisje krijgen. Ik ben nu bezig met mijn laatste jaar van mijn opleiding en zowel school als eindstage werken erg mee. Mijn moeder vindt het niet erg dat we tijdelijk bij haar zitten en mijn vriend, ook al ziet hij het liever anders, vindt het ook geen ramp even bij mijn moeder te zitten. Beter als het oude huis, dit zit immers vol schimmels en dat is ontzettend slecht voor een pasgeboren baby..... Alles zit dus, ondanks wat tegenslagen, redelijk mee. Maar ik moet er niet aan denken om 'stiekem' zwanger te worden omdat het toch wel gewenst is. Je hebt zoveel om je 'zorgen' over te maken als het eenmaal zover is. Als je moeder al niet staat te juichen, doe het dan niet, want als je nog thuis woont ga je haar hulp nodig hebben denk ik. Wacht gewoon nog even tot het moment er wel goed voor is Dan is zo'n kleintje nog veel meer gewenst meid
Waarom wil je zo raag jong moeder worden? Als je wacht tot je bijvoorbeeld 24 bent, dan ben je nog steeds lekker jong. Dan heb je waarschijnlijk een betere basis voor je kindje en weet je volgens mij veel beter of je een steady relatie hebt. 3 jaar lijkt misschien lang voor een relatie, maar ik weet uit ervaring dat dat op die leeftijd echt nog niets zegt. Wat als je zwanger wordt en hij blijkt toch meer waarde te hechten aan het vrije leventje. Dan sta je er alleen voor. Het klinkt misschien crue, maar ik hoop dat je weet wat je doet en dat je mogelijke kindje terecht komt in een gezin met een papa en mama die hem of haar allebei graag verwelkomen.