Meiden ik zit er even helemaal doorheen.. Ik heb elk middel wat er ook maar bestaat om zwanger te worden gebruikt en niks helpt. Zaad is gecheckt deze was goed, heb zelfs Maca poeder geprobeerd.. We lopen al bij arts en mogen in januari terugkomen voor IUI.. Ik was deze ronde op vakantie dus heb er totaal niet aan "gedacht" (stiekem wel maar niet zo extreem als thuis), heb geen ovu testen gedaan en heb genoten van m'n man en wij van elkaar haha... En nog werkt het niet! Zoveel vriendinnen zijn alweer zwanger van de 2e, terwijl ik nog steeds "wanhopig" op de eerste wacht. Het is de 3e ronde nu na het HSG onderzoek, zelfs de arts zei dat ik nu veel vruchtbaarder ben.. Waarom lukt het dan niet? Echt ik word helemaal wanhopig hierdoor.. Wat ik met dit topic wil weet ik niet, Kben gewoon zo gefrustreerd dat het niet lukt. Je ziet zelfs dat junkies zwanger worden en wij dan? Zo braaf zonder drankje, al máánden.. Bah! We gebruiken sowieso geen drugs maar dat was het enige wat we zouden moeten laten staan dus hebben we gedaan.. Zit te denken om tarwekiemolie rond eisprong te slikken? Is dit middel dan wel goed? Sorry dat ik zo wanhopig over kom maar poh.. Het begint zwaar te worden nu ... We willen zo graag. Misschien wel te graag.
Het is zo begrijpelijk dat je je zo voelt! En gek genoeg kun je het de ene maand beter relativeren dan de andere maand. Wij zijn 'pas' een jaar bezig maar ik had de afgelopen dagen ook van dit soort dagen. Ik kan elk moment van de dag wel in janken uitbarsten. Precies die gedachte van: elk ongezond persoon word maar per ongeluk zwanger en ik zit hier met mijn goede gedrag en noppes... En voor een vrouw is het dan ook echt weer heel anders dan voor een man... ik volg nu het dieet van rika lukac van het boek innesteling. Geen idee of het werkt maar het geeft mij in ieder geval heel veel energie, yogaoefeningen in de ochtend waardoor ik elke dag heel relaxed begin en vooral een houvast!!! Ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken over te graag willen, ook al zeggen mensen dat weleens. Het is toch juist iets moois? sterkte
Sterkte meid! Herkenbaar verhaal! De enige tip die ik kan meegeven: afleiding afleiding afleiding en nog meer afleiding. En praat er over.. stop je gevoel niet weg, dat lucht echt enorm op. Accepteer je wanhopige momenten, en vergeet niet te genieten van de dingen die NU gebeuren. Zo redden wij het
Meiden dankje! Wat "fijn" dat jullie je herkennen in zoiets verschrikkelijks. Afleiding zoek ik ook echt maar zodra ik thuis ben begint het weer. En praten doe ik ook maar m'n vriendinnen zijn allemaal zwanger of al bevallen, ze snappen het niet. Ze proberen het wel maar ze voelen niet hoe ik mij voel. Mijn schoonmoeder heeft 5 kids en zij begrijpt mij enigszins zij is ook de enige waarmee ik durf te praten. Wil gewoon niet wanhopig overkomen en zoveel mogelijk laten zien dat er ik echt niet mee bezig ben (arts en ml waren boos dat ik er zoveel mee bezig was..) Wat ben ik blij met dit forum.. Dat dieet.. Is het ook echt een dieet of gewoon zodat je wat relax word? Anders ga ik me daar ook eens in verdiepen
ik vind het ook lastig om hier met al die zwangere vriendinnen over te praten. En ik merk dat in mijn omgeving er weinig gepraat wordt over mensen waarbij het wat langer duurde dan gemiddeld. Iedereen verteld heel vrolijk dat het allemaal zo snel gepiept was! het is wel een soort van dieet met vooral veel superfoods en vitaminesupplementen. Het is erg fijn en logisch geschreven maar of het werkt zullen we pas over een tijdje weten maar als ik het lees denk ik wel, ja daar zit wat in! er is ook een site home tja en er veel mee bezig zijn, wat doe je eraan? ja kan het maar moeilijk negeren. Bij elk gevoel in je lichaam ga je toch weer denken, tellen etc. Ik word er vooral erg onzeker van... succes
hier ook 1.. de ene maand kan ik de teleurstellingen beter aan dan de andere maand.. wij zijn bijna 2 jaar bezig net een korte break.. heel frustrerend dit.. en vooral.. wat duren de maanden lang met wachten pfff
Makkelijk is het niet, begrijp hoe je je voelt, en zoals je zegt dat junkies enz wel zwanger raken, is het inderdaad oneerlijk terwijl wij zoveel moeite doen om zo gezond mogelijk te zijn voor een misschien komende zwangerschap, en dan komt het maar niet! Ik heb dat met mijn schoonzus die perongeluk zwanger raakte door de pil nog wel, en dan nog is super ongezond leefde, en heel haar zwangerschap veel frisdrank dronk en door ging met haar levenstijl, kon ik zo kwaad om worden. Toen begreep ik het ook niet meer, waarom lukt het dan niet, eet ik dan voor niks gezond?. Zulke gedachtes krijg je dan, maar die maken je gek. Misschien moet je het proberen achter je te laten, hoe meer je er om gaat stressen, hoe langer het duurt.
Heel herkenbaar verhaal. Zelfs dat stukje over de vakantie is ook bij mij van toepassing. Hier ook vriendinnen die alweer zwanger of al bevallen zijn van de tweede en ik wacht nog steeds op een zwangerschap van de eerste. En het ergste vind ik de onzekerheid of het ooit gaat lukken, ik weet niet eens of ik zwanger kan worden. Ik heb geen tips voor je, hier gaat het ook met ups en downs. De ene ronde gaat het lekker en ben ik niet zo erg teleurgesteld en een andere ronde ben ik heel erg verdrietig dat het weer niet is gelukt.
Ah meis, wat herkenbaar allemaal. Maar ik heb wel een positief verhaal. Wij waren 15 mnd bezig. Allerlei onderzoeken gedaan, alles was goed. Ik heb werkelijk alles gedaan, zelfs accupunctuur. Niets hielp. Vakantie hielp ook niet. langzamerhand was ik bang dat ik gek werd. Want wat als het gewoon echt niet gebeurde? Ik heb al die maanden braaf geleefd. Vanaf de ei geen alcohol meer etcetc. Ik kreeg te horen dat we over twee maanden behandelingen zouden krijgen als ik dan niet zwanger zou zijn. Vanaf toen had ik zoiets van, boeien, ik word toch niet zelf zwanger dus ik ga gewoon weer lol hebben met mijn vriend. Zijn heel veel uit geweest toen en heb er gewoon heerlijk bij gedronken. Ik was zelfs soms echt dronken. En ja hoor, ik werd zwanger. Nu is alcohol natuurlijk nooit echt goed maar iedereen begrijpt het als je zolang bezig bent dat je even het heb gehad met alles. En juist op het noemt dat ik een gezellig feestje had en de drank is een keer niet liet staan werd ik zwanger. Ik kan het nog steeds niet geloven maar ons mannetje is toch echt al 10 maanden oud. Heel veel succes en sterkte en hoop dat je heel snel zwanger bent. Liefs
Heel herkenbaar, wij hebben ook heel lang op onze eerste zwangerschap gewacht, heeft na stoppen met de pil 3 jaar geduurd, zijn niet al die 3 jaren er steeds even actief mee bezig geweest, heeft soms door omstandigheden op een iets lager pitje gestaan maar ook toen niet spontaan zwanger geraakt, toen de stap gezet om een afspraak te maken bij de dokter, na de eerste onderzoeken die daar plaatsvinden, had ik net een afspraak gemaakt in het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken. Had me er een beetje aan over gegeven dat het waarschijnlijk niet zonder medische hulp zou gaan lukken, die maand ook niet bezig geweest met wanneer mijn eisprong enzo, en zowaar, zwanger!!! Echt, het duurt je nu veel te lang. Logisch ook! Maar hopelijk krijg je wat hoop en vertrouwen uit verhalen zoals die bij ons...
@paddy het is ook gewoon waardeloos. En als je omgevin allemaal zo snel zwanger worden of waren is lastig. Helaas heb ik in mijn omgeving meer dames bij wie t niet zomaar ging of gaat. Maar ik kon wel daardoor met meer mensen praten. Ik heb ook van alles geprobeerd, maar niks leek te werken. Ik ga ook niet zeggen dat het goed komt, maar soms bestaat t geluk wel. Dat lees je hier op zp en bij mezelf duurde het 20 maanden voor ik zwanger was. Wij stonden op de wachtlijst voor iui, maar dus toch nog spontaan zwanger! Helaas bleek ons zoontje een grote aangeboren afwijking te hebben. Inmiddels mag ik genieten van onze dochter. 3 mnd na t afscheid was ik alweer zwanger, niet verwacht weer zo snel. En te graag willen tja. Toen m'n vriend aan de gyn vroeg of ik er niet te veel mee bezig was, zei deze : zwanger worden zit tussen je benen niet tussen je oren. Sterkte ermee ik hoop dat je wens toch binnenkort vervuld wordt.
Heel vervelend dat jij zo lang moet wachten. Maar ook hier hetzelfde verhaal. In maart 2012 gestopt met de pil, eind december naar de huisarts voor vervolgstappen. Kreeg ik daar te horen dat door 10 jaar de pil mijn hormoonhuishouding door de war was en dat ik zeker een jaar moest w8 op kans op zwangerschap. Dus vanaf maart 2013. Helemaal teleurgesteld.. want dan een jaar proberen en dan pas medische stappen. En je raad t al. Eind januari 2013 positive test. Doordat ik de " hoop" opgaf en er dus niet bewust mee bezig was denk ik dat t gelukt is.
Pfff,zo herkenbaar... Vandaag is ronde 19 voor ons alweer een feit en deze ronde starten wij met onze eerste iui behandeling. Ik vraag me vaak af, waarom wij? Waarom wil het bij ons niet lukken? Iedereen om ons heen raakt binnen twee maanden zwanger en wij wachten nog steeds... En hoe kun je nou iets loslaten wat je dolgraag wil? vakantie helpt niet, leuke dingen doen helpt niet. Onbewust en bewust blijf je er gewoon mee bezig... Ik hoop zo dat we gauw zwanger mogen zijn! Dat ook wij snel mogen genieten van een wondertje in onze buiken...
Fijn maar ook vervelend om alle herkenbare verhalen te lezen. Soms moet je gewoon even van je af kunnen schrijven en dat lukt op dit forum goed. Ook erg bedankt voor de hoopgevende berichten, dat doet mij en waarschijnlijk de andere meiden goed! Ik hoop echt van harte dat we snel allemaal kunnen melden dat we 2 streepjes hebben. Dat je er zoveel mee bezig bent vind ik normaal, snap ook niet dat sommige dit totaal niet hebben. Zeker niet als je in een bepaald traject loopt. Het is niet dat ik het mijn vriendinnen niet gun, in tegendeel zelfs, gun ze het allerbeste en de knapste, liefste en gezondste baby! Maar ik gun het mezelf, en alle andere meiden die zo lang moeten wachten, het net zo veel!! Ik ga vanmiddag tarwekiemolie halen en slikken vanaf de eisprong!! Misschien helpt het ook om wat rustiger te zijn en blijven haha.. (vast niet ) Hele dikke knuffel voor jullie allemaal. Bedankt voor de lieve woorden xx