Misschien zit ik in het verkeerde stuk van zwangerschapspagina, maar hier zitten de ervaringsdeskundigen... Ik ben de vorige keer zwanger geworden na icsi (en zit nu weer in het traject) en heb de hele zwangerschap moeite gehad om het 'los te laten', te genieten. Mijn ervaring met de verloskundigenpraktijk was niet heel begripvol dat de zwangerschap zo spannend is als je zo'n lange moeilijke weg hebt bewandeld. Ik heb me daar erg eenzaam in gevoeld, of gedacht dat het raar was dat ik zo bang was dat het alsnog mis ging etc. Ik lees op deze pagina's dat er veel meer meiden zijn die er moeite mee hebben om een soort van zorgeloos te genieten. Daarom graag jullie ervaringen met hoe verloskundigen er mee om gingen (ik vind ons wel een soort van speciale doelgroep) en hoe jullie er zelf mee om gingen/ gaan. Misschien kunnen we elkaar wat helpen zo hier en daar.
Mijn VK begeleid mij of ons daar niet in. Maar eigenlijk vind ik het ook niet zo nodig. Ik heb meer zoiets van dit traject is geweest en nu vooruit kijken. Maar ik snap wel dat dit voor andere anders ligt weer. Ik kan nu wel ronduit genieten van mijn zwangerschap en de dingen om mij heen (heerlijk). Ik zal de ICSI tijd niet snel vergeten. Maar het is dan weer niet zo dat ik er een deuk van op heb gelopen. En ik heb vertrouwen. Dat is ook belangrijk
Ik ben, vooral op mijn verzoek, bij de gyn gebleven (niet de fertiliteitsgyn, want dat was Gent). Ik kon niets met de verloskundigen. Ik vond het mutsen (sorry) met echt nul komma nul verstand van (of begrip voor) de MMM in het algemeen en ICSI in het bijzonder.
Ik heb er zelf niet zo'n last van gehad dat ik er hulp of begeleiding bij nodig had. Vond het juist fijn om voor controles naar een gewone VK te gaan en niet meer 'medisch' te zijn. Ik heb soms juist last van de mutserigheid van andere zwangeren, in die zin van: zeuren om kleine dingen/niet kunnen relativeren, weinig besef van het bijzondere van zwanger zijn, het idee hebben dat je alles maar kunt plannen. Maar goed, ik probeer dat een beetje bij mezelf te houden.
Wat fijn stray cat en stiertje dat jullie er zo in staan/ stonden. Laat ik duidelijk zijn dat ik met begeleiding niet perse hulp krijgen bedoel. Maar hier en daar wat extra geruststelling en begrip uit wat voor situatie de zwangerschap was voortgekomen was... Dat heb ik destijds gemist! Hilly ik herken daarom ook wat je zegt. Wat was voor jou het verschil tussen vk en gyn? Qua controle? En hoe heb je het aangepakt? Ik ben natuurlijk niet zwanger nu, naar ben erg benieuwd
Ik snap dat een zwangerschap na medische behandeling heel spannend is, ( En ja, ik heb het van dichtbij gezien ) maar ik vind het niet eerlijk dat je het idee hebt dat jullie "specialer" zwanger zijn als bij een spontane zwangerschap. De kindjes zijn straks toch ook niet meer waard als onze kindjes? Ik ben tijdens mn 2e zwangerschap heel bang geweest, bang om het te verliezen, dat het fout zou gaan etc. Ik liep die zwangerschap bij de gyn maar die hebben er minder oog voor als de verloskundige praktijk waar ik de eerste keer liep. Het zou dus gewoon het overwegen waard zijn bij de verloskundige aan te geven dat je wat extra zekerheid wilt. Dat ze bv vaker aangeven dat het goed gaat, of dat je bv tussendoor nog een keer hartje mag komen luisteren ofzo.
De VK's snapten niks van bijvoorbeeld de datering. Wilden steeds maar in discussie over de termijn, terwijl die natuurlijk gewoon hartstikke vast staat bij ICSI (en dat is ook de richtlijn). Ik heb vier mk's gehad en was vooral de eerste termijn bloednerveus dat het toch nog mis zou gaan. Bij de gyn kreeg ik daarom regelmatig echo's, daar werd niet moeilijk over gedaan. In de tweede termijn kreeg ik bij de gyn ook de 'gewone' doppler-controles. En in de derde weer groei-echo's, omdat ik zwangerschapsdiabetes ontwikkeld had.
@Suusjeuh: ik denk dat niemand hier ook maar ergens het oordeel uitspreekt dat MMM-zwangerschappen of -baby's waardevoller zijn dan spontane. Ze zijn bijzonderder omdat ze op een bijzondere manier zijn ontstaan. En dat dat soms z'n sporen nalaat bij de vaders en moeders in kwestie, lijkt mij een open deur. Daar gaat dit topic over, niet meer en niet minder.