AMSTERDAM - De begeleiding van de zwangere vrouw laat in ons land te wensen over. Tijdens de zwangerschap en de bevalling staat niet de moeder, maar het kind centraal. De meeste moeders vinden dat ze er maar een beetje bij hangen en dat alle aandacht zich richt op de overlevingskansen van het kind. Moeders die vooraf wél voldoende aandacht hebben gekregen en goed geïnformeerd werden over leefstijl en pijn(bestrijding), hebben een positievere beval-ervaring en zijn meer tevreden over de verloskunde in ons land. De moeders zijn het meest tevreden over het zorgtraject als bij de bevalling in het ziekenhuis zowel de eigen verloskundige als de gynaecoloog aanwezig is. Dat komt voort uit het eerste grote landelijke onderzoek Deliver naar de verloskundige zorg in Nederland dat vandaag openbaar wordt gemaakt. Ruim 8000 zwangeren en moeders, partners, bijna 400 verloskundigen en een twintigtal zorgverleners zijn ondervraagd. De onderzoekers concluderen in de nationale studie dat er behoorlijk wat schort aan de samenwerking tussen de huisarts, verloskundige en gynaecoloog. Er is soms zelfs sprake van een een competentiestrijd, miscommunicatie en niet tijdig ingrijpen. In de studie wordt aanbevolen vooral de huisarts meer te betrekken. Er is nauwelijks overleg met de huisarts, terwijl zwangeren hun huisarts regelmatig consulteren." Bijna negentig procent van de verloskundigen haalt níet de norm die is gesteld voor het bijhouden van vakliteratuur. Ook volgt 57 procent van de verloskundigen niet zonder meer het advies op dat een barende moeder nooit alleen gelaten moet worden. Als argumenten stellen zij dat het ontbreekt aan tijd en dat de cliënt niet altijd continue aanwezigheid op prijs stelt. Acht op de tien vrouwen wil borstvoeding gaan geven, maar uiteindelijk doet een dikke zestig procent dat ook echt. Allochtone moeders zijn het meest ontevreden over de kraamzorg in ons land. Bron: Begeleiding zwangere slecht - Vrouw | Altijd op de hoogte van het laatste nieuws met Telegraaf.nl/vrouw [vrouw]
Hmm, persoonlijk kan ik zeggen dat ik wel een hele fijne begeleiding heb gehad tijdens mijn zwangerschappen en de bevalling. Ook heeft mijn vk me erg goed begeleidt tijdens het rouwproces van mijn miskramen, ze zijn zelfs nog een aantal maal langs geweest puur om te kijken hoe het nu met me ging. T enige waar ik me tijdens mijn 1e zwangerschap enorm aan geergerd heb was indd de miscommunicatie tussen mijn vk en de gyn. Ben een aantal malen bij de gyn geweest voor groeiecho's en elke keer weer vroegen ze me wat ik daar kwam doen! Het ergste was nog tijdens mijn MA, dat de gyn me de mogelijkheden ging uitleggen maar ik wel goed moest nadenken of ik wel zeker wist dat ik een (lees) abortus!!!! wou?!
Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik meer dan tevreden, maar tijdens mijn vorige zwangerschap heeft de verloskundige me echt "los" gelaten toen bleek dat het hartje niet meer klopte. Ook niet nog even 5 minuutjes na gebeld hoe de curettage was ofzo, niks. Ook tijdens deze zwangerschap heb ik het idee dat we het maar uit moeten zoeken, we hebben een maand lang dikke stress gehad over de uitslag van de combinatie test. Toen na de vwp bleek dat het toch in orde was, was ik er nog niet boven op. (nog steeds niet echt, voel me depri en lusteloos) Ik heb aangegeven bij de vk dat ik me zo voelde, en dat ik ook door alle stress en zo niet het gevoel heb dat ik een band heb met het kindje, en dat ik daardoor bang ben dat ik een pnd of iets dergelijks ga krijgen. Ze heeft daar heel weinig aandacht aan besteed, alles is nu goed dus ik moet niet zeiken, daar kwam het op neer. Nu denk ik, misschien had ik me zonder al dat gedoe ook zo gevoeld, en is het iets hormonaals ofzo, maar dan nog vind ik dat ze meer aandacht moeten besteden aan mijn zorgen, omdat het mijn zwangerschap een beetje verpest. Nou ja, niet helemaal ontopic maar ik moest het even kwijt geloof ik