Zo, dat is nogal een geknutsel! Knap hoor! Hou zelf ook van knutselen, maar met een ft baan, 2 honden en 4 katten lukt dat niet zo...
Haha, en jij denkt dat ik wel veel tijd heb met een baan voor 36 uur als leidinggevende een vent die 6 dagen per week werkt en de mmm? Tijd moet je soms maken en ik combineer veel met afspraken met vriendinnen.
Hi meiden, Daar was ik weer. Jeetje, wat ben ik moe of beter gezegd: MOE!! Enorm MOE Maar dat komt van alleen maar leuke dingen. Heb echt een leuk gezellig (lang) weekend gehad! Ik lig nu in bedje met laptop, nog ff op ZP koekeloeren en dan hopelijk mooi wat uurtjes slaap pakken. Vandaag wel iets meegemaakt waar ik best wel ff mee zit, waar ik echt een naar gevoel bij heb. In één van onze vriendengroepen (5 stellen) zit nog een stel die IVF nodig had. Met hen hebben wij altijd er goed over kunnen praten en nog steeds komt het onderwerp (we zijn beiden beloond) regelmatig wel ter sprake. Bij een ander stel uit diezelfde groep heb ik al ruim twee jaar het gevoel dat zij ook zwanger willen worden maar dat het ook bij hen niet vanzelfsprekend is. Ik weet niet wat het is, een manier van kijken, doen en laten ofzo... En anderhalf jaar terug bij een etentje vroeg ze het hemd van mn lijf over mijn onderzoeken en behandelingen. Heel voorzichtig heb ik toen gevraagd of zij ook een kinderwens had. Ontwijkende antwoorden, vaags in de trant van ooit ofzo. Ik weet niet, ging heel vaag. Terugweg in de auto zei ik tegen Maartman dat ik een bepaald gevoel had. Vorig jaar bij een etentje was ik al behoorlijk zwanger, IVFvriendin was hoog zwanger. Weer had ik bij die ene meid het gevoel dat ze... En weer stelde ze weer vragen over de behandelingen. Weer zei ik het terugweg in de auto tegen Maartman. Nu vanavond weer een etentje gehad met die vriendengroep. Ze hadden een nieuwtje.. Ze waren zwanger. Hartstikke leuk voor hen en ik merkte dat ik echt oprecht blij voor hen kon zijn. We waren lekker aan het theeleuten en ik stond met haar te theeleuten en over haar zwangerschap te praten. Ik vroeg op een gegeven moment, heel voorzichtig: ''Vind het zo gaaf voor jullie. Had je eigenlijk al lang de wens om zwanger te worden?'' Ze gaf een nietszeggende reactie en vroeg of ik nog wat wilde drinken. Ze haalde dat drinken en gaf het en was ineens weg. Later bleek dat de mannen het ook er over hadden gehad. Lees: goh vriend X, gaaf hoor. Ging het allemaal wat vlot? (Nogmaals, normaal onderwerp in onze kring aangezien er twee van de 5 ICSI stellen zijn en 1 stel is dan wel makkelijk spontaan zwanger geworden van de eerste maar van de tweede pas na een dik jaar proberen). Waarop vriend X antwoord: Ja hoor, dat ging heel vlot. Maartman zei: Mooi zeg, stoppen met de pil en hatsiekiedee zwanger?'' Ja zei vriend X. Zegt een andere vriend dat dat zeker mooi is want dat is niet voor iedereen weggelegd dat het zo snel gaat en dat dat in onze vriendengroep maar al te duidelijk was. Wij bleven als laatste over bij de vrienden bij wie het etentje was. Toen koppel X de deur uit was zei ik tegen IVFvriendin dat ik zo sterk het gevoel had dat koppel X hulp had gehad. Vriendin X antwoorde daar ontkennend op. IVFvriend loopt de kamer weer binnen en hoort ons er over praten en zegt: ''ja dat klopt'' Whoeps... Hij dacht dus dat IVFvriendin het had gezegd... Niet dus. Maar goed, IVFvriend zei dus dat hij hier dus echt niet over ging liegen tegen ons... Wat bleek. Koppel X heeft het dus wel tegen dat stel gezegd en verder tegen NIEMAND, zelfs geen familie. Nou ja, IVFvriend heeft koppel X geadviseerd op het in ieder geval wel met de familie te gaan bespreken, maar of hij dat gedaan heeft? Vind het zo raar. Ben je vrienden, is het een onderwerp waar gewoon over gesproken word in onze groep, vraag je het hemd van het lijf aan iemand en dan ga je keihard liegen/ontkennen over de eigen situatie. Blijkt dat dat stel 4 ICSI's hebben moeten doen!!! Sorry, maar ik vind het zo belachelijk. Uiteraard moet iedereen vrij zijn om er wel of niet over te praten, maar om er in zo'n veilige omgeving over te gaan liegen, sterker nog te gaan zeggen/bevestigen dat direct na het stoppen van de pil het gelukt is vind ik gewoon te achterlijk voor woorden. Voel me gewoon een beetje 'bedonderd'. Misschien denken jullie waar maakt die Maartje zich druk om, maar het idee vind ik gewoon heel akelig. Snap dus niet waarom iemand er over liegt, beetje alsof ze 'zich beter willen voordoen dan dat ze zijn of ons ofzo'. Weet niet goed hoe uit te leggen, maar misschien snappen jullie mijn gevoel wel. Stel had ICSI nodig, niet eens IUI of ovulatie inductie geprobeerd want het zaad was te slecht. Blijkbaar is dat tegenwoordig iets waar je je over moet schamen.. Zo, ben ik het weer ff kwijt
Hoi Maartje, Denk niet dat iedereen het een onderwerp vindt om zo openlijk over te praten, ook al doet de rest dat wel. Of het schaamte is of iets anders??? Wij zijn er ook altijd erg open in qua miskramen, niet lukken (hopelijk is dit wel een plakkerd dan...) etc. Maar vrienden van ons zeiden ook altijd dat ze niet bezig waren, ontkenning bij hoog en laag, bleken ze later in verwachting van een tweeling met behulp van de mmm. Dat vond ik ook moeilijk te verkroppen, maar niet iedereen praat er zo makkelijk over als het henzelf betreft, terwijl ze het onderwerp en zich niet schuwen. Zou er niet zoveel waarde aan hechten, je kunt ze niet dwingen ervoor uit te komen. Misschien schamen ze zich?
Maartje, sommig personen zijn niet zo open over de behandelingen enz. Misschien een soort van schaamte? Misschien onzekerheid. Of het idee niemand te willen lastig vallen met hun "probleem" Wie zal het zeggen. Maar leuk dat ze nu zwanger zijn. Persoonlijk zou ik er een vervelend gevoel aan over houden. Ik leg mijn hele ziel bloot en jij doet dat niet tja dat steekt dan bij mij. Affijn .....zet het af van je af.
Ja inderdaad, hoe gaat het met Marjah??????? En Juulz, heb je nog wat gehad aan mijn antwoorden? Gabrie, ik zal jou ook nog even antwoorden! Ieoor, ik denk aan je!
Marjah,................wanneer ga je testen? Krijg spontaan de zenuwen. Pfeiffer gaat ons ook intralipid voorschrijven ben benieuwd. Sikki hoeveel zakken had jij van de apotheek gekregen?? Ik schaam mij ook niet voor alle behandelingen maar ik merk wel dat ik er niet met iedereen vrij over kan praten. Deze 4e poging is ook iets wat ik voor mij ga houden. Jullie zijn de enige die het weten. Heb geen zin in al die goed bedoelde adviezen. En ik merk dat ik hier veel meer steun heb. Iedereen zit in het zelfde schuitje.
Maartje, ik heb ff nagedacht over onze vrienden kring. Iedereen heeft kids. Wij zijn het kinderloze stel. Ken 1 stel waarvan de vrouw PCOS heeft en die ondertussen 3 kids heeft gekregen. Als ik de rest van de verhalen mag geloven zijn ze allemaal binnen 5 maanden zwanger geraakt.
@Gabrie: succes met deze poging! Kan me voorstellen dat je het nu voor jezelf houdt. Ik word ook wel eens gek van de goedbedoelde verhalen en adviezen. Net of je die nog nooit gehoord/geprobeerd hebt. @Marjah: je weet niet hoe je je voelt? Wat voel je wel, je had van de week zo'n mooi checklistje? Hier vandaag HCG wezen prikken. Ik vond die van Sikki al zo hoog...die van mij is 890 14 dagen na ei... Nu nog heel veel bizonkit erbij!
Zou dat laatste echt zo zijn? Volgens mij "vergeten" veel stellen hoe lang ze bezig waren...waarom, t'is me een raadsel....
Mykelti: gefeliciteerd, maar wat een hoge Hcg! En weer de vraag: weet je zeker dat je eerder geen bbz's hebt gehad? Gabrie: en voor je houden werkt ook niet als je vrij neemt... iedereen op het werk weet het , ze hebben mijn collega (die het dus wel wist) onder druk gezet. Lekker hoor! Kan ik niet eens ff in het geheim zwanger worden, zoals iedereen van nederland, behalve wij! @vriendengroep: hier geen mmmstellen in de buurt, dus weet niet eens hoe dat is! Ik voel me alleen maar alleen! 1: 1 maand, 1: 2 maanden 1: 1,5 jaar (maar het had nog wel een jaartje mogen duren....) 1: gaf nog borstvoeding van nr 2 1: woeps, het ging toch sneller dan gepland (nog geen 9 maanden tussen 1 en 2) 1: okee een abortus tussendoor ivm missend schedeltje 1: ja ik weet hoe je voelt: bij nr 1 was ik in 2 maanden zwanger, nr 2 ook, maar bij nr 3 begon ik bij 3 maanden toch wel te denken dat er wat mis was 1: zo raak en nr 2 is gekomen 2 maanden nadat ze voor het eerst ongesteld werd na een superzware chemokuur. 1: zware diabetes en eigenlijk mocht ze niet zwanger worden: 4 maanden. Maar over vriendjes die nu zwanger zijn. Super voor ze ! En ach, niet iedereen zegt het, maar je zou natuurlijk wel lotgenootjesin vertrouwen KUNNEN nemen. Maar ach... zelfs dat werkt niet bij iedereen. Maar waarom hadden ze wel het andere stel verteld? @hierzo: Tja, ik voel niet veel buikpijn en hoe irritant ik het ook vond... hoe veel ik het nu dus mis Ik heb werkelijk geen idee wat ik moet voelen. Over een kant denk ik gewoon dat dit 'm wordt, maar ik moet wel reeel blijven. De kans is maar 20-30%. Vanochtend gekeken of de pregnyl uit mijn lijf was, want die had ik maandag en donderdag bij gespoten. Ook de dosis eigenlijk vergeten en toen dacht ik: ach laat maar. Het streepje was nu al superlicht, dus mogelijk ga ik vanaf morgen testen. SJPANNUND!
Yep, maar eerst een hartje zien voordat wij de vlag uithangen! @Marjah: niet dat ik weet. Mijn eileiders zijn meer dan doorgankelijk, de MA zat goed en de vroege miskramen weet ik niet. Hoezo dat?
Ieoor niet zo snel! Vertellen jij! Marjah, ik voel ook NIETS! Sterkte de laatste dagen. Mykelti, wat een ontzettend hoog hcg Weet je zeker wanneer je ei was? Maar voor nu gewoon wel gefeliciteerd! En plakken graag! Heb je ook je progesteron laten meten? Dat is wel handig voor de plak. @snel zwanger, hier mijn zus 3 x de eerste maand En andere zus niet heel veel langer. Ook dinnetjes zwanger tijdens BV, enz. En ga zo maar door. Maar helaas ook een aantal mede ICSI stellen.
Zeker spannend! Ben heel benieuwd!!! @HCG: volgens het ziekenhuis is hij wel vaker zo hoog, dus het kan wel. Zij dachten iig niet aan een BBZ ofzo.
Marjah vanaf morgen ga je er dus testjes aan wagen. Zeker spannend. Ik duim me suf. Over wat Maartje schreef; ik heb er vandaag een paar keer over nagedacht. Ik weet het niet; ik ben er zelf na 4 jaar proberen zwanger te worden en ruim 3 jaar MMM nog steeds niet uit. Bij ons weet slechts een handjevol mensen het. Zelfs van onze goede vrienden weet lang niet iedereen het.... En dat heeft meerdere redenen; * ik vind dat het ze niets aan gaat * ik heb er geen zin in om steeds slecht nieuws te brengen * iedereen denkt het beter te weten. Maar de belangrijkste reden is, dat een deel van dat handjevol mensen dat het WEL weet ons zo niet geeft waar we behoefte aan hebben.... Dat ik de meerwaarde van het wel vertellen niet zie. Voorbeeldje; manlief moest geopereerd, helemaal aan het begin van de MMM. Toen besloten we mijn en zijn ouders in te lichten. Mijn moeder (ouders) kwam langs hoe het ging, nam wat mee, belde op etc Zijn ouders hebben tot op de dag van vandaag nog nooit de moeite genomen om te vragen hoe het met ons gaat. Niet na de operatie, geen belletje, geen kaartje, helemaal niets. Na en tijdens pogingen niets. En toen er tot overmaat van ramp aan die kant van de familie het 1e kleinkind kwam; niemand die aan ons dacht. Ook op het werk weet niemand het. Althans op mijn werk weet niemand het. Bij manlief is het wel bekend op het werk. En heel soms denk ik; zal ik het vertellen; maar er is altijd iets wat me tegenhoud....
@Sikki: Yep, kijk maar in mijn tempkaartje! Kan ook niet van de voorgaande keer zijn ivm het meten van HCG tot 0. Maar kwam dus wel vaker voor volgens het ziekenhuis.