Hey meiden, Nou sinds maandag ben ik echt helemaal van slag af. Ben maandag gaan beseffen dat ons kindje echt weg is. (kan ik wel verder want nu is het schoon van binnen,maar doet zo'n pijn geestelijk) Kan bijna alleen nog maar huilen,dit is dag 3 van tranen. Was ook wel te verwachten zegt mijn schoonmoeder,omdat ik vrijdag na de curretage zo nuchter was. Zaterdag en zondag had ik nergens last van,maar nu!!!!!!! De tranen blijven stromen. Hoop dat ik het snel een plekje kan geven. Vind het heel erg moelijk. Vanaf vandaag is mijn vriend ook thuis,die zit er ook even doorheen. Hebben besloten er goed over te gaan praten en veel leuke dingen te gaan doen. Om toch niet continu aan de mk te denken. Beetje lang verhaal. XXXXX kareltje
Dat verdriet mag er zijn hoor Kareltje, je verliest tenslotte toch je zwangerschap/kindje. Gooi het er lekker uit ! Ik hoop dat je veel steun hebt aan je man/famillie. En wij zijn er ook voor je !! Verdriet zal nog wel even duren, maar zoals ik zonet ook al zei: het verdriet mag er zijn. Veel sterkte.
Oh meis... Het is helemaal te begrijpen dat je er nu doorheen zit! Het is ook niet niks he?! Heel veel sterkte. Ik hopen dat jullie elkaar goed kunnen steunen!
Hoi meis, ik had precies het zelfde! Donderdags kregen we weer een echo, toen bleek het weer helemaal mis te zijn. Goed over me toeren geweest. De volgende dag weer naar me werk gegaan zonder tranen. Ook het weekend geen tranen maar vanaf de woensdag daarna, alleen maar Nu gaat het wel weer, maar mijn gedachten dwalen vaak af. Anders hadden we nou, anders was ik nu enz enz. Steeds maar weer die confrontatie"s met zwangere dames.Ik gun het ze hoor, begrijp me niet verkeerd, maar wij willen ook zoooooooo graag Meis, neem de tijd voor jezelf en je mannetje en zorg goed voor jezelf! Het verdriet moet er toch uit Heel erg veel sterkte en kracht wens ik jullie toe. Dikke knuffel, mussie
probeer het er zoveel mogelijk over te praten en lekker uit te gooien meid.. opkroppen is niet zo`n best idee.. de klap komt altijd later harder aan.. veel sterkte peetje
Hé meis, wat een intens verdriet moet dat zijn... Huil, schreeuw, schrijf.... gooi het eruit en probeer samen met je vriend weer rust te vinden.
Wat goed dat jij en je man even de tijd ervoor nemen. Fijn dat jullie er voor elkaar zijn, het is niet niks wat jullie meemaken... Sterkte
Idd gewoon huilen, dat is de beste remedie. Iedereen verwerkt dit anders en jullie weten zelf het beste wat je nodig hebt. Veel sterkte dan ook met dit alles, want het is niet niks. Liefs Hope
Hi Kareltje, heel goed gooi het eruit, denkt dat alle meiden hier die "huilfase" herkennen, ben er ook zo een, blijft gewoon harstikke verdrietig allemaal...het huilen is nu stukken minder maar nu zit ik de fase van de "film" zoals ik het noem, herbelevings fragmenten van verdriet en alle lichamelijke rompslomp...verwerking van wat er de afgelopen weken allemaal is gebeurd Ook ik word dagelijks geconfronteerd met ontzettend veel zwangeren (wist niet dat er zoveel tegelijk zwanger konden zijn) en kleine babies, steeds wordt ik geconfronteerd met mijn eigen verdriet, het mocht niet zo zijn Gelukkig is dit forum voor mij een enorme hulp, hier kun je het van je afschrijven en ook voor een klein stukje verwerken....door te delen in verdriet we zijn er voor je meid nogmaals veel sterkte knuffies
Ja, de 'huilfase' zoals je het noemt Diana, is bij mij ook wel voorbij. Wel merk ik dat ik regelmatig heel somber ben of juist weer extra geirriteerd ofzo. Die 'filmfragmenten' waar jij het over hebt, heb ik ook wel. Eigenlijk meer terugdenkend aan de tijd dat ik gelukkig zwanger was (/dacht te zijn). Nou, zo zie je maar, het is niet zomaar in 1 fase voorbij, het is echt niet makkelijk om een miskraam te hebben, dus neem er goed de tijd voor...