rijangst

Ja, precies hetzelfde als bij jou! Ook 3 x over het examen gedaan. Ik ben gwoon te onzeker in het verkeer, wat heel vervelend voor andere mensen kan zijn en Daardoor word ik nog onzekerder. Ik rij ook alleen als ik de weg ken.

 

Bij een volgende auto misschien een automaat overwegen? Dat rijdt echt een stuk rustiger, waardoor je minder over de auto hoeft na te denken en meer oog voor de weg kan hebben.

 

Wat vervelend als je dat hebt!!! Ik had het wel voor ik ging lessen, de meesten gingen meteen de dag na hun verjaardag, maar ik heb er een half jaar over na moeten denken. Toen toch begonnen en na 3 lessen vond ik het heerlijk. Als je mij nu ziet rijden zou je niet zeggen dat ik in eerste instantie niet durfde hoor.
Ik denk dat veel rijden en in drukke steden op een gegeven moment de oplossing is om je zekerder te voelen.

Suc6!

 

Wat betreft het optrekken en uitslaan van de auto. Dat had ik toen ik mijn rijbewijs net had ook in de auto van mijn moeder. Ik wilde toen niet eens meer rijden. Toen is mijn vader een keer mee gegaan, en die zag dat ik te veel op de koppeling weg reed. De koppeling van mijn moeders auto was veel slapper dan die van de lesauto, en ik had daar dus meteen gas bij moeten geven. Dat was ik alleen niet gewend, want dat hoefde in die andere auto dus niet.

Daarna nooit meer problemen mee gehad, gewoon in het begin wat meer gas geven.

Verder heb ik geen rijangst, dus daar weet ik dus niks voor. Maar hoop dat je toch wat zekerder word in de auto.

 

Ik vond rijlessen echt niet leuk, zowaar wel in 1 x geslaagd. Vooral invoegen op de snelweg enzo vond ik vreselijk. Ik heb mezelf er gewoon toe gedwongen om het wel te doen. Eerst vooral rond wat rustigere tijdstippen, zodat het nog niet zo druk was op de weg, maar als snel ben ik alle situaties op gaan zoeken (ja, soms met zwetende handjes en na een autorit was ik soms echt uitgeput in het begin).
Ik kreeg al snel een baan waar ik dagelijks een aardig stuk voor moest rijden, toen wende het heel snel. Eigenlijk sindsdien helemaal geen angst meer gehad. Ik rijd nog steeds dagelijks, het centrum, de snelweg etc., ik heb er totaal geen moeite meer mee. Alleen in het donker rijd ik bekende wegen, want ik ben nachtblind en moet dus van tevoren weten waar bochten zijn, paaltjes staan etc., anders is het moeilijk te zien.

 

Ik herken het helemaal! Heb nu bijna 5 jaar mijn rijbewijs en nu gaat het goed. Maar als ik ergens heen moet waar ik de weg niet ken, heb ik de avond van te voren al zo de zenuwen! Maar ik doe het vaak wel, mbv Tomtom, dat wel. Ik kon tijdens de rijlessen en nu nog, moeilijk met de koppeling overweg. Ik merkte dat ik het meer had bij bepaalde auto's. Nu heb ik een (oude) volkswagen, die rijden en koppelen stugger. En je moet echt je best doen om m af te laten slaan. Zo fijn!! Daardoor voel ik me zekerder en durf ik ook beter te rijden. Snap dat voor jou dat niet mogelijk is maar misschien kun je eens oefenen in een oude, stugge auto? En toch gewoon doen! Ik durf nog niet naar A'dam, maar voor de rest doe ik het maar gewoon anders kom je nergens meer. Je bent zoveel vrijer als je gewoon kan autorijden! Succes!!

 

Tijdens mijn rijlessen was ik vaak zo bang dat de ruiten letterlijk besloegen van mijn angstzweet. Ik ben er gelukkig overheen gekomen toen Kyra geboren werd. Ik heb mezelf toen een giga schop onder mijn achterste gegeven en tegen mijzelf gezegd: "Ik heb mijn rijbewijs en ik kán goed rijden en miepen doe ik maar in mijn eigen tijd, maar zodra ik met mijn dochter in de auto zit doe ik het gewoon."

Dat gewoon was helemaal niet zo gewoon, maar na een tijdje ging het steeds beter en nu rij ik zonder angst!

 

Ik heb hetzelfde en dan hebben we al een automaat.
Het gekke is dat als ik eenmaal aan het rijden ben dat het dan prima gaat alleen de drempel is zo hoog.

Een paar keer per jaar rijd ik een klein stukje om ": het bij te houden" maar niet van harte. Ik wil wel kunnen rijden als mijn vriend zijn been breekt of zoiets.

Ik heb al jaren mijn rijbewijs en nog nóóit getankt, schaam!

Groetjes Lisette