Sinds oktober 2016 proberen wij een kindje te krijgen, vanwege een goedaardige tumor op mijn hypofyse mochten wij in maart al naar de fertiliteitsarts. Hier hebben we meerdere onderzoeken gehad en daar is het volgende uitgekomen: - SOT van mijn vriend was goed, hoeveelheid was aan de lage kant maar de rest was goed. - Mijn linkereileider is verstopt, rechts neemt het gelukkig wel elke maand over - Samenlevingstest niet goed, twee keer herhaalt en beide keren bewoog geen één zaadcel meer Halverwege juli kregen wij te horen dat de kans op een natuurlijke zwangerschap nihil is en dat IUI wordt geadviseerd. We schrokken nogal van het nieuws en hebben toen even "rust" genomen. Begin september toch weer gestart, maar daarvoor moest opnieuw een SOT uitgevoerd worden, deze was niet goed en moest herhaald worden. Afgelopen maandag kregen we te horen dat het zaad van mijn vriend dusdanig slecht was dat er nu i.p.v. IUI direct ICSI wordt aangeraden. Voor de zekerheid wordt op 20 november nogmaals een SOT uitgevoerd, maar dan direct in het ziekenhuis om te kijken of het niet met het vervoeren van zijn zaad naar het ziekenhuis te maken had. Wie heeft er ervaring mee dat eerst IUI en daarna toch ICSI wordt aangeraden? Hoe snel konden jullie het traject starten en hoe hebben jullie dit ervaren?
Wij kwamen helemaal niet in aanmerking voor IUI en werd meteen ICSI geadviseerd. Na de laatste SOT konden wij meteen van start, maar er zijn ook ziekenhuizen die nog een verplichte informatieavond houden en een wachtlijst van enkele maanden hanteren.
Wat fijn dat jullie direct konden beginnen! Hopelijk kunnen wij ook snel van start, maar wordt dus nog even afwachten
Voor een vriendin van mij was ICSI toen wel de gepaste keuze met resultaat . Ik geloof ook wel dat als zijn zaad zo slecht is dat dan ICSI de enige keus lijkt, maar volgens mij mag je zelf toch kiezen of je IUI een kans wil geven? Dan kan je dat altijd eerst proberen mocht je dat willen. Doen wat goed voelt zou ik zeggen! Succes en sterkte in het traject
Ik ben ook bang dat het onze enige keuze is, maar als het resultaat oplevert dan hebben we het ervoor over. Er bestaat een kans dat er toch weer wat anders uitkomt. Eerste keer heb ik het potje warm gehouden en toen kwam er IUI uit en laatste twee keer heeft mijn vriend het weggebracht. Ze gaan het de 20e direct in het ziekenhuis testen, dus is nog even spannend of er dan weer IUI of toch IVF of ICSI uitkomt. Bedankt in ieder geval! Jullie hebben ook een lange heftige periode achter de rug, maar nu toch zwanger Geniet ervan
Ik ga voor jullie duimen dan het misschien toch iui kan worden. Dan heb je altijd nog ICSI. Heel veel sterkte en succes!! Jaa eindelijk is het met een donor eicel gelukt Zouden jullie donor zaad overwegen als dat van hem niet goed genoeg blijkt? Of heb je daar nog niet overna gedacht?
Ik ga even meelezen in dit topic. Wij staan ook aan het begintraject van de MMM. Gisteren eerste afspraak gehad bij de gynaecoloog en fertiliteitsarts naar aanleiding van de slechte uitslag van de samenanalyse van vriendlief! Zoals het er nu naar uitziet is IUI een optie, maar we moeten nog bloeduitslagen afwachten en een samenanalyse herhalen in december.
Bij ons zou wellicht sprake zijn geweest van ICSI of IVF wanneer mijn man te weinig zaadjes zou hebben (dat was de eerste keer IUI wel het geval namelijk). Maar de tweede keer was het wel voldoende (nog niet om over naar huis te praten, maar in ieder geval iets beter) en het resultaat daarvan ligt nu in de box te slapen
Bij ons was ook één keer het zaad te slecht voor IUI en werd er over IVF gesproken. Keren daarna was het wel goed. Vriendinnetje van mij is na IUI overgestapt op ICSI en dat kon vrij vlot. Maar het traject van ICSI is wel weer heel anders dan IUI waar het zaad direct de baarmoeder in wordt gespoten.
De zaadkwaliteit kan erg wisselen waardoor je de ene keer nog net binnen de grenzen van IUI kan vallen en bij een volgende meting niet. Bij mijn man was het zaad zo slecht dat we echt ICSI nodig hadden, maar ons eerste ziekenhuis liet ons toch IUI doen (we hadden af en toe een wat minder slechte zaaduitslag en ze vonden mij nog jong :s). Ik heb het IUI traject verschrikkelijk zwaar gevonden omdat ik met iets bezig was met minimale kansen. Bovendien vond ik de belasting aanzienlijk (ik had vaak een late eisprong waardoor ik soms pas een inseminatie had na 6x een follikelmeting). Uiteindelijk op eigen initiatief naar het buitenland gegaan want daar wilden ze wel gelijk ICSI doen. Ik was gelijk de eerste poging zwanger.
Wij zijn ook direct voor ICSI moeten gaan vanwege erg slechte kwaliteit. Ik heb dat in het begin mentaal heel heftig gevonden. Het idee dat al je kansen ineens gelimiteerd zijn tot 3 pogingen. "Three strikes and your out" zeiden mijn man en ik tegen elkaar. Dat heeft voor mij echt een hele tijd geduurd voor dat die acceptatie kwam, mede ook omdat ik ondertussen in gevecht was met mijn werk om alles rond de krijgen qua doorbetaald verlof. Uiteindelijk hebben we gekozen een maand te wachten voor onze eerste ronde. We zitten nu in de wachtweken van die ronde en de acceptatie is er, mede door goede begeleiding van ons ziekenhuis en de tot nu toe goede resultaten: mijn lijf lijkt te doen wat het moet qua hormonen en we hebben nog 4 cryos in de vriezer gekregen. Ik vond het dus heel heftig, praat goed samen en beslis samen wat je wil en wat goed voelt.
Bij ons was iui geen optie, maar werd direct icsi geadviseerd. Heel heftig als je dat direct op je eerste afspraak in het ziekenhuis al hoort... Wij konden vrij snel starten, maar dit verschilt wel heel erg per ziekenhuis of er wachtlijsten zijn of niet. Je zou kunnen informeren hoe dat bij jou zkh is. We moesten wel naar een verplichte voorlichtingsbijeenkomst, maar 3 maanden na onze eerste afspraak zijn we gestart met de eerste behandeling.
Ik heb helemaal geen meldingen meer gehad van dit forum, maar wij hebben het wel overwogen, maar donorzaad is voor mijn vriend een absolute no go.
@JosjeM hebben jullie inmiddels al bloeduitslagen ontvangen en wat wordt er nu geadviseerd? @jeshh Gefeliciteerd! @Appeltje85 wauw wat een mooi verhaal en dat met de eerste poging! Hoe heb je de hormoonspuiten en de punctie ervaren? Waar zijn jullie uiteindelijk beland voor ICSI? @Littlegirl1989 Jeetje wat spannend zeg! Mijn duimen draaien voor jullie, ik hoop dat het meteen in ronde 1 raak is. Het besef is inderdaad erg eng dat er daarna niets meer bestaat, behalve als je met donoren gaat werken, maar ook niet iedereen staat daar open voor. Wanneer verwacht je je nod? Welk ziekenhuis zijn jullie in behandeling? @Dreamer29 dat hoor je vaker dat je eerste een informatiebijeenkomst moet bijwonen. Wel fijn dat jullie zo snel konden starten en je nu inmiddels alweer 26 weken zwanger bent Welk ziekenhuis zijn jullie geholpen? Wij hebben op woensdag 22 november toch het bericht gekregen dat mijn vriend zijn vruchtbaarheid sterk verminderd is en het toch echt ICSI voor ons wordt. We hebben op 11 december de intake en ik hoop dat we daarna snel mogen starten! Ik heb wel al van meerdere te horen gekregen dat ze in ons ziekenhuis meestal het korte protocol hanteren, dus dat zou betekenen dat ik in de week van 20 december mag starten met hormoonspuiten.
@svlok 19 december krijgen we alle uitslagen van ons bloed en tweede zaadanalyse van mijn vriend! Nog even geduld hebben helaas haha. Spannende tijd gaan jullie in! Ik ga duimen voor jullie.
Spannend dus voor jullie is het ook aftellen. Dankjewel, hopelijk krijgen jullie ook snel meer duidelijkheid!
Heyy svlok, goed dat je je vragen hier stelt! Thx voor je lieve reactie in mijn eigen topic Wat een heftige situatie zitten jullie in, hoe kun je toch allemaal zo'n pech hebben Ik wens jullie veel sterkte toe de komende periode. En nog een tip: schrijf al je vragen op, zodat je tijdens de intake (als je alle info over je heen gestort krijgt) niet hoeft na te denken, maar gewoon je vragen kunt oplezen en de antwoorden op kunt schrijven. Is niet raar! Toi toi toi
@svlok, afgelopen zaterdag was mijn NOD maar door de medicatie word ik niet ongesteld nu. Ik mag morgen officieel testen maar had zaterdag nog bruin verlies dus ik ga er vanuit dat het niet gelukt is deze ronde.
Lief dat je hier ook reageert! Jullie hebben ook een heftige periode achter de rug en nu is het gewoon "natuurlijk" gelukt beter kan niet! Hoe reageerde je man op het nieuws? Bedankt voor de tips