Ik weet niet goed op welke pijler dit het beste zou passen. Ik ben nog maar pril in verwachting. Wat familie betreft zullen wij niet zoveel aandacht hebben. Zelf heb ik geen ouders meer en geen broer of zus. Mijn schoonfamilie is na heel wat jaren nog steeds niet blij met onze relatie, vaak wordt er niet veel aandacht aan ons besteed. Wij worden ook vaak niet betrokken bij veel dingen. Mijn vriend heeft al wel verteld dat ik in verwachting ben. De reactie van ouders viel nog niet tegen. Ik ga er in ieder geval niet van uit dat wij veel steun en interesse van hen gaan krijgen. Zo verwacht ik bv dat in de toekomst sinterklaas wel bij andere kleinkinderen wordt gevierd en wij daar buiten worden gelaten. Zo'n relatie is het. Hoe ga je hier het beste mee om? Ik verwacht zelf dus niets van ze en zou zelf ons leven inrichten met andere mensen die wel naar ons omkijken in wel interesse hebben. Dat lijkt me het beste. Zijn er mensen die dit hebben meegemaakt en hoe doen zij het?
Jeetje wat rot, wij hebben geen contact met schoonouders, jammer maar helaas. Het "gat" is wel opgevuld, we hebben veel leuke vrienden om ons heen waar we ook leuke momenten op zulke dagen mee beleven. Feit is wel dat dit bij jullie de enige opa en oma zijn. Maar als ze nu niet heel negatief reageren zou het best heel anders kunnen lopen. Dit kindje is toch ook een deel van hun. Misschien draaien ze langzaam aan bij.
Ik als schoondochter was ook nooit in trek, TOT wij een kind kregen, toen hoorden we er ineens helemaal bij en nu wil mn schoonmoeder juist vaak oppassen. Is ook best wel weer een beetje dubbel. Maar gezien hun reactie zou ik er idd niet teveel van verwachten.