Sinds ander half jaar heb ik beginnende hyperventilatie. Ik heb veel symptonen, maar nog niet de hyperventilatie zelf. Ik heb bijvoorbeeld last van benauwdheid in me keel. Alsof iemand je keel vasthoud. En misselijkheid. Dat gevoel heb ik vrij regelmatig, maar als ik me dan zorgen gaat maken dan krijg ik het ook benauwd op me borst en krijg ik last van hartkloppingen. me hartslag stopt er dan soms mee, en gaat dan weer spontaan verder. Ik heb medicijnen ervoor, want ik krijg er ook angst aanvallen bij. Alleen deze mag ik alleen innemen als ik het echt niet meer zelf aankan om er over heen te komen. Want er zit een gele sticker op, en het verdoofd al je gevoelens. Heb in al die tijd maar 3 keer ingenomen. Me moeder heeft dit ook gehad, en heeft nu wel hyperventilatie. Maar wat ik me nu afvraag is, is het gevaarlijk voor het kindje, of heeft het invloeden op hoe het later zal zijn? KAn iemand mij dat vertellen? alvast bedankt.
hoi, geen idee, misschien kun je een vraag aan een verloskundige stellen? kan volgens mij ook via dit forum (nooit gedaan, dus zou zeggen zoek even op hoe dat kan). Lijkt me op zich niet direct schadelijk voor je kindje, maar ook geen pretje als het vaak voorkomt. Naast medicatie kun je ook naar een ademhalingstherapeut (logopedist, haptonoom, alexandertechniektherapeut oid) of bijv. yoga om met je adem aan de slag te gaan. Afgezien van of je nu wel of niet zwanger bent/wordt lijkt het me voor jezelf ook fijn om er iets mee te doen. Ook al heb je beginnende hyperventilatie. Heel veel succes ermee!
Mijn tip, ga er wat aan doen. Alleen maar de medicijnen achter de hand hebben zullen je klachten niet verminderen. Ik heb zelf jaren angsaanvallen gehad, heb gesprekken met psycholoog gehad. Je moet weten waar het vandaan komt, als het op komt wat je dan moet doen. Voor dat ik stopte met de pil (en mijn anti deprisiva), kon het hele gedoe van kinderen krijgen me naar de keel grijpen, kan ik dat wel, wat nou als ik een angstaanval krijg met mijn kindje op straat? Nu, eigenlijk heb ik nergens last mee van, mocht er een angsaanval komen, met de bijbehorende hyperventilatie klachten, weet ik hoe ik er mee om moet gaan, dus zakt het weg. Maar er komt niks (nou ja in 2 jaar heb ik 2 keer een heftige angstaanval gehad) Groetjes Natasja
Dank je voor jullie antwoord. Sijke, misschien is yoga wel wat, ik kan het in ieder geval proberen. Het lijkt wel erfelijk, want me moeder heeft hyperventilatie en heeft ook straatvrees gehad toen ik geboren was. Gelukkig ben ik me ervan bewust dat ik dat ook kan krijgen als ik het te ver laat gaan. Dat houdt me op de been om te zorgen dat ik wel de straat op ga, en me angst te overwinnen. Natasje, Ik had me op het werk te druk gekregen, via de maatschappelijk werkster op het werk ben ik naar een psycoloog gegaan. Dat heeft me wel geholpen. Maar soms wordt het me teveel en kan ik het zelf niet meer onder controle houden. Dan heb ik iets om me zelf onder controle te houden. Heb van het weekend ruzie met me vriend gekregen, en dat heeft er denk ik voor gezorgt dat ik het dit weekend weer hebt. Ik ben best een zorgelijk type, ik denk eerst aan andere dan pas een mezelf. En zelf dan sla ik me zelf toch nog eens over. Moet daar nog goed aan werken. thanks voor jullie antwoord.
Ik heb t alleen nog soms als ik een nachtmerrie heb (gehad). Ik moet van mezelf dan onder de dekens ademen en heel rustig blijven. Dit helpt tot nu toe gelukkig nog wel.. Voorheen had ik t ook overdag. Dit kwam ook door spanningen. Door t n plekje gegeven te hebben (nou ja..) is t dus n stuk minder geworden.
Ik heb een jaar of 5 geleden ook extreme hyperventilatie gehad. Ik heb toen ademtherapie gekregen. Soms als ik denk, ik ga hyperen (zoals ik dat noem ) denk ik meteen aan mijn ademhaling. Dus wellicht is het iets voor jou? Dan hoef je je daar niet meer druk om te maken. Want ja, hyperventilatie komt meestal door stress, en (teveel) stress is natuurlijk niet goed voor je beeb..
Hoe kom je er bij dat je net hyperventileerd. Jouw symptomen zijn echte hyperventilatie symptomen. Mensen denken vaak dat je extreem gaat hijgen oid, maar dat hoeft helemaal niet. Als je net iets te diep, net iets sneller ademhaalt ziet niemand iets aan je maar ondertussen krijg je wel veel te veel zuurstof binnen, en dus hyperventileer je. Juist in combinatie met angsaanvallen kan het optreden. Want angst betekend voor je lichaam : vluchten. Vluchten betekend energie en zuurstof nodig om heel heel hard te gaan rennen, en dus ga je zuurstof verzamelen. Als je vervolgens niet heel hard hoeft te rennen voor die "leeuw" krijg je de kachten die jij noemt. Zo bestaat er zelfs chronische hyperventilatie Naast van je spanning afkomen, zijn ademhalingsoefeningen heel nuttig. En bij acute klachen even in een plastc hzakje blazen of een eind gaan wandelen ( hielp bij mij goed) om te zorgen dat je het teveel aan zuurstof kwijt raakt. Wat mij goed heeft geholpen was een hele practiscje therapie. Leren wanneer je stress ontstaat, de spanning die uiteindelijk tot angst leidt, herkennen voordat je te ver bent. En dus ook dan al actie ondernemen. Succes
Ik heb het ook gehad. Vooral veel last van hartkloppingen, pijn op de borst en middenrif. Een keer zo heftig dat ik bijna een week lang kracht moest zetten met praten. Ik ben toen ook onderzocht op een longembolie zelfs, maar die testen bleken uiteindelijk negatief. Volgens mij was dat gewoon een heftige hyperventitlatie-aanval. Toen ik de eerste keer zwanger was kreeg ik het heel erg benauwd, was vaak buiten adem en kreeg toen het advies om op ademhalingstherapie te gaan. Iets wat ik als kind ook gehad heb in de vorm van een logopedist. Op een verkeerde manier ademhalen, zit er bij mij ingebakken, maar ik moet zeggen, dat ik zonder het laatste advies gevolgd te hebben geen klachten meer heb. Bij deze zwangerschap heb ik weinig klachten, maar ben ook een stuk inwendig relaxter geworden op de een of andere manier. Wel veel angstdromen, maar word gewoon ademhalend wakker. Neem tijd voor jezelf en probeer dingen op een rijtje te zette. Overzicht in je leven kan voor meer rust zorgen, waardoor je minder last krijgt.
wat verrassend om te lezen dat er meer mensen zijn met klachten in deze 'hoek'. ik ben net onder behandeling op de psychiatrische afdeling van het umcg om een ebhandelingstraject uit te gaan zetten. ik kwam daar voor onderzoek naar AD(H)D en kom nu uit op een angststoornis gevoed door lichte invloed van AD(H)D. ik kon daar nooit zo goed over praten, behalve met mijn man, omdat het zo absurd leek. ik vind het dus wel 'prettig' (klinkt raar, gun het tenslotte niemand) dat er meer mensen zijn die hier mee zitten. medicijnen wil ik niet. heb ik ooit een tijdje gehad en voelde me daar zo ellending onder. een goiede behandeling, zoals natasja ook zegt, lijkt me dan veel prettiger, dan voel je denk ik meer 'macht' eb zelfvetrouwen omdat je het zelf aan kunt.
Heel erg bedankt voor jullie verhaal. Ik kan het op dit moment wel even gebruiken. Ik ben nu al 1 1/2 week niet zo in orde en loop dagelijks nu met deze klachten. Ik zal zeker eens proberen om te gaan wandelen als ik me zo voel. Ik ben ook bij een psycholoog geweest, zij heeft mij geholpen om mijn verleden af te sluiten zodat ik me daar geen zorgen meer over hoefde te maken en de dingen af te sluiten wat ik nog niet had gedaan. Dat heeft mij heel erg geholpen, nu zijn het de dingen die nu gebeuren waardoor ik me zo voel of die ik mezelf aandoe. Ik ben een zeer zorgelijk type, ik ben al iets minder sinds ik bij de psycoloog ben geweest. Maar toch zit dit in me karakter en moet ik er erg aan hard voor werken om dat minder te doen. Misschien is het inderdaad wel verstandig om ademhalingsoefeningen te doen. Dit zal mij waarschijnlijk ook wel helpen. Heel erg bedankt voor jullie verhaal.
(Chronische) hyperventilatie kan een symptoom zijn van longemboliën, vandaar dat ze je daarop onderzocht hebben. Hyperventilatie staat het meest bekend als aandoening, maar er zijn dus ook aandoeningen (ziektes) die hyperventialtie veroorzaken door het verkeerd prikkelen van het ademhalingscentrum (in de hersenen, een mechanische oorzaak dus). En Longembolie is daar een van.
Klinkt niet als een beginnende hyperventilatie, vind jouw symptomen best heftig. Je kunt bij de apotheek een apparaatje halen, waarin je kunt ademen. (hiervoor hoef je niet te 'hijgen' maar het haalt het teveel koolstofm. uit je bloed. Bv als je je druk maakt en een beetje duizelig wordt) Vaak helpt het alleen al om het apparaatje bij je te hebben. Ik had voor dat ik mijn man leerde kennen ook veel last ervan en nu gelukkig zo goed als nooit meer. Rust in je leven helpt inderdaad een hoop. Het enige wat ik nog steeds niet prettig vind is om naar plekken te gaan waar het ontzettend druk is zoals bv koninginnendag in Amsterdam..
hoi Evaatje, Misschien is dat ook wel een idee, ik zal het eens vragen bij de apotheek. Klopt ik ken het gevoel, als het ergens te heel druk is dan weet ik eigenlijk al dat ik er niet naar toe moet gaan. Maar ik doe het wel want ik wil niet dat het me leven beinvloed. Ik kan altijd nog weg gaan. Gelukkig heeft mijn vriend daar ook alle begrip voor. Hij zegt ook altijd als je het niet probeert dan weet je het nooit. Thanks.
Hier nog iemand die er geregeld last van heeft. Nu las ik over dat apparaatje dat je bij de apotheek kan halen. Weten jullie misschien hoe dit heet? Ik woon namelijk in het buitenland en misschien hebben ze het ook wel hier te koop.
Ik zou niet weten hoe het heet, het is een klein plat aparaatje met 2 gaatjes erin. Zal eens kijken of iemand het hier weet.