Mijn zoontje van 1 jaar is een enorme brok energie. Hij zit geen sec stil en wil alleen maar stoeien, klimmen, rollen en kruipen. Hij is nooit langer dan vijf minuten rustig aan het spelen. Hij heeft zichzelf nu geleerd om zelf op de bank te klimmen, en vervolgens steil tegen de rugleuning omhoog te klauteren. Dat hij dan aan de achterkant op de grond valt snapt hij natuurlijk nog niet. Zodra ik even ga zitten komt hij naar me toe, klimt hij erbij en gaat dan wild doen op de bank. Ik ben nonstop bezig hem op te vangen zodat hij er niet afvalt in zijn wilde spel. Als hij er niet zelf op kan komen dan jengelt hij aan mijn benen. Ander voorbeeld: op het aankleedkussen komt hij voortdurend omhoog (meneer is berensterk) om alle spullen eraf te smijten. Ik moet hem continu met 2 handen terugduwen. Hij wordt dan enorm driftig en loopt rood aan van boosheid. Tanden poetsen gaat brullend en in de houdgreep. Zo gaat het natuurlijk niet dagelijks, maar hij wordt wel steeds drammeriger en driftiger. Eerder werkte afleiding goed, maar nu niet meer. Hij accepteert gewoon niet dat hij dingen niet mag, zoals over de bankleuning klimmen. Mijn vriend lacht er een beetje om en voorspelt dat ik grote problemen krijg als hij ouder wordt, dat hij me nu al de baas is en over me heenwalst. Ik voel me soms echt een slechte moeder, die haar kind met 12 maanden al niet aan kan. Terwijl ik vriendinnen pas zie worstelen als hun kindjes ruim 2 zijn... Het is verder echt een geweldige dreumes, hij loopt al een paar stapjes los los, is bijna altijd vrolijk, eet goed en slaapt 14u per nacht. Gewoon echt heel vel energie. Maar ik ben dus bang dat mijn vriend gelijk heeft....of is mijn zoon gewoon vroeg met peutergedrag? En is dit geen voorbode voor problemen?
Laat je vrienx tanden poetsen. hier is het een drama maar zolang vriend het doet niet. en als ik waarschuwt dan doetvriend mee en andersom. en dus niet uit lagen etc.
tsja mevrouw hier is ook super zielig als ik bepaalde dingen verbied. huilen, in elkaar zakken, hoofd tegen je been slaan, hand voor dr mond, tranen. maar betekend dit dat ik een slechte moeder ben? ik denk dat het een fase is. ik vind dat ze moet leren te accepteren dat ze niet alles mag. heb me nooit een slechte moeder gevoeld omdat ze niet alle aarde uit de plantenbak mag scheppen (als voorbeeld). gewoon volhouden ^^
😆 Héél herkenbaar!! Echt van alles in je verhaal denk ik, goh dat is onze zoon. Hij is nu bijna 19 mnd oud en ik moet zeggen, het wordt al minder. Fases, fases, fases, fases.. Gek word je er soms van maar echt, het wordt makkelijker! Consequent zijn is belangrijk (vind ik). Dat is nu soms even aanpoten en niet altijd makkelijk maar daar heb je later wel profijt van.
Ik vind het niet echt normaal dat je vriend zoiets zegt, laat hem het eens een dagje doen? Dan ziet hij misschien in dat het gewoon zwaar is met zo'n energiek kindje en steunt hij je misschien wat meer ipv kritiek geven en je uitlachen! Jullie horen zoiets samen te doen en een lijn te trekken!
Nee, je bent geen slechte moeder! Dit is 'normaal' dreumes gedrag...tenminste hier wel . Mijn zoon doet precies hetzelfde! Ik vind het best een pittige fase, want ik moet echt 24/7 opletten. Hij ziet geen gevaar en is super snel. Ook vind ik het wel weer grappig...alle gezichtsuitdrukkingen die hij heeft en de stunts die hij uithaalt.
ik probeer inderdaad ook een beetje de lol ervan in te zien. Zo klautert mijn meisje graag op de rugleuning van de bank (staat tegen de muur) en dan schommelt ze heen en weer "eeeehhh teeehhh DIIEEEEHH!!!!" (één, twee, drie!) en dan laat ze zich op het zitgedeelte glijden.
Nou, wat een k*t opmerking van je vriend,hier hetzelfde hoor. Gelukkig kan ik de bank afschermen met de box ( enige reden waarom ik de box laat staan ) Die van mij luistert soms als hij er zin in heeft.
Pff ik herken je verhaal alleen is dl pas 9 maanden. Wilt alles uitproberen. Kan niet rustig bij ons zitten (ze zal en moet staan, klimmen, klauteren, stappen etc etc) op de grond tijgert ze alle kanten op of wilt ze door ons vastgehouden worden zodat ze door de kamer kan stappen. En owee als ze haar zin niet krijgt.. huilen, krijsen etc etc. Vraag me soms ook af hoe het moet als ze straks peuter is. Zie de supermarktdrama al voor me . Maar voel me geen slechte moeder en dat moet je ook zeker niet hebben. Proberen consequent te zijn en je kerel een schop geven en zeggen dat hij je moet steunen!
Aaaah zie het al voor me...en wat goed dat ze al 1,2,3 kan zeggen! Maar iets minder leuke stunts voor mama Mijn zoon vind het leuk om de waterbak van de hond om te trekken. Hij weet dat het niet mag en daarom is het helemaal geweldig. Laatst tijgerde hij naar de bak en was aan het schaterlachen, terwijl hij naar me keek (uitdager). Ik was net sneller en toen ik hem pakte, beet hij me keihard in mijn schouder en zei "hihi". Ik moest toen eigenlijk zo hard lachen, maar vanuit pedagogisch oogpunt heb ik maar anders gereageerd....
haha dankje! ik denk dat menig mens er geen een twee drie in herkent maar goed. haha waterbak is ook geweldig! en inderdaad die gekke gezichten.. ze sloeg me laatst (of greep) in mn gezocht en toen ging ik verdrietig kijken en toen probeerde ze me na te doen door dr lippen te tuiten, kon me niet inhouden hoor..
Ik denk niet dat je iets verkeerd doet hoor, hier gaat het namelijk net zo. Hij heeft alleen gelukkig nog niet uitgevonden hoe hij op de bank moet klimmen. Hopelijk gaat het snel over, maar zal ook een stukje karakter zijn, hier ook een pittig mannetje!
Herkenbaar! Hier een hele pittige dochter van bijna 2. Vanaf haar geboorte wist mevrouw al wat ze wou....Ook nu zit ze nog steeds geen seconde stil. Om gek van te worden soms. Als ik bezig ben met iets(meestal in de keuken)vermaakt ze zichzelf prima, soms komt ze wel even kijken of iets laten zien, maar hangt niet om me heen. Zodra ik ga zitten wel. Buiten is ze trouwens helemaal in haar element, we hebben een boerderij(melkvee)en heeft een grote omheinde ruimte waar ze heerlijk veilig kan spelen(met de hond, haha!), ook mee helpen met de kalfjes voeren enz. vind ze geweldig. Soms mag ze mee op de trekker. Ze is dan ook wel druk bezig buiten, maar hangt minder aan mijn benen. Ze vermaakt zich gewoon lekker. Ik hoop dat de fase van zelfstandig binnenshuis spelen snel komt, dat ze lekker kan bouwen met legoblokken of een knutselwerkje kan maken. Ik vind de dreumestijd echt lastig soms, ze moeten alsmaar vermaakt worden.
Lumiere, alsof je over mijn zoon schrijft. Exact hetzelfde. Als ik streng "NEE" zeg, lacht hij me recht in het gezicht uit. Ergens anders neerzetten helpt niet, afleiden niet. Op de bank wil hij alleen maar donderjagen en gek doen. Hij gooit zichzelf overal naar toe met het vertrouwen dat we hem wel opvangen enz En luisteren, ho maar. Op het aankleedkussen is 1 groot drama met onze draaikont. Ik weet soms ook niet meer wat zou moeten werken en probeer bewust heel rustig te blijven. Dit.moet ik soms bewust tegen mezelf zeggen, maar het helpt wel. En soms kan ik er ook de lol wel van in zien (zeker met het donderjagen). Maar laat ik voorop stellen dat we een heerlijk, gezond, energiek en goedlachs mannetje hebben, waar ik (meestal) erg vam van geniet.
Wat een l*l is je vriend, pardon me maar ey wat een eikel. Tjonge jonge dat helpt zo'n commentaar van hem. Mijn zoon is ook superwild en beresterk maarja gewoon beetje laten rennen en wat meer kracht bij luier verschonen haha. Tis een fase! Komt uiteindelijk goed (nja iig als we ze geen luier meer om hoeven te doen, toch ).
Hier ook een mannetje met veel energie. Hij slaapt alleen een stuk minder snachts 10 uur en overdag alles tussen de 30 min en 2 uur. Consequent zijn helpt hier heel goed. Geeft iets minder drama.
Consequent probeer ik zelf ook te zijn. En als hij ergens aanzit wat niet mag (en wat ik niet kan wegzetten) en hij luistert niet dan pak ik hem op en zet ik hem ergens anders neer. Ik hoop dat dit een fase is. Zo jammer dat we niet buiten kunnen, geen tuin en ook geen balkon. Dan kon hij lekker uitrazen.
Dat kan wel, maar het is niet hetzelfde als in eigen tuin. Speelveldje moeten we er steeds bij zitten en de speeltoestelletjes zijn daar precies zo dat hij wel op kan klimmen maar niet zelf vanaf kan zonder hard te vallen. Als we een tuin hadden met alleen gras dan konden we wat speelgoed, ingegraven trampoline enz buiten leggen.