Ik brul ook weleens terug als ze huilt. Of haar helemaal pissig in bed doen en zeggen,: Schei nou eens uit met dat gekrijs! Ook leuk, kiekeboe spelen met papa. Man stond in de keuken en ik met Isa op mijn arm in het halletje. Ik heel vrolijk om het hoekje van de deur samen met Isa: KIEKEBOE! Kleng! Isa tegen de deurpost aan. Gelukkig keek ze me aan met zo'n blik van: Tsjonge jonge, lomperik! En ging ze niet huilen.
Ze begon gisteren vanuit het niets te jammeren in de box. Dus ik snel toe en wil haar oppakken. POK, ik stoot haar zo met haar hoofd tegen de rand van de box. Tja, toen was het geen jammeren meer maar krijsen. En bij mij liepen de tranen over mijn wangen. Ze was een paar weken oud en wilde alleen huilen, en niet slapen. Toen we haar eindelijk in slaap hadden zei ik dat ik haar later onder de deken zou leggen, omdat ik bang was dat ze wakker zou worden van het gewiebel van het instoppen. Maar dan moet ik dat wel doen na een kwartiertje of zo, niet 4 uur later schrikken van een huilend koud meisje.
tjah, niemand is perfect, leren fietsen doe je ook niet zonder te vallen... Toen ik jamie in bad deed was ik zijn benen en voeten aan het wassen en had niet in de gaten dat zijn hoofdje bijna onder water was. gevolg: een slok water binnen... tkind helemaal in paniek, Mama helemaal in paniek. je voeld je dan idd een slechte moeder, maar iedereen maakt wel eens wat mee. uit je fouten leer je. het lijkt me sterk dat je de verwarming nog eens op laat staan. hem nog eens van de commode laat stuiteren of hem nog eens bijna "verzuipt" (beetje overdreven) uit je fouten leer je!
Weet je wat ook zielig is? Als mama de drukknopjes van het truitje dicht doet, maar zijn velletje zit er tussen...
tja niet echt mijn fout maar iets wat wel gebeurd is waar ik me héél schuldig over voel; kyana stond in bad te springen bij me moeder {wij waren aan het verbouwen} me vriend was zich aan het afdrogen en ik haalde net een luier... kom terug zie haar springen en ze springt zo met haar mondje op de badrand... zó veel bloed, keek in haar mondje; 3 tandje afgebroken en waren {weet ik achteraf} helemaal terug geschoten en zaten los, naar de tandarts geweest en heb heel wat afgejankt samen met Kyana... ze heeft die nacht tussen ons in geslapen en het bleef maar bloeden! wat heb ik me slecht gevoeld! achteraf vallen de tandjes wel mee gelukkig... maar pfff als ik eraan denk... hou op shei uit
waar zal ik beginnen zo was ik de eerste nacht helemaal alleen met haar en had ik haar lekker in bedje genesteld de mat aangezet (die de ademhaling controleerd) de babyfoon aangezet en op mijn kamer ook de babyfoon aangezet netjes de wekker gezet op de tijd dat ze moest eten s'nachts en zelf ook gaan slapen maar had alle deuren dichtgemaakt (dom dom dom) en toen s'nachts dus me wekker ging heb ik die onbewust uitgezet en de babyfoon ook! en ineens 3 uur te laat werd ik wakker van dat alarm van die mat! `dus ik als n bezetene me bed uit en dat kind uit haar bed gerukt want ze had haar ogen dicht dus dacht dat er god weet wat gebeurd was dus die schrok wakker toen ik haar uit bed rukte en begon (gelukkig!) te huilen haha bleek dus dat me dochtertje zo hard had gehuild dat ze schijnbaar n keer achter adem was gebleven en daardoor is dat alarm afgegaan en daarna heeft ze zichzelf in slaap gehuild terwijl ik prinsheerlijk van mijn nachtrust genoot hahaha daar heb ik me weken schuldig over gevoeld en nu ik er weer aan denk voel ik me weer dom en schuldig! en zo heb ik haar dus ook al n keer veel te warm ingepakt zodat ze helemaal zweette toen we thuiskwamen. en (jaaa ben nog niet klaar!) 1 keer begon ze ineens te huilen omdat ze honger kreeg nog voor haar tijd dus ik raakte in paniek want ze huilde echt hard en ik was bang dat ze stikte dus ik pakte haar op me arm en wou de fles gaan maken met haar op me arm maar ze bleef maar huilen en ik raakte er nerveus van en ging mezelf opjagen daardoor en toen liep ik met haar hoofd tegen de deurpost nog meer paniek dus! gelukkig niet hard maar ik voelde me wel schuldig!
tip voor alle angstige nagel- en vingerknippers: met je duim (of andere vinger) het velletje/vingertopje van je baby wat naar achteren drukken als je gaat knippen. In knip nooit met het schaartje maar altijd met zo'n ander knippertje, dat vind ik toch het beste gaan. Die tip kreeg ik ook nadat ik de eerste keer in het velletje van mijn zoon's vinger had geknipt
Wat zeggen ze ook alweer over nageltjes? Niet afknippen, scheur ze maar af, dat is veel veiliger. Ik heb ze altijd geknipt, tot die ene keer toen een nageltje van haar teentje al half los was en ik het schaartje niet bij de hand had. Ik dacht aan het aloude advies en scheurde het af. BLOEDEN! Nooit nooit nooit afscheuren! B*LLSh*t dat stomme advies!
Ik heb Kamiel in mijn onrust een keer een te warme fles melk gegeven toen hij een paar maanden oud was. Hij had hartstikke honger en ik dacht dat ik goed gevoeld had, nee dus.... JANKEN! Hij was een erg snelle drinker en klokte dus in een keer hartstikke veel te warme melk naar binnen. Als ik er nu nog aan denk, brrr, voel ik me er weer schuldig over... En dan had ik zo'n man die me er nog even op wees dat dat niet zo slim was. Grrrrr P.S. Wat nageltjes betreft, ik beet ze in het begin af bij Kamiel, want ze zijn dan zo zacht. Daarna inderdaad niet met een schaartje, maar een knippertje!
ik heb van de week ook perongeluk in zijn vingertje geknipt denk ik... nouja, hij had er iig niets van gemerkt want hij huilde niet of trok niet weg, maar nu is zijn vingertje een beetje ontstoken... en wat betreft de deurpost. wij gingen een x met de kleine de stad in en ik haalde hem uit zijn kinderwagen om hem terug in de maxicosi te leggen en ik stootte met zijn hoofdje tegen de deurpost van de auto aan... ik schrok me te pletter maar hij merkte er niks van :S gelukkig dan!
Oh ja, die ken ik. Maar dan uit de maxicosi met het hoofdje zo tegen de dak van de auto bij het eruit halen... .
ik doe altijd een uurtje op voorhand de verwarming aan op zijn kamertje want het is echt veel te koud daarboven. dus ik ga naar boven, leg hem in zijn bedje, en doe de verwarming uit. een uur later ga ik ook slapen, en ik ga kijken in zijn kamertje, en het was daar veel te koud. ik had het raam laten openstaan ik voel me er zo schuldig over dat mijn mannetje daar in de kou heeft gelegen
een te warme fles/potje gegeven........ in de vingers geknipt........van de trap vallen en je staat er NB naast!......zo herkenbaar allemaal! We doen allemaal ons best en het overkomt iedere mama (helaas). Ze zeggen niet voor niets, al doende leert men!
poeh waar te beginnen... Maxicosi tegen de autodeur, uit de maxicosi halen en met het hoofd tegen het plafond van de auto, in de vingertjes knippen, te hete voeding, van het bed gevallen,met z'n schoudertje tegen de deurpost lopen... Voel ik me ook steeds schuldig over