Iemand tips om minder onzeker te zijn... Dagen kruipen voorbij naar de 1e echo... Dat duurt nog 3 weken en weet niet hoe ik mijn gedachte ergens anders naar kan zetten.. Had gister 1 druppel bloed,meteen stress... Ik heb pas met 8,5 week een echo...
Afleiding zoeken. Klinkt echt stom, maar ik ging het hele huis poetsen, een rondje fietsen, thee drinken bij een vriendin etc. als ik zo'n moment had. 1 druppel bloed zegt niets! Als je heel erg twijfelt, gewoon de VK bellen, die zijn wel wat gewend hoor
Inderdaad, afleiding zoeken is de beste remedie.. helaas kan je de onzekerheid niet wegnemen, omdat het nog zo pril is, succes!
Als je verder geen voorgeschiedenis van miskramen oid hebt, is 8,5 week behoorlijk vroeg al voor een echo hoor... En voor bloed geldt: in slechts 50% van de gevallen gaat het om (voortekenen van) een miskraam. Alle andere gevallen gaat het om bijvoorbeeld geknapte bloedvaatjes enzo, doordat alles gewoon wat gevoeliger is nu van binnen. De beste tip is toch om dingen te doen te zoeken. Zien dat je je gedachten toch echt afleidt. En jezelf voorhouden dat slechts 10% van de zwangerschappen mis loopt, dus dat je echt de allergrootste kans hebt dat het heus allemaal goed zal zijn. En als dat niet helpt: jezelf voorhouden dat piekeren ook geen ene drol helpt. Het wordt er niet anders van als je jezelf zo druk loopt te maken.
Ik weet het.. de tijd kruipt in het begin zooooo langzaam voorbij! Ik probeerde ook altijd bezig te zijn met iets, of met iemand iets te gaan doen, zodat de tijd wat meer voorbij ging en ik minder tijd had om te piekeren. Dat druppeltje bloed kan ook nog van de innesteling zijn.. hoeft niets te betekenen. Mocht je het nu echt niet vertrouwen, gewoon je vk bellen! Ik had mijn eerste echto met 6w5d (nog nooit een miskraam gehad) en mijn 2e echo met 9w5d.. iedere verloskundige is anders
Ik ken het gevoel! Ik krijg ook pas met 8,5 week een echo. Dus nog een hele week wachten! Pff.. Maar goed, laatst was het nog een hele maand, dat ik moest wachten, dus dan overleef ik die ene week ook wel. Hier dan geen bloed maar verder ook geen kwaaltjes of zo, terwijl ik bij allebei mijn jongens best wel misselijk en moe was. Succes met wachten!
Vind ik toch wel vroeg hoor! 8,5 weken is best te overzien en het voordeel is; je ziet ook al echt iets. Niet alleen een stipje waar je misschien nog niet eens hartactiviteit ziet, maar echt zo'n een boontje met een hartje enzo. Hartstikke leuk als het goed is. Hartverscheurend als het niet goed is, maar met 8,5 week heb je over het algemeen wel duidelijkheid. Bij 6,5 heb je dat niet. Tips om de tijd sneller te laten gaan heb ik helaas niet. Het is gewoon afwachten en jezelf niet proberen gek te maken. Gewoon naar je werk gaan, en je dingen doen: normaal gesproken kom je waarschijnlijk ook voor alles tijd tekort - zo snel gaat de tijd nu nog steeds. Als je je dat realiseert zijn een paar weken wel te overzien. Vond ik in elk geval wel.
Ik snap hoe je je voelt. Ik dacht dat zwanger zijn op roze wolk zitten was, maar ik vond eerste 12 weken vreselijk. Ik ging om de 10 minuten naar wc om te checken, kon ook onzekerheid niet delen, want ik wilde het niemand vertellen. Nu ben ik bijna 16 weken zwanger (je zou vast willen dat je al zover was) en toch is die onzekerheid er nog, hoewel minder. Ik denk dat het pas over gaat bij 20 weken echo als alles goed is, je weet wat het wordt en het heel 'echt' wordt. Ook het feit dat ik babietje nog niet kan voelen werkt niet mee. Even gedacht aan Angel Sound, maar wil mezelf niet gek maken. Allemaal niet echt geruststellend, enige wat ik kan zeggen, is dat achteraf vraag je je af waar je je druk om hebt gemaakt en viel het uiteindelijk toch mee. Heb je nu helemaal niks aan, maar wil alleen zeggen dat het heel normaal is!
Ik had pas met 11 weken mijn eerste echo! En dan ken ik nog mensen die pas een week later de eerste echo hadden. Maar ik kan me voorstellen hoe je je voelt. Gewoon de vk bellen als je het niet uithoudt. Ook al krijg je dan misschien niet eerder een echo, ze kunnen je vaak wel even gerust stellen. Succes!
Hoi, Ik herken het maar al te goed!!! Ik heb niet een druppeltje bloed verloren, maar een hele dag door en nu almaar bruinverlies. Ik heb vrijdag een echo, dus met 6,5 week, maar dat is puur om te kijken of er nog wel een zwangerschap zit. Als ik héél veel mazzel heb zien we een hartje, maar die kans is klein. Dus de spanning blijft. Ik heb namelijk wel zwangerschapsverschijnselen en er gebeurt daarbinnen wel van alles (steekjes, maar niet zorgwekkend) en borrelende darmen enzo.. Ik word ook gek van het wachten. Ik zoek veel afleiding door naar vriendinnen te gaan en dat soort dingen. Ik ben niet aan het werk. Ik heb mentaal veeleisend werk en dat kan ik nu niet opbrengen. Maar des te meer tijd om afleiding te zoeken met positieve dingen. Het is moeilijk hoor!!! Hier vind ik overigens ook heel veel steun, dus ben hier ook vaak te vinden. Groetjes Patricia
Thanx allemaal!! Idd afleiding zoeken, maar ook best lastig...verder deze dag geen bloed,dus zal idd wel meevallen...alleen erg geschrokken ff... Hmm, dan maar doorgaan Hahaha en ben veel op het forum idd...thanx
Pff, ik kan je de hand schudden.... Na jaren van ellende, nu eindelijk zwanger. Ik kan het haast niet geloven en ben dan ook zooo bang dat de zeepbel volgende week bij de echo uitéén spat. Ondertussen doe ik mijn dagelijkse dingen en overtuig mezelf ervan dat ik toch geen invloed heb op wat er komen gaat. Probeer niet in paniek te raken als er ineens minder kwaaltjes zijn of buikkramp krijg. (wat telkens mijn darmen blijken te zijn). Succes met afwachten! Het gaat vaker goed dan fout gelukkig!