Mijn hele zwangerschap ben ik vrij relax geweest, ook over de bevalling. Maar nu begin ik toch wat kriebels te krijgen over de naderende bevalling. Niet voor mezelf, ik zal wel pijn krijgen en doodmoe worden, maar dat laat ik zoveel mogelijk op me afkomen. Maar sinds vannacht ben ik ongerust over de beeb. Of hij die bevalling wel goed zal doorkomen. Stomme gedachte misschien, tenslotte zijn we allemaal ooit geboren, maar ik pieker erover. Hoop dat het alleen vandaag is, als gevolg van hormonen. Ik wilde altijd thuisbevallen, maar nu twijfel ik, hierdoor. Het is niet zo dat ik in paniek ben, maar het laat me vandaag niet los. Ik zou bijna denken: beebje kom al maar, dan weet ik tenminste dat je levend geboren bent. Terwijl ik weet hij nog niet helemaal klaar is om geboren te worden met 35wk. Hebben meer mensen dit, dat ze bang zijn dat de baby de bevalling niet doorkomt? Hoe gingen jullie hiermee om?
angst is normaal maar je moet het een beetje loslaten. dit zorgt voor stress en das niet goed. probeer te bedenken dat het veel vaker goed gaat dan fout. blijf je twijfelen over thuis of in het zh bevallen bespreek dat dab met vk. en het komt allemaal goed! je bent er al bijna! dikke x
Ik ga voor de 4e keer bevallen Ik weet wat er gaat komen en ben toch weer bang. Ook omdat ik niet weet wanneer, ben 3 keer eerder te vroeg bevallen. Ik ga as week wel een gesprek aan met mijn verlos en de gyn en eerlijk zeggen dat ik weer heel erg bang ben.
Ja hier had ik ook angst, en het was nog wel mijn derde keer. Het is ook ontzettend spannend en een van de weinige dingen waar je zelf echt grip op kunt hebben. En juist dat moet je loslaten denk ik en het 'laten gebeuren', geloof ook in jezelf en je kleintje! Je kunt het echt en ook de kleine is er voor gemaakt straks geboren te kunnen worden. Ik was erg nerveus voor de bevalling, maar achteraf (lekker cliché) zou ik het graag nog eens doen Heel veel succes met de laatste lootjes, je kunt het!
We zijn er voor gemaakt! Dat zei ik de hele tijd tegen mezelf en dat hielp wel tegen de spanning. Ook plaatjes kijken in een oud biologieboek van de weg die de baby aflegt bij het geboren worden, zo'n dwarsdoorsnede weet je wel, dat vond ik ook mooi. We zijn er echt helemaal voor gemaakt
Ik heb toevallig zondag van hetzelfde wakker gelegen. Ik wil graag thuisbevallen, maar begonnen ineens toch te twijfelen. Want stel dat er wat mis gaat en ik kom niet snel genoeg in het ziekenhuis, zou ik het mijzelf ooit vergeven. Midden in de nacht met mn man hierover gepraat. De conclusie was dat de kans vele malen hoger is dat het goed gaat en dan is een thuisbevalling voor mij gewoon tien keer fijner. Moeilijke afweging hoor, maar uiteindelijk heb ik liever een fijne geboorte met een minimini kans op een ramp, dan per definitie een zozo geboorte. Gaf mij wel rust, maar ik snap je gevoel dus heel goed.
Iedereen is daar wel bang voor denk ik. Maar bespreek het met je verloskundige. Even off-topic: waarom wordt een ziekenhuisbevalling steeds gezien als niet fijn en een thuisbevalling als leuker? Ik vond het net aangenamer om in een kamer te liggen met 10 verpleegsters en dokters op 10 meter afstand. De kamers huiselijk ingericht, mét bal om de weeën op te vangen, bad om een badje te nemen, etc. Verder lekker eten eenmaal je bevallen was. Ik had 3 knopjes naast mijn bed: eentje voor de verpleegsters voor de mama's, eentje voor de pediatrisch verpleegsters / lactatiedeskundigen voor de babies en eentje voor de schoonmaak/maaltijden/drinken. Moest er iets mis gaan is er een couveuse, etc. Heerlijk toch?
Precies! Scheelt thuis een hoop zooi. En ik zou mezelf nooit het verwijt willen maken 'was ik toch maar naar het ziekenhuis gegaan'.
Ik poep ook 7 kleuren van allerlei dingen die er eventueel mis kunnen gaan/ pijn/ controle verliezen ect. Volgens mij heet dat moeder zijn! Je bent al aan het zorgen de afgelopen maanden en je wilt dat alles goed verloopt. Dat is niet meer dan normaal denk ik! Ik beval ook in het ziekenhuis, wel om een andere reden, maar anders had ik dit ook gewild. Ik vind het een heel fijn idee dat als er wat is er gelijk medisch personeel klaar staat om mij of onze dochter te helpen! Dat geeft mij rust en dat is het belangrijkste wat dat heb je nodig lijkt me! En tegenwoordig zijn de bevalkamers helemaal niet meer zo rot, hier in Dordrecht zijn het zo goed als hotelkamers! Ik heb al een rondleiding gehad en dat deed me veel goeds. Ik werd er rustig van en had er gelijk een beeld bij. Misschien kan je bij jullie ziekenhuis langsgaan om eens een kijkje te nemen? Succes! Liefs
Wij wonen aan de verkeerde kant van het kanaal, dus we mogen niet eens thuis bevallen. Het wordt dus of in het geboortehuis of in het ziekenhuis half uurtje rijden. Dit wordt mijn eerste bevalling, ben wel benieuwd wanneer hij zich laat zien maar ik denk maar zo er is er nog nooit 1 blijven hangen
Wij zijn in het zhs gaan kijken, goede indruk gekregen daar. Gisteren bevallingsvoorbereidend gesprek gehad met Vlk. Zij ziet het wel zitten thuis, alles is prima in orde, baby is alleen nog niet ingedaald, ondanks dat hij in week 32 daar al mee begon. 5mei weer controle. Als hij niet is ingedaald als de bevalling begint ga ik sowieso naar het zhs, omdat de bevalling dan moeizamer kan lopen en meer kans op vacuumpomp en ks. Tenminste, dat lees ik op internet. Kans bestaat natuurlijk dat hij alsnog indaalt deze of vlg week. Dan hou ik alle opties open, stel me nergens vast op in.
Wij hadden gekozen voor een ziekenhuisbevalling, de angst dat er tijdens een thuis bevalling niet goed zou gaan was groot. We hebben een rondleiding gehad in het ziekenhuis en toen wist ik het zeker dat dit voor ons goed zou zijn. Verder heb ik me niet druk kunnen maken over de bevalling zelf omdat ik te vroeg ben bevallen met 34.5. Ons mannetje is net thuis en we zijn heel blij dat we meteen in een goede omgeving zaten.