Kende ze deze oma? Was het haar oma of de jouwe? Ik zou mijn dochter wel meenemen naar de begrafenissen van haar opa`s en oma`s en mijn opa. Ze kent ze allemaal goed en ze moet ook afscheid kunnen nemen van ze. Als jouw dochter deze oma niet of nauwelijks kent dan zou ik het niet doen, ze hoeven nog niet geconfronteert te worden met de dood als het niet hoeft. Mijn dochter kan goed stil zitten en stil zijn als ik het haar van te voren uit zou leggen. Ik hoop wel dat ze het nog lang niet hoeft mee te maken.
heb ik toen ook gedaan me zoon kende zijn opa toen erg goed, en hij heeft het ook goed gedaan toen daar bij de crematie ik zou hetz eker wel doen als haar oma erg goed kent is goed voor de verwerking dan
Gecondoleerd, gaat het om jouw oma of die van de kindjes? Ik zou het wel doen, ik weet dat de opa's en oma's en omi (mijn oma) het heel fijn zouden vinden als iedereen zou komen, inclusief de (achter) kleinkinderen. Ik denk dat je daarnaar moet kijken.
Ligt er aan wat de band is tussen een oma en kind Als ik zou kijken naar Quinn en zijn oma, ja dan ga ik zeker weten met hem. Je kan altijd uit de zaal weg lopen met je kind, maar vind persoonlijk wel dat het kind op zijn/haar manier afscheid moet kunnen nemen. Ik ben zover ik mij kan herinneren ook altijd mee geweest, en nooit een drama gevonden
Nope. Simpelweg omdat je eventueel zelf niet rustig kunt zitten en de dienst meemaken en je verdriet proberen te verwerken.
Nee ik zou een kind van 3 absoluut niet meenemen. Was laatst nog bij een begrafenis en daar had iemand wel zijn kind meegenomen, denk dat het meisje ongeveer 3 en half zal zijn geweest. Op een gegeven moment ging ze tijdens de dienst jengelen...erg vervelend. Op den duur is de vader er met haar uit gelopen. Naar mijn mening heeft zo'n jong kind nog niks aan een begrafenis.
Nee ik zou onze meiden van bijna 3,5 niet meenemen.Wat voor indrukken laten al die huilende mensen wel niet achter.Je weet gewoon niet wat er in een koppie van peuters omgaat. Ook vind ik dat als de oma's nu zelf heel graag zouden willen ik het nog niet zo doen. Succes met je beslissingen gecondoleerd natuurlijk.
De oma van mijn vriend is overleden. Ik heb persoonlijk niks met die vrouw. Ze was al jaren dementerend en ik vond het geen hartelijke vrouw. Het is dus de moeder van mijn schoonmoeder. Ze wordt komende week begraven alleen we hebben geen oppas voor de kinderen. Mijn schoonmoeder zou het heel fijn vinden als de kinderen meekwamen. Het is ook nog een eind rijden bovendien. Ik vind het zo moeilijk. Aan de ene kant wil ik haar nog helemaal niet confronteren met de dood. Maar we hebben echt helemaal geen oppas voor de kids dus ik denk dat we geen keus hebben.
Als jij (en dan ook je kind niet neem ik aan) niks met de oma had, zou ik t zeker niet doen. Ik dacht dat t iemand was waar je kind een grote band mee had. Geen oppas kunnen vinden, vind ik dan een rare reden; een begrafenis kan toch erg heftig zijn voor een kind. Desnoods blijf je zelf thuis met je kindjes.
Ik zou het ook niet doen. Mijn oma is afgelopen zomer overleden. Mijn zoon (toen bijna 4) heeft het nog bijna wekelijks over de dood van mijn oma terwijl hij haar maar een paar keer gezien heeft én hij niet is meegeweest naar haar wake en crematie. Wij hebben hem wel verteld dat ze was overleden. Ik denk dat het verdriet van mij zo'n indruk op hem heeft gemaakt dat dat dé reden is dat hij het er nog over heeft. Om een kind mee te nemen naar zo'n dienst waar veel mensen verdriet zullen hebben vind ik geen goed idee. Dat maakt zoveel indruk. Als je geen oppas kan krijgen zou ik ervoor kiezen zelf niet de afscheidsdienst bij te wonen maar wel de condoleance bijv. Dat is al vaak iets luchtiger en minder verdrietig. Sterkte!
Ik was 3 jaar toen mijn oom ( toen 27) was verongelukt. Ik kan me nog echt herinneren dat iedereen bij elkaar kwam en verschrikkelijk moest huilen. Ik ben toen niet mee gegaan naar de begrafenis maar alleen al de bijeenkomst staat me flink bij. Ik was nog maar net 3 jaar zelfs. Ik kan me gewoon nog echt de beelden voor me halen. Maar goed, zo erg hoeft je kind het natuurlijk niet te ervaren. Mijn moeder was natuurlijk ook verschrikkelijk verdrietig en dat zie je dan ook als kind. Jij bent er emotioneel natuurlijk niet bij betrokken.
Zo te lezen hadden ze geen sterke band met elkaar, dus dan zou ik mijn kind niet meenemen. Als het een familielid zou zijn met wie mijn kind een goede band zou hebben dan zou ik ze wel mee nemen.
Ik zou het ook niet doen. Vorig jaar is mijn oma gestorven. Mijn zoontje kwam ongeveer eens per 2 maanden bij haar. En toen was hij amper 2, dus echt een band hadden ze niet. We zaten ook toen met het oppasprobleem, 200km van huis en alle kennissen gingen ook naar de begrafenis. Uiteindelijk bleek de gastouder van mijn zusjes zoontje wel op te willen passen. Als het had gekund (ik lag goed ziek in ziekenhuis die week), en als mijn jochie een betere band had gehad, had ik hem wel meegenomen om afscheid te nemen voor de begrafenis. Dus waar diegene opgebaard zou zijn.
Mijn oma is een maand of 2 geleden overleden en ik heb Jelle (3.5) ook niet meegenomen. Niet omdat hij geen band met oma had ofzo, hij kwam er niet vaak, maar vond het altijd leuk, maar gewoon omdat zo'n kerkdienst + begraafplaats gebeuren veel te lang duurt voor zo'n klein kind. En ook omdat je als je je kind bij je hebt als ze zo klein zijn, je ook niet aan je eigen verdriet toekomt, vind ik. Soms is een kind als "bliksemafleider" erg handig, in zo'n geval vind ik het minder. Wij hebben gelukkig wel oppas kunnen vinden, anders had ik alleen gegaan en was mijn man thuis gebleven. Edit: Ik heb de kinderen wel van te voren een keer naar oma laten kijken. Mijn oma lag opgebaard in haar eigen slaapkamer in het verzorgingshuis en lag er heel mooi bij. Jelle durfde eerst niet, dus ik heb hem even op de gang gelaten bij mijn opa en toen hij om het hoekje stond te kijken heb ik gevraagd of hij dichterbij wilde komen. Hij wilde wel en samen hebben we oma nog een "handje" gegeven. Ze was natuurlijk helemaal koud, maar dat heeft wel geholpen met het afscheid nemen voor Jelle. Hij snapt nu dat ze niet meer terugkomt, want als je het zo koud hebt ben je dood... Ok, het klinkt een beetje luguber zoals ik het hier neerzet, maar het is lastig uitleggen.