Hallo allemaal, Ik zal vertellen over mezelf. Mijn man(28) en ik(26) proberen samen langer dan 2 jaar voor een eerste kind. In november (2017) ben ik spontaan zwanger geworden, maar helaas heb ik een miskraam gehad.(6 weken). Na mijn miskraam, ben ik nog steeds niet zwanger geworden. Mijn man heeft zijn zaad laten controleren en zag er heel goed uit. Ook heb ik mijn eileiders laten controlen en zag er ook goed uit. Dus mijn vraag is : Kunnen wij ook de behandeling laten doen bv: iui behandeling. Of moet je echt een probleem hebben voor een iui behandeling?..
Als je al zolang bezig bent kan je een verwijzing vragen naar de gynaecoloog (weet niet of je dat al hebt, omdat je al een paar onderzoeken hebt gehad) Als hij "zijn" onderzoeken heeft gedaan. Meestal cyclus analyse en zaad controle wordt er een kansberekening gemaakt. Afhankelijk van die berekening wordt je iui aangeboden of wordt je voor nog een (half) jaar naar huis gestuurd. Als bij jullie alles goed ik verwacht ik het tweede en dan naar een half jaar wordt als nog gekeken of iui iets is voor jullie. Het wordt dus wel gedaan, maar je kunt het niet zomaar even "bestellen" als je snapt wat ik bedoel
Ik ben in ronde 10 en 14 zwanger geraakt en hebben daarna alle onderzoeken gedaan, maar daar kwam niets uit. Daarna moesten we het nog een halfjaar proberen van mijn laatste miskraam gezien. Ik ben niet meer zwanger geraakt, dus na dat halfjaar zijn wij meteen met IUI begonnen. Helaas de 2de ronde een mola waardoor wij nu een halfjaar stil staan. Binnen 2 maanden beginnen wij weer met IUI. Er is dus ook niets ''mis'' met ons, maar toch krijgen we behandelingen.
Bij ons was ook niets mis en ook IUI gaan doen omdat we al lang bezig waren, al moesten we bij de tweede wel nog eerst een half jaar zelf proberen. Eerste kindje is van de eerste IUI met clomid Tweede kindje is van de tweede IUI zonder hormonen Heeft bij ons dus heel goed uitgepakt!
Hallo dames heel erg bedankt voor jullie reacties. Mag je zelf bepalen voor iui behandeling of ivf behanding? Ik heb aanstaande vrijdag afspraak in het ziekenhuis bij voortplantingsgeneeskunde. (spannend)
Als er medisch gezien niets mis is, dan starten ze eerst met IUI. Als dat na verschillende pogingen (een 5tal geloof ik maar kan ook meer zijn) niet werkt, dan gaan ze over naar IVF of ICSI heb ik begrepen. IVF en ICSI is echt het eindstadium, dus ook al zou je de 'kans' hebben om te beslissen, dan zou ik dit niet aanraden. Je kan na IVF of ICSI niet meer terug naar IUI en dan ben je dus uitbehandeld in het ziekenhuis. Maar ik vermoed voor 99,9% dat ze zelf gaan zeggen dat ze met IUI gaan starten.
De dokter begon mij vragen te stellen over hoe gezond ik ben of ik aandoeningen heb of niet, ook ging ze vragen of ik rook, drink, drugs gebruik etc. Zulke vragen heeft ze ook aan mijn man gevraagd, maar dan meer gericht op de mannelijke dingen zoals te veel en te hard sporten of ei wit shake gebruiken etc en of hij vroeger iets met zijn ballen heeft gehad zoals een harde stoot etc. Na al deze vragen ging de dokter met de echo in mijn baarmoeder en naar mijn eierstokken kijken. Ze heeft gezegd dat deze er heel goed uitzag en heeft ook gezien dat ik mooie ei blaasjes heb. Ook heeft ze geen cysten of dergelijks gezien. Na de echo vertelde de dokter dat ze heel vreemd vond dat ik altijd een positieve uitslag kreeg bij de ovulatietesten, dus dat ik niet eerst een negatieve uitslag kreeg en vervolgens een positieve uitslag kreeg. Ik moet nu hierdoor een temperatuur kaart bijhouden vanaf dag 1 van mijn menstruatie tot ons vervolg afspraak na een maand. Op de 14e dag na mijn 1e dag van mijn menstruatie moet ik bloedprikken en urine inleveren om controle uit te voeren. Eind april hebben we alle resultaten en dan gaan ze bepalen of we nog eens 6 maanden moeten afwachten (waar we al 2 en een half jaar op wachten) of dat ze direct met de behandeling "iui" gaan beginnen. Op 2 april word ik ook gecontroleerd op "endometriose" dit is iets wat blijkbaar vaak bij vrouwen voorkomt en hierdoor worden vrouwen ook moeilijk zwanger.
Dat is inderdaad vaak de standaardprocedure. Eerst doen ze allerlei testen en als daar niets uitkomt, dan moet je vaak een halfjaar zelf proberen. Bij ons was dit toch ook het geval, maar wij waren toen nog 'maar' 1 jaar en 2 maanden bezig. Wij hebben ook nog een halfjaar zelf moeten proberen daarna. Ik vind wel dat ze daar een onderscheid in moeten maken. Je bent uiteindelijk al meer dan 2 jaar bezig. Hopelijk komt er uit de testen niets slechts en beslissen ze toch dat je meteen met iui verder mag gaan. Hou ons op de hoogte !