Ik zou eerlijk gezegd niet zo snel de adviezen die de KA geeft wegwuiven. Michelle is geen arts en het is echt FOUT van haar om te zeggen dat je ja tegen je KA moet zeggen en nee moet doen. Dat mag ze niet doen. Als je die laxeermiddelen niet wil geven moet je dat aangeven aan de KA en je bedenkingen uiten zodat hij je kan uitleggen waarom je dit wel moet doen. Hij ziet zoveel kinderen op een dag, hij heeft er echt wel verstand van. Maar goed, als je geen vertrouwen in hem hebt moet je idd een 2nd opinion vragen aan een andere KA maar niet aan Michelle. Wat zij doet is allemaal leuk en aardig maar totaal in het alternatieve circuit en tegen het kwakzalven aan...
Ik vertrouw ook heus niet blind op Michelle. Ik heb ook tegen de KA gezegd dat Forlax niet werkt. Toen zei hij dat we deze medicatie maar op moesten hogen. Dus eigenlijk meer dat 1 zakje, want 1 hele helpt niet meer. 1 zakje is voor kinderen vanaf 6 maanden. Oke ik ben geen arts maar dit lijkt me niet gezond voor Bas. Bij het CB zeggen ze ook dat ik beter kan stoppen met forlax zodat we ook kunnen afwachten wat de nutramigen gaat doen bij Bas. Gisteren en dinsdag hebben we Bas direct op hypoallergene voeding gezet en gisteren heeft hij zelf één keer gepoept. Vandaag tot nu toe nog niks. Wel wat krampjes gehad. CB vond het wel erg drastisch om Bas meteen op nutramigen te zetten en niet eerst de pepti of zo te gebruiken terwijl kma nog niet eens is vastgesteld.
@Linda: ik lees al even een tijdje mee op dit topic, met wat gepast wantrouwen naar de cranio-sacraaltherapie moet ik zeggen. Dat die Michelle tegen je zegt dat je ja tegen de KA moet zeggen en NEE doen, vind ik niet alleen zeer onverstandig, maar zij mag dit helemaal niet doen: ze kan hiervoor gewoon vervolgd worden! (Herinner je je de hele affaire rondom Sylvia Millecam?). Nou zal het allemaal in jullie geval niet zo ernstig zijn en wil ik haar ook niet over 1 kam scheren met Jomanda, maar toch... Wat ik zou doen is bij de KA aangeven dat je nu toch echt gewoon eens 1 en dezelfde arts wilt, (misschien verstandig om naar een ander ziekenhuis te stappen?).En sowieso eens goed hebben over die forlax. Als je ja zegt en nee doet en de problemen verdwijnen, denken die KA's dat het van de forlax komt. Lijkt me niet zo handig als het eigenlijk niet werkt. Geef aan wat je bij je kind ziet en wat je wel en niet wilt doen. Die KA kan hoog en laag springen, maar als jij geen forlax gaat gebruiken, kan hij jou niet dwingen. Lijkt me veel verstandiger om echt in goed overleg met de KA eea op poten te zetten. Natuurlijk kan dat betekenen dat je alsnog gewoon een traject bij de CST afmaakt, maar het is wel prettig als je KA daarvan afweet: enerzijds is er dan een arts die eea in de gaten kan houden, anderzijds: als het werkt, is het ook wel prettig als dat binnen het reguliere circuit een beetje bekend wordt. Ik heb eea gegoogeld trouwens over dat cranio-sacraaltherapie maar blijf het wat vaag vinden. Ik denk niet dat ik een goed oordeel kan vellen, maar vaagheid roept bij mij altijd het nodige wantrouwen op, (en geloof me: ik heb heel wat vaagheid langs horen komen, bijvoorbeeld ook tijdens mijn studie creatieve therapie, LOL, daar zaten heel wat vage geitenwollensokken-types tussen die nooit de moeite namen om te bewijzen dat hun behandeling werkte). Ik ben van mening dat als iets werkt en je bent daar als behandelaar van overtuigd, dan ben je ook niet bang voor het oordeel van een ander in deze en dus ook niet bang om samen te werken. Dat die Michelle jullie dergelijke adviezen geeft, wekt dus bij mij echt het nodige wantrouwen... Daarmee zeg ik niet dat je het niet moet doen allemaal, want nogmaals: ik denk niet dat ik een volledig oordeel kan vellen. Als het werkt voor Bas is het fijn, echt waar. Maar laat de medische wereld gewon mee kijken, zodat er ook ingegrepen kan worden als er dingen gebeuren die niet OK zijn... Je wilt toch niet dat er met Bas iets ergs gebeurt, lijkt me. En dan tenslotte, . Ik denk niet dat je een overbezorgde moeder bent, en ik herken veel van de frustratie als anderen zeggen dat het allemaal heel normaal is waar je kind last van heeft. Ik denk niet dat waar Bas last van heeft, dat dat normaal is, en dus denk ik dat het goed is als je daarvoor behandeling zoekt. Tegelijk meen ik wel bij je te merken dat de frustraties erg hoog oplopen, (begrijpelijk hoor, met alle klachten van Bas!), en ik denk dat het voor hem ook goed is als zijn moeder (en vader? ik weet niet hoe je vriend er momenteel inzit?), wat tot rust gaat komen, Volgens mij is het hoog tijd dat je even wat tijd voor jezelf ook hebt, dus mijn advies aan jou zou wel zijn dat je Bas in ieder geval eens even voor een dagje wegbrengt bij iemand die je vertrouwt, zodat je zelf even tot rust kunt komen. Dat advies komt van iemand die zelf de afgelopen weken te lang is doorgegaan en vandaag met een migraine-aanval op bed heeft gelegen Ik ondervind dus aan den lijve wat het is om te lang door te gaan Gelukkig voor mij hadden we voor vandaag al een hele dag opvang geregeld voor Thirza, omdat ik -als ik niet ziek was geweest- de hele dag een clientbespreking had gehad. Ik heb dus vandaag een paar uur kunnen slapen en begin een klein beetje bij te tanken, M'n advies komt dus omdat ik de vermoeidheid meen te herkennen en je wil behoeden voor een 'break-down' Rust lekker even uit, meis: jij hebt het nodig en Bas gaat daar ook de vruchten van plukken. Enneh, succes verder met alle behandelingen!
Oke het is misschien ook niet goed om te zeggen dat we ja moeten zeggen en nee moeten doen. Ik heb vandaag ook al tegen de KA gezegd dat forlax gewoon niet werkt. Dan willen ze het ophogen. Lijkt me al helemaal niet goed. Dat heb ik ook gezegd, maar die KA is een beetje een stijfkop en wil gewoon zijn zin doordwingen. Ik wilde het heus wel zeggen dat we bij Michelle geweest zijn ,MAAR de vorige keer toen ik daar was vertelde ik van de osteopaat. Toen werd daar ook al behoorlijk lachoniek over gedaan dus heb ik me ook voor genomen om daar verder niks meer van te zeggen. Ik bedoel er worden geen medicijnen gegeven of zo. En rozemarijke jij bent ook voor osteopathie. Cranio sacraal is dan wat anders maar zeker niet vaag. het is alleen moeilijk uit te leggen aan een ander. Er zijn heel veel baby's die ik ken die bij haar onder behandeling zijn geweest en iedere moeder/vader spreekt lovend over haar. Ik heb mijn verhaal ook op kindje op komst gezet en daar zegt iemand dat die haar ook kent en super tevreden is. Ook zegt ze dat Michelle ontzettend veel kennis heeft en dat is ook echt zo.
Ben je op de hoogte van het feit dat er al meerdere 'patienten' (waaronder een gezond 3 maanden oud meisje) overleden zijn door cranio-sacraaltherapie?
@Linda: 't was ook geen aanval hoor, En ik snap je wel... sommige artsen zijn zo... tja, hoe moet je dat zeggen? Die hebben oogkleppen op en denken dat alleen hun methode werkt. Ik zou dan ook om een andere kinderarts vragen hoor, en gewoon echt aan die arts zelf, dat ie het ook even voelt dat zijn manier van doen niet zo werkt. Kijk eens of je een arts kunt vinden die bereid is met je mee te kijken de behandeling van de CST door... mogelijk kan zo'n KA dan daarbij aansluiten en eventueel ingrijpen als er toch dingen zijn die niet OK zijn. Ik ben idd zelf erg enthousiast over osteopathie, maar dat vind ik toch concreter dan CST, als je me niet kwalijk neemt, Ik kan er verder ook niet over oordelen, ik weet er verder niets vanaf dan wat ik op internet gelezen heb, dus ik houd het bij dat ik CST toch een beetje vaag vindt en het helemaal een beetje ga wantrouwen als zo'n therapeute zegt dat je niet moet doen wat de KA zegt, en tegen hem zelf niks moet zeggen. Maar goed, da's verder ook niet zo belangrijk, wat ik ervan vindt: jullie kiezen hiervoor en dat doe je met de beste bedoelingen voor je kindje, Hopelijk knapt Bas nu snel op, enneh... zorg echt dat je even een vrije dag voor jezelf plant he? Je hebt het hard nodig en je kleintje heeft daar dan ook weer profijt van!
och meid, wat doe je je kindje toch aan? laat het toch eens even rusten, laat jezelf en je kindje tot rust komen. sorry hoor, maar om je kindje de bevalling opnieuw te laten doormaken, dat kan ik echt niet goedkeuren. Als je al leest dat er een jong babytje aan is overleden. Volgens mij groeit hij nu toch wel goed en hij is toch weleens vrolijk, hij brabbelt en kan al veel andere dingen, dat is toch positief of niet? richt je nou maar op dat spugen en poepen.
Idd een bevalling voor het kindje is het meest traumatische wat ze mee kunnen maken, gelukkig god zij dank kan je je er op latere leeftijd nix meer van herrinderen...Ook ik vind het heel sneu dat je je kindje dus voor de 2de x die traumatische ervaring laat meemaken.Er waren toch nog wel meer alternatieven geweest?Ik bedoel, het kindje moet ook de TIJD hebben om zich te ontwikkelen...in bijv...de mentale ontwikkeling, zijn lichamelijke ontwikkeling, en dan doel ik op dat poepen van je kindje...dat was heus wel goed gekomen...omdat je kindje ook tevroeg was, is alles nog niet goed ontwikkeld.Mijn ventje is ook een maand te vroeg geboren.Had in het begin ook een aantal dg ertussen zitten dat hij gewoonweg niet poepte, had er veel last van idd....darmkrampjes ect ect...vele uren met hem gewiegd op de arm.Ook reflux heeft hij...ook eigelijk "normaal" bij een kindje die veelste vroeg is geboren.Alles is gewoon niet goed ontwikkeld, en dat heeft zijn tijd nodig!! Damian krijg ook vanaf zijn 2 maand al zantac drank...ook gebruikten we johannesbroodpitmeel door de voedingen..Nog steeds is zijn reflux niet weg, maar dit kan ook nog wel duren totdat hij een jaar is, misschien nog wel langer.Pas na een jaar is het maagklepje volgroeit. Ik vind naar mijn mening dat je té snel naar die "vogel" bent gegaan.Lijkt me echt niet goed je kindje alles opnieuw te laten meemaken. Maar leef wel erg met jullie mee.Tuurlijk, vind het heel erg dat je steeds zo'n gedoe hebt met je kindje.Dat wens je niemand toe.Maar kijk alsjeblieft uit met wat je doet!!(maar dat zal je ook wel doen)
Dit vond ik na googlen: Baby overleden na craniosacraaltherapie Openbaar Ministerie stelt onderzoek in 26 apr 2009 | Martijn ter Borg Deze week staat er in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde een artikel over een gezond meisje van drie maanden dat door een craniosacraal therapeut werd behandeld wegens geringe motorische onrust. Zij is aan de behandeling overleden. NTVG artikel (PDF) Het meisje werd behandeld door een persoon die de craniosacrale therapie toepaste en daarbij werd de wervelkolom gebogen zodat de kin op de borst kwam. Het meisje verloor hierop ontlasting, begon diep te ademen en kreeg een blauwe verkleuring van de lippen. Snel daarna reageerde het kind niet meer en startte de vader met reanimeren. Bij aanvullend onderzoek werden er in het ziekenhuis gebieden in de hersenen en het ruggenmerg gevonden met tekenen van zuurstofgebrek. Aangeboren afwijkingen werden er niet gevonden. Er is uiteindelijk autopsie verricht door het Nederlands Forensisch Instituut. Verder heeft het Openbaar Ministerie een onderzoek naar aanleiding van deze casus ingesteld. Craniosacrale therapie is in de jaren 1970 bedacht door de Amerikaanse arts John E. Upledger. Hij ging ervan uit dat vele ziekten ontstaan door een afwijking in het bindweefsel en door de wisselende druk in het hersenvocht die kan ontstaan door blokkades. Waarop dit precies is gebaseerd is onduidelijk. Bij de craniosacrale behandeling wordt er veelal aan de hals en wervelkolom gemanipuleerd. Een bewijs voor de werkzaamheid van deze therapie is er niet. Bij volwassenen wordt er een veelheid aan ziektes mee behandeld: rugklachten, migraine, R.S.I., duizeligheid, oorsuizingen, chronische pijn, burn-out, whiplash en dergelijke. Bij kinderen wordt de craniosacrale therapie vooral gebruikt bij huilbaby's, motorische onrust en een asymmetrische voorkeurshouding van het hoofd. Het is bekend dat er de nodige complicaties bij craniosacrale therapie kunnen optreden. Bij volwassenen kan er met name een scheur in een van de slagaders naar het ruggenmerg ontstaan. Bij kinderen is het skelet nog heel 'kraakbenig' en worden er met name ook hartritmestoornissen gezien doordat het ruggenmerg tijdelijk te weinig zuurstof krijgt door de manipulatie. Ook een dwarslaesie of een afsluiting van de luchtwegen kan optreden. Er is dus helemaal geen bewijs voor enige werkzaamheid van de craniosacrale therapie terwijl er wel degelijk catastrofale complicaties kunnen optreden. Deze behandeling, die veelal ook nog wordt toegepast bij onschuldige aandoeningen, moet daarom ook afgeraden worden. Bronnen Holla et al. Overleden zuigeling na 'craniosacrale' manipulatie van hals en wervelkolom. NTVG 2009;153:A290 Green et al. A systematic review of craniosacral therapy: biological plausibility, assessment reliability and clinical effectiveness. Complement Ther Med. 1999 Dec;7(4):201-7. Ernst. Adverse effects of spinal manipulation: a systematic review. J R Soc Med. 2007 Jul;100(7):330-8.
tuurlijk vinden jullie dit kwakzalverij, omdat jullie niet hebben gezien hoe dat het is gegaan. Op internet klinkt het inderdaad allemaal erg vaag en ja zo'n verhaal met een kindje dat is overleden dat schrikt bij jullie af en keuren het daarom ook af. Wie zegt dat dat kindje hierdoor is overleden. Kan nog wel iets anders aan de hand geweest zijn, maar dat ze toevallig daar is geweest. bas is ook bij osteopaat geweest en die heeft juist iets met zijn wervels gedaan. Nou bij mijn weten is Bas er nog steeds. En hoeveel kinderen ondergaan die therapie wel niet. Ik heb mijn verhaal hier neergezet om alles van me af te schrijven. Tuurlijk komen hier reacties op, maar ik heb geen zin om mezelf en Bas steeds te moeten verdedigen. Jullie geven je mening. Prima, maar ik heb hier voor gekozen en nu krijg ik het idee dat mij een schuldgevoel wordt aangepraat. hier heb ik gewoon geen zin in. Bas slaapt ook op zijn buik dus wat dat beteft meer risico. Op het CB zeggen ze dat ze een buikligging niet mogen adviseren, maar wel blij zijn dat Bas zo slaapt (ivm reflux) Ik heb het CB ook van Michelle verteld en zij zeiden dat ik daar goed aan gedaan had. Bas heeft dan de bevalling opnieuw moeten beleven, maar dat is om de negatieve punten eruit te halen en nu de bevalling goed te laten verlopen. Hij heeft dus als het ware een herkansing gekregen, maar nu om het goed te doen en niet klem te zitten. En waarom zou je je kindje met buikpijn rond laten lopen als het verholpen kan worden? Tuurlijk ieder kindje heeft wel eens moeite met poepen en heeft hierdoor buikpijn, maar Bas heeft dit eigenlijk altijd. Tja en dan zoek je verder. Bas kan het allemaal niet vertellen, maar als wij heel lang buikpijn hebben dan zoeken we ook iets om de pijn te verminderen of te verhelpen. Ik heb verder geen zin meer in een discussie. ik heb al genoeg aan mijn hoofd met Bas en hoop hier zelf niet aan onder door te gaan. Vandaag ben ik lekker thuis en is Bas naar kdv dus gaan maar eens relaxen. En ja bij kdv heeft hij ook pijn, maar die vergeet hij doordat hij daar geprikkeld wordt vanwege het kijken naar de kinderen die er spelen. Ga jezelf maar eens na. Zit je met pijn alleen thuis dan voel je het erger als dat je iets leuks gaat doen. Dan voel je het nog wel maar op een andere manier.
Het kindje is overleden tijdens de therapie... en in het ziekenhuis is geconstateerd dat dit komt door zuurstofgebrek tijdens het ondergaan van deze therapie. Daarnaast is in het ziekenhuis geconstateerd dat het kindje gezond was... Ik wil jou zeker geen schuldgevoel aanpraten Linda maar ik zou eerder op het advies van een kinderarts afgaan dan op een advies van een therapeut. En zoals ik al eerder gezegd heb, als je geen vertrouwen hebt in jullie ka vraag dan om een second opinion daar heb je recht op. Fijn dat je vandaag een rustig dagje voor jezelf hebt zodat je even bij kunt tanken en iets voor jezelf kunt doen.
Linda, vraag of je KA Bas wil testen op lactose-intolerantie. Dat bleek bij mij de oorzaak te zijn. Ik had ook sinds mijn geboorte heftige buikkrampen.
vreemd dat je dit durft..... helemaal niet om lullig te zijn maar soms vindt ik het té ver gaan wat ouders doen bij hun kinderen een gezond verstand heb je dan toch wel?! sorry hoor maar als je dit hier plaatst ja dan krijg je natuurlijk reacties en vooral op zo`n verhaal
Hai Linda, Ik heb voorgaande verhalen over Bas dus niet gelezen, maar heb dit hele verhaal grotendeels doorgelezen. Wat dit soort dingen betreft, over alternatieve methoden, ontstaan er altijd discussies en er zijn altijd wel negatieve verhalen over. Maar zijn die er niet net zo goed over reguliere artsen? Er zullen heus ook wel kinderartsen zijn, die de dood van kinderen op hun geweten hebben. Medische missers komen op beide terreinen wel voor. Laat je er niet door van de wijs brengen en volg gewoon je eigen moedergevoel. Jij weet het beste wat goed is voor je kind en als jouw gevoel je verteld dat je met de stappen die je nu onderneemt op de goede weg zit, dan is dat ook zo. Veel succes ermee en ik hoop dat Bas met alles wat je onderneemt zich snel veel beter zal gaan voelen. Liefs Frieda
@ Frieda: thanks. Inderdaad ik volg ook mijn moedergevoel en als ik denk dat het te ver gaat dan stoppen we ook gewoon. Ik wil eerst heel even afwachten wat de nutramigen met Bas doet. Wie weet ik het wel gewoon koemelkallergie en heeft hij hierbij ook nog een reflux. Mocht dit niets uithalen kan ik altijd nog om een second opinion vragen. En ja cindy24 je lokt reactie uit als je hier iets plaatst, maar ik vind het niet leuk dat ik me moet verdedigen tegenover mensen die het allemaal beter denken te weten wat wel en niet goed is. Oke jullie geven ook alleen maar je mening, maar ik ook. Ik ben van mening dat ik nu op de juiste weg zit en wat een ander hiervan denkt kan me gestolen worden. Ik heb het hier ook opgeschreven om misschien van andere moeders verhalen te lezen die hetzelfde hebben laten doen bij hun kindje. En het is toch fijn om dan (lotgenoten) te hebben. Het is gewoon zo moeilijk uit te leggen aan een ander wat het precies inhoudt.
Nou Linda, onze osteopaat waar ik met Noelle 4 keer ben geweest werkt ook met cranio sacraal technieken en hij plaatst alleen maar zijn vingers op een hele zachte manier op bepaalde drukpunten. Wat dat betreft is het absoluut niet iets heftigs wat hij doet. En dat een kind opnieuw zijn/haar geboorte beleeft, kan alleen maar het trauma wegnemen volgens mij. En verdere discussie wil ik er niet over voeren Frieda BTW: Misschien kunnen we er eens over pb-en Linda. Noelle had ook haar nekje vastzitten en heeft kma, waardoor ze volgens ons ook wat last van verborgen reflux had. Ze krijgt nu andere voeding en heeft behandelingen bij de osteopaat gehad en het gaat nu veel beter met haar. Ze is nu een lekkere, vrolijke, tevreden meid.
He meiden, ik wil hier -ondanks mijn kritische houding tov CST- het toch even voor Linda opnemen. Er wordt hier breed uitgemeten dat een gezond meisje van 3 mnd aan deze therapie is overleden. Als ik de gegevens erop na ga, zijn er vanaf 2005 2 personen aan de behandeling van CST overleden. Dat zijn er absoluut twee teveel, maar.... Ook aan de behandeling door reguliere artsen overlijden patienten. Desondanks wijzen we die reguliere behandeling met z'n allen NIET af, maar deze therapie wel, omdat ie ons vaag in de oren klinkt. Dat lijkt me niet helemaal juist. Ik ken geen cijfers van hoeveel patienten er per jaar in het reguliere circuit overlijden, maar volgens mij zijn dat er ook nog een heel aantal: je hoort toch met enige regelmaat over medische missers. Ik denk dus ook dat -zeker als er sinds 2005 2 personen aan de behandeling CST zijn overleden- die overlijdensgevallen eerder toe te wijzen zijn aan een verkeerde UITVOERING van de behandeling, dan aan de behandelingsvorm zelf. Net zoals het in het reguliere circuit in geval van overlijden vaker ligt aan de manier waarop de behandeling is uitgevoerd, dan aan de behandelingsvorm zelf. Daarbij denk ik overigens dat het hoog tijd is dat er eens goed onderzoek komt naar CST. Artsen in het reguliere circuit doen dit soort behandelingsvormen vaak erg gemakkelijk af als alternatief (en dus niet OK). Ik denk niet dat dit helemaal eerlijk is, en ik verdenk artsen binnen het reguliere circuit er nogal eens van dat het ze persoonlijk wel goed uitkomt om dat zo te doen, zonder ook enige vorm van onderzoek, (want zonder onderzoek kun je niet zeggen of iets GOED is, maar ook niet of het NIET GOED is.... je hebt er immers geen onderzoek naar gedaan). Artsen binnen het reguliere circuit zijn namelijk met enige regelmaat wel bang voor hun eigen broodwinning. Als artsen in het reguliere circuit echt zo bezorgd zouden zijn, zouden ze goed onderzoek op poten zetten volgens mij. Dat lijkt mij ook hard nodig... Maar: het gebeurt vaak niet, want het is voor het reguliere circuit ook wel zo gemakkelijk om lekker te blijven roepen dat een behandelingsvorm binnen het alternatieve circuit valt, (en omdat het alternatieve circuit nu eenmaal bijna synoniem is geworden aan 'slechte behandeling'...) @Linda: geniet van je vrije dag! Hopelijk kom je lekker even bij!
Jeetje, Linda wat een verhaal! Ik herken het helemaal. Wij maken een soortgelijk verhaal mee. Wij zijn gisteren voor het eerst bij de osteopaat geweest, aangezien onze zoon, die nu net 1 jaar is) al vanaf zijn geboorte druk en onrustig is geweest, spugen, etc. De laatste maanden gingen we er allemaal aan onderdoor. Ik dacht altijd dat iedere moeder/ouder het zwaar heeft en dat ik me niet aan moest stellen. Ook omdat collega's zeiden; ach je moet hem niet zo verwennen, laat hem toch janken". Maar nu blijkt dat onze zoon heeel erg boos was (door trauma tijdens bevalling). Hij was namelijk ook een sterrenkijkertje, heeft 2 maanden!! zo ingedaald gelegen voor de bevalling en is met de vacuumpomp gehaald na bijna 2 uur persen. Hij spuugde ook veel en volgens de artsen lag dit aan het maagklepje, net als bij Bas. Verder hebben ze ook een hartruisje geconstateerd (dit kwam volgens de ka door het snel stromen van zijn bloed door het hartje). Ik denk nu doordat hij altijd zo gestresst en opgefokt was. Jinne wilde nooit rustig bij ons zitten, was heel druk, gillen/schreeuwen, gemiddeld 7 x per nacht wakker, etc. Maar verder was hij vrolijk, dus geen huilbaby ofzo. De osteopaat vond het erg jammer dat wij niet eerder waren gekomen. Dat vinden we zelf nu achteraf ook. Hij heeft Jinne zijn nekje losgemaakt. Ook zijn lever en middenrif behandeld (Jinne spuugt ook niet met een boog, maar spuugt wel) en hij heeft Jinne teruggebracht in de foetushouding. Toen werd Jinne echt woedend. Ik heb tijdens de behandeling zitten janken als een baby. Het is idd heeeel heftig om zoiets mee te maken. Je kindje ligt daar zo verdrietig en machteloos en je kan hem zelf niet helpen. Vannacht is Jinne nog wel vaak wakker geweest, maar stond niet te schreeuwen in zijn bedje en is veel rustiger. Ik merkte aan mezelf dat als hij wakker werd, ik zelf ook heel gespannen was. Maar sinds vannacht is hij veel relaxter en ik dus ook. De spanning is eraf gevallen zeg maar. Ik hoop voor je dat de ka jullie nu wel geloven, temeer omdat je nu "bewijzen" kunt laten zien. Ik vind het echt super dat jullie zo voor Bas vechten en het er niet bij laten zitten. En voor ieder ander die in een soortgelijke situatie zit: Onderneem aub actie! Blijf niet doormodderen en het voor lief nemen. Mijn ogen zijn nu geopend en ik baal echt dat ik niet eerder actie heb ondernomen. Volg je gevoel en laat de rest maar praten!