Er zit dus vooruitgang in!! Ik hoop dat alles goed komt met kleine Bas...een kindje met pijn is verschrikkelijk en nog erger als het je eigen kindje is!! Ik wil je heeel veel sterkte wensen en luister naar je eigen moedergevoel!!!
hoi linda heel knap dat je het zo goed vol houd en rustig onder blijft indd het is echt geen pretje je kindje zo te zien lijden ik hoop voor bas en jouw dat het gauw iets rustiger wordt heel veel sterkten hou jullie taai!
pff Van het weekend toch wel weer heel zwaar gehad. We hadden zaterdagmiddag een verjaardag van mijn schoonzusje ze werd 30. Het was er eigenlijk niet druk (denk een stuk of 10 mensen in totaal) Bas vond het in het begin allemaal nog wel leuk, maar toen kreeg hij krampen en was het een ramp. We hebben hem op bed gelegd en daar heeft hij misschien hooguit 10 minuten geslapen. Toen begon hij te huilen. Later is hij op mijn arm in slaap gevallen. Als je het vergelijkt met de dag erna viel het allemaal nog wel mee. Moederdag. Mijn eerste echte moederdag (vorig jaar op moederdag positieve test) Bij ons is het zo dat we dan ook even bij oma langsgaan. Dus het was mijn oma, even naar eht kerkhof naar mijn moeder (helaas 2,5 jaar geleden overleden) en toen naar mijn schonouders. Bas deed het erg goed. Niet vervelend of huilen. In maxicosie steeds slaapje gedaan en tussendoor flesje gedronken en lekker gelachen. Bij mijn schoonouders aangekomen heeft hij nog even gespeeld maar toen moest Bas toch echt gaan slapen en dat wilde hij niet. We zijn maar even gaan wandelen aangezien het toch erg lekker weer was en dan kon Bas meteen even slapen. Dat deed hij ook. We waren de deur nog niet uit of hij sliep al. We kregen van mijn schoonmoeder al te horen dat Bas 'zoveel' gehuild had bij mijn schoonzusje. Nou dat was normaal voor Bas hoor. Tja dat heb je ervan als je hem ook maar 1 x in de 2 weken ziet. Ze zij zelfs dat het niet leuk was en dat we anders maar oppas hadden moeten regelen. Nou sorry hoor maar het is zelfs zijn peettante en daarbij als Bas zo aan het huilen is dan laat je hem toch niet bij een oppas en zit je zelf ook echt niet op je gemak. Na het eten zijn we toen ook meteen gegaan. We zijn er in totaal denk ik 3 uurtjes geweest waarvan Bas de helft aan het huilen was. Als Bas van tevoren zo was geweest was 1 van ons maar gegaan. Na het eten bij mijn schoonouders is Bas lekker gaan slapen en ineens werd hij huilend wakker. Hij was ook meteen hysterisch aan het huilen en had veel darmkrampen. Natuurlijk wist mijn schoonmoeder alles weer beter. Nou dat kan ik normaal al niet hebben laat staan op zo'n moment dat je kleine mannetje zoveel pijn heeft. Uiteindelijk hebben we Bas geprobeerd te masseren op zijn buikje zodat er scheetjes vrij kunnen komen. Mijn man was dit aan het proberen en ik gaf hem de tip om onder zijn naveltje te beginnen en door te gaan over zijn geslacht heen zeg maar. Dat had ik op de babymassage geleerd. Zegt me schoonmoeder meteen: Doe jij het dan jij weet het toch zo goed. O ik had echt wel kunnen ontploffen, maar ik dacht laat ik maar rustig blijven voor Bas want daar heeft Bas niks aan het gaat nu om Bas. Uit eindelijk is Bas pas na ongeveer 1 uur hysterisch huilen pas rustig geworden en viel hij uitgeput in slaap. We stonden bijna op het punt op de HAP te bellen maar ja wat kunnen ze doen bij darmkrampen (luisteren en tips geven) Echt onderzoeken of zo gaan ze toch niet doen. Uiteindelijk heeft Bas gisteren nog even in de box gespeeld (hij wilde thuis niet meer slapen en vaak wil hij dan nog even lekker spelen) Hij heeft er zo'n tingelbeestje in hangen en op een gegeven moment hoorde ik dat niet meer en toen schrok ik heel erg want Bas had zijn ogen dicht dus ik riep hem (beetje paniekerig) en toen schrik hij wakker. Achteraf spijt, maar ik schrok echt omdat Bas nooit in slaapt valt op zijn rug (echt nooit hij slaapt ook op zijn buik). Toen heeft hij nog flesje gedronken en is hij lekker gaan slapen en nu slaapt hij nog.Ik heb zoiets van laat maar ff liggen. ik vind zijn slaapje nu even belangrijker dan zijn flesje Zo dit moest ik toch echt ff van me afschrijven. Ik vind het nog knap dat mijn man en ik het zolang al volhouden, maar dat komt denk ik ook wel doordat Bas wel de nacht doorslaapt en we dus wel aan onze nachtrust toekomen. Ik mag nu echt van geluk spreken dat ik nog geen baan heb kunnen vinden anders was ik allang overspannen volgens mij. vanmiddag wel sollicitatiegesprek dus ik ben benieuwd
aaaaaaaaaaaaah wat zielig voor die kleine bas dat hij weer pijn heeft gehad! en grrrrrrrrrrrr!!! wat een mens die schooonmoeder! jij weet toch als moeder wat het beste is voor bas en hoe je hem dan moet helpen als hij pijn heeft!je zal er bijna weg gaan blijven (net zoals bij schoonzus) zo word je alleen maar onzeker terwijl je het zo goed voor het met bas en er zoveel voor hebt gedaan om het minder pijnlijk en plezieriger voor hem te maken. wel goed dat je niets hebt gezegd hoor iemand moet toch de wijste zijn! haha! maar ik heb net je andere topic gezien met die foto van bas! wat een sterk ventje zeg! dat hij al zo kan staan jullie kunnen erg trots zijn op je kleine vent!! hoe was je gesprek?
ik heb tot op pagina 2 van dit topic gelezen en vraag mij wat dingen af - heeft je babietje een fysiotherapeut gehad in het ziekenhuis, ik lees dat hij te vroeg geboren is.. babies die te vroeg geboren zijn hebben de neiging door negatieve prikkels (prikjes onderzoeken etc)zich te gaan strekken, zo maken ze de spieren in de rug sterk in plaats van de buikspieren, die ze nodig hebben om zich te kunnen omrollen en dat hebben ze nodig om te leren lopen. - thermometer/ vinger in de kont? lijkt me pijnlijk een vinger, is veel groter dan de thermometer. het is een ouderwetse manier, die thermometer, en wordt tegenwoordig afgeraden omdat het ervoor zou kunnen zorgen dat de kringspieren beschadigen zodat hij het later niet meer kan ophouden.. - waarom heb je niet meteen hypoallergene kunstvoeding gebruikt, vanaf het eerste flesje? en voor zijn gewicht/ leeftijd en lengte adviseer ik je deze groeicurve http://home.versatel.nl/duplodocus/groe ... baby_j.jpg dan is hij; wat kleiner dan gemiddeld, maar binnen de curve en iets lichter dan gemiddeld en ook binnen de curve zonder er rekening mee te hebben gehouden dat hij 1 mnd te vroeg geboren is, en er rekening mee houdend dat hij te vroeg geboren is dan: ietsjepietsje kleiner dan gemiddeld en echt een heeeeeeel klein beetje kleiner dan gemiddeld. je hoeft je daar echt geen zorgen om te maken
wat goed dat Bas nu zelf kan poepen! Ben wel bang dat zijn darmpjes nu wat "op hol" slaan en daardoor die darmkrampjes.. Is het misschien een idee om bijv. thee te geven die tegen darmkrampjes helpt? (weet zo even niet welke je moet geven, misschien venkel of rooibos ofzo?) misschien heeft een andere forumgebruiker hier tips voor. Volgens mij zijn jullie nu echt op de goede weg. enne.. laat die schoonmoeder maar lekker lullen..
@ San 14 ff off topic Mijn sollicitatiegesprek ging goed, heel ged zelfs, want ik heb net gehoord dat ik de baan heb!!! Dus per 1 juni kan ik voor 16 uur als secretaresse aan de slag. De aanhouder wint zullen we maar zeggen. Ik ben al vanaf januari aan het zoeken en het valt echt niet mee. Ik heb wel een dag bij het kdv om moeten ruilen. bas gaat dus naar een andere groep toe, maar dat geeft niet want het is op dezelfde locatie (hier zijn namelijk maar 2 groepen) En daarbij hij zit er net een maand dus hij weet het toch nog niet zo goed als dat hij bijv er al een half jaar zou zitten.
Wat een verhaal van de kleine Bas, verdrietig als je kindje zo'n pijn lijkt te hebben etc. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat je bent gaan zoeken naar alternatieve geneeswijzen en middeltjes om te zorgen dat het beter word! Ik denk dat iedere moeder dat wel doet. Wat ik wel wil meegeven, als jij je bij de KA niet goed begrepen voelt, en steeds een ander krigjt dan is het zaak om dit aan te kaarten, en niet achteraf over te praten. Jij maakt zelf de afspraak en je kunt echt wel tegen de assistente zeggen dat je bij dr huppeldepup wilt komen. Gewoon doen. En anders een ander ziekenhuis. Over CST, als jij van te voren wist dat er een kindje was overleden, direct gelinkt aan CST was je dan ook gegaan? Ik denk dat je dit niet wist, en daarom in de verdediging schiet omdat mensen hierop jou wijzen. Is niet nodig, je bent gegaan en met de beste bedoelingen. Of het iets zal helpen, we zullen zien. Wat wel zo is , is dat de meeste kindjes hoe erg het ook is , echt wel een jaar nodig hebben... wat een van de moeders hierboven ook schrijft. Dus tijd en rust zijn het allerbelangrijkste. Je geeft zelf wel aan dat je er helemaal doorheen zit. Misschien eens een weekeindje weg boeken met je mannetje, en Bas naar een vertrouwd familielid? Of een nachtje weg? Om even bij te tanken, dan kun je het daarna veel beter aan! Ik hoop dat Bas snel beter in zijn velletje gaat zitten. En dat de rust wederkeert in jullie gezin. Vraagje nog: onder je bericht staat iets over pendel en zwangerschap, zijn jullie van plan voor een 2e kindje te gaan?
Ik denk ook dat je misschien iets te veel, iets te snel van je kindje verwacht Linda. Ik snap heel goed dat je graag wil dat alles goed gaat verlopen maar je mannetje is nog zo jong. Het duurt gewoon een tijd voordat alles goed loopt. Groetjes van Vlinderbloem (oudste extreem prematuur dus daar de nodige problemen in het begin, en jongste die al vier maanden onafgebroken huilt zo ongeveer en ver-schrik-ke-lijke darmkrampen had in het begin. Dus ik voel wel met je mee)
Ik ben het helemaal met Vlinderbloem eens... Eva heeft de eerste maanden ook best veel gehuild, vooral 's avonds. Krampjes en indrukken van de hele dag verwerken en gewoon nog eraan wennen om niet meer in de buik te zijn. Ze heeft ook een best zware bevalling gehad, maar dat heeft er niets mee te maken gehad volgens mij, ik heb wel altijd het idee gehad dat ze erg moest wennen en dat kost tijd. Zo sliep ze tot 6 maanden nauwelijks overdag en erg onrustig. 's Nachts sliep ze wel super. En op visite gaan ging ook altijd heel rommelig, hoe jij het afgelopen weekend omschrijft klinkt heel bekend. Langzaamaan ging alles beter, met 5/6 maanden begon ze wat beter in haar vel te zitten. En bij sommige baby's duurt dat wat korter en bij andere baby's wat langer. Over de osteopaat, ik heb ook wel op het punt gestaan om iets te doen met de 'buien' van Eva, maar vaak ging het vlak na die momenten vaak beter. En dat is vaak het moment dat iemand dan dus net naar een osteopaat is geweest en dan lijkt het dus te werken. Maar goed, dat is mijn visie . Nu heeft/had Bas volgens mij (als ik het zo lees) misschien niet de voeding waar hij het beste op reageert en hij reageert volgens mij ook sterk op prikkels. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat dat het is, en meer niet?
Over het groeien zou ik me idd ook niet te druk maken..Misschien heeft hij gewoon ook niet de bouw om een beer van een vent te worden. Wat is jullie bouw, en dan vooral tot jullie pubertijd? Mijn vriend is ruim 2 meter en ik ben wat aan de stevige kant...Dewi is een klein poppetje (1 jaar en 2 maand en nog steeds maat 68) maar wel met een lekker bol buikje! Maar wij waren ook tot aan onze pubertijd altijd kleiner dan de rest... Dus daar zou ik me niet druk om maken...je hebt gewoon (nog) een klein mannetje..
Owja en wat dat poepen betreft...sommige baby's poepen maar 1x per week. Wat t lichaam binnenkrijgt heeft t dan ook allemaal nodig dus komt er weinig uit. Alleen als het er met heel veel pijn en moeite uitkomt is t natuurlijk lastiger...maar t is niet per defintie slecht/fout als een kindje niet elke dag poept..
Ik denk dat je baby gewoon eens rust nodig heeft. En dat helpen met poepen, veel baby's poepen maar 1 keer in de week. Als ze medisch niets vinden zou ik hem daar zeker niet bij helpen. Ik vind het ook zielig dat je dat met je vinger doet, veel te groot voor zo'n kleintje. Daarbij zeggen ze ook dat je de kringspier stuk kan maken, waardoor ze het niet meer op kunnen houden. En als het stuk is, is het niet meer te maken. Sorry, maar ik vind het overkomen alsof je teveel wil en zelf geen rust hebt, en dat je kindje daar de dupe van is.
Ik lees nog wel mee, maar wanneer ik reageer krijg ik vaak alleen maar 'kritiek' en daar heb ik niet zo'n zin in. Gelukkig gaat het met Bas veel beter en dat komt vooral omdat we bij iemand anders zijn geweest. Ja ik hoor jullie al denken gaat ze weer ergens met Bas heen. Nou het zit anders. Wij waren laatst op een verjaardag en toen was die vrouw er ook. Zij is een paragnost (ja ik geloof hier in als jullie dat niet doen is dat prima) Zij voelde dat Bas niet lekker in zijn vel zit en vroeg of dat wij een keer langs wilde komen zodat ze Bas kon helpen. We zijn er dinsdag geweest en het einige waar Bas (last) van heeft is veel stress en dat komt er bij hem met hoofdpijn uit en dat slaat weer op een zwakke plek bij hem (zijn darmen) Dat zit in de familie, mijn man heeft dit ook en mijn schoonvader ook. Het is namelijk zo dat Bas teveel al wil en het nog niet mag/kan hierdoor wordt hij gefrustreerd en kan hij bijv zijn slaap niet vatten. Hierdoor erg overprikkeld. Hij is dus kerngezond alleen door zijn eigen willetje af en toe een beetje gestresst. Wist niet dadt dit bij baby's voor kan komen maar eigenlijk ook wel heel logisch. Als je zelf ergens mee bezig bent en het lukt niet en je kunt je nog eens niet uiten dan wordt je vanzelf ook gestresst/boos. Bas poept zelf alweer sinds 1 1/2 week en zelfs iedere dag 1 x. Dus ik ben helemaal happy. Je merkt dat het nog wel óude' poep is maar dat komt vanzelf goed. Het enige wat die paragnost gedaan heeft is haar hand op zijn voorhoofd gelegd en de stress eruit gehaald. Ze vertelde ook veel dingen van Bas die zij niet kon weten maar die wel waar zijn. Zo zij ze ook dat Bas veel dingen al kon terwijl dat nog lang niet hoeft: Zelf zitten, staan (ondersteunig dat wel) Bal vasthouden, brabbelen uit een tuitbeker drinken. En ze zei zelfs dat Bas eenkennig aan het worden was. En dat vond ik wel heel frapant want dat had ik juist de dag ervoor aan zitten te denken omdat we van het weekend bij mijn oma in het verzorgingstehuis waren en daar kwam een andere vrouw naar Bas kijken en toen trok hij een lip en begon te huilen ook 's middags bij mijn schoonmoeder trok hij een lip en keek hij weg. Mijn schoonmoeder ziet hij 1 x in de 2 weken dus voor Bas is dat te weinig op dit moment zodat hij tegen haar eenkennig kan worden. Je mag best reageren op die paragnost, maar zij kan niks verkeerd doen bij Bas het enige wat ze gedaan heeft is haar hand op zijn voorhoofd gelegd. Nou dat lijkt me niet iets waar hi aan kan overlijden. Zoals bij Cranio Sacraal therapie. En nogmaals ik heb haar niet opgezocht maar toevalllig ontmoet. Dat heeft zo moeten zijn. Bas is er wel een stuk rustiger door geworden merken we. alleen zijn slaap kan hij nog steeds niet altijd pakken door de nieuwe indrukken van die dag, maar dat zal ieder kind wel hebben
Linda, ik ga je echt niet vertellen dat het onzin is hoor, wat deze mevrouw heeft gedaan. Dat kan niemand jou vertellen, want dat weet niemand. Ik kies ervoor om er niet in te geloven, maar als jij dat wel doet..prima toch? Ik zie er helemaal geen kwaad in dat iemand een hand op het hoofd legt van een baby, het maakt verder toch niet uit wat voor reden/bedoeling daarachter ligt? Ik hoop heel erg voor je dat dit er voor gaat zorgen dat jij een beetje vertrouwen krijgt in je mannetje en dat jullie nu gewoon lekker verder kunnen. Ik denk dat je het nu moet proberen los te laten en misschien accepteren dat alle kinderen anders zijn. Ik wens jullie veel succes! Groetjes van Vlinderbloem.
Dat kereltje is 4 maanden en kan al zitten en uit een tuitbeker drinken zeg je....sorry hoor maar ten eerste geloof ik niet dat ie uit zichzelf gaat zitten dus dat is echt iets wat jullie leren/stimuleren en die tuitbeker heeft ie ook niet zelf van t aanrecht gepakt lijkt mij....Dus t lijkt mij niet dat hij zelf al veel meer wil dan dat ie kan en daar gefrustreerd van raakt..t lijkt mij eerder dat jullie er iets te veel mee bezig zijn.. Laat dat mannetje lekker zijn eigen ontwikkeling volgen en geniet daar van!!
Dat klinkt al een stuk beter, en stress kan het idd wel zijn. Ik zou hem gewoon zijn rust geven en lekker baby laten zijn.
Linda goed te lezen dat de kleine Bas nu wat beter in zijn vel zit. Jij ervaart sommige opmerkingen als kritiek, terwijl ik denk als ik dit lees dat iedereen het beste met je voor heeft. Ik weet wel dat mijnd ochter de eerste 2 maanden vreselijk kramp had, en last van de ontlasting ik heb werkelijk alles geprobeerd! Heb het hele internet afgestruind voor tips, en ook hier toppics geopend. Ik werd er radeloos van. Huilend heb ik naast haar gezeten omdat ik het niet meer wist.!Dus ik kan me echt wel voorstellen hoe je daar mee bezig kunt zijn. Dat neemt niet weg, dat je omdat je het zo graag goed wilt, en wil dat het goed gaat met Bas dat je daar teveel in doordraaft. Het is dan denk ik alleen maar goed dat er moeders zijn die betrokken genoeg zijn om jou te willen laten zien dat het mogelijk ook bij jou kan liggen. Dat jij dit opvat als kritiek, zegt wel iets meer over jou, je bent kwetsbaar omdat je kindje pijn heeft en problemen. Logisch. Maar niet weglopen van anderen en hun mening, daar schiet je niets mee op. Een paragnost, ik heb daar geen ervaring mee. Ik kan daar ook neit over oordelen, en je hoort wel vaker dat kinderen in hun hoofd verder zijn dan dat ze kunnen voor hun leeftijd. Ik hoop dat Bas minder stress heeft, en dat alles steeds beter zal gaan. Maar daar is gewoon tijd voor nodig, iets dat wij als moeder vaak onszelf en de kinderen niet gunnen zeker niet in geval van klachten! Nu je zelf aangeeft dat Bas al beter poept, en wat opknapt.. zou het dan misschien kunnen dat je hem nu eventjes lekker rustig baby laat zijn? even rust gunt? en jezelf ook! Ga je nu nog naar die CST? Of kijk je het even aan? Nogmaals Linda, mijn opmerkingen naar jou zijn ook niet bedoeld als kritiek, zeker niet terwijl ik weet dat je je onzeker voelt en daardoor kwetsbaar bent. Je doet het goed door veel van Bas te houden, en je wilt het beste voor hem, en soms is daar ook een pas op de plaats voor nodig! Ik hoop dat het steeds beter met jullie gaat! x