Destijds wel hoor.. Toen wij in 2007 dit huis kochten hebben wij de maximale hypotheek genomen op beide salarissen.. Ik had toen mijn eerste baan en was 23 jaar oud. Mijn man deed een opleiding binnen de p.o.l.i.t.i.e en dan krijgen ze echt een heel laag basis/instap salaris. Op die beide salarissen is dus maximaal geleend.. Gelukkig is mijn man heel snel doorgegroeid en heeft nu een specialistische functie. Dan groeit het salaris ook mee. Ik heb een bedrijf gehad, eerst moeilijke tijden gekend en daarna hele mooie jaren. Vorig jaar het bedrijf verkocht en gekozen voor de zekerheid van een dienstverband. Maar beiden hebben we heel hard gewerkt voor promotie en een stijgende lijn in ons arbeidsverleden. Stel dat we nu zouden verhuizen dan kunnen we het dubbele lenen met het inkomen. Maar ik zit in dit huis prima
+1.. Klopt, ze checken al je banksaldo's tot een jaar vooraf.. en als er ineens een bedrag "kwijt" is..
Maar als je werkloos wordt, heb je nog wel een aantal maanden te gaan... Tenminste; ik ben 30 en heb nu 9 maanden recht op ww. Mijn partner is 35 en heeft dus nog iets langer recht erop (maar het moet gek lopen als je allebei ineens tegelijkertijd werkloos wordt). Niemand zal het dan raar vinden als je vanaf het begin van je werkeloosheidsperiode iedere maand zo eens 300 euro van je spaarrekening haalt (weten zij veel wat je ermee doet, waarschijnlijk denken ze dat je het hard nodig hebt nu je werkloos bent geworden). Soms is het allemaal een kwestie van vooruit denken. Of misschien doe ik dat gewoon te veel.
Ja, is dat raar? Wat is dan een normaal gedeelte? Wij gaan voor maximaal 86% namelijk en dachten dat dat redelijk veilig was (in dat geval zouden we 250 minder betalen dan nu bij huur). Ik heb hier dus weinig verstand van en in mijn omgeving huren de meeste of hebben al 30 jaar een huis, dus kan het niet echt aan vrienden of familie vragen.
Het is hoe je het ziet, vind ik. Ik werk al mijn hele leven, let goed op mijn geld, zorg dat ik niet in de schulden kom. Maar als ik dus werkloos zou raken en dat duurt langer dan verwacht, dan moet ik dus mezelf in de schulden steken of alles opmaken wat ik heb opgebouwd? Dat vind ik niet correct. Daar heb ik altijd hard voor gewerkt, ik ga mezelf vervolgens niet in de schulden steken terwijl ik het altijd goed heb gedaan en nergens recht op had.
Ergens recht op hebt? De bijstand is een laatste redmiddel om jezelf in levensonderhoud te kunnen voorzien. Om te zorgen dat mensen niet op straat hoeven te slapen en zodat mensen kunnen eten. Dat heeft niets te maken met jezelf in de schulden steken. Als jij, ik noem maar iets, 10 duizend euro op de bank had staan en je kan jezelf van dat geld onderhouden dan is dat je plicht om dat geld te gebruiken. Waarom moet de overheid (= je medemens) opdraaien hiervoor? Maar goed, ik geloof niet dat we het qua redenatie eens zullen worden.
Ow jawel hoor. Als ik echt genoeg geld zou hebben, zou ik daar zeker zelf wel voor op willen draaien. Maar inderdaad, 10.000 euro en mijn huis; dat ga ik niet opgeven. Ik wil dat mijn kind later ook kan studeren en dan niet dat geld al op moet hebben gemaakt door omstandigheden van buitenaf. Als ik kan zorgen dat mijn kinderen kunnen studeren, ik hier kan blijven wonen, dan wil ik best mijn eigen geld opofferen. Maar dat is zeker wel een voorwaarde. Als dat niet lukt, dan neem ik inderdaad mijn eigen geld op en stop het in een sok.
Als je bijna de gehele hypotheek opneemt die gebaseerd is op jullie beider salarissen, dan vind ik dat heel risicovol. Maar goed, je moet kijken naar wat in jullie situatie mogelijk is. Wat als een van beide of jullie beiden je baan kwijtraken? Of als een van jullie terug gaat in uren of in salaris?
Mijn vriend is zzp-er en gaat komend jaar erg vooruit in zijn salaris, hij is ook goed verzekerd. Zelf heb ik 2 banen en de kans dat ik beide kwijt raak, acht ik zeer klein. Dus dat scheelt al. Daarnaast willen we over 3/4 jaar graag beide fulltime gaan werken, dus dan komt er ook weer meer binnen. Op slechts een van onze salarissen kunnen we in onze stad gewoon geen huis kopen, dan kunnen we beter blijven huren. Maar omdat de huur zo hoog is (ruim 1200) wilden we graag kopen. Dat zou in principe een stuk voordeliger zijn. Daarom vraag ik me af, wat is dan wel oke. Stel je kunt 2 ton lenen, ga je dan maar voor 1 ton? Daar koop je niets voor.
Maar misschien ben ik wel veel te naïef en optimistisch hoor, dat kan. Ik denk alleen, dat bijna niemand een huis zou kunnen kopen als je alle risico's mee neemt.
Ja, het is ook lastig. Zeker in grotere steden lijkt me hoor. Gewoon goed nadenken. En risico's incalculeren. Wat doen we als.... Want je weet het gewoon niet. Wat als jullie doel van fulltime werken niet door gaat? Wat als het toch ineens minder gaat op het werk bij je vriend. Wat als de kinderopvangtoeslag straks (bij fulltime werken) er nauwelijks nog is? Gewoon over zaken nadenken. Zodat het wel iets kan hebben. Tov huren is kopen "altijd" beter. Je bouwt iets van jezelf op. En als het bedrag dan ook nog eens flink lager ligt dan is dat helemaal mooi.