Hallo Dames. Wil ff wat kwijt. Mijn vriend (24jr) en ik (22jr) zijn in verwachting van ons eerste kindje. We zijn hartstikke trots en mijn ouders zijn ook super trots dat ze opa en oma worden. Ik voel he helemaal happy dat ik de eer mag hebben om mijn ouders voor het eerst opa en oma te maken. Helaas kwam aan dit gevoel aan abrupt einde vorige week vrijdag. Mijn broertje (16) en zijn vriendin (15) kwamen erachter dat zijn vriendin al 24 zwanger was (al 7 weken meer dan mij). Een ramp voor de familie. En het booste ben ik er nog om dat alles van me afgepakt word door 2 onvoorzichtige pubers die niet beseffen wat ze hebben gedaan!
Tja het is nog erg jong idd ik zou er ook niet blij mee zijn. Vooral omdat nu waarschijnlijk alle aandacht naar je broertje uit gaat. Lastig hoor! aan de andere kant is het ook wel leuk dat de kids dadelijk met elkaar opgroeien.
Kan me voorstellen dat je baalt ja.. En idd ze zijn erg jong.. Maar wat Ninja zegt, is wel leuk dat ze samen opgroeien...
ooww! ik begrijp je gevoel wel,heb het niet meegemaakt maar ik kan het me wel een beetje inbeelden. laat het bij jullie even rusten want ik denk dat je ook wel boos bent omdat hun ook nog zo jong zijn, het probleem is dat hun veel hulp nodig gaan hebben maar jullie kindje gaat zeker evenveel aandacht krijgen hoor hou je ook vooral bezig met je eigen zwangerschap, daar bedoel ik mee dat je er zoveel mogelijk van moet genieten en zo weinig mogelijk moet stressen over je broertje maar blijf niet boos op hun, hun hebben een fout gemaakt maar het kindje kan er niks aan doen
@nijna2; Dat laatste heb je gelijk in. Maar in verdere zin is het op geen enkele manier leuk. Alle aandacht gaat nu ineens uit naar hem ja. En waar ik mee zit kan ik niet kwijt bij mijn moeder (die altijd mijn steun en toeverlaat is), want ik ben bang dat ze dan instort. Mijn broertje trekt nu al veel zorgen, en ze kan mijn zorgen er echt niet bij gebruiken nu. Ookal heb ik mijn eigen gezin, mijn moeder is nog steeds mijn steun en toeverlaat omdat we een sterke band hebben, en daar kan ik op dit moment niets mee omdat mijn broertje voor paniek zorgt. Ik baal daar echt heel erg van. Waarschijnlijk weet ze al een tijdje dat ze zwanger was want ze werd niet ongesteld maar ze heeft niets gezegd en dat maakt mij ook heel erg boos!
@sydneys Het kindje kan er zeker niets aan doen en ik zou het kindje er ook nooit op aankijken zeker weten niet. Kindje kan niet aan doen dat het onvoorzichtige jonge ouders heeft.
Ik kan me het helemaal voorstellen... De pest is alleen dat het al gebeurd is en je niets kunt doen om er iets aan te veranderen. En daarmee bedoel, dat je het voor jezelf maar zo snel mogelijk moet accepteren. Probeer je te richten op de positieve kanten van je zwangerschap. Anders ga je het jezelf alleen maar moeilijk maken. Maar nu even flink balen mag best!
ook ik kan het mij goed voorstellen, ik denk dat het anders was geweest als je een broer/zus had die bewust voor een kindje waren gegaan...dan denk je: o wat bijzonder, 2 van die kleintjes samen. Maar nu gaat het om tienerouders en daar gaat dan ws alle aandacht naar.
@Myo Dat is waar, het zit er nu dus het komt hoe dan ook. @Tullip Ja dat is waar. Dan was het anders geweest en was ik ook niet boos geweest. Ik baal gewoon.
Ik kan me het ook goed voorstellen. Het is helemaal ruk en het werpt een schaduw over je eigen geluk. Ik zou proberen daar met je moeder over te praten aangezien je zo'n sterke band met haar hebt. Voor je broertje en zijn vriendin is het natuurlijk een onverwachte situatie, maar jullie hebben hier naar toe geleefd en zijn naar dit moment gegroeid. Dat stukje geluk en blijdschap mag je (vanuit mijn standpunt) best opeisen hoor! Inderdaad alles laten bezinken en kijken hoe het loopt. Het is inderdaad wel leuk dat jullie kindjes aansluiting hebben bij elkaar. Sterkte meid!
ik snap je heel goed mijn broertjes zorgen ook altijd voor problemen. En ik ging door een hele moeilijke tijd na de bevalling en wou het ook niet kwijt bij me moeder omdat ik bang was dat ze partij moest trekken. Lastige situatie zeg! hopelijk word het wat rustiger voor je. Probeer idd te genieten van de zwangerschap
Wat erg! Ik heb met je te doen hoor. Het idee dat jij niet het eerste kleinkind 'geeft' zal misschien nog wel bezinken. De rest lijkt me heel rot. Probeer er met je moeder over te praten. Hoe jij het ervaart, dat je weet dat het voor haar ook zwaar is. Dit is best een grote zorg en die kun je maar beter samen dragen. Verder hoop ik voor jou én je broertje dat jij als moeder straks een voorbeeld kan zijn voor hen. Ze zijn echt heel jong en weten vast niet hoe ze dingen moeten aanpakken. Voorleven en nadoen is de beste manier om iets te leren, ik hoop dat jullie daar iets goeds uit kunnen halen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! En wat balen dat er nou een schaduw voor jullie over heen komt. Toch denk ik dat jij/jullie in dit verhaal in de meest ideale situatie zitten, daar zou ik op terug vallen! Blij met elkaar, blij met de kleine, en de toekomst die gaat komen. Je vormt je eigen gezin, alleen nu is het zo dat jullie eerst Oom & Tante gaan worden, en daarna Papa & Mama. Ik snap ergens je gevoel hoor! Mijn schoonzus en ik zijn 2 dagen na elkaar uitgerekend, die aandacht moet gewoon verdeeld worden, en eigenlijk merk ik daar niks van, vind het zelfs super leuk zo! Is andere situatie dat begrijp ik. Wat ik jullie vooral op het hart wil drukken is dat jullie je energie in jouw zwangerschap moet steken!! Echt geniet ervan! Sterkte! En KOP OP!
Ik zal de boel wel over me heen krijgen, maar ik snap het probleem niet. Tuurlijk is het jammer dat je nu niet de enige bent die zwanger is, maar je zou ze ook kunnen helpen en steunen. De aandacht wordt heus wel weer verdeeld als alles is gezakt en de ergste schrik geweest is. Je eigen geluk die wordt afgepakt door twee onvoorzichtige pubers? Ja ze zijn onvoorzichtig geweest (of niet) maar ik neem aan dat dit niet hun bedoelig was geweest?
Ik begrijp eerlijk gezecht niet zo waar je je druk om maakt! Natuurlijkbis het leuk om aandacht te krijgen, maar de manier waarop je nu bij mij over komt is als iemand die een beetje aandachtsgeil is.. Klinkt misschien hard, maar om nu meteen te toepen dat heel je zwangerschap verziekt is?!
ik dacht dit ook meteen, maar toen ik de eerste reacties las dacht ik dat mijn gedachte misschien te kort door de bocht was. ook ik snap dat het lastig is dat de aandacht nu verdeeld moet worden en dat de aandacht vnl naar je broertje en vriendin zullen gaan. er zal een hoop geregeld moeten worden! wees blij dat jij je schaapjes op het droge hebt en aandacht in die zin niet meer nodig hebt. je zou toch niet willen ruilen,zeker??!! als iedereen straks van de grootste schrik bekomen is, kun je toch gewoon met je moeder bespreken dat jij haar aandacht ook af en toe nodig hebt? ik neem aan dat dat geen probleem hoeft te zijn. toen ik zwanger was van de oudste, overleed het kindje van mijn zusje. alle aandacht ging naar haar en haar gezin. ik durfde bijna niet blij te zijn met mijn kindje en al zeker niet te klagen als hij veel huilde. toch heb ik me altijd voorgehouden: zou je willen ruilen? NEE! de eerste en tweede zwangerschap heb ik gedeeld met eerst de ene en daarna de andere zus. ik heb nooit problemen gehad met het delen van de aandacht (van mijn moeder). alleen maar superleuk om samen zwanger te zijn, toch?! laat je boosheid snel zakken, want dat geeft alleen maar een hoop negativitiet en ga weer gewoon genieten!
Ik snap dat je een beetje baalt, maar dat alles nu van je af is gepakt vind ik wat overdreven hoor. Ze zullen toch niet expres zwanger zijn geworden om jou te jennen? Je moet nu je aandacht verdelen, nou en?
Idd eens met luuz, snap dat je even teruggesteld bent maar is juist leuk! 2 kindjes later met elkaar spelen. Ik zou t juist leuk vinden, het is vervelend dat je niet meer het eerste klein kind geeft maar je weet nooit hoe t loopt, misschien word je eigen kindje wel super vroeg geboren ( niet dat ik t hoop hoor maar alles kan gebeuren)
Eerlijk gezegd ben ik het met je eens... Ts: ik vind dat je je een beetje kinderachtig opstelt. Het gaat hier om twee kinderen die in een megamoeilijke situatie zitten. En misschien had dat meisje al eerder het gevoel dat er iets was, maar op die leeftijd denk je nou niet het eerst aan zwangerschap. Zij doen dit ook niet met opzet en zij verpesten ook niet je zwangerschap, door je reacties laat je het nu verpesten maar daar kun je ook zelf weer verandering in aanbrengen. Geniet er van, neem je schoonzus een beetje op sleeptouw. Wie weet hoe bang zij nu is!