Pfff, de jongste huilt eigenlijk nooit. Vandaag de hele dag met haar samen geweest, de oudste was uit spelen bij de gastouder. Hele dag de tijd voor knuffels etc en mevrouw heeft de hele dag geslapen. Man belt dat ie moet werken tot 19.30 (normaal doen we 't bedritueel gezellig samen). Ik haal m'n oudste op bij de GO en ze is supervrolijk. Thuisgekomen wordt ze al snel vervelend, overal aanzitten terwijl ik toch wel aandacht voor d'r maak. Later is 't bedtijd, jongste heeft net de fles op en gaat in de wipper. Boven aangekomen begint de jongste te brullen! Wil natuurlijk weer snel naar beneden, wat de oudste merkt en gaat lopen jengelen, grrr echt een hok vol herrie. Heb dan echt het gevoel dat ik geen van beiden de aandacht kan geven die ze verdient en raak gestressed. Wat doen jullie op zulke momenten?
De kleine toch maar even laten huilen als ik weet dat er niks aan de hand is dan.. en de 'aandacht' voor grote zus 'afmaken' zodat ze zich niet aan de kant geschoven voelt.
Lisa zat dan altijd in de wipper in Lisa's kamer, vonden ze allebei gezellig. Hier ook wel eens drama gehad hoor als ik Lisa naar bed had gebracht en ze ging huilen en vervolgens Eva ging lopen klieren en uiteindelijk huilen. Dan moet er helaas af en toe eentje huilen, het is niet anders.
Ik neem mijn jongste gezellig mee en als ik een verhaaltje ga voorlezen dan liggen ze gezellig bij elkaar in bed zo geef ik ze allebei even veel aandacht.
De jongste is nu 6 maanden en ik probeer nog steeds een goed ritme te vinden haha! De oudste is nu aardig gewend aan zijn broertje dus kan nu wel lief spelen als ik met zijn broertje bezig ben. De jongste dat is me toch een drukte maker, hij leek eerst zo'n rustig jongetje maar hij komt nu los. Dat is echt een stuiter bal zeg! Denk ook als je die straks 1 korrel suiker geeft hij het hele huis door springt. Ze gaan steeds meer gezamenlijk naar bed en mijn man heeft het vanavond voor het eerst alleen gedaan omdat ik tot laat moest vergaderen
Wij noemen dat hier in huis niet voor niets 'spitsuur' We proberen eigelijk altijd samen te zijn op deze tijd en als dat niet gaat dan is het idd even doorbuffelen. het wordt makkelijker als de jongste wat ouder is. Mijn jongste kan nu gewoon om ons heen spelen als ik met de oudste bezig ben. Daarvoor zette ik haar ook in de wipper erbij
Ja dat is soms best wel eens lastig inderdaad. Ik probeer het naar bed gaan van de oudsten uit te stellen tot m'n vriend thuis is. Dat is meestal pas om kwart voor 7. Hij blijft dan vaak beneden bij de jongste terwijl ik de oudsten naar bed breng. Als er een situatie is waar ik ze alleen naar bed moet brengen, terwijl de jongste wakker en huilerig is, dan gaat ze gewoon mee naar boven, ligt ze op bed te huilen, dan laat ik haar op zo'n moment even huilen.
Hey, bedankt voor jullie antwoorden. Ja, ik denk dat het ook even gewenning is. Meestal zijn we samen thuis en dan is het echt wel gezellig. Dan gaat de jongste wel mee naar boven en loop ik af en toe naar haar toe om even tegen haar te praten of d'r speentje te geven. Gaat perfect. Maar alleen doen is wat anders hihi. Respect voor alle alleenstaande moeders en meerlingmama's Maar als jullie je jongste meenemen, hoe doe je dat dan? Mijn oudste kan nog niet zonder begeleiding/hulp de trap op....lopen jullie dan heen en weer om de kinderen op te pikken? 's morgens vind ik het ook drama. Ben echt geen ochtendmens en heb dus standaard haast. Vanmorgen de oudste wegbrengen en de jongste moest ook nog een fles (anders geef ik die als ik terugkom maar dat ging nu niet). De oudste moest wachten en werd dus jengelig en ik kwam ook nog eens te laat.... Maar gister deed ik het andersom, eerst de jongste en dan de oudste maar dan huilt de jongste weer tot we weggaan .
Dat is en blijft het moeilijkste moment van de dag, zeker als je alleen bent! Ze zijn moe, hebben slaap, oudste heeft je gemist en wil spanningen van de dag nog kwijt en dan raak jij gestresst, waar zij dan ook weer heel fijn op reageren. Ik had 2 opties: 1. jongste meenemen naar boven. gaat meestal goed, maar soms levert het alleen maar meer onrust op omdat ze daar ging huilen terwijl ik oudste rustig naar bed wilde laten gaan. 2. jongste beneden laten in de box. soms viel ze dan in slaap, maar soms zette ze het op een huilen. meestal liet ik haar dan maar huilen, wilde oudste niet het gevoel geven dat hij minder belangrijk was dan zij. het moeilijkste in deze situatie is om rustig te blijven! als je probeert het slaapritueel van oudste af te raffelen omdat je naar je baby toe wilt, reageert die daar meestal op door dwars te gaan doen. schiet niet op dus. o ja, als m'n vriend wel thuis was en ik liet baby bij hem, moest zij meestal huilen tot ik weer terug was, of totdat ze in slaap was gevallen... errug fijn (not). ze was gewoon super-eenkennig die eerste maanden. dit is gelukkig véél beter geworden. sterkte! ik hoop dat je gauw een manier vindt die voor jullie werkt.
jongste meenemen was voor mij makkelijk; oudste kon al wel zelf de trap op. anders zou ik idd een voor een gedaan hebben (lekker dan, 2 trappen op, 2 trappen af, 2 trappen op.... wel goed voor de kuitspieren!) en de ochtendspits is ook zo'n feest. je vindt je draai echt nog wel. het wordt in sommige opzichten ook makkelijker als ze wat groter zijn.
ik zorgde altijd dat ze op dezelfde verdieping als ikzelf waren. ( ben 12 jaar alleenstaand geweest) douchen, verhaaltjes lezen enzo dat ging samen. naar bed doen appart en dan moesten ze op hun eigen kamer op hun beurt wachten. dat wisselde ik af. ze krijgen er niks van om op de beurt te leren wachten.
Zo te lezen staat me nog het een en ander te wachten straks als alleenstaande mama van 2 kindjes Helemaal omdat mijn oudste inderdaad nog niet zelf de trap op kan.... In jou geval zou ik volgende keer gewoon lekker samen met papa het bedritueel weer doen
Ik doe het 1 keer per week alleen en het is lastig! Mijn kindjes zijn trouwens ongeveer even oud als de jouwe. Wij wonen op 1 verdieping, dus het probleem met traplopen hebben wij niet. Wel dat de een aan het huilen is als ik met de ander bezig ben. Ik doe het als volgt: 1. de jongste verschonen en in slaapzak, terug naar de kamer 2. de oudste tandenpoetsen en washandje in de woonkamer 3 of 4. de oudste verschonen, in slaapzak en in bed. 4 of 3. de jongste voeden (bv) in woonkamer (3) of slaapkamer (4) en naar bed. De oudste gaat altijd tussen 19 en 19.15 naar bed, bij de jongste wisselt het: of voor die tijd of erna. Vandaar dat 3 en 4 soms andersom zijn. Omdat ik het wekelijks doe kan ik tegenwoordig wel goed inschatten hoe lang de jongste het gaat volhouden. Bij twijfel voed ik hem eerst en leg hem in bed, de oudste kijkt dan tv. Als ik de oudste eerst doe begint de jongste heel soms toch te huilen, dan laat ik hem maar even, ik probeer het zo weinig mogelijk te laten merken aan de oudste dat ik stiekem een beetje haast heb.
Kan ze niet de trap zelf opklimmen dat jij erachteraan loopt met de baby op de arm? Hier klimmen ze gewoon de trap op en ik loop erachteraan. Het is elke keer weer schipperen. Ik vind je oudste wel 'oud genoeg' om even te kunnen wachten. Die kan het ook begrijpen als je uitlegt dat ze even moet wachten totdat jij klaar bent met de baby. Met het avondritueel kun je de baby mee naar boven nemen, samen met de oudste in bed leggen en dan de oudste in bed leggen. Zo krijgt zij niet het gevoel dat ze als eerste naar bed moet.
adi, ze kan idd zeker wel even wachten (ookal vind ze het misschien niet zo leuk) Het samen op bed leggen van de jongste vind ik een erg leuk idee! Leuk voor als de baby dalijk wat groter is. (jongste is paar weken en vaak na de voeding nog lang onrustig en blijft daarom beneden tot wij naar bed gaan). Min oudste kan de trap wel oplopen maar ben bang dat ik haar niet kan opvangen als ze naar achter valt wanneer ik de baby op mijn arm heb. En ze wil perse de leuning vasthouden waardoor ze dus geregeld naar achter valt paradijsvogel: verder is het wel heel leuk hoor!!! En ja, we doen het samen maar hij was er dus een keer niet.
Ik maak het mezelf makkelijk als ik er een keer alleen voor sta 's avonds.. Ik haal alles naar beneden en doe ze om de beurt naar bed. Eerst samen met de oudste mijn zoontje wassen, schone luier en pyama/slaapzak aan. Dan maak ik de fles en geef die op de bank. Oudste huppelt wat om me heen en ik heb dan de tv aan voor haar. Dan breng ik de jongste naar boven en ga direct weer naar beneden. Dan de oudste wassen en omkleden, tanden poetsen, pyama aan. Naar boven en op haar bedje nog een boekje lezen en dan slapen. Als de jongste intussen is gaan huilen ga ik of even snel heen en weer om de speen te geven of ik laat hem tot dochter op bed ligt. Ze moeten toch leren om even op hun beurt te wachten. En de andere avonden doen we het samen. De ene brengt zoontje naar bed en de ander dochter. Soms nog even samen douchen maar dan is het apart.
Ik ben eigenlijk altijd alleen met het op bed doen en hier gaan we met zijn allen naar boven. Nu heb ik dus een dochter die wat groter is en misschien al beter kan wachten Hier gaan ze samen in bad en samen voorlezen en samen tandenpoetsen ( Julian met zijn twee tandjes). TS, in jou geval zou ik de kleinste gewoon meenemen als je de oudste naar bed doet. Waarom laat je de jongste beneden?
bosi, om deze reden. Maar als het nu weer voorkomt loop ik nog wel een keer om de jongste op te halen...
Ik deed de jongste in de draagzak. Zo was ze er gewoon bij en had ik mijn handen vrij om de oudste te helpen.