Dag allemaal, Een aantal jaar geleden heb ik een ernstig bekkenfractuur gehad, waarbij mijn bekken op 4 plaatsen gebroken zijn. De schaambeenderen waren aan beide kanten doorbroken, mijn heupen en rug waren daarnaast ook gebroken. Ik zat goed in de kreukels, zeg maar Zoals jullie kunnen zien, ben ik nu in blijde verwachting van een eerste kindje. Helaas is mijn bekkenring vernauwd bij het opnieuw aangroeien van de breuken. De verloskundige heeft mijn casus besproken in het team en ze hebben besloten dat ik naar een universitair ziekenhuis in de buurt wordt doorgestuurd voor verder onderzoek en een doormeting van de bekken. Mocht het kind namelijk wat aan de grote kant zijn, dan wordt het een keizersnede. Daarnaast zitten er ook breuken in het gedeelte van de bekken dat week moet gaan worden (en uit elkaar moet gaan staan) bij een bevalling en dat kan ervoor zorgen dat het kindje niet veel ruimte heeft om doorheen te komen (om het zo maar even te zeggen ). Zijn er hier dames die iets soortgelijks hebben meegemaakt en weten wat ik kan verwachten bij het onderzoek in het ziekenhuis? Ik ben er op zich niet bang voor en ik vind het goed dat er verder onderzoek naar wordt gedaan, maar ik ben gewoon erg nieuwsgierig Pas op 1 april heb ik een nieuwe afspraak bij de verloskundige en dan hoor ik meer over mijn doorverwijzing Alvast bedankt!
Tjonge Ik denk niet dat je veel van dit soort verhalen gaat vinden. Vriendin van mij heeft ook een bekkenbreuk gehad (1!) en die hebben de ook onderzocht, omdat het bekken niet verwrongen was kon ze gewoon bevallen (heeft ze inmiddels 3x gedaan zonder complicaties). Maar met die breuken van jou....geen idee. Wel fijn dat ze het gaan meten en in de gaten gaan houden. Super goede VK en gyn dus
Hmmm.... misschien heb je wel gelijk, want veel mensen hebben het topic gelezen, maar je bent de eerste die reageert Ik kan me voorstellen dat er misschien niet zoveel mensen zijn die deze breuken ook hebben gehad, maar het kan zijn dat mensen (om diverse redenen) wel eens zo'n doormeting hebben gehad? Bij mij is mijn bekken wel wat verwrongen en scheef, maar dan voornamelijk aan de onderkant (juist ja, de "weke" delen; schaambeenderen). Wel fijn om te horen dat er ook vrouwen zijn met bekkencomplicaties waarbij de bevalling goed is gegaan. Misschien wel een beetje hoopgevend In ieder geval bedankt voor je reactie!
Jeetje je hebt behoorlijk in de kreukels gelegen. Ik heb er geen ervaring mee, maar wil je succes wensen.
Ik denk dat jij ons op 1 april een hoop kan nieuws kan leren. Ik neem aan dat ze het niet mer röntgen gaan doen bij het begin van je zwangerschap. Ze kunnen je wel door de MRI halen. Maar meer weet ik niet. Die vriendin heeft een MRI en echo's gehad....Maar ze hadden ook nog oude röntgen foto's in haar dossier. Ze wist niet meer waar ze toen precies naar gekeken hebben. Dus ik ben heel benieuwd wat je ons 1 april gaat vertellen.
Bedankt voor de reacties! Ik zal na mijn gesprek met de verloskundige en het bezoek aan het ziekenhuis zeker nog een update plaatsen. Misschien heeft iemand anders er wel wat aan
Jeej zeg, wat erg Hopelijk komen er goede dingen uit het onderzoek en kun je gewoon bevallen. Sterkte!
Ik heb geen meting gehad, maar heb wel bekkenproblemen waardoor.een.normale.bevalling niet mogelijk is. Had wel al heel vroeg last van onderrugpijn, stuitpijn en aant schaambeen, maar sinds kort wordt t erger. Weet nog niet wat ze hiermee gaan doen, als er al iets gedaan kan worden..moet morgen op controle. Ik blijf even meelezen, ben benieuwd!
Dankjewel voor de reacties! Ik moet 1 april weer naar de verloskundige en dan hoor ik meer. Ik houd jullie op de hoogte
Je zou bijna denken dat de pijn van de bevalling voor jou een 'walk in the park' gaat worden na wat jij hebt meegemaakt, niet normaal.
Dit klinkt als bekkenpijn maar dat is volgens mij geen indicatie om niet gewoon te bevallen hoor. Ik had flinke bekkenklachten ( met 5 weken voelde het al helemaal niet goed) en bij de eerste mocht ik gewoon voor een natuurlijke bevalling gaan. Dat is helaas niet gelukt maar dat had een andere reden.
ts vind het heel goed van je vk dat er goed naar gekeken gaat worden. Tijdens zwangerschap mag je na de eerste drie maanden door de mri en misschien bekijken ze het met een echo.
Hmmm... de eerste paar dagen was ik high van de morfine en daarna was de pijn, gek genoeg, vrijwel over. Ik heb wéken in het ziekenhuis gelegen, maar geen pijn (kreeg nog wel steeds pijnstilling, maar die tabletten heb ik niet ingenomen, want ik had immers geen pijn). Het enige wat wél erg pijnlijk was in het begin waren de krampen. Toen ik aangereden werd, was ik vol in beweging. De artsen zeiden dat ik van beweging in één moment (na de aanrijding) naar geen beweging ben gegaan en dat zorgde de eerste paar dagen voor heel veel krampen in mijn heupen en bekkengebied. Die krampen trokken enórm aan de breuken en dat was toen echt een hel! Gelukkig duurde het een dag of 3 en toen waren de krampen voorbij. Ik hoop dat ik de bevalling goed zal doorstaan, maar ik ben toch nog wel steeds een beetje bang voor de pijn
Hier wel ooit een meting gehad n.a.v hele moeizame bevalling oudste. Ze vermoedde toen dat mijn bekken heel erg smal waren heb toen een MRI gehad en een echo. Heb idd smalle bekken en een kindje boven de 6 pond kan niet normaal geboren worden. Maar goed hoe het gaat met breuken weet ik niet
Hé Minerva, ik heb helaas geen info die je kan helpen (zelf eerste zwangerschap), maar ik wil je wel veel succes en geluk wensen. Precies niet niks, wat jij hebt meegemaakt, hopelijk treden er niet te veel complicaties op...
Nou, even een update: We kwamen afgelopen maandag bij de verloskundige, maar ze had nog geen verder overleg gehad met de collega's. De volgende afspraak (eind april) zou ik meer horen. Beetje jammer. Ze zei wel dat als er een meting zou volgen, deze toch pas vanaf 30 weken zou plaatsvinden, dus het is niet dat er echt haast bij zit. Ik werd afgelopen donderdag gebeld door de verloskundige of ik bij de volgende afspraak de foto's van mijn bekkenbreuken mee wilde nemen, zodat ze daarna met de gyneacoloog de foto's zou kunnen bekijken en bepalen wat de volgende stap zou zijn. Nouja, prima! Heb ook gezegd dat ik ze binnenkort een keer langs wilde brengen, maar dat hoefde niet. Eind deze maand was vroeg genoeg. Afgelopen vrijdag belde ze weer en vroeg of ik tóch later die dag de foto's wilde langs komen brengen, want ze heeft maandag a.s. (morgen dus) een gesprek met de betreffende gyneacoloog. Nouja, geen probleem! Aan het einde van de middag heb ik de foto's naar de praktijk gebracht en nu is het dus afwachten.... Vond het wel een beetje jammer dat ik dus nog niet veel meer weet dan een paar weken geleden. Ik begrijp wel dat het geen haast heeft, maar ik ben gewoon nieuwsgierig