Hier wel oefeningen, ene dag kom ik er iets beter aan toe dan de andere. Maar ik ben mn door de spreidoefening en ontspanning er wel van overtuigd dat dit goed voor me is, als ik ze niet doe kelder ik achteruit. Doe ik ze wel blijf ik redelijk stabiel, dat is dan ook mijn doel zo stabiel mogelijk blijven kwa klachten. Mochten er dames pijn aan de stuit hebben, wees er dan extra bedacht op dat je je bekkenbodem ook goed ontspant En verder natuurlijk de leefstijladviezen mbt staan, tillen, rusten etc
Ik doe wel enkele oefeningen in de avond. De ene keer gaat beter en soms moet ik overslaan. Ik mis t sporten enorm.. van 4 keer pw na niets door die rot instabiliteit. Al zwem ik wel 1 keer per week als me lichaam t toelaat
Ik doe normaal gesproken aan (power) yoga, maar heel veel houdingen zijn nu niet fijn meer, en ook al doe ik t erg rustig aan van de ene naar de andere houding ik word er duizelig van en dat is niet zo prettig Nu sta je daar ook veel voorovergebogen en dat is nu sowieso geen succes. Ik ga dus nog even vragen of er nog een zwangerschapsyoga cursus gaat komen (hebben ze in t verleden blijkbaar wel gehad daar), en zo niet of ze dan mn abo tijdelijk stop kunnen zetten. (Alleen al op de grond zitten is geen succes haha) Overigens zijn t gros van de bekkenoefeningen die ik heb gekregen wel oefeningen die ik ook al gewend ben vanuit de yoga. Eentje vind ik echt heel specifiek voor bekkenbodem (die je ook echt niet bij yoga doet) dat je op een opgerolde handdoek moet gaan zitten en dan vanuit 3 posities je bekkenbodem op moet trekken (alsof je je plas ophoudt) en dan ook weer ontspannen. Geloof dat dat ook met name controle over je bekkenbodem zelf te maken heeft en weinig met de algehele gesteldheid van je zwabberende bekken. @hoop28 hier een mede krakkemikkige hypermobiele ik hing door de hypermobiliteit al tegen instabiliteit aan voorafgaand aan de zws, dus dat is hoopvol he nu
Oh help, dat lijkt me echt niet prettig. Yoga Is wel een top manier om de spieren sterk te houden. Je doet wel gecontroleerde oefeningen. Ik vergelijk mezelf ook vaak maar met een ikeakast. Hoe ouder de kast, hoe krakkemikkiger het ding in mekaar zit.
@BabyFG veel bekkenfysiotherapeuten geven oefeningen/behandelingen zoals cecile rost het heeft omschreven. Zei is fysio die ook bekkenklachten heeft gehad en tijdens de uitvoer van bepaalde yoga oefeningen erachter kwam dat dit een positief effect heeft. Dus sommige oefeningen zijn inderdaad voortkomend uit de yoga
Ik wou dat me dat lukte, niet bukken en niet tillen met een peuter. En dan nog mensen die 'in de weg' lopen: moet ik toch weer inhouden/eromheen lopen. Ontkom je niet aan. In huis zijn de doorloopjes zoveel mogelijk recht, maar op kantoor of bij schoonmoeder thuis zijn er weer veel bochtjes. Dat wordt ook pijnlijk. Die standaard adviezen alleen helpen bij mij helaas onvoldoende. Dit weekend 2x door m'n rug gegaan, 1x bij bukken en 1x toen ik me lekker op bed liet vallen achterover. Ik durf bijna geen oefeningen meer te doen omdat ze weinig helpen tegen de pijn en de pijn steeds een drempel vormt.
Bij mij is ook lichte hypermobiliteit geconstateerd. Is daar verder nog iets aan te doen? Ze is er destijds niet zo diep op in gegaan. Ik ben heel erg zoekende omdat die %#&* bekkenpijn 3.5 jr na de start ervan tijdens m'n zwangerschap nog steeds niet weg is en me beperkt in het dagelijkse leven.
Ik heb ook een peuter van 2jr. Maar ik doe het echt niet, hoe zielig ik het ook vind. Op mamadag gaat ze nu naar het KDV. En Papa heeft dinsdag papadag dus die is dan thuis en vrijdag werkt papa ook niet en het weekend ook niet dus dan is al het bukken en tillen voor hem. En alle avonden en ochtenden ook. Het is nu even niet anders. Ze weet dat mama niet mag bukken en tillen want anders heeft mama au. Dus ze kruipt vaak bij mij op de bank en bed om te knuffelen, boekje Lezen of samen spelen. Maar ik ben dus niet meer met haar alleen thuis want ja, als ik ga tillen en bukken ga ik weer achteruit en dat willen we allemaal niet. Ik loop nauwelijks want daar krijg ik ook last van, dus bijv boodschappen doen etc doe ik niet. Zo vermijd ik dat ik om mensen heen moet lopen of iets dergelijks. Ook als ik op bezoek ga naar schoonouders zit ik en wordt alles voor me gedaan want ze weten hoe het anders wordt. En ja rustig bewegen. Maar ja niet iedereen heeft een partner die op deze manier kan bijspringen/dingen overnemen. Dat realiseer ik me ook. Sterkte!
Mijn partner werkt enorm veel.. Is projectleider en op dit moment starten er veel nieuwe projecten. Gelukkig is mijn zoontje 10 jaar en kan alles zelf dus hem hoef ik niet meer op te tillen.. Maar qua huishouding weinig hulp van partner omdat hij gewoon echt geen tijd heeft. Ik doe dus nog veel zelf, maar dan echt verdeeld over de dag en week.
Oh wat fijn! Mijn partner werkt 4 dgn per week. Mijn mamadag voelt vaak wel als overleven. Pittig hoor. Maar het alternatief, namelijk 3 jaar lang niet meer vrij kunnen dollen met m'n zoon, niet zelf leren lopen, niet met hem in mijn armen rondlopen in het holst van de nacht om hem te troosten en ga zo maar door vind ik ook geen optie. Ik zou dan heel veel lichamelijk contact missen die ik persoonlijk niet goed zou kunnen inhalen zoals ik zou willen op een andere manier. En ik heb er tijdens rekening mee gehouden hoor, hij weet ook dat ik hem nu echt niet meer zomaar til bv, maar er zit ook dan gewoon geen vooruitgang in, dus vraag mij echt af wat het dan allemaal uitmaakt. Zo demotiverend soms...
Ja, kijk als het “chronisch” is, is natuurlijk anders dat is zo. Ik snap het hoor. Ik had/heb het er soms ook moeilijk mee om niet die affectie te kunnen geven zoals je wilt als moeder. Dus je situatie is zeker anders! En snap dat je daar moedeloos van kunt worden. Heel veel sterkte. Ik hoop dat je toch een manier vindt om moederschap zoals je wilt in te vullen toch lichamelijk vooruit te kunnen boeken. Voor mezelf hoop ik dat het bij mij tijdelijk is (na bevalling over) en dat ik investeer ik zo mobiel mogelijk blijven nu, ik de hoop dat na de bevalling beter gaat. Mijn man werkt nu 3 dagen tot zijn ouderschapsverlof afloopt volgens jaar maart. Dan werkt hij ook 4 dagen. Maar gelukkig kan hij veel vanuit thuis werken en kan hij zo dus in de pauzes ook veel doen, lunch, koken, even vaat doen etc. Hij doet eigenlijk alles in huis op het moment en we hebben nu 1x in de 2 wkn iemand die grondig komt schoonmaken. We hebben bijv een robotstofzuiger die vaker aankan door de week, zodat hij dat niet zelf hoeft te doen. En ik probeer als mijn lichaam het toelaat zoveel mogelijk te koken. Maar mijn lieve buren koken 1x in de week voor ons, een andere kennis ook en mijn schoonmoeder kookt ook 1x ik de week stamppot waar we 2 dagen van kunnen eten. Dus dat scheelt al 4 dagen koken. Dus ik tel mijn zegeningen en neem zoveel mogelijk aangeboden hulp aan, al vind ik dat echt super moeilijk!
Hier ook een peuter maar tillen valt bij ons bijna altijd te voorkomen. Lichamelijk contact is er genoeg, ze komt lekker bij me zitten of liggen en dan halen we alle kleine tilmomenten weer in. Enige is nog dat ik haar op de commode moet tillen, maar zelfs dat kan ik straks wel vermijden door haar er via de stoel zelf op te laten klimmen. Ze klimt bv ook zelf de auto in, de tafel beneden op om luier te verschonen (via de triptrap), de trap op etc. Natuurlijk zit er her en der wel een tilmomenten bv als ze echt pijnlijk is gevallen Ik zou er nu je weer zwanger bent ook niet naar kijken of het beter wordt. Mijn doel is bv om het zo lang mogelijk stabiel te houden, zodat ik alle andere dingen met haar wel kan en straks met de baby. En dat blijf ik mezelf herhalen.... Oja en wij hebben een schoonmaakster en die heb ik ook aangehouden toen het weer wat beter ging zodat ik met mijn dochtertje dingen kan ondernemen. En partner die als hij er is alle til werk etc doet. Sterkte
Lijkt mij lastig als je nog zulke kleine kinderen hebt! Mijn zoon is al 9 jaar dus tillen hoef ik niet meer. Helaas is hij wel lichamelijk beperkt en lukken heb dingen als bukken, tillen etc. ook niet pijnvrij. Eerst nam ik dat deels over en nu kijk ik hoe ik mij voel en verzinnen we andere oplossingen. Ik heb vanuit de wmo een hulp in de huishouding en mijn boodschappen laat ik thuisbezorgen. Verder ben ik alleenstaand en moet dus voor alle grote dingen in huis hulp inroepen. Dat vind ik wel lastig, maar is nu even niet anders.
Wilde even zeggen dat we allemaal sterke vrouwen zijn ondanks de tegenslagen die wij soms op ons bordje krijgen!
Wij hebben normaal ook een schoonmaakster maar die heeft ander werk dus nog druk zoekende. Vannacht weer met huilend ventje met nat pak (luier had gelekt) naar beneden gegaan. Mijn partner trekt het ook niet om helemaal alleen de nachten te doen, dus we zullen elkaar wel een beetje moeten ondersteunen. Doel is inderdaad dat het zeker niet verder naar de gallemiezes gaat allemaal, maar helaas lijkt het bergafwaarts te gaan. Iemand noemde een stofzuigrobot. Die wil ik wel graag aanschaffen. Morgen I ieder geval weer naar de bekkenfysio en heb ook een afspraak met een chiro en m'n podotherapuit (heb zooltjes vanwege bekkenscheefstand: dat helpt icm lichte hypermobiliteit natuurlijk ook niet mee) staan. Ik las van de week dat een overactieve bekkenbodemspieren doordat je het veel aanspant funest kan zijn. Ik was altijd super sportief en gespierd en ja, hield altijd wel m'n buik wat aangespannen. Ik denk dat ik hier ook nog maar eens wat onderzoek naar moet doen. De huisarts opperde nog een bezoek aan de gyn om m'n bekkenbodem te laten bekijken. Denken jullie dat daar nog iets uit te halen valt? Oh ja: ik heb een nieuwe werkplek waar ik 3 dgn per week werk met keiharde onergonomische stoel. Ik zit nog in m'n proeftijd, dus wou er niet direct over beginnen. Had al aangepast toetsenbord en muis gekregen en laptopstandaard...
Ik heb na de bevalling ook hulp van wmo gevraagd maar kreeg dat toen niet. Uit welk potje komt dat van jou? Ja dat is lastig maar alle zorgverleners hebben me voor ik zwanger werd ervan verzekerd dat ik niet bang hoefde te zijn en niet onze wens voor een 2e van mijn heupen af moest laten hangen. Ik denk dat ze makkelijk praten hebben .. Die dokter liep aardig vlot op en neer de gang. Doe ik haar niet na.
Ik woon in Den Haag, dus via de gemeente Den Haag. Ik moet erbij zeggen dat ik ook astma/copd heb dus daar kwam in eerste instantie de indicatie vandaag. Nu liep de hulp af op mijn uitgerekende datum en heb ik verlening aangevraagd op basis van bekkenklachten. En dat heb ik gekregen gelukkig.