Hoi allemaal, Ik moet even mijn verhaal kwijt, want ik loop op dit moment weer even flink te balen van mijn eigen lichaam. Bij mijn eerste heb ik last gehad van b.i. tijdens de zwangerschap, na de bevalling werd het al vrij snel weer beter en na mijn verlof ben ik toen weer redelijk pijnvrij aan het werk gegaan. Tijdens deze zwangerschap heb ik al in een heel vroeg stadium last gekregen van b.i. (zelfs al voordat ik wist dat ik zwanger was (kwam erachter toen ik al twee maanden was) had ik al de klachten die erbij hoorden). Ook was het nu een heel stuk erger, hoewel ik in mijn hoofd een knop omgezet had waardoor ik de pijn voor een heel groot gedeelte kon negeren. Ik hoopte alleen wel dat het na de bevalling weer snel minder zou worden, maar helaas. Die kleine is nu twee maanden en ik heb nog steeds net zo veel last van bekkeninstabiliteit dan voorheen. Ik loop nu bij een bekkenfysio en krijg oefeningen, maar die oefeningen zijn gewoon pijnlijk. Ik gebruik nu zelfs een bekkenband als ik iets ga doen, iets wat ik tijdens de zwangerschap heb vermeden, maar ik wordt nu gewoon gestoord van die stomme pijn en die band lost het een beetje op. Werken is nu gewoon nog niet mogelijk, ik ben al blij als ik iets aan het huishouden kan doen. Een vaatwasser uitruimen of stofzuigen zijn dingen waar ik al veel last van heb, laat staan de keren dat ik de trap op moet om voor een van de twee kids te zorgen. Ik weet verder heus wel dat het het allemaal waard is, in die zin dat ik nu twee heerlijke kinderen heb, van wie ik hou en van wie ik heel veel geniet, maar het zou zo fijn zijn als mijn lichaam gewoon meer mee zou werken. Zijn er nog meer mensen die ook nog steeds last hebben van b.i. na de bevalling of hebben gehad? Wat doen of deden jullie eraan? Groetjes Wilma
Ik ben nu ruim 9 maanden verder en ga vanaf vrijdag revalidatie volgen om er vanaf te komen moet opnieuw leren lopen hier is het alleen maar erger geworden na de bevalling
na vorige bevalling in zw terecht gekomen door bekken/stuitje.. en het verbeterde niet.. verschillende keren fysio gehad, alleen zei de een stabiliseren die hap, en de ander riep alles moet los.. had er niet zoveel aan. ben na 7 maanden opnieuw zwanger geworden..kan elk moment bevallen.. en bekken is vele malen verslechtert nog.. dus ik hou hart vast hoe ik ga herstellen na bevalling.
Hier ook nog steeds BI. Ik loop nog steeds bij de fysio en die begint nu aan te geven dat ze het ook niet meer weet. Nou lekker dan, ik zit nog steeds in de ZW omdat werken zo niet lukt. Ik ben allang blij dat het niet meer zo erg is als na de bevalling want toen heb ik weken op bed gelegen en kon niets. ik hoop dat ik er wel weer vanaf kom, want we zouden graag nog een kleintje willen, maar dat durf ik nu nog niet aan. Straks kom ik er nooit meer vanaf.
Ik had hier ook een topic over geplaatst (volgens mij bij gezondheid). Hier ook last van bekkenklachten na de zw. Wordt er regelmatig moedeloos (en verdrietig van). Hier zijn de klachten wel verminderd (m.b.v. fysio en osteopaat), maar nog niet over. Wij willen graag voor een tweede gaan. Volgens de fysio hoeft het niet persé slechter te gaan, maar ik vind het toch wel erg eng allemaal. Maar ja, mijn leeftijd is dusdanig dat ik ook geen jaren meer kan wachten tot alles misschien een keer over gaat. Ik vroeg me af of er ook moeders waren met positieve verhalen, dat de bekkenklachten bij een volgende zwangerschap mee gevallen waren. Maar als ik jullie verhalen zo lees, vrees ik het ergste en ben ik er niet echt gerust op.
Hier had ik ook last van en na de bevalling verergerde het alleen maar. Mijn bekkenfysio had mij doorgestuurd naar een manueel therapeut en die constateerde (5 maanden na de bevalling!) dat mijn stuitje scheef stond. Hij heeft dit rechtgezet en binnen een paar maanden waren de meeste klachten weg! Heb nu wel regelmatig een gevoelig stuitje, maar het is goed te doen. Hopelijk kunnen jullie hier iets mee, sterkte allemaal.
Ik ben bevallen met een keizersnee meneer had zijn arm dwars gelegd en kwam niet verder meer. Van de keizersnee knapte ik heel snel op. Maar ik heb gelijk na de keizersnee uitval in mijn rechterbeen gekregen ik voel er bijna niets meer in nog steeds niet. Ik kan wel lopen maar loop alsof ik dronken ben zeg maar maar dan heel erg dronken. bij iedere stap die ik zet voelt het voor mij alsof ik door mijn been zak en ga vallen. Ik zit dan ook nog in de zw. Nou eerst de molen in gegaan om te kijken of er niets beschadigd was met het zetten van de ruggenprik deze mislukte ook. ben bevallen onder narcose. of dat er een hernia zat. Nou toen dat niet bleek was ik klaar zei de neuroloog. Ik was zo boos hij was klaar maar ik had nog net zoveel pijn. Maar mijn bekkentherapeut had het een paar keer over het spine and joint centre gehad dat is gespecialiseerd in chronische rug en bekken klachten. Mijn huisarts begon er toen ook over dus we hebben me aangemeld daar en fysio heeft nog gebeld dat het heel slecht ging of ik niet wat naar voren kon. Nou ik kwam op de afzeglijst en ja ik kon daar ruim 2,5 maand eerder naartoe. Na een half uur wisten we wat het probleem was. fikse bekkeninstabiliteit, maar mijn spieren rond mijn middel die moeten stabiliseren die doen helemaal niets meer. pin me er niet op vast zoiezo dwarse buikspier dit heeft niet met de keizersnee te maken. maar ook in mijn rug durf de benamingen niet allemaal te noemen er zijn 4 belangrijke spieren en 3 ervan werken helemaal niet en 1 matig tot slecht daarintegen werkt mijn lange rugspier, bekkenbodemspieren, bilspieren zo goed dat alles verkrampt maar ja klopt ook anders val ik om ze zijn taken gaan overnemen, maar hierdoor kan ik mijn plas niet ophouden problemen met ontlasting maar ook een zenuw die klem zit. ook voelt hetvaak of mijn rug in brand staat. Mijn bekken staat ook scheef. Nou mag ik de therapie daar gaan volgen. ik heb er heel veel vertrouwen in. en kijk er ook naar uit, ik wil beter worden. Ik mocht juist geen banden of ets meer gebruiken in de aanloop naar de therapie omdat het doel is dat ik zonder hulpmiddelen gafunctioneren en dit mijn spieren nopg luier maakt. Ik heb ook nooit een band gehad mocht ook niet van mijn fysio( zij heeft haar opleiding tot bekkentherapeut bij hun gevolgd) wel ben ik op het laatst toen ik mijn bed niet meer uit kon komen ingetaped mijn rug dit ging tijdelijk wat beter waardoor ik mezelf weer op heb kunnen lappen. Mensen er zijn mogelijkheden en uitkomsten. het heeft mij heel veel pijn gedaan dat het een begrip is met name bij werkgevers en collega's maar ook bij vrienden en kennissen van ow maar daar hoor je toch vanaf te zijn na de bevallingmisschien moet je wat harder worden voor jezelf. dit is mij letterlijk gezegd toen ik 24 uur per dag hulp in huis had omdat ik niet kon zorgen voor mijn kindje. ook de neuroloog hij was klaar niet ik dus vasthouden jij hebt pijn jij wil ervanaf, dus vecht ervoor en neem met minder geen genoegen. liefs
Ik heb tijdens mijn 2e zwangerschap ook flinke BI gehad, 24 uur per dag een bekkenband, fysio gehad, 3 maanden na de bevalling gaf ze aan dat ik moest sporten en wist ze het verder ook niet meer. Naast BI ook een liesblessure (spier verrekt tijdens bevalling) Kon wel een jaar duren voor ik er vanaf was. Nu is Dani al bijna 11 maanden en ik heb er nog last van. Als ik te lang wandel (langer dan 1 uurtje) of ga winkelen en vooral als ik een kind draag dan kan ik gewoon niet langer dan 1 uurtje volhouden en heb ik de rest van de dag pijn. Ik kan mijn beroep als visagiste/haarstyliste ook niet meer uitvoeren hierdoor omdat ik niet lang kan staan. Het is echt mijn passie, doe het nu maar een half dagje in de week of 2 weken ipv fulltime. Baal heel erg van mijn lichaam, wil graag nog een derde, maar dat is echt nog een lange tijd wachten... en dan ben ik hartstikke bang dat ik het dan weer ga krijgen. fitnessen, heel lichtjes.. is mijn tip!
Hoi allemaal, Ik schrik er wel een beetje van dat er zoveel dames zijn die nog zo lang erna nog veel last hebben (had eigenlijk gehoopt dat iedereen er met 4 maanden vanaf was). In ieder geval ben ik gisteren weer naar de fysio geweest. Ze vond dat het allemaal nogal vast zat, dus nu probeert ze daar iets aan te doen. Verder moet ik mijn oefeningen doen (logisch) en de bekkenband dragen. @ Puck1, Sneeuwmees, Dretjuh: Na mijn eerste heb ik heel lang geroepen dat ik nooit geen tweede meer wilde door de b.i., maar eigenlijk voelde mijn gezinnetje nog niet helemaal compleet, ik wilde nog wel graag een tweede. Toch zou er eigenlijk tweede meer komen, vooral door de b.i. maar ook de angst voor mijn man voor weer een kindje met extra zorg (in het begin), maar ja, de pil werkt bij mij dus gewoon niet op de goede manier. Ik moet eigenlijk wel zeggen dat het tot nu toe alles waard is geweest. Ik heb twee heerlijke kinderen, maar het gezin met vier kids wat ik vroeger altijd wilde zal er dus niet komen. Ik heb nu nog de hoop dat het allemaal goed zal komen, maar bij een derde of vierde ben ik bang dat het nog veeeel erger zal gaan worden. @ marilouise: Ik heb het nog even nagevraagd of het wel goed was om de band zo vaak te dragen. Volgens haar waren de doktoren (fysio's enz) vroeger bang dat door de band te dragen de spieren niet meer ontwikkelen. Volgens haar is het dus beter om de band vaak te dragen (lees bijna altijd), zodat je met minder pijn meer beweegt en daardoor de spieren juist wel traint. Het scheelt bij mij wel een beetje (hoewel het zefs met de band nog behoorlijk veel zeer doet). Gelukkig houd mijn omgeving er wel goed rekening mee, manlief, ouders en vrienden weten dat ze voorlopig geen perfect opgeruimd huis hoeven te verwachten, mijn man doet stofzuigen, ramen zemen, mijn moeder helpt met strijken etc. Zelfs mijn oudste helpt (als hij zin heeft) mee, iets oprapen of luiers pakken van boven, dat soort dingetjes. Ook op mijn werk vinden ze het voor mij vervelend en begrijpen ze dat het eerst beter moet worden. Ik hoop maar dat jullie er snel vanaf zijn, ik wordt er namelijk nu al af en toe moedeloos van. Groetjes
Ja hetr wordt ook vaak geadviseerd om de bekkenband te dragen, maar bij mij doen de spieren helemaal niets meer als ik dan de bekkenband ga dragen, ga iki weer op een andere manier bewegen wat weer voor nieuwe pijn en overbel;asting zorgt en dart mnag juist nu niet meer, mijn lichaam moest tot rust komen zodat ik aande behandeling kan werken. en uiteindelijk ook zonder hulpmiddelen kunnen funstioneren en dat ik hem tijdens de zwangerschap niet mocht dragen had te maken dat ik het probleem dan ging verlegggen heb al zwakke rug sterkte
Het lezen van jullie ervaringen doet me al goed, al gun ik natuurlijk niemand deze nare pijnen. Ik heb in ieder geval voor mezelf nu de keuze gemaakt dat we binnenkort toch echt voor een tweede gaan. Zekerheden hoe het gaat lopen heb je nu eenmaal nooit. Ik laat maar over me heen komen, hoe het gaat verlopen. Het is uberhaupt ook niet gezegd dat ik weer zo snel zwanger zal zijn als bij de eerste. Een geluk is dat ik alert ben en dus snel genoeg herken als het niet goed gaat (en actie kan ondernemen).
hoi meiden i heb vee last van mn bekken, een enorme druk op mn heupen mn knieen voelen constant overbelast aan mn onderrug doet ook veel zeer en mn bovenrug voelt aan alsof ik daar veel spierpijn heb moet ik ook denken aan bi???