Hallo allemaal, Ik ben inmiddels ruim 34 weken zwanger en heb last van zware bekkeninstabiliteit. Ik zit al ruium 4 maanden thuis omdat ik het niet kon en mocht combineren met mijn werk. Ik kreeg ook snel last van voorweeen en harde buiken. Naarmate mijn zwangerschap vorderde hoe meer pijn ik kreeg. Ik kan nu amper nog weg, omdat ik het gewoon niet meer red. Er zijn dagen waar ik amper mijn bed uit kan komen en me er letterlijk uit moet trekken. Ik begin het allemaal een beetje zat te worden, het thuis zitten en de pijn. En dan duren die 6 weken best nog wel lang. Herkent iemand zich hierin en heeft iemand evt. tips om het die laatste weekjes wat dragelijker te maken. Alvast bedankt! Groetjes Talitha
Probeer het voor je zelf wat minder depremerent te maken ik z it ook al sinds de 12de week thuis en ik zit dat iig tot 10 weken na de bevalling. ook ik heb BI maar ook Ischias. ik probeer me juist te vermaken zeker als ik op bed ben. dus bv op spelpunt en zo , puur me gedachten ergens anders, en soms ben ik wel 2 uur bezig met de kleine puur beetje spelen met de kleine in me buik. slapen doe ik in de middag ook 2 of 3 uurtjes. ik weet wat je bedoeld hoor. het is frussie, je wil weg, je voelt je nutteloos, en daar wil je allemaal van af. Maar soms moeten we dingen accepteren zoals ze zijn en komen, en positief blijven denken en het positive uit het negatieve halen. het is allemaal voor een goed doel en het komt zeer zeker goed. het is eventjes doorbijten maar daarna ben je blij dat je het gedaan heb ik wil je niet afvallen hoor, het is gewoon een tip. zeker omdat aan de pijn, aan de niet bewegelijkheid ed niets te doen is. echter wel aan de physgische gemoetstoestand , vandar mijn adviezen gr bianca
Dank je wel voor je reactie... Ik geniet ook echt van die kleine. Hij/zij is gelukkig heel druk en daar geniet ik enorm van. Na de bevalling zou ik niet zo erg vinden om thuis te zitten omdat ik dan die kleine heb om heerlijk van te genieten. En van de weekenden geniet ik enorm. Dan ben je tenminste niet alleen thuis. Ik probeer ook zeker positief te blijven. Alleen die pijn begint wel op te breken. Met slapen heb ik ook vaak last van mijn schaambeen dat over elkaar schuift en daardoor een soort knak geeft. Zoals je wel eens met je vingers en nek kan doen als die vast zitten. Ik weet ook zeker waarvoor ik het doe... Als ik naar die kleine kleertjes kijk smelt ik alweer.