Hoi dames, Gisteren bij de Vk een liggingsecho gehad, omdat onze dame vanaf week 30 in stuit ligt. Helaas bleek op de echo dat dit nog steeds zo is. Een versie heeft volgens Vk weinig zin in mijn geval. De baby ligt met haar hoofdje achter m'n ribben en mijn placenta ligt aan de voorkant. Rechtsboven zit een heel dik stuk placenta. De kans is minimaal dat ze haar daar voorbij kunnen draaien. De kans dat ze uit zichzelf nog draait is dus ook zo goed als nihil.. Ik ben overgedragen aan de gyn en heb daar woensdag (ben dan precies 37 wk) een afspraak staan om de opties te bespreken. Een stuitbevalling zie ik niet zitten. Mijn eerste dochter was er binnen drie uurtjes en ik heb daarbij een totaalruptuur opgelopen. Ik was tijdens deze zw heel erg bang om met bevallen weer zo erg uit te scheuren en heb al consult gehad bij gyn om evt keizersnede te bespreken. Daar zijn ze toen echter niet mee akkoord gegaan.. Nu wordt het dus waarschijnlijk uiteindelijk toch een keizersnede, maar ik ben er eigenlijk niet blij mee.. Zie er onwijs tegen op! Ben er erg bang voor en zie erg op tegen het herstel... We hebben al een dochter van 2 en ik vind het erg moeilijk om straks zes weken lang er niet echt 100% voor haar te kunnen zijn.. Ik mag haar natuurlijk niet tillen en de baby wel. Ik vind dat lastig en ben bang dat ze het gevoel krijgt dat ik geen aandacht meer voor haar heb, maar wel voor de baby... Zijn er meer meiden die een ks hebben gehad met al een kindje erbij? Hoe hebben jullie het allemaal ervaren? Sorry voor m'n lange verhaal, maar moest het even van me af schrijven..
Met een evt 2e totaal ruptuur kan je toch ook 6 weken lang niet volledig voor je andere kind zorgen. ...
Hè meid, Ik weet nu al dat mijn volgende bevalling via een is gaat worden. Opzich vond ik mezelf erg snel al ten been. Ik nam zelf al een douche een dag later en had eigenlijk ook geen catheter meer. Thuis kan je idd nog niet alles doen, maar je kan je kleine meid wel op je schoot nemen wanneer je zit. Dan hoeft ze zich niet zo eenzaam te voelen. Succes en een is is voor mij veel beter, dan helemaal volledige scheur
Ik heb het nog niet gehad, maar zit wel ook in dezelfde situatie, alleen ik ben wel erg blij dat ik een ks krijg. Begrijp me niet verkeerd, het is een zware operatie, maar bij mijn eerste heb ik 3 dagen weeen gehad, drie dagen niet geslapen waardoor ik tijdens de persweeen gewoon OP was! Daarnaast was de kleine een sterrekijker dus dat maakte het ook allemaal niet makkelijker. Mijn zoontje zal 13 maanden zijn als zijn broertje komt. Het lijkt mij een hele pittige tijd maar ik heb al mantelzorg geregeld. De eerste 5 dagen ziekenhuis, dan 5 dagen kraamzorg, dan heeft manlief nog (werk)5 dagen vrij (buiten het bevallingsverlof), en daarna komt mijn moeder elke dag overdag helpen, 's avonds neemt mijn man het dan weer over. Mijn vriendinnen hebben ook al aangegeven te willen ondersteunen waar mogelijk. Bij de eerste ks heb ik lang over het herstel gedaan, maar dat kwam ook zeker door de voorgeschiedenis qua uitputting. Nu zie ik het een stuk zonniger tegemoet en hoop ik toch echt na 2 weken weer veel te kunnen, vorige keer was dat wel 6 weken.... Het zal voor ons allemaal (mij, manlief, moeder en kindjes) niet makkelijk worden, maargoed het zal vast wel goed komen! Misschien moet je ook eens nadenken over een eventuele mantelverzorger? Misschien familie/vriendinnen?
Ik mocht mijn oudste al niet meer tillen toen ik nog maar 22 weken zwanger was en als je het nu vast een beetje gaat toepassen dan is het straks niet alleen meer als de baby er is. Bij mij gaat ze al sinds haar 1,5 zelf de trap op en ook weer af met mij erachter. Slaapt ze nog in een ledikantje? Dan zou dat misschien een probleem kunnen zijn met haar in- en uit bed halen. Ik heb dat niet hoeven doen omdat ik niet thuis ben gekomen na de keizersnede maar anders had ik dat ook niet gemogen. Als je gezond in een keizersnede gaat dan gaat het herstel echt wel voorspoedig. Ik was niet helemaal gezond maar was toch ook na 3 weken pijnvrij en moest nog 3 weken overbruggen met niet tillen enzo. Ik had ook een stuitliggertje en ik heb altijd gezegd dat ik dan niet gewoon wilde bevallen. Het idee lijkt me echt heel eng nl. Veel succes in ieder geval!
Mijn prinsesje lag maandag dwars met haar hoofd in mijn zij onder mijn ribben. Mijn placenta ligt ook aan de voorkant...... Ik hoop dat ze zelf nog goed wil liggen maar ik vrees er een beetje voor eerlijk gezegd. In dat geval zal het hier ook een ks worden en daar zie ik ook tegenop. Ik heb een jongen van 6 en een meid van 4 en mijn man een drukke job....
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik zal me er maar aan over moeten geven, al vind ik dat wel moeilijk. Na het zh heb ik nog een aantal dagen kraamzorg. Daarna neemt m'n vriend drie weken vrij, dus dan zijn we alweer vier weken verder. Onze dochter gaat ook twee dagen pw naar de creche en als m'n vriend weer gaat werken moet ik nog een aantal dagen mantelzorg regelen. Ik wil me wel echt houden aan de zes weken niet tillen, maar vind het wek heel moeilijk met m'n dochter.. Ik hoop dat ik er op de een of andere manier toch voor haar kan zijn.. Ze kan zelf al de trap op, maar slaapt nog wel in een ledikantje. Ik kan haar dus sowieso niet op bed leggen op eruit halen.. Maar goed, dat wordt dan maar even zes weken doorbijten, want ik wens wel een goed herstel natuurlijk. Al met al heb ik nog stiekem de hoop dat ze woensdag goed ligt, maar ga er maar niet al te veel van uit...