was de bevalling wat je ervan verwachtte?

ik had de bevalling erger verwacht.

 

Ik vond het ook meevallen.
Maar denk positief, en denk bij de 1e wee, ik moet nog zoveel uur, en niet oei ik hoop dat het snel komt.Dan kan het idd lang duren.
Ik heb na de bevalling ook niet gezegd, dit nooit weer.

 

weeen vielen 100% mee, persen ook totdat bleek dat mijn bekkenbodemspieren wel erg sterk waren en dus haast niet meerekten, daardoor heeft het hoofdje langer gestaan dan wat normaal is en heeft de pijn langer geduurd dan normaal.

heb 47 min geperst, als hij er met 3 keer persen was geweest dan had ik gezegt dat het was meegevallen

 

Ik vond de ontsluitingsweeen echt verschrikkelijk tegenvallen. Zee pijnlijk en het heeft 4 dagen geduurd! Het persen vond ik mede hierdoor peanuts. Ik wist toen ook dat het er bijna op zou zitten, dat scheelde, maar het deed ook veel minder pijn. Tijdens de ontsluitingsweeen heb ik meerdere keren gedacht, dit NOOIT meer! Maar gelukkig was ik alles, hoe cliche, ook zo weer vergeten.

 

Ik had er alles van verwacht, maar DIT niet! Ik heb er tegenopgezien als de hoogste berg, en het bleek slechts een iniminie heuveltje te zijn !
Ben daar wel heel erg blij om hoor!
Het verliep gewoon vlot, ik kon me goed ontspannen (en ik denk dat dat ontzettend geholpen heeft!), en alles ging perfect. De weeen waren vervelend, niet eens pijnlijk, de ontsluiting ging als een speer, en het persen duurde 4 minuten.
Omdat ik een stuitbevalling heb gedaan, was ik goed 'voorbereid', had er veel over gelezen en 'wist' wat me te wachten stond of kon staan. Maar het was 'voorbij' voor ik er erg in had!

Nou ja, voorbij is een raar woord in deze: eigenlijk begon het toen pas allemaal... ...het moederschap!

 

Ik vond de ontsluitingsweeen ook heel erg tegenvallen , en het moment zelf de persweeen en het persen vond ik heel erg meevallen ook de pijn achteraf had ik erger verwacht ....

 

de weeen vielen mij vies tegen, maar had dan ook alleen rugweeen en kon die niet wegpuffen. Maar de "uitdrijving" viel me 100% mee! Heb hier wel eens dames gehoord over het "staan" van het hoofdje, maarrrre ik heb niks gevoeld! 20 minutjes persen en hij was er. Ik was alleen maar bezig om al mn kracht te verzamelen en heeeeel hard te drukken.

groetjes Setje

 

De bevalling is me 200% meegevallen, ik heb echt een bevalling uit een boekje gehad. Maar 1 geluk: Ryan was er na 5 minuten persen!

 

De weeen vielen mij erg tegen, daarom heb ik ook pijnstilling gehad. De uitdrijving was zo gepiept, 3 keer persen, 10 minuten en ze was er. Dat viel me dus erg mee.

 

Mijn bevalling was in een sneltreinvaart voorbij totaal 4 uurtjes. De weeën waren wel heftig maar goed te doen, de laatste ontsluitingsweeën waren pijnlijk en ik dacht niet dat je echt die poepdrang zou hebben maar het is echt zo, over het geheel te zien is mijn mening het is niet fijn maar nu ik er op terugkijk ben ik alle pijn allang vergeten zo vergeten dat ik weer verlang naar een tweede.

Groetjes Monique76

 

Mijn bevalling ging zo snel dat ik niet eens de tijd had om er bij na te denken. Zou het zo weer over doen. Vond het 200% meevallen en de pijn ook. Alleen is Nadine 7 weken te vroeg geboren en dat heeft wel een behoorlijke inpact op mij gehad. Dat vond ik vies tegenvallen!

 

Ik had het me veel erger voorgesteld, de weeen en het persen...maar het is me allemaal heeeel erg meegevallen... . Ook de tijd dat ik erover heb gedaan...dacht dat het wel lang zou duren een bevallig maar ik heb er minder dan 4 uur over gedaan dus al met al super meegevallen.

liefs, misspuma

 

In 7 uurtjes bevallen. Wel 2 uur lang persweeen gehad... niet pijnlijk maar wel vermoeiend.

Ik vond het een geweldige ervaring en zou het bij wijze van spreken vanavond overdoen! Je bent zo dicht bij de 'kern van het leven'zeg maar. Prachtig.

 

Mijn bevalling viel ook reuze mee, had het veeeel erger verwacht.

Ben ingeleid omdat ik al 42 weken zwanger was, weeen kwamen gelijk om de minuut en waren ook zeer heftig. Nadat de pomp met weeopwekkend middel uit was gezet had ik weeen om de 2 minuten, die waren beter op te vangen.

Ging om 09.30 aan de pomp en had om 12.15 al 6cm ontsluiting dus dat ging super snel. Mocht uiteindelijk om 14.20 meepersen en na een uur hard werken is uiteindelijk om 15.30 onze dochter Elize geboren.

De een ervaard zijn bevalling vreselijk en ik ervaar het heel erg positief. Ga positief de bevalling in, en echt waar je kunt het!

Heel veel succes, en geniet ervan (ook al klinkt die heel stom)

 

mijn bevalling viel me eigenlijk wel meejj.. (inmiddels bijna 4 jaar geleden)
het enige wat tegenviel was dat ik bijna een uurr persweeen heb gehad en de Vk was onderweg.. ze kwam toen om 21.00u en om 21.13u was mijn zoontje geboren...

 

De ontsluitingsweeen vielen mij mee, alleen van 8 naar 10 cm vond ik heftig. Het persen vond ik lang duren, net of je op een bal zat te persen wat er niet uit wil.....ik heb er ook 55 minuten over gedaan. Het moment dat het hoofdje stond viel me ook mee.

Ik moest mijn persweeen een tijdje ophouden, dat vond ik het ergste van allemaal.

 

Het is mij destijds allemaal meegevallen. Ik had er van tevoren bewust weinig over nagedacht en dacht "ik zie het allemaal wel". Ik had weinig positieve en negatieve verwachtingen. Ik had wel praktische informatie gelezen (boek veilig bevallen > aanrader!).
Tijdens de bevalling heb ik het allemaal over mij heen laten komen en bewust niet stil gestaan bij de pijn en hoe lang het zou kunnen duren. Natuurlijk was het echt niet leuk, maar dacht gewoon steeds aan andere dingen en dat er echt een keer een einde zou komen.

Jente

 

Het viel mij echt zwaar tegen
Je weet van te voren wel dat het geen pretje is en dat het pijn gaat doen enzo.. maar je weet niet hoe het echt zal zijn.
Ik heb dan ook een vrij lange en heftige bevalling gehad.
Bij elke (rug)wee dacht ik: dít nooit weer!
Nu nog heb ik dat gevoel.

Het is maar net hoe het gaat maar ik had niet verwacht dat het zo zou gaan misschien heb ik er toch te licht over gedacht.

Maar gelukkig is geen bevalling hetzelfde.
Ik had een vriendin die was bevallen en die zei meteen: Och dit wil ik nog wel een keer..

Groetjes Kalush

 

Ik weet het eigenlijk niet...... het enige probleem wat ik had was dat ik de weeën niet meer op kon vangen (heb een hele lange weeënstorm gehad) en dat de ontsluiting niet opschoot.....
Ben 's middags rond 12.00 uur voor de 2e keer gestript; om 15.00 uur verloor ik de slijmprop en vrijwel meteen begon het te "rommelen". Om 20.00 uur had ik weeën om de 5 minuten en heb ik de eerste keer de VK gebeld. Ben in bad gegaan (weg weeën) en daarna naar bed gegaan. Tegen 11.00 uur begonnen de weeën in alle hevigheid, kon nauwelijks meer ademhalen..... Om 01.00 uur heb ik mijn man wakker gemaakt en gezegd dat hij de VK moest bellen (hij lag net een uur in bed en had gezegd: nou dat duurt toch nog wel tot de ochtend, dus maak me dan maar wakker)....Zijn commentaar was dan ook: het is toch nog geen ochtend?! Het mijne was: het is 01.00 uur, dus ochtend en ik wil dat je NU belt..... Ik kon het toen echt niet meer opvangen en voelde paniek opkomen.
Tegen 01.30 uur was mijn VK er, controle en nog steeds maar 2 - 3 cm ontsluiting (tja en dat had ik donderdags in het ziekenhuis ook al), dus dat viel tegen. Omdat ze zag dat het echt heel heftig was, besloot ze de vliezen te breken. Toen ging het heel snel: binnen 20 minuten zat ik op zo'n 9 cm ontsluiting....en mocht ik geleidelijk aan meepersen. Ja duhhh ik moet persen en of ik dat geleidelijk aan kan, denk het niet! Het duurde toen nog 58 minuten eer Rick geboren werd (om 03.33 uur)....Ik was toen 2 flinke knippen, een scheur en een prachtig kind rijker! Vanwege de subtotaal ruptuur zijn we nog naar het ziekenhuis gemoeten voor het hechten, maar dat interesseerde me toen geen biet meer! Heb er daarna ook weinig last meer van gehad.

Viel het nou mee of tegen, nogmaals ik weet het eigenlijk niet. Het is niet zo dat ik denk: dat nooit meer, ik zou nog wel graag een broertje of zusje voor Rick willen, maar aan de andere kant: ik vond de bevalling op zich toch best zwaar! En nu ik er aan terugdenk vond ik denk ik - ondanks de lange weeënstorm - de persweeën het ergst....

Als ik kon kiezen zou ik wel een iets kortere zwangerschap wensen....nu moest ik 41 weken en 6 dagen wachten... Rick had ook gewoon op de uitgerekende datum mogen komen wat mij betreft