Mijn eerste gedachte...........hoe vaag dat je dit allemaal voor je vriend verborgen houdt en dat jullie financieel eigenlijk een apart leven hebben!! Jullie leven toch samen, dus in mijn ogen is het niet meer dan normaal dat alle kosten ook samen gedeeld worden, of die hobby noou van jou of van hem is!
Jullie hebben samen besloten het veulen te houden waardoor de kosten omhoog gegaan zijn. Mijns inziens zijn jullie dan ook samen verantwoordelijk voor die kosten.
Na een hoop gehuil heb ik mijn vriend dus uitgelegd dat ik het financieel niet meer denk te gaan redden als ik ze allebei aan blijf houden en ik geen verzorgster erbij kan vinden die wat bij kan dragen. En dat ik daarom besloten heb om de oudste weg te doen omdat over een aantal jaar emma ook makkelijk op de jongste kan rijden. En op dit moment is de oudste het makkelijkste weg te doen. Hoewel hij dus wel wil bijdragen in de kosten begrijpt hij van mij dat ik dit niet wil aannemen met oog op het verleden van mij. Hij vind het dus knap dat ik die keuze gemaakt hebt, maar had al in de gaten dat er iets met mij was omdat ik de laatste tijd zo kort voor de kar was. Hij dacht dit was omdat ik ook al lang verkouden ben, maar begrijpt nu ook dat dit ook meegespeeld heeft. Omdat ze al aardig op leeftijd is en ik het alleen belangrijk vind dat ze een goede plek krijgt hebben we samen besloten om haar weg te geven aan iemand die we het gunnen. We zijn dus al wat op zoek gegaan, maar hebben nog niemand kunnen vinden die haar zou kunnen gebruiken. Ook de manege waar ik op sta heeft momenteel genoeg manegepaarden en kan haar dus niet gebruiken. Wel ben ik met iemand bezig die haar in bruikleen wil gebruiken voor lessen. Dan blijft ze van mij en gebruiken hun haar zolang ze haar nodig hebben. Misschien dat dit een korte of lange termijn oplossing is. Ik ga vandaag nog even langs bij onze gehandicaptenmanege om te vragen of zij haar kunnen gebruiken, als dat zo is dan schenk ik haar aan hun. Is dat niet, dan doe ik haar toch voor het bruikleen geven en dan kijken we hoe lang dat goed gaat. In ieder geval zie ik het er wel weer positiever in.
Fijn dat je met je vriend hebt gepraat en jullie dit nu samen kunnen dragen! Vind het wel heel lief dat jullie je paard willen weggeven aan bijvoorbeeld een gehandicapte manege!
Heb alleen het beginbericht van TS gelezen dus hierop mijn reactie: ik vind het een erg vreemd iets, dat je onderling wel een kind samen hebt maar niet weet wat er op elkaars rekening staat. En dat de 1 dan nog maar net rondkomt zonder dat de ander het weet, is mij al helemaal een raadsel. Ik denk dat een stabiele en eerlijke relatie alleen bestaat als je dit soort dingen met elkaar deelt. Succes met het nemen van je beslissing, ik zou dit nooit zo aanpakken. Eerlijkheid duurt het langst is mijn (ons!) motto hier...
Ik snap het niet zo goed, allebei gescheiden rekeningen en niet weten wat ieder op de rekening heeft staan? Misschien ben ik ouderwets maar wij hebben 1 pot, mijn geld is zijn geld en andersom. Ik zou me echt niet fijn voelen in jouw situatie. Het is toch logisch dat als hij meer werkt en dus meer verdiend, meer geld kan steken in het gezin en in jullie hobbys? Jullie hebben samen een kindje, zijn een gezin... Ik zou het dan ook echt bespreken en als je echt niet wilt dat hij meer betaald, moet je dat gewoon zeggen. Dat zal hij dan ook wel accepteren lijkt me. Dit is geen aanval naar mensen met gescheiden rekeningen hoor, het lijkt me alleen geen fijn gevoel dat er geen openheid van zaken in mbt geld...
Ik vraaag me af of het zo moeilijk is om iemand te vinden om het paard te berijden. Je hoeft ze er toch niet voor te betalen. Er zijn genoeg meisjes die het willen doen omdat ze het leuk vinden en hoeven er echt niks voor te hebben. Maar fijn dat je het met je vriend/man hebt overlegd.
Bij mij zullen ze dus wel moeten bijdrage in de kosten. Ze hoeven dan ook niet te voeren of te mesten. Het is alleen poetsen, rijden en aandacht geven. En ik zoek dus echt iemand voor 7 dagen in de week. Ik had eerst 2 hele meiden; een moeder en dochter maar die dochter werd er te groot voor (mijn paarden zijn niet echt groot) en zijn dus gestopt omdat ze beide 2 grote paarden konden gaan doen. Daarna had ik 2 meiden waarvan er 1 mijn jongste is blijven doen, de andere mocht niet meer van haar ouders omdat er te veel tijd in ging zitten.
Misschien een hele domme vraag, maar ik ben niet zo thuis in de paardenwereld ... Kun je de oudste niet verkopen dan ipv weggeven? Vind het wel ontzettend lief dat je haar weg wilt geven, maar aangezien je financieel al zo krap zit? Of 'levert' ze geen geld meer op?
Heel veel geld zal ze echt niet meer opleveren. Hooguit misschien net 200,00 en dan is het nog maar de vraag waar ze terecht komt. Als ik het slecht tref dan komt ze bij een handelaar en dan weet je helemaal niet meer wat er mee gaat gebeuren. Als ik haar weggeef aan iemand in de buurt en die ik ken, dan heb ik er nog grip op denk ik zelf.
Oh wat een moeilijke beslissing! Als ik het geld ervoor had gehad had je haar bij mij kunnen brengen. Hopelijk kom je eruit en vind je iemand die lief en goed voor haar is.