Ik snap dat er bij beide iets is, maar ik zou niet zo zeer kijken naar bij wie ze het financieel goed of slecht hebben of wie er nu al veel moederliefde geeft aan eigen kinderen of niet. De situatie kan in de tussentijd altijd veranderen, ook op financieel gebied, dus dat zou voor mij geen reden zijn om het wel of niet te doen. En misschien zit de mevrouw die zelf geen kinderen heeft wel vol met moederliefde, maar heeft ze door haar carrière en geen stabiele relatie geen mogelijkheid gehad voor kinderen, het wil dus niet zeggen dat ze jouw kinderen geen moederliefde kan bieden. Ik zou persoonlijk meer kijken naar je eigen kinderen, met wie hebben ze een band hebben, bij wie ze zichzelf kunnen zijn, waar ze zich het beste thuis voelen.
heb niet alles gelezen, maar ik zou met allebei het gesprek aangaan, en vragen hoe zouden zij zoiets inrichten. Gewoon vertellen dat je aan het overwegen bent hoe of wat, zonder details. Wij hebben het (nog niet, maar gaat wel gebeuren) anders opgelost. Juist omdat je niet weeet hoe iemands situatie er over 10 jaar uitziet, hebben wij besloten dat wij niet mijn zus gaan vragen de kinderen in huis te nemen, maar alleen hun voogd te worden. Zij denkt over de meeste dingen wel het zlefde als ons, heeft zelf kinderen, en weet dus hoe belangrijk het is dat de kinderen bij elkaar blijven. Zij zal tegen die tijd dan kunnen bekijken waar de kinderen het beste zitten. en dat kan bij haar zelf zijn, of bij een andere broer of zus, maar ik ehb er wel vertrouwen in dat zij het zal doen met het belang van de kinderen voorop! edit, lees net in een andere reactie dat dit niet zou kunnen?? Dan snap ik er helemaal niets meer van....
Wij hebben dit vorig jaar, voordat wij trouwden, vast laten leggen bij de notaris. We hebben het als volgt: Het allerliefst willen wij dat de kinderen binnen de familie blijven, maar...mijn szus en zwager hebben een hele andere opvoedvisie dan dat wij dat hebben. Dus...hebben wij een constructie bedacht en die is als volgt: Als wij komen te overlijden, dan hebben wij mijn schoonvader en min moeder aangewezen als degene die een beslissing moeten maken, want zeer waarschijnlijk zijn de opa's en oma's dan al aardig op leeftijd en om die dan op te zadelen met jonge kinderen Ze kunnen dan kiezen uit 3 opties: - mijn broertje, die op dit moment nog druk is met zijn studie en een lat-relatie heeft, maar die zeker weten onze kinderen wil opvangen en hetzelfde denkt over hoe je in het leven staat. - de beste vriend van mijn man: Staat op delfde manier als ons in het leven. - mijn beste vriendin: Getrouwd, moeder van 3 en wij hebben absoluut dezelfde opvoedstyle. Mijn moeder en schoonvader kunnen dan op dat moment beslissen, in overleg met de 3, wie de beste thuissituatie kan bieden voor onze kinderen. Ook beheren mijn moeder en schoonvader de financieen van de kinderen tot hun 25ste. Zij zullen degene die de kinderen op zal vangen voorzien van een fonds, waar ze de kosten uit kunnen halen.
Dit zou ik zelf nooit doen, dan zadel ik na de dood familie op met heel veel verdriet (tenminste dat mag ik hopen) en daarnaast nog een flinke beslissing die wij eigenlijk hadden moeten maken. Dan kijken we liever elk jaar of de keuze nog wel de juiste is (wat we nu ook doen). Als je dit doet riskeer je de kans dat er alsnog dikke ruzie in de familie komt als ze de een boven de ander verkiezen. Dat zou ik niet op mijn geweten willen hebben. Verder hebben wij een levensverzekering van een bepaald bedrag en wij sparen voor de kinderen op een rekening waarvan nu al vast gelegd is dat bij overlijden de rekening in handen van de verzorger komt en dat deze tot hun 25e bepaald waar dit geld naartoe gaat in overleg met de kinderen zelf uiteraard maar de verzorger neemt de eindbeslissing. Dit mag een studie zijn of hun rijbewijs e.d. als er na hun 25e nog geld over is krijgen ze hier zelf de verantwoordelijkheid over in de hoop dat ze hun "wilde haren" kwijt zijn en er verantwoordelijk mee om gaan. Daarnaast hebben wij, als alles goed gaat (we wachten nog op akkoord van de bank, per 1 oktober een koopwoning die bij aankoop al het dubbele waard is dan het aankoopbedrag (dit ivm een meegenomen erfenis&gift in de hypotheek) en al onze bezittingen worden evenredig verdeeld over onze kinderen bij het overlijden van beide ouders. Dus voorlopig kunnen de verzorgers (wie van de 2 het ook wordt) wel even vooruit financieel gezien. en we vertrouwen beide personen met het geld. de een mag het wel veel breder hebben dan de ander, ze denken precies hetzelfde over het feit dat elk kind hetzelfde verdiend en alles word netjes bewaard voor de kinderen. Op dit moment neigen we naar optie 2 omdat ze dan in hun eigen omgeving blijven en dat weegt iets zwaarder voor ons dan het feit dat optie 1 al in de kinder-fase zit en weet waar ze aan begint. Ook meewegend dat optie 2 word gesteund door de opa&oma van de kinderen (zolang die nog in leven zijn want die zijn ook de 70 al gepasseerd haha). De leefsituatie van de kinderen word bij optie 2 niet drastisch anders (op het feit dat ze hun ouders kwijt zijn na) terwijl dat in optie 1 wel het geval zou zijn. Verder las ik nog een optie dat keuze 1 in onze woning kan wonen. Dit zal ze nooit doen want ze is heel hecht met haar familie, wonen allemaal in hetzelfde kleine dorpje en daar zit ze practisch vastgeroest. 0% kans dat ze met haar gezin ruim 40 km verderop gaat wonen. En blij toe ook want dat warme dat ze heeft is de reden dat ze een van de keuzes is. we vinden die warmte van familie heel belangrijk en die hebben ze bij beide keuzes.
ik zou ook voor (1) gaan... moederliefde en warm omringd door een warme familie en vrienden kring! geld is het minst belangrijk vind ik en daar kan altijd verandering in komen natuurlijk... liefde staat op 1!
Als ons iets overkomt hebben we een verzekering die uitkeert. Dat is voor de kinderen. Een deel zou in optie 1 gebruikt kunnen worden, zodat zij er als gezin de belangrijkste dingen kunnen doen. Persoonlijk is optie 2 geen optie voor mij. Van geen kinderen naar 3 kinderen!
In je verhaal laat je het een beetje doen voorkomen alsof "optie 2" niet genoeg liefde kan geven. Dat merk ik ook wel een beetje aan de reacties hier.. Persoonlijk zou ik met beide personen een gesprek aangaan en alles vragen/zeggen wat je belangrijk vind. Vertel dan ook eerlijk dat jullie twijfelen tussen 2 opties. Het is namelijk voor beide huishoudens niet niks wanneer er ineens 3 kinderen bij zouden komen. Ik kan jullie verder niet helpen om een beslissing te maken, dat moeten jullie echt zelf doen. Maar ik denk dat een verhelderend gesprek met beide al een hoop kan schelen.
Ik heb niet alles gelezen. Maar jullie spaargeld gaat met de knderen mee,dus dat zou voor kleding, sport etc gebruikt kunnen worden
Ik zou vooral naar de kinderen kijken. Bij wie zullen zij zich het meest thuis voelen? Met wie zullen ze hun verdriet delen? Geld zou ik niet naar kijken misschien wint optie 1 morgen de staat en vergokt nr 2 overmorgen al haar centen? Aantal kinderen zou ik ook mij keuze niet vanaf laten hangen? Wie zegt dat optie 2 geen kinderen zal krijgen?
Voor mij zou optie 1 de besteoplossing zijn, als het goed is, laat je het een en ander na aan je kinderen wat dan gebruikt kan worden, en zie ik mijn kinderen liever bij iemand die ze veel liefde kan geven.. Wat een moeilijke keuzes zijn dit altijd! Wij hebben onderhand al 3 x onze voogdij papieren laten veranderen en de keuzes die er nu in staan, zijn weer niet de goede! Denk aan scheidingen en andere dingen die dan weer mee kunnen spelen... Zodra de oudste oud genoeg is, stellen we die aan als voogd over de jongere broertjes en zusjes.... Hebben ze hopelijk zelf genoeg beslissingsrecht..
Ik zou het vragen bij optie 1 en optie 2. En kijken waar de kinderen zoch het meeste bij thuis voelt. Je kunt inderdaad nu nog keuze maken, maar wel met toestemming van optie 1 of 2. En dat optie 2 nog geen kinderen heeft wil nogniet zeggen dat ze geen moedergevoelens hoeft te hebben
Wij hebben net de papieren rond en mijn allerbeste vriendin aangewezen als enige voogd over onze kinderen en onze 'estate' (geld en bezittingen etc.) Ook zij heeft geen kinderen (is er nooit van gekomen) en is zelfs vrijgezel. Ze verdient modaal, maar we hebben een goed gevulde 'trustfund' voor onze kinderen waar alles uit betaald zal kan worden. Zijzelf krijgt dan ook nog een percentage als 'dank' voor alle liefde en moeite. Deze vriendin is de enige persoon in de wereld die ik 110% mijn kinderen toevertrouw en waarbij sprake is van een intense wederzijdse liefde over en weer. De rest vind ik er dan niet meer zo toe doen, dat komt wel goed......
Wij hebben binnenkort een afspraak bij de notaris voor wijziging van het testament (was sowieso nodig nu met gezinsuitbreiding). Nu lijkt het me handig (en kostenbesparend denk ik) om direct al de voogd te benoemen in geval van overlijden. Moet de persoon die wij aan gaan wijzen (is overigens nog niet bepaald), mee of een akte ondertekenen hiervoor? Of is het gewoon benoemen in het testament en klaar is clara? Dank!