Bij onze vrienden/kennissen/familie zijn wij denk ik wel de uitzondering, haha. Het wordt alleen niet raar of stom gevonden gelukkig.
Wij hebben niet eens een gezamenlijke rekening haha Wel gp onder huwelijkse voorwaarden want beiden ondernemer maar daarvoor hadden we ook altijd alles al gescheiden. Vast dat mensen dat raar vinden, wij zijn er helemaal blij mee zo en dat is wat telt toch.
Wij hadden trouwens tot voor kort ook alles gescheiden, met een gezamenlijke rekening voor gezamenlijke kosten, maar na 17 jaar en bijna 4 kinderen voelde dat toch een beetje raar. Komt bij dat we beiden niks hadden toen we elkaar leerden kennen, geen ondernemer zijn en geen grote erfenissen verwachten. Ook hebben we dezelfde instelling qua geld, er is geen reden mijn geld te "beschermen" tegen mijn man (of andersom).
Tja ik persoonlijk vind het vreemd omdat ik het zo afstandelijk vind overkomen. Ik zeg niet dat het zo is maar dat is gewoon mijn mening. Iedereen moet doen hoe hij/zij het wilt. En ja ik zal het financieel niet makkelijk hebben als wij ooit uit elkaar zullen gaan maar wij leven dan ook niet in het '' Wat als '' wij leven in het hier en nu en nu op dit moment werkt het voor ons op deze manier gewoon het beste, mijn man werkt fulltime en ik run het gezin en alles eromheen fulltime, hier hebben wij samen voor gekozen en we hebben gewoon twee gezonden kindjes. Werkt al 13 jaar perfect op deze manier dus waarom niet? En het ik ben alles behalve onafhankelijk hoor van mijn man, ik hoef nergens om te vragen, kan geld pakken wanneer ik wil, al zou ik de hele avond gaan stappen, het is '' ons '' geld. En ik vraag niemand om zich te verantwoorden alleen was en ben ik gewoon oprecht benieuwd waarom mensen voor een andere keuze kiezen.
Een heel simpel antwoord. Wij hebben gekozen wat voor ons goed voelt. Net zoals jullie hebben gekozen wat voor jullie goed voelt. Ik kan het niet beter uitleggen dan dit .
Hier hebben wij alles op de grote hoop, we betalen ook alles samen en uitjes doen we ook samen! Mijn man heeft een tattoosleeve laten zetten, dit gaat totaal 2400 euro kosten, betalen we ook samen. Mijn broer doet het ook apart met sz, alles naar ratio. Vreselijk! Die staan elkaar bij elk uitje aan te kijken, betaal jij dit of ik? Met alles trouwens... Ik werk 3 dgn en mijn man 5 dgn, ik maak 18 uur en hij wel ruim 50. Daarintegen hoeft hij thuis niets te doen en regel ik alles, maar daar staat dus niets tegenover, terwijl het ook 'werk' is. Zoals de buurvrouw dus niet werkt en geld verdient, is ze wel degelijk bezig om hun leven draaiende te houden en dat kan je niet uitdrukken in geld maar belangrijk is het wel. Zij zorgt ervoor dat hij kan gaan werken. Ik zou als ik de buurvrouw was een naar de teruggave kijken, want er zit zeker een deel van haar bij...
Wij hebben precies hetzelfde. Heel logisch. Alleen mijn inkomsten zijn nu veranderd, dus de verdeling van wie wat betaald is nu ook anders. Het is bijv. ook uitzonderlijk dat je een samenlevingscontract afsluit, heb ik gemerkt. Ga je samenwonen in het koophuis van je partner en betaal je mee aan de hypotheek? Ga je uit elkaar of overkomt je partner wat en heb je niets geregeld, dan ben je gewoon de klos.
Mijn zusje heeft het ook zo met haar man. Ik vind er niks raars aan hoor. Ze hebben beide een betaalrekening waar hun loon op binnen komt met daar achter een spaarrekening. Daarnaast een gezamelijke rekening waar alle lasten vanaf gaan en daar achter een spaarrekening. Naar ratio wordt daar elke maand een bedrag op gezet voor de rekeningen en een bedrag naar de gezamelijke spaar voor vakanties, verbouwingen whatever. Geld wat over blijft kunnen ze ieder vrij besteden zoals ze willen. Zwager geeft het graag uit aan computermeuk en diverse abonnementen op bladen en zusje heeft soms een gat in haar hand qua (kinder)kleding en andere troep. Kan ze nu rustig uitgeven zonder scheve gezichten of ruzie dat ze er alles doorheen jaagt. Daarnaast wil ze sparen voor een nieuwe auto voor zichzelf terwijl haar huidige nog prima is en zwager dat ook prima vind. Dus ze spaart zelf voor haar nieuwe auto. Als het zo geregeld kan worden, prima toch? Als ik een relatie zou hebben dan had ik het ook zo gedaan. Geen gezeik of scheve gezichten als je de rekening een keer plundert Maar goed, ben alleen dus heb het alleenrecht op al het geld wat hier binnen komten dat voelt ook super hoor
Wij hebben beiden een eigen zaak met eigen zakelijke rekeningen (betaal en spaar). We kijken elke paar maanden hoe we de vaste lasten verdelen in verhouding tot wat er gemist kan worden in het bedrijf. Als de jaarcijfers er zijn, storten we beiden de winst die we uit de zaak willen halen op onze gezamenlijke spaarrekening. Ik ben er wat losser in en neem ook wel eens iets op uit de zaak om lekker iets leuks van te doen of kopen, maar dan wel alleen als het kan (hoe meer uren/dagen ik werk, hoe meer omzet, dus als het nodig is werk ik een dagje extra). Zoals in de situatie van de buurvrouw van TS: wow, wat zit zij gevangen in die relatie! Het lijkt me echt heel moeilijk om zo afhankelijk te zijn en ik zou het niet volhouden. Als zij zich er goed bij voelt is het prima natuurlijk, maar dit is toch niet meer van deze tijd?
Ik vind het ook sltijd raar hoor, alles gescheiden houden, snap dat niet zo goed. Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen en hadden al snel een gezamelijke rekening. Ik werk 3 dagen, mijn man 5. We hebben nooit ruzie over geld en doen wat we willen, maar we hebben ook genoeg, misschien scheelt dat? Ik ben nog steeds financieel onafhankelijk, hoef echt geen toestemming aan mijn man te vragen als ik nieuwe schoenen wil kopen of omdat ik alweer naar de sauna ga. Alleen de erfenis van mijn vader staat apart, maar ook daar kopen we (grotere) gezinsdingen voor, dus niet alleen voor mij... In het geval van de buurvrouw; waarom heeft ze deze 'verdeling' ooit geaccepteerd? Is er (ook door haar) goed nagedacht wat het in zou houden als ze tbm zou worden/zijn? Waar haslt zo'n man het lef vandasn om zo te denken/te doen? Geld vragen om kleding te mogen kopen? Wow, als ik dat lees dan snap ik het; ik blijf onafhankelijk-gevoel van sommige vrouwen.
Oei, bij de buren klinkt niet fijn. Het klinkt vooral of er niet genoeg geld is voor een extraatje of luxe en dat juist dat belastinggeld voor zijn persoonlijk genoegen bestemd word. De financiële verhoudingen tussen mijn lief en mij zijn ook niet alledaags. Bij de meeste van mijn vriendinnen is het idd beide 3/4/5dagen werken en naar rato inleggen en dan een vrij besteedbaar deel voor je privé uitgaven. Bij ons is het anders, ik werk freelance en bewust zo min mogelijk. Echt alleen om m'n netwerk te behouden voor de dag dat ik door welke omstandigheid dan ook écht aan de bak moet. Mijn man heeft een royaal inkomen, boven de Balkenende norm zeg maar. Daar leef ik ook van, ik hoef niet te overleggen wat ik uitgeef en waaraan. Dat is op basis van wederzijds vertrouwen en respect. Overigens betaalt hij hypotheek en ik niet. Ik heb mijn helft nl al betaald met een erfenis. Dus in die zin heb ik ook vermogen wat hij niet heeft. Wij zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd en maken echt ieder jaar de balans op met de accountant van wie wat op papier is. Ik heb dus eigen geld, mijn man ook. Helemaal prima want niemand komt wat tekort.