Uhm hier 2 verschillende situaties... Bij mijn eerste zwangerschap kwam ik dus binnen met 26,5 week met weeen en een verkorte baarmoedermond van 1,3 cm.. Zo kwamen ze er dus achter. Nu begon ie de laatste weken korter te worden maar had ik geen harde buiken. Dinsdag opgemeten, en toen was het dus randje (2 verschillende metingen maar het slechtste geval was 2,5 cm). Toen begon het savonds te rommelen dus toen ben ik meteen opgenomen. De volgende dag weer harde buiken, maar deze zwangerschap lijken ze net veel te doen. Bij mijn eerste nooit harde buiken gehad, maar meteen weeen en meteen foute boel. Nu ook weer regelmatig pijnlijke krampen (voor mijn gevoel dezelfde als toen bij Niek) maar nu lijken ze amper wat te doen. Heel vreemd dus haha. (elke zwangerschap is dus echt anders). Ik vind het erg vreemd dat het beleid zo anders is. Ik lig nu in een streekziekenhuis en moet zeggen dat ik wel serieuzer wordt genomen dan in het acedemische ziekenhuis. Daar zeggen ze gewoon: hup, dan en dan naar huis. Hier zeggen ze zelfs: als het niet goed voelt, mag je best nog wat langer blijven.. Toch wel een verschil!
dat is inderdaad waar. Vind ook de aandacht/zorg in een academisch ziekenhuis minder omdat het daar drukker is. In mijn eigen ziekenhuis nemen ze meer de tijd etc. Vanaf vandaag mag ik in mijn eigen ziekenhuis bevallen wat een opluchting.
Ik vind de artsen in het academisch ziekenhuis wel fijn en goed. (loop niet bij de gyn maar bij de perinatoloog) Maar ik vind wel dat ze je veel langer door laten lopen. Aan de ene kant fijn natuurlijk. Mijn vorige zwangerschap kwam ik gewoon in het streekziekenhuis met weeën en ben ik direct opgenomen ter observatie. Baarmoederhals was toen nog gewoon goed. Toen hij de volgende dag wat verkort was meteen aan de remmers en longrijping. Hier kwam ik een tijdje terug met weeën die aan het afzakken waren op de ctg en baarmoederhals was wel verkort maar nog lang genoeg en mag ik gewoon weer naar huis. Ik denk dat ze gewoon meer gewend zijn?? Het is wel dubbel, wil t liefst thuis blijven, maar vind het soms ook wel beangstigend om zo thuis te liggen.
@ linssiej; wat fijn dat je vanaf vandaag gewoon in je eigen ziekenhuis mag bevallen, dat zal inderdaad wel een opluchting zijn!!! Hier is het een beetje dubbel. Ik wil graag in Geldrop bevallen, maar de couveuse afdeling in Helmond vind ik fijner.. Dus ja.. Maar ik ga wel voor die 32 weken sowieso!!! @ duchess; kan me voorstellen dat je het toch wel eng vindt om thuis te liggen. Jij krijgt om de 2 weken zon meting he ? Zo zie je maar weer, allebei onze situaties hetzelfde en ik hier lig hier plat en jij ligt nog thuis. Is toch wel een verschil he. Gelukkig mag ik morgen naar huis!! Hoe is jouw situatie nu linssiej?
Ik lig nu al vanaf week 25 in het ziekenhuis met constant bloedverlies, harde buiken etc. Ik heb met 25 en 30 weken longrijpingsspuiten gehad. Met 30 weken voor het laatst inwendig onderzoek gehad en toen was mijn baarmoederhals aan de korte kant. Ik had was en plas privilége en zelfs nu nog. Wel is het zo dat ze vanaf week 32 niet meer remmen met wee remmers (werd mij verteld). Ik mag nu af en toe in de rolstoel naar beneden om wat te drinken en 1x per week naar huis. Ik woon wel maar 5 min van het zkh vandaana nders mocht het neit. Ik ben inmiddels 38 weken en mag van geluk spreken..
Wonen we nog dicht bij elkaar ook? Ja ik vind het wel eng soms. Aan de andere kant zal ik vast niet 1,2,3 bevallen. Maar het is wel nogal een verschil met het streekziekenhuis. Maare, jij morgen naar huis, helemaal super zeg. Het gaat dus goed zonder remmers?
@ mayke; dus je ligt al zolang in het ziekenhuis?? Waarom hebben ze daarvoor gekozen? Bij ons in het academische ziekenhuis is het dus max 10 dagen en als het niks doet of het is rustig, dan moet je gewoon naar huis.. Een vroeggeboorte van 30 weken is geaccepteerd toen bij mij, kreeg geen remming meer. Wat fijn dat je nu 38 weken bent! Hier zeggen ze zelfs dat ze me misschien wel gaan inleiden als ik dat haal, door de situatie zeg maar... Trek je het wel een beetje? @ Duchess; gisteren mijn laatste medicatie gehad en het is sinds woensdag al rustig. Het gaat dus goed! Morgen meten ze mijn bmm nog eens en als die nog goed is, mag ik dus morgen naar huis, dus dat is natuurlijk super! Als ik het niet vertrouw mag ik blijven, maar ik voel me er zeker genoeg over. Thuis ga ik toch niks doen. Normaal gesproken moet je dus mobiliseren, 3 x een half uur geloof ik. Maar ik voel me er niet prettig bij, dus ze zeggen hier ook van: doe maar niet, kom af en toe maar uit bed en als het gevoelig is, ga je gewoon weer terug. zelf beetje aanvoelen. In Veldhoven moest ik dat per se, en ik geloof wel 4 x een half uur per dag. Vond ik erg veel hoor.
In Veldhoven werd ik idd veel gepushed om te mobiliseren. Hier ging dat meestal ook weer mis dan. Heb daardoor ook zo lang daar gelegen, elke keer ging het weer rommelen, in die 10 weken tijd heb ik eigenlijk nooit langer dan 1-2 dagen zonder weeën gelegen. Maar met week 37 mocht ik wel naar huis, dan mag je gewoon thuis bevallen dus was er geen reden meer om in het ziekenhuis te liggen. Met 38 weken moest ik sochtends bellen naar de verloskamers of er plek was, en hebben ze mijn vliezen doorgeprikt. Maar top meid dat je naar huis mag, fijn!!!! Moet je bedrust houden thuis?
In vhv waren ze inderdaad heel erg van het mobiliseren. Gingen van 2x5 naar 4x15 en toen 4x30. En daarna weer gewoon vrij mobiliseren (maar niet naar huis ). Ik woon ook dicht bij jullie toevallig! Ik hoop dat jullie beide nog lekker wat weken erbij kunnen plakken! Sterkte de komende weken. Het is enorm slopend, maar jullie doen het voor een goed doel !
Ja ik werd ook altijd zo gepushed, ondanks mega bekkeninstabiliteit, gr! Heb heel wat het ziekenhuis doorgewandelt... Maar elke x rommelde het weer dus weer terug in bed! Uiteindelijk mocht ik soms met rolstoel naar beneden om wat te eten of te drinken met bezoek. Even die afdeling af. Zeker een goed doel! Hopelijk nog heel wat weken. Hoe is het met jou zoontje Azucena? Doet hij het goed?
Ik heb ook een week in Veldhoven gelegen, maar vond ze op zich niet opdringerig. Nu had ik grootste deel van de tijd een dokter die tot een maand geleden in het ziekenhuis in Nijmegen heeft gewerkt. Ik mocht ook mobiliseren maar dat ging niet goed. Toen toch nog in bed gebleven en later toch hop mijn bed uit en ging goed. Ik mocht naar huis omdat ik bijna aan de 32 weken zat en mijn baarmoedermond stabiel was gebleven. Heb nog steeds harde buiken, maar geen pijn en ook geen hele strakke. Bij mij reageert mijn buik ook heel erg op mijn twee druktemakers. Heb nu ook een pessarium om de druk van mijn baarmoedermond af te halen en ben heel benieuwd of dat werkt. Vind het nog steeds eng, maar ben wel geruster nu omdat ik in mijn eigen vertrouwde ziekenhuis kan bevallen dat maar 15 min hier vandaan is. Was zo bang in Veldhoven te bevallen dat is namelijk voor mijn familie en vriend etc bijna een uur rijden Vind het wel spannende tijden en ben ook wel heel erg klaar met mijn zwangerschap door alles de laatste tijd. Iedereen die maar blijft zeggen geniet nog even, maar dat lukt niet echt op deze manier. Gelukkig heb ik wel zelf de babykamer nog in kunnen richten maar alle was etc heeft mijn moeder moeten doen nu.
Ze bleven er ook niet op aandringen bij mij als het niet goed ging hoor, gelukkig niet. Maar ik had mega last van mijn lijf doordat je zo lang ligt en 15 minuten lopen is dan echt veel. Begrijp goed dat je er wel klaar mee bent! Nog even volhouden en hopelijk nog wel een paar weken meid. Ik zit er ook regelmatig helemaal doorheen, bah. Maarja, kan er niks aan veranderen helaas.
Mja hier ging het mobiliseren op zich wel goed toen. Alleen begon het elke keer weer als ik dan thuis was. En ze hebben me toen een paar keer getoucheerd. Nu laat ik dat niet meer gebeuren als ze dat weer willen doen. Of ja , niet met 2 cm ontsluiting in ieder geval. Bij mij waren ze toen wel vrij pusherig omdat het rustig was en zij dus vonden dat ik naar huis kon. Achteraf snap ik eigenlijk niet zo goed waarom ze me toen met 2 cm ontsluiting naar huis hebben gestuurd. Met 30 weken.
Oh en linssiej; hier ook meteen een gevoelige buik als meneer gaat trappen. Is toch iets wat bij mij hoort denk ik. Ik vind het wel prettig dat ze hier zeggen: als het niet goed voelt, gewoon niet mobiliseren. Wel proberen af en toe uit bed maar niet hele lange stukken lopen. In Veldhoven moest ik dat wel, en kreeg ik 'op mijn flikker' als ik een dag te weinig had gelopen. Bovendien kwam daar elke dag een andere arts die elke keer weer wat anders vertelde. Dat vond ik heel erg vervelend.
Ja, dat heb ik ook als vervelend ervaren in mijn vorige zwangerschap. Ik heb toen uiteindelijk wel een vaste arts gekregen. Ook dit keer een vaste arts want elke keer een ander werkt echt niet fijn.
Ik had elke week een andere arts.. Een arts (Cédric) was toch wel favoriet. Die pushte niet zo. In het ziekenhuis liggen is gewoon 3x niks en er zijn bij mij redelijk wat fouten gemaakt (weeën remming vergeten, dingen niet noteren). Genieten kon ik ook echt niet meer hoor.. Vanaf de 28 weken heb ik vaak gedacht dat het wel door mocht zetten. (Maar ook door de hartslag dippen, voelde niet goed.). Duchess, met Quinten gaat het heel goed gelukkig . Hij heeft alleen een hersenafwijking aan langdurig gebroken vliezen overgehouden. Maar hou dat zich ontwikkeld weten we niet .
Och jeetje, hopelijk valt dat allemaal een beetje mee. Slecht dat er fouten gemaakt zijn, zeg. Ik loop nu ook bij een hele fijne arts, perinatoloog. Echt een topper. Afgelopen afspraak was ik perongeluk bij een gewone gyn, en dat was meteen geen fijne afspraak! Dipte je zoontje in de hartslag? Mijn dochter ook heel vaak, vond t vreselijk! Ook bij de bevalling zakte hij en kwam niet meer omhoog. Weten ze waardoor dat kwam bij jou zoontje? Ik heb altijd gedacht dat het door alle medicatie kwam, ik kreeg van alles, slaappillen en eens in de zoveel tijd een injectie met pethidine en slaapmiddel als ik veel pijn had door weeën. Daarna begonnen de dippen ineens op de ctg. Ik heb gelukkig nog niet gewild dat ze komt, lijkt me extra heftig omdat er al eentje rondloopt... Dus ik hoop dat ze nog wel even blijft zitten. Maar hoop stiekem toch ook niet dat ik tot 38 weken doorloop op deze manier..
Lijkt me al een hele geruststelling dat je bij een perinataloog loopt! Voelt dan denk ik al een stuk veiliger . Dat is ook het dubbele, je weet dat voor de 37 weken te vroeg is, maar tot 38 weken doorlopen met dat gerommel, is ook heel zwaar. Krijg je ook van die injecties om je bm rustig te houden? Bij mij zakte de moed me echt in de schoenen na het breken van mijn vliezen.. Er gebeurde niks qua weeën, dus de gedachte om daar nóg 7 weken langer te moeten liggen, was niet bemoedigend. De hartslagdips waren vanaf 26 weken ongeveer. Soms als reactie op een harde buik, maar vaak uit het niets. Geen idee waardoor het kwam, maar ik denk zelf stress. De hele dag een samentrekkende bm om je heen lijkt me niet fijn. Hij is uiteindelijk met een ks gehaald, omdat hij op elke 'wee' (om de minuut) een dip naar 40 kreeg. Ik had een infectie waar hij niet lekker op reageerde. Volgens mij ben ik jou ook al wel eens eerder in topics tegen gekomen. Bij je vorige zwangerschap ben je 'pas' na 37 weken bevallen toch? Maar ook met veel weeën enzo?