Bang dat stress weerslag op ons kindje heeft

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door Elleke, 16 mei 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Elleke

    Elleke Fanatiek lid

    1 mrt 2011
    1.835
    170
    63
    Hoi allemaal! De laatste paar weken ben ik angstig; als ik een paar dagen minder leven voel ben ik al angstig dat er wat met ons kindje aan de hand is. Ik focus me er dan helemaal op of wat ik voel, ga dan steeds op bed liggen en ga liggen op schopjes enz.
    Ook ben ik best angstig over de toekomst; ik ben bang dat ik straks alles niet aan zal kunnen, niet blij kan zijn en niet kan genieten. Daarom ben ik soms down en word er nog downer van als ik dan op internet kijk; stress zou helemaal niet goed voor je kindje zijn! Dan ben ik bang dat ik door mijn angst daardoor minder leven voel enz. Herkennen jullie dit? Wat zijn jullie tips? Ik hoop dat jullie deze voor mij hebben, want ik kan helemaal niet optimaal genieten zo! Dan ben ik weer bang dat ik een prenatale depressie heb/krijg enz. enz. Ik herken me zelf soms helemaal niet meer terug! Ik ben overigens 23 weken zwanger!
    Heel erg bedankt alvast voor jullie reacties!
     
  2. Konijn

    Konijn Niet meer actief

    Dag Elleke,

    Joh, wat rot voor je dat je je zo voelt! Op deze manier is je zwangerschap helemaal geen fijne tijd...

    Kun je hierover praten met je verloskundige? En krijg je hulp van een psycholoog? Als je dat nog niet hebt, dan kun je je via je huisarts door laten verwijzen. Het is echt fijn om erover te kunnen praten en je bezorgdheid een plekje te kunnen geven. Je bent nu op de helft van je zwangerschap en hebt nog best wel een flinke tijd te gaan!

    Het is altijd beter om zo min mogelijk stress te hebben in je zwangerschap, voor je kindje, maar ook voor jezelf.

    Aan de andere kant: het is verbazingwekkend hoe sterk je kindje is! En hoe klein de invloed van hoe jij je zelf voelt.

    In zowel mijn vorige zwangerschap als deze keer heb ik behoorlijk wat stress gehad, voornamelijk door psychische problemen die best heftig waren.

    Mijn dochter heeft het de hele zwangerschap door prima gedaan, is supergezond geboren en ook nu gewoon een stabiele en gezonde pittige meid.

    Ook het kindje waar ik nu zwanger van ben doet het fantastisch! Vrijdag was ik in het ziekenhuis, omdat ik me erg zorgen maakte omdat ik het kindje al drie dagen nauwelijks had gevoeld, maar bij controle bleek dat alles in orde was en dat ze het juist heel goed maakte.

    Ik herken wat je schrijft heel erg. Zwanger zijn kan behoorlijk ingewikkeld zijn door alle hormonen die je overhoop gooien. Probeer erop te vertrouwen dat je lichaam echt goed voor je kindje zorgt en zorg zelf goed voor jezelf.

    Mij hielp het om heel bewust op het kindje te focussen en leuke dingen te doen die daarmee te maken hebben. Soms hele stomme dingen (ik vind het fijn om lijstjes te maken en babykleertjes netjes in de kast te leggen of om mooie dingetjes te maken voor de baby).

    Ga op zoek naar wat je rust geeft en wat je blij maakt, omdat je dat even een heel ander gevoel geeft.

    En praat erover! Het is niet gek of stom hoe je je voelt en waar je bang voor bent! Zwanger zijn is niet niks en de invloed van hormonen kan heel heftig zijn.

    Heel veel sterkte! Het komt goed! Echt...

    Liefs,

    Esther
     
  3. Dot

    Dot Fanatiek lid

    18 nov 2007
    1.958
    0
    0
    Ik heb de laatste weken ook vrij heftige weken gehad.
    Waarom zal ik je besparen.
    Nu ben ik ook erg onzeker geworden over mijn kindje.
    Denk steeds: voel ik al wat? (is heel erg vroeg) En als ik een eventueel kriebeltje voel dolgelukkig, maar na een paar dagen niets dan ben ik weer heel bezorgd.
    Gelukkig heb ik mijn werk en MOET ik alles even van me af zetten, anders kan ik niet functioneren.
    Dat doet toch goed.
    In mijn vorige zwangerschappen is ook niet alles over rozen gegaan, zoals het hele leven niet alles van een leien dakje gaat.
    Een klein voorbeeld o.a. is dat mijn buren vaak hele heftige ruzies hadden en mijn slaapkamer aan hun flatje grensde.
    Ik kon dan tot 1.00 uur 's nachts meegenieten van de herrie, durfde niks te zeggen, want het waren enorme aso's en was ook bang voor hun. Mijn hart klopte dan ik mijn keel.
    Toch is alles goed gekomen, flink geboorte gewicht en leuke blije slimme kinderen:)
    Wat ik nu wel doe zijn ontspanningsoefeningen en ik probeer op mijn adem te letten. Je kunt ook op yoga, meditatiegroepje of naar een haptonoom om je stress een plaatsje te geven en ermee om te leren gaan.
    Komt wel goed joh!;)
     

Deel Deze Pagina