Ik vind dat je moet doen waar jij je prettig bij voelt! Zelf wil ik pas de ouders/ schoonouders bellen als de kleine geboren is en ik enigzins opgefrist ben. Mijn moeder heeft vaak genoeg wel een voorgevoel wanneer het zover is (dat had ze bij de bevalling van schoonzus ook), ze gaat dan niet bellen, maar wacht tot zij het telefoontje krijgt. Zelf zou ik het niet prettig vinden als ik weet dat iedereen op de hoogte is en wacht op een telefoontje. Ik weet zeker dat schoonvader voor de deur zou lopen ijberen (de lieve man is zo blij dat ie opa wordt, waarschijnlijk dat ie het liefst er nog bij zou willen zijn, maar daar beginnen we niet aan hoor! )
Bedankt voor jullie reacties, wat veel! Heel fijn om te lezen hoe jullie het van plan zijn (voor zover zoiets te plannen valt haha) of hoe jullie het gedaan hebben! Het gaat mij er inderdaad ook om dat we eerst tijd hebben met onze dochter erbij, zonder dat mijn moeder gelijk met haar neus erbovenop staat, hoe goed ze dat ook bedoeld. Bij de bevalling van mijn dochter hebben we wel gebeld toen de weeën begonnen en ik in het zkh lag trouwens maar hoorden later van mijn moeder dat ze toen al had willen komen en op de gang had willen wachten. Hoewel ik dat toen wel grappig vond om te horen, moet ik er nu echt niet aan denken! Als het dus even kan gaan wij niet bellen van tevoren en horen ze het wel als het kindje geboren is. Dan belt mijn man gelijk om een tijd af te spreken denk ik, die is heel goed in dat soort dingen, de schat Maargoed het is allemaal niet precies te plannen, ik ben alleen heel blij dat ik niet de enige ben of dat jullie me niet voor gek verklaren, wil namelijk ook niemand verdriet doen, zeker mijn moeder natuurlijk niet! Nogmaals dank!
je meot doen waar jij je lekker bij voelt. bij beide bevallingen pas gebeld dat de heren waren geboren en ik weer was opgefrist
mijn vriend en ik hadden afgesproken niemand te bellen of te laten weten dat de bevalling was begonnen ook niet mijn schooiouders. Toen de weeen begonnen waren belde ze of ze langs kon komen mijn vriend antwoorde toen nee kan niet we gaan zo naar t ziekenhuis .... :S dus had ie t toch verklapt . wij zijn toen naar t ziekenhuis gegaan en toen mijn zoon geboren was en wij gewassen en aangekleed waren gebeld dat hij geboren was , stonden ze binnen 5 minuten naast mn bed .... ze hebben alle tijd in t ziekenhuis gezeten en gewacht op n belletje ..... was ik totaaaal niet blij mee maar goed , mijn moeder deed het zelfde , die stond om 9 uur op t station of mijn vriend hem kon komen halen ... dat was ook niet de afspraak ,maar ik was in n heeel andere sfeer als irl dus heb er niets van gezegd . bij de bevalling van de jongste moesten we het wel vertellen , nja mijn vliezen braken bij hun in de woonkamer dus kon er niet omheen haha .maar hebben toch gewacht tot we belden om met mn oudste zoon langs te komen om te kijken .
Hier zou mijn moeder erbij zijn en mn zus op de gang wachten.. uiteindelijk heb ik smen met moeder zus en manlief de bevalling gedaan.. ik vond het erg fijn om hun erbij te hebben daarna belde mn broer of hij al mocht komen want hij was toch al in nieuwegein dus voordat ik uberhaupt gedouchd en omgekleed was zaten mn broer en schoonzusje met 2 kids eral.. nee dat wikl ik de volgende keer niet..mn moeder en zus wel maar niet gelijk mn broer.. al denk ikzelfs dat ik de tweede bevalling alleen met manlief zoud oen,.
Bij mijn eerste dochter heb ik pas na de bevalling gebeld. Bij de tweede zal ik wel bellen omdat zij dan op mijn kleine van 2,5 zal gaan passen als ik naar het ziekenhuis moet. Ik ga mijn dochter niet meeslepen naar de bevalling in het ziekenhuis en mijn man zal dan zijn handen ook vol hebben aan mij.
Nee ik wil dit ook absoluut niet!! Mijn vriend wil dan ook al gaan bellen, maar dan heb ik hier 2 hysterische moeders staan...No Way!! Dar heb ik echt geen zin in, aangezien ik thuis wil bevallen Hij mag ze pas bellen als de kleine er is!
Als jij dat niet wil, gewoon niet bellen hoor! S-moeder stond erop dat ze gebeld zou worden als de weeen waren begonnen... Nou, mooi niet dus, ik moet er niet aan denken dat ze met haar neus erboven op zou staan..... Maar goed, nu wordt het verhaal zo gedraaid dat zij het "voelde" dat ik aan het bevallen was Het deed bij haar net zoveel pijn als bij mij.... En dat verteld ze ook lekker aan iedereen zodat ze dan toch nog vol in de belangstelling staat (denkt ze). Leven en laten leven denk ik dan Gewoon doen wat voor jou goed voelt hoor! Liefs
als jij het niet wilt.. NIET doen !! het is jouw bevalling en het is lekker om even de rust te hebben met je gezin.. zonder drukte erom heen.. ikzelf wil mijn moeder wel bij de bevalling (vorige keer niet gedaan, omdat ik bang was Smama voor het hoofd te storen.. maar daar heb ik nu zo'n spijt van, had mijn moeder graag erbij gewild).. dus deze keer heb ik schijt aan Smama.. die is dan toch op vakantie.. dusja.. .. ik denk dat mijn zusje,stiefvader of beste vriendin op ons dochtertje past dus die zullen we ook al bellen als ik ben bevallen zodat ze langs kunnen komen.. was de vorige keer ook.. vind ik wel gezellig.. rust krijgen we wel thuis !