Ik maak me zorgen, ik moet het even van me afschrijven... Gisteren onverwachts een extra echo gehad ivm minder leven voelen (dat was goed). De baby was met 22weken nog P60/P70.. de baby was gisteren in alle metingen P99 (dus groter dan 99% van alle baby's)... Ze hebben het nog 3x nagemeten omdat ze het zelf ook niet geloofden... Dat hij groot moest zijn dat weet ik wel; ik heb al weken last van mijn ribben en benauwdheid, ik ben erg lang en ik heb diabetes (preconceptioneel), wat niet al te best gereguleerd kan worden helaas (ik doe echt heel erg mn best, hba1c 6,0/42 maar ik slinger echt alle kanten op). Maar P99 is wel heel HUGE! Hij weegt 1,5x zoveel als wat hij hoort te wegen... Maar opeens begin ik bang te worden... Ik ben niet bang voor een keizersnede of uitscheuren, maar bang voor de gezondheid van mijn kindje... Groot zijn is tot daaraan toe, maar is hij dan verder wel gezond? Wat zijn de kansen dat er behalve groot zijn niets aan de hand is? Ik ben zo bang dat er iets echt mis gaat (ondanks dat de echo er verder heel goed uitzag). Ik heb (behalve snel zwanger worden) echt alles tegenzitten met deze zwangerschap, ik ben echt zo bang dat het verkeerd gaat. Helaas heb ik pas over 2 weken een afspraak bij de gyn en ik weet niet of ik daar vertrouwen in heb (waarom heb ik niet meer echo's gehad, zeker met het oog op mijn klachten en schommelende waardes, het zullen misschien mijn hormonen zijn). Kan iemand me enigszins geruststellen, ik ben de halve dag al aan het huilen en doodsbenauwd dat er tussen nu en 37 weken allemaal dingen mis kunnen gaan met de baby, en wat zijn de risico's?
Mijn zoontje was ook een P99 (vreemde naam) en woog bij geboorte 9 pond. Maar kerngezond en de bevalling ging vlot. Bijna niets uitgescheurd. Hij was dan ook 55cm. bij de geboorte. Maak je niet al teveel zorgen. Ze zeggen dat zware kindjes het gewoon goed hebben in de buik. Na de geboorte wordt bloed afgenomen vanaf 8 pond geboortegewicht om te testen op suiker.
Ze weten nu dat je een groter kindje krijgt en kunnen daar allemaal rekening mee houden, dat is juist een heel fijn iets! De gyn/verloskundige kan dan ook beter beoordelen of de bevalling wel of niet gaat lukken als je bezig bent met de bevalling en ze kunnen ook zeggen we laten je niet doorlopen tot 42 weken maar gaan eerder inleiden...het is juist goed dat ze het weten. Je zult misschien nog een keer een groeiecho krijgen om alles in de gaten te houden. En misschien nog een keer op suiker getest worden. Maar je kunt gewoon rustig gaan slapen want het komt goed. Mocht je je nog zorgen maken na het weekend bel je verloskundige nog eens om extra uitleg te vragen, want ze zijn er juist ook om jou gerust te stellen! (Ik ben uiteindelijk met een spoedkeizersnede bevallen van een gezond kindje in kruinligging waardoor de ontsluiting niet vorderde, die zat met groeiecho's op p98. 4390g bij 40.0 weken)
Bedankt voor de reacties ik maak me nog steeds zorgen, maar toch al een klein beetje minder... Ik ben iig gestopt met huilen Testen op suiker hoeft niet, want dat heb ik al Als de baby p99 is en het vruchtwater p60, is die 60 dan in verhouding tot de grootte vd baby of de termijn? Alleen ik maak me nog steeds zorgen om die p99... Dit is de hoogste die wordt afgegeven. Ik weet weinig van zwangere medische dingen, maar ik weet helaas teveel van wiskunde om me helemaal bang te kunnen maken over de grootte (grootte van baby's gaat volgens de "normaal" verdeling)... Groter dan 99% van de andere baby's kan zijn 2 ons meer dan gemiddeld, maar het kan ook 3 kilo meer zijn, want het is het uiterste uiteinde van iets, en er zijn dus geen "grotere" gevallen. Als het nou p97 was geweest dan had je dat wel enigszins kunnen inschatten, dat het wel groot was, maar in ieder geval nog op de schaalverdeling. Hoe ver p99 van de schaalverdeling af loopt kan ik helaas niet weten. Misschien maar een onsje, maar misschien ook wel 3x zo groot als de een na grootste baby. Moeilijk uit te leggen zonder er al te diep op in te gaan. Maandag idd maar bellen voor meer specificaties, hoeveel de baby van de schaalverdeling afloopt. Gisteren wel mijn beredenatie aan mijn man uitgelegd, die begreep het wel en ik had het misschien beter niet kunnen doen want ik zag daarna de angst in zijn ogen Al met al wist ik al zeker dat 40 weken de max was voor mij, maar als het aan mij ligt, moet ie er maar uit zo gauw als dat enigszins veilig is voor hem....
Je hebt dus geen andere getallen gehoord, zoals een gewicht of de lengte van het bovenbeen of zo? Dan weet je inderdaad nog niet veel. Dat je diabetes hebt, is gelukkig een bijzonder goede verklaring voor zo'n grote baby, er zal dus waarschijnlijk niets aan de hand zijn met hem. En nog even ter overweging (heb het hier al een aantal keer gezegd): die metingen zijn niet 100% zeker. Hier werd onze tweede dochter met 39,1 week op tegen de 3400 gram geschat, ik ben spontaan bevallen met 39,4 en toen bleek ze 4300 gram. Bijna een kilo in drie dagen? I don't think so. Er werd bij haar dus elke drie drie uur bloed geprikt voor haar suikerwaardes, maar die bleven fantastisch, dus niets aan de hand. Ik zou wel even precieze getallen opvragen, als ik jou was. Nu stel je je al een baby van 65 centimeter en 8 kilo voor, bij wijze van spreken, en daar word je niet relaxter van natuurlijk.
Ik weet alleen dat het gewicht nu 2200gram (en een beetje) was. De rest heb ik niet meegekregen aan getallen, behalve 3x p99 (buik, bovenbeen en hoofd). Ik weet dat het allemaal schattingen zijn en dat ze er best wat naast kunnen zitten, maar botlengtemetingen zijn toch metingen en geen schatting? Ik wil alleen maar dat alles goed is met de baby, maar als hij zo groot doorgroeit door de suiker dan kunnen er natuurlijk ook andere dingen mis met hem zijn daardoor (alles op de echo is goed iig), of nog misgaan, of de placenta stopt ermee etc. Ik wil gewoon een gezonde baby, en als hij 8kilo weegt is dat jammer van de kleine schattige pakjes en voor mijn lijf, maar als hij maar helemaal gezond is!!!! Mijn baby wordt idd sowieso de eerste uren gechecked op zijn suiker tot het goed gaat. Ben gewoon bang dat dat kleine schattige wezentje in mij schade gaat oplopen
Ik reageer zelden maar vind het nu belangrijk om kennis te delen. Ik weet niet of je diabetes type 1 hebt. Ik dus wel. Ongeacht hoe goed je gereguleerd bent (voor zover dat kan tijdens zwangerschap, want door hormonen schommel je veel), is het zo dat "suikerbabys" in de laatste 2 weken van zwangerschap een hoger risico hebben op doodgeboorte en complicaties. Daarom is in het in de meeste ziekenhuizen (academische zeker) beleid om bij 38 weken in te leiden. Ik zou hier navraag naar doen. Ik vind het vreemd als jij diabetes type 1 hebt (mocht dat zo zijn, bij type 2 ken ik het beleid niet) dat dit bij jou niet gepland is. Verder is beter reguleren echt heel belangrijk nu. Schommelen en vaak een hypo is beter dan een hoge HBA1C waarde. Als je baby erg groot is, gaat daar alle energie naartoe (een groot lichaampje en het groter worden van dat lichaampje) in plaats van naar het voltooien van bv. longen. Ik heb 2 kinderen en bij beide zwangerschappen had ik elke dag wel 2 tot 3 hypo's en was ik voortdurend aan het prikken, spuiten en eten.
Veel reacties hier maken niet het onderscheid tussen een reguliere grote baby en een "suikerbaby" (baby waarvan de moeder diabetes heeft). Een moeder met diabetes heeft een zwangerschap met verhoogde kans op miskraam, vroeggeboorte en doodgeboorte. Ook verhoogde kans op afwijkingen in hart, longen, zenuwstelsel en nieren. En in de laatste 2 weken van de zwangerschap zijn er veel gevallen geregistreerd waarin het mis is gegaan. Vandaar het beleid om 38 weken in te leiden. Het enige wat je kunt doen, is proberen je gemiddelde bloedsuikerwaarde (HBA1C) zo laag mogelijk te houden (het liefst op het niveau van een niet-diabeet, wat erg moeilijk is en als prijs heeft dat je als moeder veel hypo's hebt, maar goed dat is het waard) De overeenkomst tussen een reguliere grote baby en een "suikerbaby" is dat beide in de gaten gehouden moeten worden op lage bloedsuikers vlak na de geboorte.
Ik heb idd type 1. Ben ook in een academisch ziekenhuis, omdat ik daar al liep voordat ik zwanger werd. Bij dit ziekenhuis is het beleid om als alles goed gaat, je gewoon te laten lopen tot 40 weken. Ik schrok daar zelf ook van, en wil het liever niet (meer voor de baby dan voor mij). Ik heb hier diverse keren naar gevraagd, bij de 2 gyn's die ik regelmatig zie (die allebei de zwangerschappen met diabetes doen), maar bij allebei kreeg ik te horen dat ze de baby liever laten zitten tot 40weken!! Ik heb een pomp, een sensor en doe de hele dag niets anders dan op de suiker letten, maar helaas veel schommelen alsnog. Hypo's heb ik ook elke dag, ik voel ze pas ruim onder de 3 (en de sensor is te laat met melden, altijd). Ik vind het sowieso vreemd dat ik tussen week 22 en 34 geen echo's zou krijgen(heb ik aangegeven), aangezien ik van de zwangerschapsdiabetes dames hoor dat ze iedere twee weken soms een echo krijgen. Met alle respect voor de gemiddelde dame met zw.s.diabetes, maar type 1 is veel onhoudbaarder, iig in mijn geval wel. Dus ik begrijp niet dat ik geen extra echo's krijg/kreeg. Ik krijg wel begeleiding van de gyn/internist/diab.verpleegkundige/dietist maar ik heb het idee dat ze amper met elkaar communiceren (ga ik ook zeker aangeven). Het zullen de hormonen zijn, maar ik heb al een paar keer overwogen om een andere gyn in een ander ziekenhuis te zoeken. Doet helaas niets af aan het feit dat de baby nu p99 is, en mijn suikerwaardes alle kanten op vliegen (iedere dag boven de 10 iig, alleen de nacht blijft onder de 8). Ik hoop alleen maar dat de baby het goed maakt daarbinnen en dat de placenta niet ermee stopt ofzo als het veilig zou zijn zou ik bijna willen voorstellen om hem er nu al uit te halen
Ik heb weinig tijd, want moet zo weg, maar ik kan hier kort over zijn: ga naar ander (academisch) ziekenhuis. Al is het maar voor second opinion. Dit staat zo haaks op alles wat ik tijdens mijn twee zwangerschappen heb beleefd en wat volgens mij standaard is. Doorlopen tot 40 weken is echt link bij diabetes type 1 voor je baby. Echt! Laat je niet wijsmaken dat het anders is. Sensor heb je inderdaad niks aan. Piept pas een half uur later. Ik spuit zelf en heb geen pomp. Ik vind het makkelijker bijsturen met spuiten (Lantus en Novorapid. Als je hypo's slecht voelt, zou ik voor de aankomende 7 weken veel prikken en 's nachts samen met je man zodat je je aan je slaap toekomt.
Jawel. Het zijn wel een soort van schattingen. Bij mijn zoontje kwamen ze er met 26 weken achter dat zijn ledematen 6! weken achter lagen op groei. Op één dag meette de echoscopist 6 weken achter op groei en de gyn 10 min later 4 weken. Ik gaf aan ik dit nogal een verschil vond en hij gaf aan dat het zulk milimeter werk is dat het alsnog een schatting is. Overigens: een gezond zoontje die nu vrij lang is en helemaal geen hele korte beentjes en armpjes heeft haha. En de laatste keer werd hij 3800 gram geschat met 39 weken maar hij was 3300 gram bij zijn geboorte met 40 weken. Dus helemaal helder is het nooit. Maar het is bij jou wel anders omdat je een zogenaamde ''suikerbaby'' hebt dus ik weet niet wat daar de standaarden van zijn. Ik zou echt even voet bij stuk houden en duidelijkheid vragen (op je strepen gaan staan) in het ziekenhuis...
Hier zelf zwangerschapsdiabetes ontwikkeld. Baby werd ook op p99 gezet met alle metingen. Ik heb iedere 2 weken echos gekregen vanaf de 30 weken zwangerschap. het beleid in het ziekenhuis was maximaal doorlopen tot 38 weken zwangerschap. Uiteindelijk ingeleid met 37,4 weken en bevallen van een zoon van 4160 gram. Bevalling ging vlot, helaas wel flink uitgescheurd. Tevens heb ik een schoonzus met diabetes type 1. Zij is onder controle geweest in hetzelfde ziekenhuis als ik. haar werd aan het begin van de zwangerschap verteld dat ze met 38 weken de bevalling zouden inleiden. Dit is uiteindelijk 37,6 weken geworden. Zij werd heel scherp in de gaten gehouden in verband met onder andere het ontwikkelen van de longetjes. Als ik me niet vergis kreeg ze vanaf 20 weken iedere 4 weken een echo en vanaf 30 weken iedere 2 weken en uiteindelijk iedere week. Als ik jou was zou ik ook voor de zekerheid bij een gynaecoloog uit een ander ziekenhuis navraag doen. zeker als je je nu zo ongerust maakt!!
Ik loop ook in een academisch ziekenhuis, vanwege eerdere vroeggeboorte en stollingsziekte, maar heb daar zw diabetes bij gekregen. Ik spuit 4 x per dag insuline. Bij mijn baby zit alleen zijn buik op de p99 lijn, iets wat typisch bij suikerbaby's hoort. De rest is allemaal heel gemiddeld. Ik kreeg al elke 2 weken een echo en dat zetten ze nu gewoon voort. Mij gaan ze inleiden met 38 weken indien ik dan nog niet zelf ben bevallen. Niet vanwege de grote, maar vanwege de risico's die al eerder zijn genoemd. Ik zou het goed met jouw gyn bespreken wat jij wilt en er op staan dat je groeiecho's wilt, spreek je angsten uit en laat je niet afschepen. Het is jouw kindje en jij als aanstaande mama voelt het beste aan wat goed voor jou en je kindje is.
Uit mijn hoofd was mijn dochter bij de geboorte een P97 baby, 4526 gr. Ik heb toen groei echo's gehad bij 30 en 35 weken en daar is het niet op gezien. Vanwege haar grootte krijg ik deze zwangerschap meer echo's om het nog beter in de gaten te houden en meetfouten te verkleinen: 28-31-34-37 weken zwangerschap. Mocht het weer groot zijn dan doen ze niks qua inleiden. Alleen bij Diabetes heb ik begrepen dat ze (zh regio Utrecht) wel met 38 weken inleiden. Kortom ik zou ook naar een ander zh gaan voor een second opinion want ik word al beter in de gaten gehouden terwijl ik geen diabetes heb alleen een groot kind kreeg (en dat zit bij ons in de familie)
Ik had geen diabetes maar mijn beide kindjes waren ruim 6 pond op 32 weken. Uiteindelijk met 36+3(4095gr) en 38+3 (5120 gr) geboren. Nu zijn ze heel gemiddelde kindjes qua lengte en gewicht. Ga in gesprek met je artsen en ga anders voor n second opnion. Bij mijn tweede zwangerschap ging ik zowel naar het ziekenhuis als naar een verloskundigepraktijk. Dat heeft mij erg geholpen.
Goed dat je specifiek hierop ingaat. Ik wist niet dat het zo gevaarlijk kan zijn voor een baby als je diabetes hebt. Maar dat geldt dus voor iedere zwangerschap met diabetes, ongeacht of de baby groot is of niet, lijkt me? Dan is het criterium hier dus niet de grootte, maar het pure feit van het hebben van diabetes en dan kun je maar beter goed voorbereid zijn, lijkt me. Lijkt me heel eng.