Beloftes die waarschijnlijk nooit nagekomen worden

Ik zou zelf iets met je dochter gaan doen en dan uitleggen dat niet iedereen zijn belofte na komt (helaas). Tegen hun zou ik zeggen dat het niet meer nodig is en je zelf wat met haar gaat of bent wezen doen.

Hier ook wel eens met dochter mee gemaakt, ze had mee gedaan aan een hardloop wedstrijd via school en tante en oma kwamen kijken. Normaal geef je dan geld (is dan voor het goede doel) alleen tante was het vergeten.. ze kreeg 90 eurocent bij elkaar gesprokkeld aan geld onder uit haar tas en de belofte een ijsje te eten of een cadeaubon te krijgen van de ijssalon. Dat is dus ook nog steeds niet gebeurd. Gelukkig is dochter het vergeten maar zeg dan gewoon niks.

 

Irritant dat soort loze beloftes. De vader van mijn kinderen had geen cadeau voor dochters 5e verjaardag dus hij beloofde iets. Toen had hij ineens pas een cadeau als dochter bij hem zou spelen (wil ze niet) en hingen er voorwaarden aan. Zoon heeft wel wat gekregen. Volgende week wordt dochter 6. En ze wil papa niet uitnodigen. Ik snap het helemaal.

 

Wij hebben inderdaad ook nog wat beloften niet verzilverd gekregen. Man op een verjaardagskaart geschreven: keer naar de bios. Ikzelf: mee een hapje eten. En dochter van haar peettante (is niet meer samen met mijn zwager dus 'officieel' geen familie meer) een cadeau voor haar verjaardag..ze was toen 9 of 10, inmiddels 14, maar ze weet het nog precies. Vooral omdat we de paar keer erna dat we haar tegenkwamen ze hetzelfde beloofde cadeau nog steeds bleef benoemen (peettante dus, niet onze dochter).
Het wordt vaak als snelle oplossing gekozen maar van uitstel komt nou eenmaal vaak afstel. Ik denk dan, beloof dan gewoon niks.

 

Owja, als cadeau van schoonouders voor de geboorte van onze zoontjes zouden we onder andere de achterwaartse autostoel van ze krijgen en ik een een middagje ontspannen onder genot van een heerlijke massage.

Beiden hebben we nooit gekregen.

 

Wij hebben onze kinderen geleerd dat niet iedereen zijn beloftes nakomt. Helaas. En dat dat heel jammer is. En niets met hen te maken heeft.
Dat wij dat wel proberen te doen en ze ons erop mogen aanspreken mochten we (per ongeluk) een belofte breken. Wij doen niet snel beloftes .

 

Oja ik ken er ook zo eentje.
Mijn beide broers hebben een flinke bijdrage gekregen van onze ouders voor hun rijbewijs (1000 euro)

Ze hebben mij beloofd om dat ook voor mij te betalen als ik mn rijbewijs ging halen.

Inmiddels heb ik 1.5 jaar mn rijbewijs en alles helemaal zelf betaald.

 

Herkenbaar... Of gewoon helemaal niet komen en ook niet aan een cadeautje denken bij een volgende bezoek. En ook pas om 23:00 bellen terwijl mijn dochter 10 werd en het dan hartstikke leuk is toch om haar zelf te spreken.
Of vragen wat je dochter wil hebben en vervolgens nooit langskomen voor haar verjaardag.

Ik probeer het maar los te laten, maar loop ook niet te hard meer voor deze mensen. De leukste cadeaus krijgen ze van ons en van mijn nicht (met zelf 4 kinderen en 2 pleegkinderen), die komt altijd en daar hoef ik gelukkig ook niet aan te twijfelen.

 

Mijn kinderen hebben zo'n vader
Vergeten doen ze het nooit en iedere keer krijgt die kinderlijke onschuld weer een knauw. Inmiddels zijn ze zelf al zo ver dat ze zeggen dat papa niet doet wat hij belooft

Mijn eigen vader kwam dit jaar ook zonder cadeau naar onze verjaardagen (van mij en mijn man) want hij wist niet wat hij moest kopen en hij zou wel eens wat voor de baby kopen als hij straks geboren is. Ik vond het heel pijnlijk. Ik geef niets om cadeaus maar neem dan een bos bloemen mee ofzo of een kaart.

 

Nou leuk verjaardagscadeau... Wachten wachten niks krijgen op vingers getikt worden dat je niet ongeduldig mag zijn na half jaar..


Geef dat kind alsjeblieft volgende keer een ander cadeau. Wat een teleurstelling. Zou ik terugkoppelen, of karma doe ook zo'n geweldig cadeau terug.

Zal als ouder ook gewoon duidelijkheid vragen. Komt er nou wel of niet wat en wanneer want haar geduld is nu wel lang genoeg op de proef gesteld.

 

Och, wat sneu voor haar! Hier ook iemand die vaak is teleurgesteld door mijn eigen vader en zijn vrouw. Dat doen ze al sinds ze bij elkaar zijn. Ik was toen een jaar of 12 en ik ben nu 25. Veel dingen beloven zoals een brommertje toen ik mijn rijbewijs had gehaald op 16 jarige leeftijd, mee mogen op vakantie maar toch geen vliegticket voor mij boeken, ons huis schilderen en de trap bedekken. Hij weet niet eens waar ik woon omdat hij de moeite niet neemt om langs te komen. Die andere dingen zijn ze nooit nagekomen terwijl ik er vaak was om op mijn broertjes en zusjes te passen, helpen schoonmaken in hun bedrijf en veel andere dingen. Ik heb vorig jaar besloten dat ik die teleurstellingen voor mijn dochter niet wil dus ik heb het contact verbroken. Er zullen nog veel teleurstellingen voor haar komen, maar ze komen straks ten minste niet van haar opa.