Hahaha Tuc! Gelukkig is mijn schoonmoeder niet zo n bemoeial. En ze weet ook dat ik dat niet wil. Ze vraagt ook altijd van te voren of het "goed" is. Waar ik mij ook aan kan storen is aan mensen die de baby uit je handen pakken zonder te vragen. Mijn schoonmoeder deed dat 1x.... daarna nooit meer. Ik zei gelijk.... even geluld! Ze heeft gegeten en laat eerst haar buikje rusten. De ander dacht ook even gelijk het kind uit mijn handen te pakken.... toen riep ik.... wachten is moeilijk hé. Je krijgt haar echt wel. Of mensen die denken aan mijn kind te kunnen horen wat ze wilt.... Nou geloof me.... dat weet ik zelf nog wel het beste. Maar ik heb sowieso een allergie voor bemoeials. Kan daar heel slecht tegen. Een ding weet ik wel.... ik geef iemand pas advies als het mij gevraagd zou worden. En niet eerder.
Ja idd, je zou het je afvragen he? Zo graag even in de spotlight willen staan! Ik dacht echt: Jezus! Is het zo erg dat je niet meer nadenkt over hoe mijn gevoelens zijn? En mijn moeder had zeker ook graag even met m willen showen. Maar goed, ogen dicht en tot tien tellen
Bij het uitrekken van zijn colletje. 'Pas op. Je trekt zo zijn oren er af.' En dan letterlijk de 'taak' van me overnemen. Ik liet mijn zoon met 6 maanden geregeld iets proeven Denk aan een mini-likje zoetzure saus bijvoorbeeld. 'Dadelijk gaat hij nog op zijn achterneef lijken.' (Achterneef heeft zwaar overgewicht. Klap op de vuurpijl was nog dat familie van mijn man van mijn sm gehoord had dat zij die kleine niet zoveel vast mocht pakken. Ik was wel erg beschermend in die periode, maarbgaf die kleine regelmatig af om bijv. een flesje te geven. Echter vond dit persoon dat zij mijn zoon bij mijn schoonzus uit der armen kon trekken en met hem weg te lopen (mens had de hele avond geen woord tegen me gezegd). Na haar vierde ontlopingspoging heb ik haar vriendelijk doch dringend verzocht me mijn kind terug te geven. We zien hun gelukkig niet heel vaak.
O dat is erg! Gaf ze je niet gewoon je zoon terug? Dan bloedt je hart toch?Ik maakte dat één keer mee toen mn zoon moest huilen bij een ander op schoot. Ik stak mijn handen uit om hem te troosten. Draaide degene die hem op schoot had hem bij mij vandaan, zodat ze hem zelf kon troosten. Ik moest echt bijna janken. Door de hormonen lukt het me ook minder om goed voor mezelf op te komen...had ik voor de zwangerschap nooit last van... Had je niet de neiging om haar een mep te verkopen? (Nadat je je zoon terug had uiteraard ) Ik had dat wel hoor!