zo'n schoonmoeder heb ik ook. Ze is vanaf het begin betrokken geweest mede door de mmm dus hebben we het hen ook verteld met 4 weken zwangerschap. Nu stuurt ze elke week een sms me mag ik het vertellen terwijl ze weet dat we het na de kerst bekend maken. Ook vroeg ze welke kleuren we willen zodat ze dingen kon gaan kopen. De wandelwagen wilde ze kopen, of ik ff wilde zeggen welke we wilden. Ook had ze nog een babykamer staan. Ze bedoelt het heel goed maar wordt er een beetje gek van. Het enige waar ze over wil praten is de baby. Ik mijd haar nu een beetje zodat we een beetje rust hebben.
meiden er zit eigenlijk maar 1 ding op een gesprek met je schoonmoeder aan gaan en duidelijk maken hoe wat je wilt t is lastig maar ja als je niks zegt dan weten ze het ook niet natuurlijk en dan mag je ze eigenlijk niets verwijten en dan maar hopen dat ze het willen acsepteren zoniet tja dat is dan toch echt hun probleem dacht ik zo liefs
Hier nog een ik woon denk ik z,on 300 meter van me schoonmoeder vandaan,, ze houd de hele familie op de hoogte hoe het bij de vk was enz enz! dit vind ik niet erg maar nu zit mijn vriend ja en dan kan de kleine dit met mijn moeder gaan doen straks en komt ze elke avonsd even langs want ze komt hier langs als ze uit haar werk komt! het is ook haar eerste kleinkind maar ik heb nu al het gevoel dat mijn kindje meer gespreks onderwerp is dan wat dan ook,,, de hele wereld weet het al en ik heb al gezegd in de eerste 2 weken geen visitite nu weet ik bijna zeker dat mijn eigen familie zich daaraan houd maar van hun weet ik het echt niet want op een of andere manier is er nog niks tegen die familie gezegd! Ze willen dat ik thuis blijf tot ik bevallen ben en dan mag ik in ons nieuwe huis gaan wonen want ze zijn bang dat ik en mijn vriend hulp nodig hebben (bij de bevalling zeker ?) nu als ik boodschappen ga doen of naar me nieuwe huisje ga is het kijk je uit (tja als het gebeurd gebeurd het gewoon maakt niet uit waar) Terwijl mijn moeder met 14 dagen over tijd nog lekker op de fiets zat! Dus mijn moeder heeft zoiets komt ze dan is het de tijd gewoon,, en ze zegt verder niks over de kleine maar is wel super blij voor ons en wil graag helpen maar niet als wij daar geen zin in hebben Ben zo bang dat mijn kindje straks iedereen ze kindje word,, en daarom nu al denk is een 2de geen optie,, help! liefs
Maby Heel herkenbaar.... Dat "op de hoogte houden" van de vk enzo gaat op gegeven moment ook irriteren hoor...! Want niemand vraag meer aan JOUW hoe het met je gaat, want ze weten alles wel.... (Later deed ze net of ze meegeweest was naar het CB.... dus dan gaat het gewoon door..!) Mijn schoonma belde elke keer heel de familie af.... ook als ze op mn zoontje paste.... In het begin viel me dat niet op, maar wel toen ik via familie dingen terug hoorde.... "ja want jullie zijn met zn tweeen weer eens uit geweest he".. Ik vind dat niet heel de familie dat hoeft te weten... Ze gebruikte ook mijn zoon als excuus als ze ergens niet heen wilde..... met het gevolg dat ik het idee kreeg dat ze mij maar een slechte moeder vonden omdat ik mn kind zo vaak "dumpte".. WAT DUS HELEMAAL NIET WAAR WAS! Ook zei ze nog in JULI dat ze oppaste... terwijl ik al vanaf vorige jaar november NIET MEER WERK! Gewoon om interessant te doen....! Deze zwangerschap vertel ik haar niets... ze vraagt immers ook niets... maar het gekke is... dat ze wel dingen rond verteld... verzinsels dus...! grrr.... ze ziet MIJN kind echt als HAAR kind...!
Ik zou vooral niet zelf het gesprek met haar aangaan. Het is de moeder van je partner dus hij moet de 'vervelende'nieuwtjes gaan vertellen. Daarna mag jij het met haar gaan bespreken. Ik heb namelijk zelf een keer de fout gemaakt om iets met mijn schoonloeder te bespreken en toen werd ze erg boos (understatement) maar toen mijn vriend het zij, begreep ze het wel. Van je eigen kind kun je meer hebben. Sterkte ermee...
Hè wat een vervelende verhalen allemaal. Mijn schoonouders wonen om de hoek. Dat handig want dan kun je niet bij elkaar naar binnen kijken . Ik heb het erg getroffen met de mijne. Ze zijn belangstellend en medelevend op een gepaste afstand. Ze hebben een sleutel van ons huis, maar gebruiken die alleen in geval van nood. Mijn schoonmoeder gaf heel voorzichtig te kennen dat ze het leuk zou vinden als ze op de kleine mocht passen. Ik ben daar alleen maar blij mee. Mijn schoonvader gaat straks de babykamer behangen. Ik ben blij dat het zo ook kan! Tja, als je niet zulke schoonouders hebt, dan is dat wel een domper op de vreugde denk ik. Het is jammer als ze zich te veel met zaken bemoeien waardoor je onvoldoende ruimte hebt voor jezelf. Ik kan me alleen maar aansluiten bij de andere dames: maak het zo vroeg mogelijk bespreekbaar. Ik denk dat het ook wel belangrijk is om te achterhalen waar zo'n houding vandaan komt. En dan bedoel ik dat je niet moet aannemen dat iemand gewoon zo is of zo doet om jou te pesten. Toen wij gingen trouwen was mijn schoonvader wat starrig. Hij wilde dingen traditioneel, terwijl wij zo iets hadden van; hoezo jij wil, t is onze dag. Toen we gingen nadenken waarom hij zo zou kunnen doen kwamen we tot de ontdekking dat we alles , maar dan ook alles zelf regelden. Mijn schoonvader is wat 'ouderwetser'. We hebben hem toen een kleine taak gegeven (een trouwbijbel regelen) en de beste man was gelijk tevreden. Voor de rest hebben we hem niet meer gehoord. Overigens hebben we hem wel netjes gezegt dat we begrepen dat hij bepaalde dingen belangrijk vond, maar dat wij het graag op onze manier wilden doen.
@ Ramona Nee mijn man is niet enigst kind. Hij heeft nog een oudere zus, die geen kids heeft. Mijn schoonzusje zei dus ook meteen als eerste toen we vertelde dat er een baby komt, Mooi, dan is voor mij de druk van de ketel, dus je kan wel een beetje voorstellen hoe het daar er aan toe gaat. Mijn schoonmoeder zit ook heel de tijd te vissen of ze mee mag naar de verloskundige, maar ik wil haar daar er niet bij hebben. Soms heb je het toch wel over persoonlijke dingen of nou ja, ik heb niet zoveel behoefte om over mijn lekkende borsten te gaan zitten praten als mijn schoonmoeder er naast zit (das gewoon persoonlijk hoor, maar ik vind dat te prive om met haar te bespreken). Dus ik zeg altijd achteraf, ja ik ben nog bij de verloskundige geweest en vertel dan hoe het gegaan is. En dat zij dan iedereen belt om te vertellen hoe het is gegaan bij de vk, dat moet zij weten. Ik herken het wel hoor dat alles door vertellen. Want toen wij vertelde zwanger te zijn, zei ze als eerste ja ik ga mijn zus bellen, want ik heb nog maar 1 familielid (omdat ze met de rest tevens ruzie heeft :S) Dat vonden wij prima hoor, want wij hadden het toch al tegen iedereen verteld die het moest weten haha. Door de ruzie en omdat hun nog op vakantie waren hebben hun het pas als laatste gehoord eigenlijk. Ook hoorde ik later dat ze mijn moeder heeft gebeld en heeft gevraagd of ze het ook zo leuk vond om oma te worden. Ik geloof dat ik mijn moeder nog nooit zo hard heb horen lachen hahah Die zei meteen, die is obssesief hahah Kijk ik snap het aan de ene kant wel, het is haar eerste kleinkind en ze zijn beide dik in de 60 dus, ze zitten er gewoon al heel lang op te hopen. Maar ze moeten gewoon echt niet vergeten dat wij de ouders zijn. Zolang dat goed gaat, vind ik het prima en mogen ze meisjelief gruwelijk verwennen Liefs Rianne
Hallo meiden! Wat een verhalen zeg jeetje... Ik zou idd ook gewoon vertellen wat je wel en niet wilt hebben. Maarrrr....ik ben het eens met Vlinder, laat je vriend het eerst even doen, hij kent zijn moeder het beste en weet hoe hij het over moet brengen. Of ga er bij zitten en spring af en toe bij in het gesprek. Bij mij is het zo erg geweest met mijn schoonmoeder en schoonzus dat iedereen dacht dat ik mijn vriend van de familie wegtrok en hem had gehersenspoelt (toen was ik nog niet zwanger). Nu is het contact met mijn schoonmoeder al wat beter maar met mijn schoonzus nog niet. Mijn schoonma vind het wel heel leuk dat ze oma wordt maar is idd ook zo een type dat alles aan iedereen verteld.Ik heb al gezegd tegen mijn vriend dat alle afspraken die ik heb met de vk later pas bekend worden bij hen. Ik vind het wel weer leuk dat zij onze kinderkamer willen betalen (schoonma en dr vriend) wij mogen gelukkig alles wel zelf uitzoeken. Maar ik heb gewoon van mezelf al een duidelijke mening dus iedereen (ook mijn moeder) weet al dat ze mij niks hoeven te vertellen en ik heb mijn vriend ook al verteld dat ik de eerste tijd met ons kindje (eerste paar uur of dag) samen wil doorbrengen. Suc6 iig meiden want dit is niet makkelijk om mee om te gaan
Hoi iedereen, Wat een verhalen zeg, ik heb gelukkig geen ruzie met mijn schoonmoeder maar sinds ik zwanger ben gaan mij wel een hoop dingen irriteren. Als wij een afspraak voor de echo hebben belt ze al na 10 minuten waarom het zo lang moet duren en of het wel allemaal goed is. Ook heeft ze ons een keer apart uitgenodigd om de combinatietest etc. te bespreken. Ik vind dit onze keuze en niet haar recht om dit zo officieel met ons te bespreken. Zelf wil ze wel dat we deze testen laten doen. Ik vond dit best beledigend. Mijn schoonmoeder is altijd heel negatief en ziet nooit het leuke van iets in. Ik mag officieel nu ook pas blij zijn omdat de 12 weken over zijn. Ze heeft me elk weekend wel verteld hoeveel miskramen er voor komen en hoeveel mensen ze wel niet kent die een miskraam hebben meegemaakt...Moet ik dan nu al rouwen om het feit dat het misschien mogelijk is Ik ben straks bang dat ze dat negatieve op ons kind over brengt. Ook roept ze steeds dat het vast precies zo'n kind wordt als haar zoon, mijn genen zitten toch ook in ons kind telt dat dan niet meer. Ze is erg behulpzaam (op een opdringerige manier) en ben bang dat als ik straks ben bevallen dat ze wilt helpen, nou echt niet wordt er nu al zenuwachtig van. Sorry voor het gezeur, want zo te zien kan het een stuk erger maar het lucht even op..
Ik moet er ook niet aan denken, een bemoeizuchtige schoonmoeder...en de rest van de schoonfamilie. We wonen toevallig allemaal bij elkaar in dezelfde wijk.... Zijn oma, tantes, ooms, nichtes, moeder, zusje.... noem maar op. Allemaal op 5 tot 10 minuten afstand. Aardige mensen, hoor. Maar heb geen zin om straks tig mensen voor de deur te hebben nadat ik bevallen ben en bij wil komen.. Ik denk dat ik de eerste week alleen bezoek wil van directe familie: dus onze moeders, broertjes en zusjes. De rest is dan later welkom... Ik weet sowieso niet of je dat als kersverse moeder allemaal trekt, die drukte! Hoe gaan jullie dit aanpakken?
En alhoewel ik best goed kan opschieten met mijn schoonmoeder... Sja, heb een beetje oppervlakkige band met haar. Zal niet snel alleen met haar gaan winkelen ofzo... Ga alleen langs als mijn aanstaande ook gaat. Maar ik ben bang dat zij zich ook met de baby gaat bemoeien wanneer hij/zij er is. We gaan bijvoorbeeld trouwen binnenkort.....en ook daar had ze al uitgebreide plannen voor.. Nou, mooi niet! Ik denk dat ik vanaf nu mijn tanden moet laten zien voor ze groen licht denkt te hebben.
Het valt me zo vaak op dat het altijd vaak de schoonmoeders zijn, waar de zwangere vrouwen zich helaas druk over moeten maken... Wat is dat toch met die schoonmoeders?
assi dat probleem heb ik nou ook,, en leg dat maar eens netjes uit ik heb al via omweg gezegd dat ik er absoluut geen zin in heb de eerste 2 weken maar denk je dat ze zich daaaraan houden echt niet hoor,,, en ja als ze voor de deur staan wat doe je dan? Mijn vriend durft echt geen nee te zeggen
Vind dit eerlijk gezegd de taak van mijn vriend en de kraamverzorgster. We hebben al wel gezegd dat we liever niet meer dan 1 dagdeel per dag visite willen hebben. We kijken wel hoe het loopt,miss voel ik me ook wel heel erg goed, en wil ik juist aan iedereen ons mooie beebje laten zien. Ik kijk wel. Maakte me er eerst heel erg druk om, maar besef nu steeds meer dat dat eigenlijk niet mijn zorg is, maar die van mijn vriend...
Precies... Ik ben zelf op mijn privacy gesteld..en heb geen zin in bemoeizuchtige schoonfamilie die mijn kind als HUN kind zien... Maarja, ik heb gewoon geen zin in gigantisch veel visite als ik nog lig bij te komen van de familie. Het lullige is....dat ik het mijn eigen moeder, zus en broertjes WEL kan hebben. Zo raar..... Waar ik ook mee zit: ik heb een andere afkomst dan mijn vriend. We willen ons kind beide culturen/talen meegeven. Maar mijn familie woont aan de andere kant van NL... zijn hele familie woont hier op loopafstand... Ben bang dat mijn kind dus bijna alleen hun cultuur/taal meekrijgt...terwijl IK hun taal niet eens spreek. Dat is ook de reden dat ik ze wel een beetje op gezonde afstand wil houden.
assi heb je het niet over mij toevallig ik kan mijn vriend zijn taal ook niet spreken en ze willen haar de taal wel leren $^%#%^$%^$&$
Meen je niet! Wat toevallig. Ja kijk, ik ben zelf Turkse..en mijn vriend is Vietnamees. Ja, heel leuk en aardig allemaal. En we hebben vorige week nog lopen bespreken dat we ons kindje beide talen willen meegeven. Vind ik ook wel belangrijk.. Maar goed, mijn familie zal ons kind niet zo vaak zien als zijn familie. Mijn God, ze wonen hier echt allemaal om de hoek, he! Nu ik een kindje verwacht is het allemaal net iets te dichtbij. Ik wil gewoon niet dat mijn kindje straks ineens volkomen Vietnamees is zonder er iets van mezelf in terug te zien, mijn afkomst, mijn cultuur... Zijn familie is tot nu nooit bemoeizuchtig geweest. We komen langs wanneer wij willen en verder heb ik alle privacy. Maar goed, een baby verandert natuurlijk veel. Hoe zit het bij jou? Woon je ook dichtbij je schoonfamilie?