Lucht hier maar lekker je hart. Pak uit de reacties datgene waar je iets aan hebt. Negeer de rest. Juist nu weet jij als geen ander wat wel en wat niet belangrijk is in het leven. Geniet van je dochter, rouw om je vriend, doe alles wat nodig is om samen met je meisje een goed leventje op te pakken, maar maak je niet druk om dingen die er eigenlijk helemaal niet toe doen!
Ik heb er geen woorden voor van wat jouw is overkomen... gecondoleerd! En praat erover, lucht je hart op het forum of waar dan ook! Heel veel sterkte, ook voor je kleine meid!
meid heel veel sterkte! en laat andere links leggen en denk aan jou en je dochter wat andere denken is nu echt niet belangrijk! GECONDOLEERD! dikke knuffel!
Heel veel sterkte de komende tijd. Iedereen werwerkt zijn verdriet op zn eigen manier en als jij dat op deze wil doen is dat toch ok. Zorg goed voor jezelf en jouw kleine meid.
he lieverd, Ik vind het zo erg dat jou dit moet overkomen. Ik wens je heel veel sterkte en weet dat je vriend voort leeft in je dochter. Zij is een deel van hem. Meid als ik iets voor je kan doen dan moet je het zeggen. Je hebt mij ook zo goed geholpen met mijn ritme van Danisha. Liefs laura en danisha
Meis, wil jullie heel veel sterkte wensen Ik kan me niet voorstellen hoeveel pijn je dit moet doen. Ik hoop dat je het een mooie plek kan geven. Danielle Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd, de stoet voorbij is, de schuifelende voeten, nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten. En telkens weer zal ik je tegenkomen, we zeggen veel te gauw: het is voorbij. Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was en ook niet wat je zei. Ik zal nog altijd grapjes met je maken, we zullen samen door het stille landschap gaan. Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan. Toon hermans
Lieve, lieve Zonnestraal, Mensen die twijfel(d)en aan jouw verhaal zullen nooit begrijpen wat echt gemis is. Iemand moeten missen (en dan in jouw geval je allerliefste) is zo onwerkelijk, ik begrijp heel goed dat je verdoofd door het leven wilt gaan door te huilen en te slapen en dat je eerder afleiding hebt gezocht. Gewoon om de reden dat dit verlies heel moeilijk te begrijpen en te accepteren is. Ik heb verder voor het verlies van je lieverd geen woorden, ik wens je heel veel liefde en kracht toe voor de komende tijd. Een beschermengeltje zal over jou en Noa waken. Je bent hier heel welkom, er zijn velen die met je meeleven en veel aan je denken. xx liefs Lintje
Ik was oa 1 van diegene die uitleg gaf over dat er echt wel mensen bestaan die dit soort dingen verzinnen. Daarmee gaf ik niet aan (althans, was niet mijn bedoeling) dat dat bij jou ook het geval is/was. Ja ik zou anders reageren (denk ik nu) als het mij zou overkomen, maar ik ben jou niet, ken jou niet, dus kan daar geen oordeel over vellen. Ik wens je heel veel sterkte en kracht voor nu en in de toekomst. Je zal het nog zwaar krijgen, maar juist voor jullie kleine meid moet je doorgaan. Jij bent degene die haar kan laten opgroeien met het besef dat ze een fantastische papa had die zielsveel van haar hield. Jij kan hem voor haar laten doorleven in jouw verhalen en liefde. Ik vind dit nogal een holle frase om in de rondte te strooien. Hoe weet jij nou wat anderen meemaken of meegemaakt hebben omtrent verdriet en gemis?
edit door moderator. Laten we andere niet uitschelden. jij weet wat je meemaakt en jij weet wat je voelt en hoe jij daarme om moet gaan, doet het jou goed om hier je verhaal te schrijen VOORAL DOEN! veel sterkte gewenst met het opnieuw oppakken van je leven en ik hop dat je kleine meid je er door heen sleept! x
nou ik ken wel zeggen wat gemis is want k ben mijn moeder verloren is misschien anders dan een partner maar toch het iss gemis! en ik zocht ook het internet op omdat dat makkelijker praat dan met mensen die je kent!
Alsnog heel veel sterkte, Ik vind het goed van je dat je dit aangeeft. Trek het je niet aan meid, en neem alle tijd en aandacht voor het verwerken van deze moeilijke klap knuffel saskia
Je bent een sterke meid en die sterkte komt je goed van pas nu. Ik weet verder weinig te zeggen en hoop dat je de kracht hebt/vind om hier mee om te gaan. Lees de berichtjes die je goed doen en laat de rest aan je voorbij gaan. Nogmaals veel kracht gewenst voor nu en in de toekomst.
Het sneeuwde. Twee vlokken vielen langzaam naast elkaar naar de aarde. Ze vielen eigenlijk al een heel poosje naast elkaar toen ze elkaar opmerkten... 'Ook naar de aarde?' vroeg de ene vlok. 'Uiteraard' zei de andere vlok Het klonk een beetje kort, maar zo was het niet bedoeld, want ook de tweede vlok was blij te worden aangesproken tijdens die lange, lange tuimeldans naar omlaag. Hoe dichter de zwerm sneeuwvlokken is, hoe eenzamer de vlokken kunnen zijn. 'Mag ik een beetje bij je in de buurt blijven?' vroeg de eerste vlok. 'O ja, dat mag,' zei de tweede vlok gretig. En ze begonnen een goed gesprek en dat maakte de reis heel wat behaaglijker. Mijlen en mijlen dansten ze naast elkaar naar de verre lage aarde toe. Eindelijk was het zover. Ze hadden elkaar van alles en nog wat verteld. 'Nog een meter of dertig,' zie de eerste vlok. 'Ja, we zijn er zo,' zei de tweede. 'Jammer eigenlijk, het was niet ongezellig.' 'Nog tien meter...' zei de eerste weer .. 'nog zes' ... 'nog vier'... 'Hou je!' 'Het allerbeste.' 'Het was een fijne reis'... floep... daar lagen ze en ze werden onmiddelijk deel van het dikke witte sneeuwtapijt dat er al lag. Nu konden ze niets meer zeggen... Ze waren geen afzonderlijke vlok meer en bleven liggen op de aarde. Dat duurde zo een poosje. Toen dooide het. De sneeuw verwaterde ... en stroomde in lange stromen naar de zee ... daar verdampte het water en de damp steeg weer op naar de hemel ... en werd weer water en het water werd weer sneeuw. Ik weet het, het klinkt een beetje onwaarschijnlijk, maar bij de eerste sneeuwbui kwamen ze elkaar weer tegen, wederom tuimelend in diezelfde witte cadans. 'Hee, heb ik jou niet eerder gezien?' vroeg de ene vlok. 'Ja,' zie de andere. 'Wat goed je weer te zien!' 'Val je mee?' En ze sneeuwden nog lang en gelukkig. ©Toon Hermans Steeds opnieuw zal je je man herkennen in dagelijkse dingen, in een liedje dat jullie samen deelden, in zijn flesje eau de Cologne in de badkamer, in de foto's in huis, en in de lach van je kleine meisje. Niemand kan begrijpen wat jij nu moet doormaken, de leegte en het immense verdriet die jij nu ervaart. Er is niemand die zijn leegte zal kunnen opvullen, en dat hoeft ook niet. Ik hoop dat de herinneringen die nu alleen maar spreken van zijn afwezigheid en het missen doen toenemen, zullen overgaan in dankbare tekens dat hij nog steeds dicht bij jullie is! Een warme knuffel en veel sterkte! Liefs, Sandra
meisje, heel veel sterkte! Vertel je liefje maar heel vaak over haar lieve papa. We zijn tenslotte pas dood als we zijn vergeten! En laat iedereen maar praten, je bent hier welkom, met je verhaal. Altijd. En ik denk dat degene die je verhaal in twijfel heeft getrokken er heel erg veel spijt van heeft. Sterker nog, er zijn volgens mij al ergens excuses gemaakt. Hou daar aan vast en niet aan het negatieve. Hier moet je je (vooral nu) thuis voelen!