Eigenlijk mag niet klagen. Na de 1e dagen waarin Ruben niet aan de borst wilde drinken en het kolven ook niet lukte, pakte hij op de 4e dag opeens de borst en sindsdien gaat het als een trein. Ik had me goed ingelezen, door BI zat ik al met 20 weken thuis en las alles wat ik kon vinden over het geven van BV. Ik kocht vast wat mooie BH's want als je iig 6 maanden bv gaat geven wil je wel wat fatsoenlijks aan he Stuwing en regeldagen kwamen en gingen, ik had er alles over gelezen en wist ik het toch even niet dan ging ik naar het borstvoedingsforum. Ik hoor tot die gelukkigen die al lopend hun beeb kunnen aanslingeren, ff shirt omhoog en hupsakee Ik heb geen pijn (beetje bij het toeschieten maar dat mag geen naam hebben), geen tepelkloven, geen ontstekingen, geen spruw. Niks van alle problemen (NOG niet iig). Het enige lastige was en is dat mijn voeding 's avonds nogal terugloopt. En hoe vermoeider ik raak hoe erger het word. En zo raakten we even in een vicieuze cirkel. Ruben kwam 's nachts steeds vaker voor een voeding, ik raakte steeds vermoeider waardoor de melk nog meer terugliep waardoor Ruben ook 's avond continu aan de borst wilde Maar ook dit loste zich op. Het werd tijd om te oefenen met de fles, en omdat hij 's avonds zo hongerig is deden we dit 's avonds. Omdat het kolven nog steeds nauwelijks lukt gaven we hem wat kv. En wat gebeurde......Ons kereltje slaapt een hele nacht door op dat flesje voor de nacht 's morgens word ik verwelkomd door een blije, vrolijke baby die soms pas later wakker word als ikzelf Ipv dat we wakker gehuild worden om half zes in de morgen door een hongerige baby die de eerste uren om de 2 uur wil drinken. Ook overdag hebben we een ander kind. Hij is duidelijk een stuk uitgeruster, en meer tevreden. Om de drie a vier uur geef ik hem de borst en hij huilt alleen als hij een keer krampjes heeft. Ik kom ondertussen steeds meer aan mijn rust en begin me weer mens te voelen. Het stomme is dat ik ondanks dit alles het zelf voeden af en toe helemaal zat ben Nou zullen sommigen zeggen; dan stop je er toch mee! Maar tegelijkertijd heb ik ontzettend veel moeite met het flesje 's avonds, ondanks dat ik hem erna ook altijd nog even aanleg. Toen ik me aan het inlezen was verheugde ik me zo op dat speciale gevoel. Ik las over vrouwen die de nachtvoeding de fijnste vonden, de wereld slaapt en het zou zo'n intiem moment zijn........ Het trotse gevoel dat jij zelf je kindje grootbrengt....... En het is natuurlijk de beste voeding die je je kindje kunt geven... En het klopt allemaal Maar wat ze vergeten te zeggen is dat het ook dodelijk vermoeiend kan zijn. Dat je als je de deur uitgaat je altijd rekening moet houden met je kleding (geloof mij sommige hippe topjes of tunieken zijn echt ontzettend onhandig ). En ook al gaat het makkelijk zoals bij mij, het is niet altijd leuk om op visite weer je tieten tevoorschijn te halen. (of je bent net 2 minuten binnen en je kan alweer naar boven). En ook al kan het een fijn gevoel zijn dat alleen jij je kindje kunt voeden het kan soms ook een grote druk zijn. Je kan als je eens je dag niet hebt nooit eens tegen manlief zeggen doe jij het maar! Ik wil niet stoppen met BV geven, daar ben ik nog niet niet aan toe. Maar ik vind dat het romantische beeld dat vaak geschetst word niet altijd klopt. Net als dat niet elke zwangere vrouw op een roze wolk zit. BV geven is ook gewoon hard werken vind ik. Ook moet je continu goed voor jezelf zorgen. Als ik eens niet goed eet, drink of slaap loopt mijn voeding gelijk terug. Dus ja.......... Het is mooi, bizonder, en ik had het voor geen goud willen missen. Maar al ben ik er nog niet aan toe toch kijk ik uit naar de tijd dat ik mijn zoontje wat meer los kan laten en hij mij en ik mijn lijf weer terug heb!
lekker he om ff van je af te kunnen schrijven! ik heb dit gevoel ook wel eens gehad hoor, zeker de eerste twee maanden toen het allemaal nog niet zo goed liep en het zo vermoeiend was. Soms wordt Borstvoeding iets té positief gepromoot. De waarheid is gewoon inderdaad dat het ondanks dat het mooi, bijzonder en het allerbeste voor je kindje is, ook zwaar kan zijn! En vermoeiend, en je kan er onzeker van worden (als je kindje ineens wel doorslaapt op een flesje Kv!) Ik hoop voor je dat je het vermoeide gevoel kwijt gaat raken en blijft genieten van de Bv. Ik merk in ieder geval dat het steeds minder vermoeiend is omdat er steeds meer regelmaat in zit en Joris sinds twee weken ook redelijk doorslaapt op mijn Bv. Veel sterkte ermee!
Heeeel herkenbaar hoor! Toch knap dat je het al 2 en een halve maand vol houdt. Ik geef nu zelf 4 maanden bv en ik ben alle dingen die jij noemt ook tegen gekomen. Het gevoel van de roze wolk ken ik niet, ik ben moe moe moe en zie het af en toe ook allemaal niet meer zitten. Maar aan de andere kant: het is het beste voor je kindje en wat zijn nou die 6 maanden afzien op een heel mensenleven? Steeds als ik er doorheen zit, komt er wel weer een dag dat het super loopt en ik alle voordelen meteen weer zie. Waar ik eerst hoopte de 6 maanden vol te houden, ben ik nu al geneigd te zeggen dat ik na de eerste 6 maanden langer door wil gaan en mijn kindje zelf wil laten bepalen wanneer het eindigt. Je moet jezelf gewoon constant motiveren, maar ik vind wel, het wordt steeds makkelijker. Nu krijg ik meer contact met mijn dochtertje en ligt ze soms met een big smile aan de borst. Dat is zoooo leuk. Dan voel je je toch minder een melkfabriek en ben je meer mama die ook de melk heeft. Echt, na die 4 maanden wordt het makkelijker en ook veel leuker! Ook omdat ik ervaar dat mijn kindje nu soms met 4 slokken ook tevreden is, als het ff niet uitkomt op een terras ofzo. En deze zomer zijn gelukkig truitjes met wijde halzen mode, dus kun je er toch hip bijziten !
Dank je Noodles, ik hoop dat ik het ook iig tot de 6 maanden ga volhouden. Ik houd mezelf ook steeds voor dat het na de 4 maanden makkelijker zal worden Maar ik zal wel eerlijk bekennen dat ik dus regelmatig smokkel en mijn zoontje 's avonds voor het slapen een flesje geef. Mijn vader ligt namelijk ook op sterven en ik ga er echt aan onderdoor die gebroken nachten. Ik was een zombie, ik snauwde mijn zoontje zelfs af en tussen mij en manlief liep het ook niet lekker. We waren zo kribbig..... En ik ben het met je eens, melk is voor het kalf (roep het al jaren als ze tegen me zeuren dat ik meer melk moet drinken ) maar voor mij is dat ene flesje 's avonds de enige manier om het vol te houden. Ik voel me er nog regelmatig schuldig over maar als ik dat vrolijke koppie 's morgens om 7 of 8 uur zie, en we hebben allemaal lekker geslapen en kunnen de dag weer aan dan weet ik dat ik er in dit geval goed aan doe. (hij krijgt ook maar een klein flesje en daarna nog BV). Het zijn idd maar 6 maanden van je leven maar het zijn ook de eerste zes maanden van het leven van mijn kindje en daar wil ik ook van kunnen genieten. Als hij een paar nachten heeft doorgeslapen is hij zelf zo vrolijk en tevreden. En zelf kan ik het ook veel beter aan, ik vind het ook helemaal niet erg om hem dan vervolgens overdag wat vaker aan te leggen om het wel goed op peil te houden. Hoe dan ook ik ga er ook gewoon nog steeds voor hoor, en wie weet ga ik na die 6 maanden ook wel door. Dan worden de voedingen toch wat minder als ze ook andere dingen gaan eten en heb je weer wat meer vrijheid. Ondertussen probeer ik toch ook regelmatig te genieten van de aanblik van dat kleine ventje dat in totale overgave en vertrouwen aan de borst drinkt. Voor je het weet zijn ze groot......... Maar ik blijf erbij dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is om BV te geven en ook dat moeten meiden weten als ze er aan gaan beginnen. Het gaat niet altijd vanzelf en regeldagen? Bij mij waren het regelweken........ Dan staat er in zo'n boek dat je de 5e of 6e dag stuwing kan krijgen maar dat gaat dan vanzelf over......ik had de eerste 4 a 5 weken bijna elke dag stuwing zodra ik mijn zoontje niet stipt binnen de 3 uur aanlegde Ik had mijn borsten omgedoopt tot pornotieten en verliet het huis niet zonder zoogcompressen Maar pijn deed het wel. Zo hebben de meeste vrouwen waaronder ook ik, alleen even pijn bij het toeschieten de eerste seconden, een vriendin van mij had die pijn tijdens de gehele voeding......toch heeft ze het 6 maanden volgehouden Ik denk dat als je van te voren weet dat het niet alleen maar romantisch mooi is dat je het dan ook minder snel opgeeft als het even tegen zit. Nu hebben denk ik veel vrouwen het idee dat het altijd 'leuk' moet zijn om bv te geven en dus stoppen ze als het niet zo blijkt te zijn!
Herkenbaar hoor... ik ben erg pro-bv maar soms wou ik datr ik makkelijker kon zijn. Mijn kind fv geven voelt gewoon niet als een optie. Zelfs toen mn dochter na 10 mnd zelf aangaf dat ze geen bv meer wou voelde het alsof IK had gefaald want ik had ook kunnen kolven sinds die tijd maar dat heb ik niet gedaan. Maar voordat ik er vrede mee had waren we echt weer een paar weken verder, de eerste paar flessen heb ik huilend gegeven. Tuurlijk vind het het wel eens vertederend en ben blij dat hij zo goed groeit door mij, we zijn een goed team maar dat het één grote roze wolk is... nou nee. Ook als we geen regeldagen hebben, geen spruw en geen andere problemen is het flink werken. Ik moet per dag echt 4,5 liter drinken wil mn bv lekker lopen en dat vind ik echt veel. Ik en mn flesje water zijn onafscheidelijk. Ikzelf zal niet het besluit nemen om te stoppen want ik zou het weer zien als falen en ik zou me een verschrikkelijker moeder voelen... mn kind het beste onthouden voor mijn gemak. Ik zou het zo egoistisch vinden. (geen verwijt aan anderen dit is gewoon hoe het tussen mijn kids en mij gaat) Rationeel gezien weet dat ik de fv geen vergif is maar mn gevoel zegt iets heel anders dus waarschijnlijk krijgt ook deze zoweizo 6 mnd (al moet ik ft-kolven) en daarna zolang hij wil. En als hij dan straks niet meer wil ga ik het echt nog wel eens missen want het is echt wel bijzonder maar zo sereen als die moeders eruit zien in de bv-foldertjes voel ik me eigenlijk nooit.
Oh jeetje wat herkenbaar zeg... Hier ook nog geen roze wolk gezien hoor. Waar ik vooral van baal is dat op voorlichtingsavonden en in de boekjes enz vaak wordt gezegd dat borstvoeding vanzelf gaat. Niets is minder waar! Bijna iedereen die ik spreek (of lees hier) heeft een moeilijke start gehad, en het gaat mijns inziens absoluut niet vanzelf! Ik heb ook een moeilijke start gehad en als ik van tevoren een meer realistisch beeld had gehad had ik er denk ik vanaf de eerste dag een lactatiekundige bij laten kijken. Had in mijn situatie een hoop gescheeld. En sorry dat ik het zeg maar de voedingen als mijn man lekker naast me ligt te slapen vind ik het vervelendst, ik ben dan gewoon moe en zo jaloers dat hij wel lekker slaapt! Maar aan de andere kant ben ik zo blij dat het uiteindelijk wel gelukt is en dat ik dit kan geven aan mijn meisje en natuurlijk geniet ik er ook van. Vooral als ze dan half slapend heel relaxed tegen me aan ligt te drinken, en met een handje zachtjes m'n borst ligt te aaien ben ik een hele gelukkige mama!
tja soms is het niet altijd even makkelijk, en niet bij iedereen gaat het borstvoeden makkelijk. want wat dat betrefd vind ik dat de voorlichting ook niet klopt. er is heel veel doorzettingsvermogen voor nodig. en wat ze ook niet zeggen is dat het in het begin heel veel pijn kan doen. dat had ik bij de 2de last van, vooral de eerste week. daarna ging het perfect tot 9 maanden nu is het vanaf het begin goed gegaan. wel ook dat ik tot een maand of 3 savonds met een onrustig kind zat wat ik vaak aan moest leggen in de avond. (wat niet hielp) hij wou gewoon bij mij zijn. na 3 maanden word het makkelijker, en nu is het helemaal makkelijk. en voor wat betrefd jaloers als je in bed ligt en je man slaapt. moet je nagaan als je eerst naar beneden moet een fles maken, en dan lig je fles te geven naast je man.... (tenzij hij iedere nacht dat doet) ach er komt een moment, dan slapen ze door! en ik blijf bv toch heerlijk vinden, ons moment
Ik vindt borsvoeding geven erg makkelijk maar zeker vermoeiend. Ik merk dat ik niet veel energie heb. Rana komt nog wel eens in de nacht en dan krijgt zij van mij ook de borst dus dan ben ik weer klaar wakker en zit ik midden in de nacht op.
tja eylem het kan vermoeiend zijn en als je merkt dat je er zelf lichamelijk onder gaat lijden dan moet je mischien de keus maken om over te stappen op fles? maar als ze snachts voor een voeding komt, dan is borst toch juist handiger dan fles (die moet je nog klaar gaan maken) succes
Ik herken dit ook wel. Ik heb ook echt een dip gehad dat ik dacht: ik stop ermee! Maar dankzij mijn man ben ik er toch mee doorgegaan, en daar ben ik blij mee. Nog een tip. Mocht je je nu niet happy voelen met de gebroken nachten, dan kun je natuurlijk ook 's avonds een flesje kv geven, en de rest bv. Dan heeft je kindje toch nog volop bv en jij je rust. En wat voor kolf heb je? Ik heb eerst een kolf gehad waar ik er niets mee uit kreeg, en toen ik een andere kocht tapte ik zo 300 ml af. Dus dat kan ook nog een oorzaak zijn. Als je geen toeschietreflex krijgt kun je ook nog vragen bij de huisarts om een neusspray daarvoor. Ik denk dat je een eind geholpen zou zijn als je wel kon kolven. Dan heb je wat speelruimte door een voorraadje dat je in de vriezer op kan bouwen. Ik heb ook wel eens tekort, maar haal het gewoon uit de vriezer dan.