Even klagen! Fijn twee weken vakantie! Ik had mij er erg op verheugd. En dan weer knallen op het werk! Ik had de kinderen van mijn zus een weekje logeren! Kei leuk voor zoonlief! Ook voor ons hoor. We zijn met de kamper naar de Ardennen geweest en daarna naar Luxemburg! Sinds vrijdag is m'n zus Logeren en gisteren mijn broertje en haar man gekomen. Leuk, maar je doet vrijwel bijna alles alleen, in de keuken bijv. Op en afruimen! Totaal geen hulp behalve als je het vraagt! Uit zichzelf komt het niet! Vandaag zijn ze weer naar huis! Wat een rust, maarr... Morgen krijg ik m'n schoonouders op "visite". Dat was eigenlijk niet echt de bedoeling! In eerste instantie waren we (manlief en ik) van plan om in de meivakantie gewoon te klussen in huis ter voorbereiding op de komst van ons kleine jochie! Maar bij nader inzien is het allemaal nog veel te vroeg vind ik! Ik ben nog maar 24 weken en een paar dagen. En aangezien we nu over zijn gegaan op een iets kleinere aanpak in huis kunnen we het nog even uitstellen tot de laatste week van mei! Maar..... Mijn man belde laatst met zijn vader, en ineens stelde hij de vraag of ze willen komen helpen met klussen in de meivakantie zonder dit enigszins met mij te overleggen! Ja, met de telefoon op z'n borst kijkt hij me aan en vraagt of ik dit goed vind terwijl vaderlief nog aan de telefoon is! M'n hormonen zijn me de laatste tijd de baas en ik voel me snel gefrustreerd! Ik vond dit echt niet ok! Omdat ik geen zin heb in stres, bemoeienis van schoonmoeder en het dienstmeisjes uithangen!!! Koffie klaarzetten, tafel dekken, afruimen etc. Om 6 uur opstaan bij wijze van omdat zij om 8 uur alweer voor de deur staan! Ik ben zo iemand die thuis gewoon lekker thuis is.. (makkelijke kleren aan en gewoon rustig aandoen) met hun erbij voel ik mij in mijn eigen huis niet op m'n gemak! Daarnaast heb ik een afstudeeropdracht en wil ik mij daar deze week nog op richten! Dat gaat in de dagen dat ze er zijn niet! Krijg je het gezeik dat ik niet gezellig ben ofZo! Wat er thuis moet gebeuren zijn erg kleine dingen! Manlief kan dit echt wel alleen en hulp is niet echt nodig! Ja voor de snelheid! Vanochtend voelde ik mij echt klote! Ik verlang naar rust en het werd me even teveel! De gedachten dat m'n schoonouders komen Morgen, overmorgen (staan op de kamping hier in de omgeving) en wellicht woensdag irriteren mij omdat ik hier niet achtersta! Ineens moet alles snel snel,terwijl ik naar mijn gevoel nog niet voldoende voorbereid ben! Ik neem het manlief kwalijk dat hij niet eerst fatsoenlijk kon overleggen! En afbellen vond ik dan ook weer een beetje vreemd nadat ze aangegeven hebben hier met de caravan te komen, ik vond het ook niet mijn pakje aan! Dat moest hij maar doen! Maar manlief neemt me hierin niet serieus! Tja! Misschien zeur ik ook maar op dit moment wil ik gewoon even niemand om me heen (visite). En wil ik de aanpassingen in huis in rust en kalmte doen, zodat het goed gebeurt!
Ik snap beide kanten wel. Al ben ik zelf ook niet zo van het overleggen. Hier ook flink aan de klus. Als manlief zijn vader zou bellen om te helpen zou ik dat alleen maar waarderen en blij zijn dat hij hulp vraagt. Waarom heb je het gevoel dat je de dienst meid uit moet hangen? Als mensen hier langere tijd over de vloer zijn ren en vlieg ik echt niet. Eten en drinken moeten we toch en of je jou voor 3 kookt of 5. Ook niet zo'n probleem toch. Maak het jezelf niet zo moeilijk meid. Als jij in je flodder kleren wil lopen doe dat gewoon 😊
Pffff frustrerend zeg! En je zeurt zeker niet! Iedereen verwacht maar vanalles van jou. Belachelijk dat niemand je helpt vanuit hun zelf. En kennelijk accepteren ze geen nee. Lijkt me heel lastig. Probeer de komende dagen dat je nog vrij bent vrij te plannen voor jezelf en je gezin. Succes!
Toen je zus er was en aanhang vond je t niet erg om te koken en je broer erbij ,maar nu schoonouders komen helpen klussen ineens wel Ik lees alleen geklaag omdat t om je schoonouders gaat als t denk ik om je eigen ouders ging die kwamen helpen zou j zeker gekookt hebben met alle liefde sorry dat ik hard over kom
En vraag of mensen je helpen in plaats van achteraf te mopperen. Dat scheelt. Dan heb jij hulp en weten zij dat je het fijn vindt als ze even bij springen. Edit: Bespreek met je man dat je dit de volgende keer anders wilt en spreek af even te overleggen ipv je voor het blok te zetten als hij aan de telefoon is. Voor nu is het zo en kun je het met goed fatsoen niet meer afzeggen. Ik snap dat je de manier waarop niet leuk vindt en dat je graag een paar dagen niets had gewild maar je komt behoorlijk klagerig over.
ik begrijp je wel..ik ben iemand die heel erg zijn/haar ruimte nodig heeft en me totaal niet op mijn gemakt voelt als er anderen zijn..dan ben ik niet mezelf...ligt er heel erg aan wie k over de vloer heb..maar als je nu moet presteren voor school is dat een hele goede smoes..kun je het zo brengen van komt goed dat jullie komen helpen dan kan ik me op mijn afsudeerproject richten? je bent zwanger dus lekker in flodderkleding rondlopen, who cares je bent thuis en dat begrijpen ze echt wel hoor....als je gewoon zorgt dat alles in huis er is wat je gasten nodig hebt, een pot koffie klaar of the wat ze ook drinken dan kan je man dat echt wel zelf afhandelen hoor..maak je niet zo druk als ze zolang over de vloer komen dan hoef je echt niet continue om hun heen te zijn..ik snap dat het irri is en je hormonen maken het nog erger, maar met het resultaat zal je wel blij zijn dalijk.....vraag je man om dat voortaan wel te overleggen ja ..suc6 ermee..weekje is zo voorbij
Even voor de duidelijkheid, ik waardeer hulp, zeker wanneer het nodig is! Nu is dat in mijn ogen nog niet nodig en volgens mij ook helemaal niet nodig omdat het om een kleinere ingreep gaat! Eerder hadden we iets anders in gedachten en was hulp waarschijnlijk wel nodig geweest. Mijn man vraagt zonder dit met mij te bespreken of zijn stiefmoeder en vader komen helpen, terwijl ik in alle rust wil nadenken hoe we het aanpakken en niet zo van het moet nu allemaal maar even omdat het ze (ook partner) nu uitkomt! Mij komt het eigenlijk helemaal niet uit, aangezien ik met m'n onderzoek zit! Ik heb wellicht onderschat hoe zwaar het is om zwanger met nog 3 kinderen op pad te gaan. Ik ben kapot na zo een week! Mijn zus is haar kinderen komen halen en bleef hier nog tot vandaag. Juist omdat zij niet mee helpen met eten klaarmaken, opruimen, afruimen etc etc ben ik nog veel meer uitgeput en wil ik eigenlijk even geen gedoe meer! Men eet, staat op en gaat bezig met Zn telefoon! Boven op m'n zolder is er film gekeken gisteravond, d'r ligt overal popcorn op de grond en niemand die zoiets heeft van ik ga even stofzuigen! M'n huis is een puinhoop en morgen begint het volgende project waar ik idd op dit moment echt even geen zin in heb! Ik mopper niet achteraf, ik heb mijn partner dit duidelijk gemaakt. Maar om ze nu af te bellen terwijl ze in het noorden wonen en op de camping zitten in het zuiden bij ons vind ik idd een beetje krom! Maar dat neemt niet weg dat ik daar ff geen behoefte aan heb! Eerder zijn ze erg afstandelijk en vragen ze niet eens hoe het met de baby gaat! Verwijt mijn schoonmoeder mijn man van alles en ineens moet er geholpen worden. Vind het krom van mijn vent en zeker omdat hij weet hoe ik over bepaalde dingen denk rondom de situatie! Maar het meest erg vind ik dat hij dit niet fatsoenlijk overlegt! Het is ook z'n vader niet die het probleem is, maar meer z'n stiefmoeder! Maar goed om dit allemaal te begrijpen moet je ook weten wat er allemaal speelt en de reden van mijn irritaties. Ga ik hier niet allemaal opschrijven. Voegt niets toe en mijn frustratie verdwijnt niet.
Tuurlijk mag je even klagen hier. Maar ik zou zeggen, haal eerst even rustig adem en kalmeer. Ik weet niet of je daadwerkelijk zo gestrest bent zoals je overkomt, maar het klinkt allemaal erg gespannen. Ik begrijp niet zo goed waarom je niet aan jouw zus hebt gevraagd of ze even wilde helpen met opruimen. Vooral omdat jij op haar kinderen hebt gepast, maar ik weet niet hoe de relatie met jouw zus is. Je zegt dat er eerder weinig interesse vanuit de kant van jouw schoonouders is gekomen, het lijkt mij dan ook niet zo een groot probleem om of af te bellen omdat het jullie niet uitkomt en dat jij je rust nodig hebt of om ze morgen te laten komen en dan aan te geven dat 1 dag wel genoeg was en jij de rest van de week aan je project moet werken en daarnaast wilt uitrusten. Het lijkt mij belangrijk dat je even tot rust komt, zodat je de laatste maanden werken nog aan kan.
Er speelt meer ,hierbij m'n excuses dan mag je wel klagen en je man duidelijk maken voor de volgende keer. Veel sterkte en geduld de komende week