Wij hebben afgelopen dinsdag onze hond in moeten laten slapen. Beestje was oud en zat vol met kanker. Het is enorm rustig in huis, we missen haar ontzettend. We gaan morgen kijken voor een pup. Ze zal nooit een vervanging kunnen zijn van onze boef. Mijn man werkt voornamelijk 's avonds en 's nachts en ik voel me niet prettig nu onze boef er niet meer is. Maar vraag me af of het toch niet te snel is? Wil graag jullie eerlijke mening hierover weten. Groetjes
Nee hoor helemaal niet! Kan me heel goed voorstellen dat je toch een dier om je heen mist! Succes met de zoektocht!!
nee hoor als jij er aan toe bent waarom niet?!?! wie zijn wij om te zeggen ja het is te snel ik zou ook niet zonder hond kunnen leven eerlijk is eerlijk
Voor mij persoonlijk zou het te snel zijn.. maar ik denk dat dat ieder zn eigen gevoel is.. Als het voor jou gevoel goed voelt zou ik het gewoon doen..
nee hoor ik vind het niet te snel een nieuwe pup betekend niet dat je je beestje zal vergeten en zeker voor als je veel alleen bent.. zou ikhet gewoon doen
nee hoor. Ik denk dat een plaatsje geven aan het verdriet prima samenkan met de blijheid van een nieuwe pup in jullie leven . Sterkte trouwens!
Ik denk ook niet dat het te snel is; een evt. nieuwe pup heeft straks toch weer een heel eigen karakter, en ik weet precies hoe je je voelt, nu zo zonder hond in huis... Wij hebben de laatste keer 6 weken gewacht... ooooooooooooh.. ik werd gek...... Lekker naar die pup gaan nkijken hoor en als ie lief is; meenemen!
Het is heel persoonlijk ..... ik denk dat ik het zelf niet zo snel zou doen ..... zou voor mij niet goed voelen. 16 februari 2009 hebben wij ons konijn moeten laten inslapen. Hij is 10,5 jaar geworden en liep altijd los in huis. 24 april 2009 hebben we een nieuw konijn gekocht .... was niet de bedoeling, ik wilde eigenlijk nog voorlopig wachten, maar het was zo'n zielig beestje .... al 7 maanden oud en blind aan 1 oog, dus die kon ik niet laten zitten. Maar je moet doen, waar je je goed bij voelt. We zijn niet allemaal hetzelfde toch? Sterkte met het gemis van jullie boef!! Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
Wij hebben zelf geen hond, maar ik kan me goed voorstellen dat je een maatje in huis mist! Zeker als je veel alleen bent. Lijkt me ook beter doordat je dan weer iets nieuws hebt waar je je op kan focussen, dan verdrietig op de bank je maatje missen. Natuurlijk zal een nieuw hondje de oude niet vervangen, maar wel weer nieuwe vreugde brengen. Tenminste dat is zoals ik het zie . Ik zou wel goed nadenken bij een pup, dat het wel weer voor veel jaren kan zijn. Maar je hebt al een hond gehad dus denk dat je er wel over na hebt gedacht Veel plezier morgen! Bij wat voor ras ga je kijken?
Wat een lieve reacties allemaal. Dank je wel. We gaan morgen om 11.00 kijken en weet je we hoeven niet meteen te beslissen natuurlijk. Als we ons er toch niet prettig bij blijken te voelen doen we niet. Maar kijk er stiekem wel een beetje naar uit om morgen te gaan kijken. Voel me alleen wel weer een beetje schuldig naar onze boef toe. Voelt een beetje als zij eruit pup erin. Maar goed dat is maar een gevoel natuurlijk. Denk dat onze boef het wel oke zal vinden als een ander dier ons komt beschermen.
Meid als jullie er klaar voor zijn waarom niet! Tuurlijk kan de pup jullie hond niet vervangen, maar het helpt wel tegen het verdriet wat je hebt van een leeg huis! Veel plezier, en plaats je een fotootje? en een dikke knuff voor het verlies!! xx
ik vind het niet te snel, onze hond (al wel 8 jaar geleden) ging dood.... we voelden ons gewoon niet veilig meer.... de hond blafte altijd als er bezoek kwam, en het was opeens weer stil, 1 week later hadden we weer een ander hondje, en tuurlijk was het niet de hond die we altijd hadden, en was het karakter ook heel anders, maar ook van dat hondje zijn we ontzettend veel gaan houden.
Je moet je niet schuldig voelen hoor ..... zo te lezen was je heel gek op je hond en ben je er goed voor geweest. En de pup zal je niet direct mogen meenemen toch ..... of is het een al wat ouder nestje? Volg je hart.
We gaan morgen kijken naar een Bordeaudog van 11 weken oud. Ze mag gelijk mee. Onze boef was een Amerikaanse Stafford en het zijn 2 heel verschillende dieren en karakters. Als we besluiten de pup te nemen zal ik zeker een foto plaatsen.
Ik denk dat het heel persoonlijk is. Toen mijn ouders binnen een week een nieuwe pup hadden, nadat hun hond met 8 mnd was overleden, was dat voor mij een grote troost. Ze waren toevallig ook bordeauxdoggen! Zij was het zusje uit een later nest, de 1e dag kon ik alleen maar huilen als ik haar zag, maar uiteindelijk werd ze mijn grootste vriendin. Voor mijn moeder was het achteraf te snel, die ging de pup vergelijken met haar grote broer, had geen zin om opnieuw met opvoeden te beginnen terwijl we dat net achter de rug hadden, etc. Ik denk dat het wel anders is als je hond op oudere leeftijd overlijd, maar het blijft voor de een moeilijker dan voor de ander. Zolang je zelf maar goed beseft dat het geen vervanging is, maar wel voor afleiding en troost zorgt. Ik kan me goed voorstellen dat je het mist, dat zou ik ook hebben... Dus doe gewoon waar jij je goed bij voelt en trek je niets van anderen aan die het misschien te vroeg vinden! Een bordeauxdog is geweldig, wel heel anders dan een staff, maar net zo lief!
ik heb het ras even opgezocht op internet, ziet er schattig uit (verder ben ik echt een leek op gebied van hondenrassen haha) Maar misschien wel zo verstandig dat het een ander ras is dan je huidige hond, zo ga je ze minder gauw vergelijken en zijn ze allebei "zichzelf" en krijgt je pup een eerlijke start door niet te hoeven voldoen aan aan het karakter enzo van jullie overleden hondje. Maar goed zoals ik al zei ben ik een leek haha. Veel plezier morgen en volg je hart! Als je twijfelt moet je het niet doen hoor!
nee, het is jou leven en jullie gevoel...als jij zelf vind dat het te snel is dan moet je het niet doen maar anders gewoon doen! wat een ander er van vind jammer dan! Wij hebben de hond van mn moeder in laten slapen, dat beestje was alles voor haar...laatste jaar veel moeten verzorgen..en toen was het stil! mn moeder miste bij thuiskomen het gedartel, het geknuffel en iets om haar heen dus heeft ze 2 weken na zijn dood een pupje opgehaald en dat betekent nog niet dat ze haar oude hondje vergeten is maar het is weer "compleet". geloof mij sommige mensen hebben altijd wel wat te veroordelen maar trek het je niet aan. bordeauxdog zijn erg leuk! maar hoop dat je wel bij een fokker van dat ras gaat halen, dit is niet ff een ras wat je zo neemt.
Vind het niet te snel en je hoeft je ook echt niet schuldig te voelen. Jullie hebben de vorige hond een heel mooi leven gegeven en hem losgelaten toen het niet meer ging. Jullie zijn er gewoon aan toe om een ander beestje weer een liefdevol thuis te bieden.
Hier idem...ik heb mijn hond in 2009 in moeten laten slapen na 13,5 jr trouwe vriendschap! nu nog steeds moet ik "niet aan een andere hond"denken....maar ik begrijp heel goed als een ander daar anders in staat Dus heel veel geluk!!!!