Oh ik moet dit echt even van me af schrijven. Onze jongste is nu 13 maand. Het is een heel lief jochie maar hij vraagt zo ontzettend veel aandacht! Ik word er soms gek van. - hij klimt op de kleine tafel. Na 10 x nee zeggen en hem weg halen klimt hij nog steeds - hij klimt op de bank en dan OP de achter leuning waardoor hij met 1 verkeerde beweging boven op de radiator valt en zijn nek kan breken - hij zit overal aan. Lades, kastjes, lampen, stopcontacten, snoeren, prullenbak. Alles is interessant - hij hangt letterlijk de hele dag aan mijn been. Huilend en trekkend aan mijn trui tot ik hem op til Hij luister (nog) nergens naar en ik kan wel 10 x zeggen nee niet doen maar hij doet het toch. En dan lacht ie met zn ondeugende gezicht Onze dochter raakt er langzaam aan ook geirriteerd van merk ik en gaat op een negatieve manier aandacht zoeken. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? En hoe leer ik hem dat allemaal af. Onze dochter deed dat allemaal niet die lag alleen op de grond te spelen en meer niet
Nee de box hebben we niet meer. Geen plek meer voor. Zou die dat al snappen een kinderstoel als "straf"? Ik deed onze dochter met anderhalf al wel de gang in als ze iets deed wat niet mocht. Ik heb hem zelfs al eens een tik over de vingers gegeven (waar ik echt geen type voor ben normaal) maar zelfs dat doet hem niks.😑
Je huis een beetje meer dreumesproof maken? Kan een hoop gedoe schelen. Hier zijn er een paar dingen die hij echt gewoon niet mag en moet leren afblijven en verder wat haakjes op kastjes en wat gevaarlijke dingen weg gezet.
Afleiden... Mijn zoons deden dit ook heel erg, werd er ook echt gek van! Ik liet ze meehelpen met bv tupperware uit de afwasmachine halen, plantjes water geven, met een nat doekje de tafel afnemen, even flink knuffelen zo hard je kan, boekje lezen, in de zomer zette ik ze in de tuin met een gietertje etc. En als ze echt niet luisterden in de draagdoek zodat ik in elk geval mijn gang kon gaan zonder ogen in mijn achterhoofd nodig te hebben.
Behalve het aan mn been hangen heb ik precies dezelfde avonturier.... Ondernemend noemen ze het... Wij hebben het hele huis zo veel mogelijk kindveilig gemaakt. Maar de bank en tafel voorkom je idd niet. Met die leeftijd afleiden en uit de situatie halen. Het duurt nog een paar maanden... Wat wel verbazend was, hij mocht bij opa en oma niet in de keuken en dat hadden ze in 1 dag geleerd :O
Op het beenhangen na heel herkenbaar Hier een heel ondernemend meisje die de hele dag overal op wil klimmen en de meest rare capriolen uithaalt. Als ze ergens niet aankomt dan rijdt ze haar poppenwagen er naar toe en klimt via haar wagen alsnog ergens op. Hier werkt afleiden het beste, soms wordt ze heel boos als ik haar ergens afpluk, maar dan is het even iets anders aanbieden qua spelen en amuseert ze zich weer prima. En verder idd haakjes op de kasten (want anders is ze die ook aan het leeghalen om ze vervolgens in de waterbak van de honden te gooien) Nou ja, ik zeg altijd maar; er moet ook iets inzitten haha.
Lijkt wel of ik mijn eigen kind zie in jouw verhaal. Wij hebben vorige week de lades en kasjtjes beveiligd . Scheelt al een hoop
Haha sorry moet wel even lachen om jullie reacties. Ben blij niet de enige te zijn ons huis is opzich aardig dreumes proof, heb op de kastjes sinds een maand idd van die haakjes zitten maar hij blijft net zo lang er aan rammen tot ze open schieten. Hij vind gewoon op alles wel weer een nieuwe manier hoe leiden jullie ze af dan? Als ik bijvoorbeeld de vaatwasser uit of in ruim, staat hij binnen 3 seconde bij mij op dat ding te klimmen en alles eruit te trekken. Als ik hem nee zeg en weg til en voor zijn speelgoed neer zet dan komt ie direct weer huilend achter me aan gekropen om meteen weer in de vaatwasser te gaan zitten.
Bij de vaatwasser zet ik hem gewoon in zijn kinderstoel, vast, anders is het onbegonnen werk idd. Hier staat hij ook als een losgeslagen hooligan aan de keukenkastjes te trekken (die 2cm open kunnen met slotjes van ikea), ik zet hem dan ergens anders neer met een autootje ofzo. Of gewoon mijn been stijf tegen het kastje aanzetten. Volhouden, echt... Het is heel vermoeiend. We hebben een wandmeubel met kastjes en laatjes zonder handgreep. Hij weet niet dat het kastjes zijn, we doen ze nooit in zijn bijzijn open. Dat scheelt iets Ik was stomverbaasd dat hij nergens een kerstboom is ingevlogen. Straffen heeft met 13mnd nog geen zin. Ik heb het wel eens gedaan, in de hoek gezet maar leek niet te helpen, ze hebben het besef nog niet dan. Sindskort is duidelijk hier de fase aangebroken dat het wel helpt, met 16mnd. Ik zou hem niet straffen door kinderstoel of box, dan associeert ie dat met negativiteit en is het straks gillen als hij de stoel in moet voor een bammetje. Hier nog wel een box (jaja!) Maar niet gebruikt als strafbak.
O my...zo herkenbaar dit. Van de jongste dan...de oudste deed nooit zoiets. Veiligheid voorop...dat sowieso! Maar verder vond ik straffen nooit de oplossing. Ze doen het niet om stout te zijn, maar om te ontdekken. Maar sommige kinderen willen veel ontdekken Afleiden probeerde ik veel, verder proberen tegemoet te komen aan de ontdekkingsdrift. Als hij geen keukenkastjes mag leeghalen geef hem een doos om mee te sjouwen, of richt 1 laag keukenkastje in met dingen die geen kwaad kunnen. Als hij wil klimmen..zorg voor een veilig klim ding...paar kussens op elkaar..matras eventueel, regelmatig naar de binnenspeeltuin...
Heel herkenbaar allemaal, onze dreumes zorgt er ook voor dat we ons echt niet vervelen! Maar ik laat haar zoveel mogelijk meehelpen. Ze is 17 maanden dan hoor maar ik laat haar spulletjes uit de vaatwasser op de tafel zetten bijvoorbeeld, prachtig vind ze dat, tot nu toe nog niets gesneuveld zelfs hahaha. Zo doe ik dat dus ook met de was, ik geef haar gewoon wat spulletjes van haar zelf die ze dan op haar manier opvouwt en dan leggen we het samen in de kast. Vervolgens doe ik het natuurlijk nog een keertje over als ze het even niet doorheeft hoor Tsja en zo doe ik dat met meer dingen, constant maar bezig houden en uitdagingen voor ze zoeken, tijdrovend dat wel maar goed, hoort erbij zullen we maar zeggen Gelukkig heeft ze hier ook nog wel momenten dat ze gewoon lekker zelf aanrommelt en op die momenten doe ik dan snel even iets of als madam even slaapt he, dan race ik door het huis! Ze helpt hier zelfs al met de diertjes voeren, eigen emmertje mee en hoppa op naar de geiten, konijnen, varkens, paarden, kippen en dan maar lekker laten gaan. Ook de honden geeft ze op haar manier eten. Zij doet de brokken in de bakken, ik geef dan steeds een beker brokken aan, zij kiept hem om in de bakken.
Hier ook 1 van 15 maand en inderdaad het is elke dag voor haar weer 1 groot feest. Hier geen slotjes, spulletjes weg ( alleen wat mij erg dierbaar is en giftig ). Het is echt elke dag weer leren, leren, leren. Wat mag wel en wat mag niet. Ook op de bank kruipen, aan de tv komen en de radio is niet toegestaan. In het begin dacht ik onbegonnen werk. Maar eigenlijk door elke dag te herhalen weet ze wat wel en niet mag. Okay soms doet ze echt wel iets wat niet mag, alleen weet ze dit donders. Iedereen verklaarde mij zo ongeveer voor gek dat ik de kerstboom met glazen ballen in huis heb staan. Ook hier weer elke keer herhalen. Soms kan ik mijzelf niet meer horen praten maar het helpt wel. Ook af en toe stem verheffen helpt goed. Doen we eigenlijk nooit dus wanneer het gebeurd dan weet zo ook dat er echt iets is. En dit alles vreet inderdaad energie maar ik heb veel geduld
Ooooh herkenbaar.... Hier nog zo'n druk mannetje. 21 mnd inmiddels en nog steeds zit hij overal op en aan. Nergens bang voor en valt door zijn lompe gedrag minstens 10 keer per dag. 😬 Ben bang dat het erin zit. Naast druk is hij ook heel knuffelig. Heel duidelijk in alle emoties! Consequent zijn en volhouden. Ze zoeken de grenzen en proberen steeds een stukje eroverheen te gaan. 😉 Toch 'win' ik altijd hihi